Prachtig weer op zaterdagmorgen en beide ploegen zetten vanaf het eerste fluitsignaal de toon voor 80 minuten spannend voetbal. Maxime werd meteen diep gestuurd en vond de doelman op zijn weg, waarna Lo-Reninge ook een eerste aanval in elkaar stak. Gilles had geen probleem met de mindere afwerking.

De bezoekers leken het overwicht wat te nemen en het was rekenen op een wakkere Ben en Mattias om het gevaar te neutraliseren. Aan de overkant lette de verdediging even niet op en dit werd bijna afgestraft door Maxime. Een minuutje later brak hij weer door en verkoos een voorzet, waar hij de mogelijkheid had om zelf te besluiten.

Rond de tiende minuut maakte JV het meeste aanspraak op de openingstreffer : een eerste reuzenkans ging voorlangs, daarna troffen ze de linkerpaal en op corner sloten ze af met een afschamper …

Voor Zarren werd een vrije trap door Niels mooi rond de muur gekruld:  de keeper lag echter goed in de hoek om in corner te tikken. Hieruit kwam weer Zarrens gevaar met een mooie kopbal op de doelman.

Zarren dreigde op het kwartier, maar telkens kwam er een voetje te kort om een open kans te creëren … tot de tegenstander uitpakte met een gevaarlijke tegenaanval.

Ook zij versierden hieruit een hoekschop en deze werd in de verste hoek afgewerkt : 0-1.

Lo-Reninge deed de wedstrijd nu in zijn voordeel kantelen : gelukkig kon Gilles redding brengen en na een tweede fout op hem kreeg de centrale middenvelder van JV geel onder de neus geduwd.

Zarren verdedigde zich met hand en tand : Brian maakte een counter onschadelijk en Guillaume wierp zich bij een streep richting linkerpaal in de baan van het schot.

Forse jongens en ook fors taalgebruik : een uitspraak, die we hier niet gaan herhalen, leverde JV ook geel op voor hun laatste man.

Nadat Ben op het halfuur nog eens als rots in de branding optrad, keerde het spelbeeld weer. De kleinere Zarrenaars wonnen duels en door weer op te schuiven kregen we enkele vrije trappen op de rand van het strafschopgebied. Een klusje voor Jens, die de doelman niet kon misleiden (Maxime in de rebound over) en even later maar net links naast trapte.

Voor de rust zagen we het betere spel van onze jongens met enkele mooi uitgespeelde acties en stevige balrecuperaties …

Ruststand : 0-1

Bij de herneming plukte Gilles al een eerste bal en uit twee corners van Lo-Reninge kwam geen echt gevaar.

Door een miscommunicatie met de scheids bij een vervanging werd Pieter met geel bedacht, maar dit kunnen we voor de rest van de tweede helft als het enige minpuntje beschouwen !

Een mooie steekpas van Ben leidde een mooi laatste half uur in. De doelman was iets vlugger op de bal dan Maxime.

Niels kwam ook plots beter uit de verf en maakte gebruik van de ruimte op de linkerflank.

JV benutte twee vrije trappen slecht en op een razendsnelle counter moesten ze zich neerleggen bij het meesterschap van Tom.

Van dan af was Zarren de betere ploeg : Jens dribbelde op links richting de gevarenzone en wanneer er daar geen oplossing was verlegde hij het spel naar de rechterflank : Mattias’ voorzet besloot deze aanval met een bal in de handen van de goalie.

Terwijl de minuten voorbijgingen voelde je dat we zouden gelijkmaken : na drie hoekschoppen juichten de supporters toen ze Maxime een foutje in de defensie zagen binnentrappen. Gezichtsbedrog echter … het leder was rechts in het zijnet terecht gekomen … Op het halfuur besloot hij dan weer in één keer net over de linkerkruising.

Vijf minuten voor affluiten was het toch raak : Lo-Reninge kon de bal niet bemachtigen en centraal voor doel kwam Ben in schietpositie. Met een mooi schot in de linkerbovenhoek zette hij de bordjes verdiend gelijk : 1-1.

Een overwinning zat er zelfs nog in : Zarren moest nog een strafschop gekregen hebben toen Maxime onderuit gehaald werd en bij een laatste hoekschop kon Guillaume vrij naar doel koppen, maar de doelman kon met een reflex net de bal van onder de lat wegranselen !

Ben gaf zijn ploeg loon naar werken ...

Met de eerste thuiswedstrijd van het prille seizoen kregen we meteen een derby op het programma met de komst van Eendracht Jonkershove. Zij gaven op de eerste speeldag al een visitekaartje af door Nieuwpoort met 12-2 in te maken.

In hun rijzige rangen bevond zich ook een ex-speler van Zarren, met name Daan Blomme, die extra gemotiveerd was tegen zijn ex-ploeg.

Ons jonge scholierenteam begon het best aan de wedstrijd en domineerde zowaar de eerste tien minuten. Zo kregen Pieter (iets te licht op de doelman) en Maxime (in een stevig duel) de eerste kansjes. Met nog een bal voorlangs kon de thuisploeg het meest aanspraak maken op een doelpunt …

Jonkershove had nog niets getoond en pakte plots uit met een snelle tegenaanval. Zarren werd op snelheid gepakt en keek uit het niets tegen een onverdiende 0-1 achterstand aan !
Zarren was wat van slag door deze treffer en nadat Tom in de spits voor wat onrust zorgde in de Jonkershoofse verdediging kregen we aan de overkant een bal op de lat en moest Gilles bij de pinken zijn op een afstandsschot.

Jonkershove kreeg door het fysieke voordeel greep op de wedstrijd en speelde daarbij vooral de snelheid uit in de counters : eerst besloten ze nog rechts naast, maar in de 22^ste minuut schoof de bal toch laag binnen. 0-2

Buiten een opportunistische poging van Maxime met een verre lob die rechts van het doel terechtkwam (keeper was verslagen), moesten we toch in verdediging terugvallen  en trok Brian al eens aan de noodrem (met een gele kaart tot gevolg). Jonkershove kreeg zo enkele vrije trappen dichtbij het strafschopgebied en bij zo’n fase kon maar moeilijk uitverdedigd worden. De 0-3 was dan ook een feit !
Gelukkig maakte Gilles nog enkele pogingen onschadelijk en konden we met deze stand de rust ingaan.

Ruststand : 0-3

De eerste vijf minuten na de herneming waren weer Zarrens gekleurd. Niels bracht enkele mooie acties op de mat en na een verre vrije trap van Tom moest Maxime in één keer besluiten. Zijn deviatie ging over de lat.

Toch viel het volgende doelpunt weer aan de overkant. Een zwak pasje werd onderschept en onverbiddelijk afgestraft met de 0-4. Jammer …
Een pluim voor onze jongens die toch bleven werken : het stoorwerk van Niels en Pieter leverde weer een half kansje op en op de 10^de minuut verscheen Pieter oog in oog met de reusachtige doelman : deze rekende op zijn gestalte en verhinderde ons eerste doelpunt.

Ja en dan word je plots als reporter geconfronteerd met een andere reporter … De Weekbode kwam de supporters interviewen en dat leidde dus tot een tiental minuten dat we het spel amper konden volgen. Ondertussen wisselden de kansen, Gilles haalde een kattesprongetje uit en Niels kreeg nog een gelegenheid om de 0 van het scorebord te vegen.

Het mocht niet zijn en na een bal op de paal van Jonkershove tekenden ze in de 25^ste minuut de zware forfaitcijfers aan. Gelet op het spelbeeld was dit toch wel een zeer zwaar verdict !!!

Maar de goden waren ons uiteindelijk toch gunstig gezind : Mattias stuurde Maxime op het halfuur diep op rechts en deze centerde mooi naar Pieter die in de 16 opdoemde. Met een mooi laag schot in de rechterbenedenhoek was de keeper eindelijk gevloerd en kregen we onze eerredder : 1-5.

Door dit doelpunt en aangemoedigd door de vaste supportersschare gingen de Zarrenaars in de resterende tien minuten tevergeefs op zoek naar een tweede treffer.

Guillaume kwam er het dichtst bij, maar de 1-5 werd de eindscore …

Een uitslag op zich kan een vertekend beeld geven : vorige week gewonnen met misschien wat minder voetbal en deze week verloren met veel betere combinaties. Enkel botsten we op een sterk Jonkershove dat in deze competitie nog veel ploegen pijn zal doen …

Voor de eerste match van het seizoen moesten we geen al te verre verplaatsing maken en trokken we wat vroeger naar Diksmuide om er ook de nieuwe foto’s voor de website vast te leggen.

Om 9 uur gaf de zon al genoeg warmte en de temperatuur zou steeds hoger op lopen. Het is ook altijd het uiterste als we naar de boterstad trekken : herinner je je nog de striemende koude regen vorig jaar?

Ben won de toss en koos ook tactisch de juiste speelhelft … en dit gaf onmiddellijk resultaat met de eerste Zarrense hoekschop : de bal werd goed voorgetrokken en vanuit een laagzittende zon zag de doelman nauwelijks de krachtige kopslag van Ben aankomen : 0-1 !!!

Na vijf minuten stonden we ei-zo-na op 0-2, want een voorzet van Niels werd door een Diksmuidse verdediger tegen het eigen doelhout gewerkt.

De corners kenden geen succes meer en in onze achterhoede was het opletten geblazen : Wout tackelde tweemaal hard maar correct en anders bluste Ben de brandjes.

Diksmuide werd gevaarlijker : de voorzetten kwamen niet goed aan of Tom stond een hoekschop toe. Gilles ging hierop goed plat. Zijn broer Guillaume testte aan de overkant de doelman – zonder succes.

Naar het half uur toe (en iedereen snakte al naar de rust en vooral een slok water …) kwam Maxime duidelijker in het spel. Eerst werd hij nog gehaakt op de rand van de 16, maar toen  Pieter hem in het straatje stuurde kwam hij voor doel. De keeper raakte de bal nog even, waarna het leder met enige vertraging het doel inrolde !!! 0-2 !!!

Na twee Diksmuidse onbenutte hoekschoppen kregen we nog een drietal Zarrense kansen voorgeschoteld : Thibault stuurde Niels eerst op weg naar doel (keeper pakt) en vervolgens knalde Maxime over na een sterke rush van Pieter.

De derde kans … viel letterlijk uit de lucht … toen Tom van ver een lel op de bal gaf en deze over de ver uitgekomen doelman botste … en over de lat verdween !!!

Ruststand : 0-2

De aanvangsminuten leken veelbelovend te starten voor onze jongens. Bij een gevaarlijke terugspeelbal op de Diksmuidse keeper miste Maxime op een haartje het leder. Maxime bracht hierna Brian in stelling, die de keeper torpedeerde en daarna in de rebound de bal via de paal afschampte. Dit was “de kans” op de 0-3 geweest !

Diksmuide kreeg dus de doodsteek niet en leek plots te herleven. Zarren werd plots achteruit gedrukt en gelukkig hadden we Jens en Guillaume die de gaatjes dichtliepen. Onder de loden zon kon dit niet blijven duren : Gilles ging een eerste keer in de voeten en zag later een schot rechts van het kader zoeven. Zijn mooiste redding bracht hij in de 27^ste minuut toen een Diksmuideling alleen voor doel verscheen : een open kans en Gilles pareerde perfect !!! Handen op elkaar bij de talrijke Zarrense supporters !

Net zoals in de eerste helft konden we op het half uur weer wat vanonder de Diksmuidse druk komen. Mattias lanceerde Maxime, die weer gehaakt werd op de rand van de grote rechthoek : Jens’ vrije trap week af op de muur en verdween in corner.
De thuisploeg kon hierop niet uitverdedigen : Thomas zwiepte de bal terug de 16 binnen en hierin maakte een geelhemd een handsfout. Strafschop !

Wout kreeg de eer om de 0-3 aan te tekenen, maar de doelman redde met de voet. De opspringende bal kon Wout niet goed richten en zo verdween de geruststellende score naast …

In de laatste stuiptrekkingen mocht Gilles nog eens rust brengen en aan de overkant maakten onze Zarrenaars geen gebruik meer van de missers in de Diksmuidse verdediging.  

De 0-2 ruststand was uiteindelijk ook de eindscore. Drie puntjes die vertrouwen schenken !

Op  de vooravond van het nieuwe schooljaar trokken we naar Zedelgem om er de enige voorbereidingswedstrijd voor het komende seizoen te spelen tegen Excelsior.

Ten opzichte van vorig jaar toch enkele (oude) nieuwe gezichten op de grasmat met Brian, Wout en Pieter in het team. Enkel Thomas kon er niet bij zijn.

De thuisploeg kon zich beroepen op meerdere  uit de kluiten gewassen spelers, waartussen onze torens van vorig jaar (Ben, Tom en Maxime) niet meer opvielen.

De gestalte, fysieke sterkte en snelheid van uitvoering drukte Zarren al vlug voor eigen doel zodat de eerste tien minuten volledig gedomineerd werd door de Zedelgemnaars.

Ze bekroonden dit dan ook met een eerste doelpunt dat na een hoekschop naar de eerste paal binnengekopt werd.

Vijf minuten later, na een bal op de lat en één op de paal kregen we de 2-0 te slikken.

Onze jongens maakten rond de twintigste minuut dan toch een vuist en boksten een eerste counter in elkaar. Deze werd echter niet uitgebuit …
Er kwam enige verbetering in het spel en na de counter kon een klaar kijkende Pieter Maxime bedienen, die op zijn beurt Niels voor doel aanspeelde. Niels zijn schot ging maar net over de lat !

Nadat Thibault (eigenlijk eerstejaars kadet !!!) de meubelen redde bij het eigen doel, konden we dan toch juichen bij de aansluitingstreffer : Maxime kon weer voorzetten en nu hield Niels zijn schot laag. De doelman kwam dichtbij maar de 2-1 was een feit !!!

Naar het einde van de eerste helft liep Zedelgem dan toch nog tot 4-1 uit : de uitvoeringssnelheid lag toch wat hoger dan bij de Zarrenaars !

Ruststand : 4-1

De tweede helft was duidelijk beter. Maxime deed zelfs de eerste kans op het  Zarrense conto aanrekenen. Zedelgem op zijn beurt liet daarop twee open kansen liggen …

We voetbalden nu wel mee en op het kwartier dreigden we zowaar met een vrije trap van Tom (hard over) en een poging van Maxime, die maar op een metertje van de dwarslat over doel verdween.

Gilles zal dit jaar zeker niet werkloos moeten toezien en werd meermaals getest, onder andere door de kleine (sublieme) spelverdeler van de thuisploeg …

De kansen wisselden : Niels richtte naar de linkerbovenhoek, Ben spaarde ons van een vijfde tegentreffer en Gilles bracht een mooie redding op een schot van dichtbij …

Toch kregen we in de slotminuten nog twee tegendoelpunten : eentje na een penaltyfout en een mooi afstandsschot was onhoudbaar met een 6-1 stand als resultaat.

Twee pogingen van Wout (afzwaaiend schot en een kopbal) konden ons geen tweede doelpunt meer opleveren.

6-1, maar zeker geen beschamend resultaat, als je weet dat …

• dit onze eerste wedstrijd is met een vernieuwde ploeg
• Zedelgem volledig bestond uit tweedejaars scholieren (met zelfs een junior)
• Zedelgem laatst VVAartrijke met 15-0 afmaakte

Lessen die we kunnen trekken :

• de snelheid van uitvoering ligt duidelijk hoger
• de Zedelgemse spelers communiceerden tijdens hun spel, wat bij ons niet echt gebeurde
  door verzorgde passen en balaannames hoeven we niet telkens achter een verloren bal aan te lopen en kunnen we heel wat energie sparen

Het bewijs : Mattias op het podium in de kleuren van WSZ.
En als hij nu nog eens begon te trainen ... 

Met het einde van het tornooi in Aartrijke nemen we ook afscheid van onze linksmidden Niels.
Niels was er al bij van bij de duiveltjes en had daar al vlug zijn plaatsje gekregen op de linkerkant van het veldje.
Met de overgang naar de preminiemen kwam hij op de linksachter te staan, maar was perfect wisselbaar met zijn naamgenoot op de positie net voor hem.
Bij de miniemen en kadetten kreeg hij zijn positie terug en
daar konden we hem bewonderen bij zijn dribbels (vraagt het maar aan de mannen van Keiem)

Niels, we vinden het jammer dat je ons verlaat ... maar hopen dat je ons nog eens komt aanmoedigen.
Alvast veel succes toegewenst bij SV Diksmuide - vanwege je medespelers, trainers en ... supporters !!!

Niels in actie bij de preminiemen ... in de stijl die we bewonderden !!! 

Een maandje na de laatste competitiewedstrijd trokken we afgelopen weekend naar VV Aartrijke om er een tornooi met acht ploegen te betwisten.
Onze kadetten werden ingedeeld in een poule met “gekende” tegenstanders uit de competitie (Keiem en Ichtegem) en uit een vriendschappelijk treffen KSV Rumbeke.

Zarren – Keiem : 3-0
Bij het eerste treffen werd al duidelijk dat het competitieritme wat uit de ploeg was. Na de weinige kansen stond het aan de rust amper 1-0 door een kurkdroog schot van Maxime hoog in het doel.
In de tweede helft ging het al wat beter en eerst kon Niels C. een afvallende bal laag binnenjagen.  Daarna besloot Tom mooi samenspel van de ploeg met een geplaatste bal in de rechterbovenhoek.

Zarren – Ichtegem : 3-0

Tegen Ichtegem scoorden we heel vlug, maar vraag niet hoe Niels C. het deed. Laten we het maar een “Alex Czeniatynski”-doelpunt noemen … (Voor de jonge gasten : Czerniatynski was ervoor gekend dat hij met alle lichaamsdelen scoorde, al moest hij het met zijn oren doen …)
Dat was dan ook de ruststand en net als tegen Keiem maakten we er nog twee in de tweede helft. Ichtegem hielp ons hierbij met een owngoal (al stond Robin klaar om zelf af te werken) en een verre botsende uittrap van Gilles kwam uiteindelijk bij Maxime terecht, die moederziel alleen voor doel verscheen :3-0.

Zarren – Rumbeke : 1-4

 In de vriendschappelijke wedstrijden tegen de U14 van KSVR wonnen we telkens met ruime cijfers, maar voor dit tornooi hadden ze hun provinciale U15 gestuurd. Ze hadden de vorige twee jaren het tornooi telkens gewonnen en waren uit op de wisselbeker die ze mits een derde overwinning mochten houden !!!
Voor we als toeschouwers “te laat” aan de zijlijn kwamen stond het al 0-2 en was Zarren onmiddellijk de adem afgesneden.
Op corner kwamen we dichtbij de aansluitingstreffer maar met een kattensprong ranselde de doelman de bal van onder zijn lat.
Jammergenoeg keken we voor de rust nog na een uitgespeelde kans tegen een derde tegentreffer aan.

Net na die rustperiode gaf de scheids balvoordeel na handspel van Tom en werd Gilles mooi gelobt : 0-4.
KSVR had gewonnen spel en liet Zarren (met de wind) komen. Hieruit kregen we toch nog enkele kansen via Maxime en Niels. Jens trof met een mooi lobje de lat…
Uiteindelijk markeerde Maxime toch de eerredder tegen een fors uitgebouwde ploeg.
PS : Bij nazicht van hun website blijkt dat de volledige ploeg uit spelers van ’96 bestond en zij in de provinciale reeks op een derde plaats eindigden. We hadden dus een zware tegenstander voor ons en kunnen zeggen dat we ons best gedaan hebben. We scoorden uiteindelijk het enige tegendoelpunt dat deze ploeg op het tornooi moest slikken !

In onze poule werden we dus tweede en moesten we het in “de kleine finale” het opnemen tegen SK Snaaskerke.

“De kleine finale”

Zarren was in de aanvangsfase meester en dus ook constant in de aanval … tot plots Tom aan de noodrem moest trekken.
Maxime testte daarna de handschoenen van de keeper en zijn volgende poging ging over.
Niels C. schoot dan weer voorlangs …
Kansen voor Zarren maar de bal wilde niet tegen de netten gaan. Als ze dat dan wel deed na een vrije trap werd dit doelpunt door de scheids afgekeurd omdat een Snaaskerkenaar te vlug uit de muur vertrokken was.

Na de korte pauze kwam Snaaskerke plots twee keer gevaarlijk uit de hoek : bij een verre vrije trap rekenden we op Gilles en Tom moest toch een keer hun sterke nr 14 lossen …

Naar het einde toe zonk ons plots de moed in de schoenen toen Maxime het veld verliet!
Jens zorgde echter onverwacht voor de overwinning met een prachtig afstandsschot (het mooiste doelpunt van de namiddag) dat in de rechterbovenhoek verdween.
Bij een laatste vrije trap van de tegenstander zorgden de verenigde krachten van Gilles en Niels ervoor dat we de nul hielden en dus ook een derde plaats haalden !!!

In de finale won KSV Rumbeke van Loppem met 1-0.

Komaan Bompa, het is tijd voor de foto ! 

Ploegfoto met ... "de knie naar links"

Gilles neemt de beker voor de derde plaats in ontvangst ...

.... en dan sportief applaudiseren voor de winnaars !!!

Bij afwezigheid van onze "hoofdredacteur" én BESTE VERSLAGGEVER, die andere lopende zaken te regelen had in Staden (LAKOSTA halve marathon), zagen we ons verplicht om de BESTE PLOEGAFGEVAARDIGDE in te schakelen om toch nog enigszins een verslag van onze laatste wedstrijd tegen Dosko Beveren op papier te krijgen - schiet dus niet op de pianist-  hij heeft écht zijn best gedaan.

Allee vooruit, de eerste opmerking was dat Dosko Beveren zijn laatste vier wedstrijden met het kleinste verschil verloren 1-0, 2-1 , 0-1, een vingerwijzing dat ze toch enigszins beter voor de dag kwamen dan in de heenronde.

De eerste van Beveren die we tegenkwamen was oude bekende Jaimie Verlinde – een stuk groter én een héél stuk smaller geworden - hij zou zich tijdens de wedstrijd ontpoppen tot de beste Beverense speler - ene die wij zéker nog goed zouden kunnen bezigen.

Naar de wedstrijd dan - we startten langs onze goeie kant (met de rug naar de kantine)- én we grepen direct Dosko bij de keel via Maxime - in eerste instantie redde de keeper nog, maar luttele min later was het toch prijs met een atoomschot van Maxime 1-0, én onze topscorer was gelanceerd en strooide links en rechts mooie passes rond- Niels C kreeg zo'n kadootje met een strik rond - maar verstond het toch nog om ze onbegrijpelijk in de handen van de keeper te leggen.......

Kort daarop kwam naamgenoot Niels Vancanneyt aan het kanon postvatten twee op een rij : 2-0 én 3-0 een opsteker voor de kersverse Diksmuidenaar. Ondertussen was Tom op de bank beland na een pijnlijk contact met het hoofd van een Beveren-speler … boenk op zijn neus – bloed alom en een kermende Tom. Ook  iets wat je niet dikwijls meemaakt -maar goed, na wat lap én plakwerk kregen we hem weer opgekalefaterd  en was de score opgelopen tot 4-0 via Maxime en konden we gaan rusten.

Ruststand: 4-0

Dezelfde 11 in de tweede helft, maar in een andere orde - onze superkeeper gilles (slechts 11 doelpunten tegen over het hele seizoen) wou ZO graag eens in de spits spelen - én Tom zeurt al het ganse seizoen de oren van onze kop om eens  in de GOAL te mogen staan ..  DUS ZO GEZEGD, ZO GEDAAN, én Gilles was bijna onmiddellijk aan het feest, maar de keeper bracht redding – voorlopig maar  - de aanvallen bléven maar komen en een vijfde treffer kon niet uitblijven. Deze maal was Jens aan het feest :  5-0

De Dosko keeper zag alle kleuren van de regenboog én wéér was daar Gilles - nu in de kluts voor doel. Eerst trapte hij wel over de bal, maar hij herpakte zich én knalde zijn zoooooverhoopte doelpunt tegen de netten - jongens wat was die blij :6-0.
Zo heeft élke speler dit jaar gescoord van de eerste tot de laatste :  PRACHTIG !

Met nog 10 min te gaan konden we beginnen met de applausvervangingen : de eerste die mocht beschikken was de dolblije Gilles, gevolgd door Niels C.
Intussen had Michiel met een énig mooie lob de 7-0 op het bord gezet én vlamde Thomas via de vuisten van de keeper nr  8 tegen de touwen.

Voor het orgelpunt zorgde - hoe kon het anders – Maxime :op hoekschop knikte

hij nr 9 binnen én het 129 è van het seizoen … AUB …… DANK U WEL !

En zo kwam een einde aan onze laatste wedstrijd van het seizoen. Een seizoen om in te kaderen :
 - VICE KAMPIOEN met 129 DOELPUNTEN VOOR
-  slechts 11 doelpunten TEGEN
- maar 2 matches verloren

… dus was de champagne op het einde zéker méér dan verdiend …TOT SPIJT VAN WIE HET BENIJD

Rest ons nog alle spelers, trainers én supporters (ouders) te danken voor de onvoorwaardelijke steun doorheen het ganse seizoen en te zeggen tot weerziens in het volgende seizoen …

Robin mocht met een applausvervanging naar de kant en daar verscheen ook Maarten op het veld. Hij was al gauw op weg naar zijn doelpunt, tot de scheids hem op buitenspel affloot … alhoewel Maarten duidelijk vanachter de verdediger kwam.

Onze pocketspitsen staken dus weer schwung in de wedstrijd en dit inspireerde naar het einde toe onze grotere spelers. Of was het de intredende koelte van de avond ???
In de laatste vijf minuten zorgden ze toch nog voor de forfaitscore : Maxime kopte een voorzet van Tom krachtig binnen (0-4) en uiteindelijk was het Tom zelf die in de laatste seconden … eindelijk … zijn welverdiend doelpunt tegen de touwen joeg !!!

De doelpuntenmakers die voor de 0-5 score zorgden :
Tom, Maxime, Ben en ... Robin !