Vandaag kregen we de rode lantaarn, KEXC Zedelgem, op bezoek en mochten we toch op het betere eerste plein aantreden. We hoopten dus vlot voetbal en doelrijpe kansen voorgeschoteld te krijgen … Met drie spitsen – Tom centraal – had ook ons trainersduo dit idee.

De eerste uitgespeelde aanval leek dit te bevestigen, want Maxime trok van op zijn flank voor en Niels opende met enige meeval de score : 1-0.
Maxime probeerde daarna zelf ook eens door te zetten richting doel en trof met een enorme uithaal de rechterpaal.
Net voor de 10^de minuut kregen we een strafschop toegekend, nadat Tom net binnen de 16 gehaakt werd : Michiel zette zich achter de bal … maar knalde hard over.
Hierbij even een rechtzetting bij het verslag van vorige week : Michiel maakte vorige week op Aartrijke zijn tweede doelpunt van het seizoen, want ook in de heenwedstrijd tegen Aartrijke zette hij een penalty om.

In de dertiende minuut kreeg Niels weinig weerstand bij de 2-0. Bij de fase er net voor lag de doelman wel in de weg, maar nu mocht hij vrij aanleggen.
Toch vlotte het niet echt : op een veel te kleine oppervlakte voor het Zedelgemse doel liep men elkaar voor de voeten en het gebruikelijke recept met de inswingers werd niet gehanteerd.
Jens kwam ondanks zijn blessure op het veld en zorgde met een steekpasje naar Maxime voor onmiddellijk gevaar : onze rechterspits trapte iets te overhaast rechts naast. Hij bleef zelf ook de aanzet voor gevaar met een pas naar Tom, die de doelman in de linkerhoek niet kon verschalken.

Na een counter, die bij het Zedelgemse sluitstuk eindigde, en een ultieme poging in het zijnet kreeg Maxime dan toch zijn doelpunt – met dank aan de Zedelgemse trainer : deze laatste gaf zijn rechterback de opmerking naar binnen te verdedigen en dit strafte Maxime onmiddellijk af door hem langs buitenom te passeren en de 3-0 tegen de touwen te jagen.

Zedelgem kwam maar moeilijk weg van het eigen doel en mocht zich gelukkig prijzen met de matige afwerking van Zarren en de goede interventies van zijn doelman : Maxime kopte nog eens over op corner, Tom stuurde een raket richting kleedkamers. Maarten had dan weer geen geluk en kon de 4-0 niet op het bord zetten.

Het zat niet mee : bij een voorzet van Niels nam Maxime op de bal god op de slof en nu werd het leder in hoekschop geblokt. Tom schoot de laatste kans van de eerste helft dan weer voorlangs …

Ruststand : 3-0

In de tweede helft werd de 4-4-2 weer op het veld gezet en dit bleek een betere keuze. De spelpatronen kwamen stilletjes aan weer terug. Zo mocht Guillaume al aanleggen na een afleggertje van Mattias.
Ook Mattias kwam in schietpositie en koos voor eigen geluk (kon ook voor een pas naar Niels centraal voor doel gekozen hebben) : zijn schot schampte de deklat.
Binnen het eerste kwartier viel nog een bommetje van Tom (op de handen van de keeper) en een typische Zarrense aanval te noteren : Maxime nu eens op links door en Niels die in één keer over trapte …

Na een kwartier in de tweede helft stond het nog altijd maar 3-0 en door enkele rare beslissingen van de scheids verbeterde het er niet op : geen domme gele kaarten pakken door te mekkeren was de boodschap.
Maxime antwoordde met de voeten en reikte Guillaume op een presenteerblaadje de 4-0 aan,  alvorens zelf de 5-0 op zijn naam te zetten.
We kregen nu enkele minuten ietwat beter voetbal en Zedelgem leek onder de druk te bezwijken : een verdediger werd door een opzittende Niels tot een owngoal gedwongen … 6-0

Toch leek het maar voor eventjes een opflakkering, want er werd deze namiddag soms toch heel slordig met (open) kansen omgesprongen.

Het laatste doelpunt mocht er dan wel weer zijn: Guillaume stuurde met een mooie beweging tussen de verdedigers door Maxime op weg naar de 7-0 !!!

Ruime overwinning, maar toch was de stemming na de wedstrijd niet uitbundig. Trainers, spelers en supporters beseften dat dit niet onze beste wedstrijd was. Maar in de kantine verscheen plots bij iedereen de lach op het gezicht toen het bericht binnen sijpelde, dat KM Torhout van Diksmuide verloren had … We wachten op bevestiging !

Op bezoek gaan bij VV Aartrijke blijft een moeilijke opgave. De geelroden maken in deze competitie weinig doelpunten, maar staan er ook maar weinig toe.
In de heenronde maakten we reeds kennis met dit moeilijk in te nemen bastion, al konden we dan niet rekenen op drie pionnen. Vandaag ontbrak alleen linksmidden Niels V., die al een ganse week te kampen had met een hardnekkige griepaanval …

Zarren nam in de eerste minuten al het initiatief met een poging van Maxime in de handen van de doelman. Deze laatste mocht in de tweede minuut al een kaarsje branden: Niels dook alleen voor doel op en werd door hem neergehaald. Een doorgebroken speler die een tegenstander neerhaalt krijgt automatisch rood, denken we toch. De jonge vrouwelijke scheidsrechter wees enkel naar de stip …
Jens nam zijn verantwoordelijkheid en koos voor een plaatsbal … op de paal.

Het zou Jens’ zijn dag niet worden, want na vijf minuten mocht hij al een eerste keer naar de kant na een hard contact. Maarten nam zijn plaats in. Wie zijn dagje wel had was Michiel, die het spel zeer goed las. (zie ook laatste kwartier)

Na negen minuten kregen we de eerste mooi uitgespeelde kans: Guillaume stuurde Maxime diep op rechts en deze gaf een gemeten voorzet aan Niels, die in één keer op doel vuurde : in de handen van de doelman.

Enkele minuten later mocht Aartrijke zich nog eens gelukkig prijzen dat hun keeper nog onder de lat stond, want op een afgeweken vrije trap van Tom kon hij maar juist zijn netten schoon houden.
Jammer voor Tom, die vandaag weer energie over had : meegaan op hoekschoppen en de hiernavolgende counters nog neutraliseren … moest hij nu nog eens wat conditie hebben op de langere afstanden… (positief bedoeld, hé Tom : er zit nog veel marge op !)

In de 17^de minuut was het dan toch raak : Jens dribbelde zich in de 16 binnen en paste net op tijd naar Niels, die de 0-1 langs de doelman binnenschoof !

Het spel werd iets steviger en ook Guillaume moest een tijdje naar de kant. Wanneer Maxime nog eens onderuit gehaald werd trok de jonge scheids eindelijk het eerste geel. De vrije trap die hieruit voortkwam leverde niets op : een beresterke doelman pakte gemakkelijk en ook bij een schot van Niels uit de draai stond hij goed opgesteld. Al zijn we tegenstanders : knap gedaan, kerel !

Naar het einde van de eerste helft zakte de concentratie wat weg en maakten de Zarrenaars het zichzelf weer eens wat moeilijk.
Laatste vrouw Cynthia maakte een kans van Niels nog onschadelijk en bij het eerste mistasten van de Aartrijkse doelman op een hoekschop plooide Thibault het leder in het zijnet, zodat we met het kleinste verschil de kleedkamers opzochten.

Ruststand : 0-1

Zelfde beeld als in de eerste helft : Zarrense druk in de eerste minuten met een schot van Tom over de lat en een open kans voor Niels, die na een voorzet van Maxime wel op buitenspel teruggefloten werd.
Enkele corners brachten ook geen soelaas. Toms schot werd afgeblokt en Mattias knalde dan weer maar net voorlangs.
Ook op uitgespeelde fases lukte het niet, al wilden de bezoekers het soms wat overhaast afwerken. Zo zeilde een poging van Maxime over… Misschien iets te gefrustreerd, ook door de tikken die hij kreeg. Protest leverde wel geel op.
De scheids had dan toch haar kaarten gevonden en meteen daarop kreeg ook Maximes tegenstander het tweede gele karton onder de neus geduwd : rood en Aartrijke moest de laatste twintig minuten met tien verder. En nog kreeg ze er geen genoeg van : ook de Aartrijkse doelman kreeg een gele kaart . Wie de reden weet mag het via de reactieknop onder het verslag melden…  

Na twintig minuten kreeg Zarren zijn tweede strafschop toegekend na een handspel in de grote rechthoek. Michiel had dus zijn dagje en op het veld had hij met Tom de afspraak gemaakt dat de volgende stilstaande fase voor hem was. Een strafschop dus en deze plaatste hij hard in het midden van het doel : 0-2 en een opsteker voor onze linksachter die dit seizoen goed zijn mannetje staat !!!

Die 0-2 voelde toch als een bevrijding aan en het onderlinge gemor in de Aartrijkse rangen steeg op. De verdediging liet het kopje hangen en de Zarrense kansen kwam aanrollen : Niels kopte een unieke gelegenheid op de 0-3 over en daarna kwam de mooiste Zarrense actie op de mat. Maxime weer eens diep in de rechterhoek, strakke voorzet … overstapje van Niels, die aan de rechterpaal opkwam en Guillaume moederziel alleen voor doel … te verrast (?):  het schot ging net over de lat …  

Michiel bleef zich in de laatste minuten in de kijker spelen : de laatste pogingen van Aartrijke strandden aan de middenlijn, waar de blauwe garde een muur optrok. Onze linksachter kon zelfs met een halve retro tussen twee man door een tegenaanval opzetten … van zelfvertrouwen gesproken als je je eerste van het seizoen mocht maken !!!

Tenslotte nog een kleine oproep : op zondag 27 februari 2011 organiseert SVD Kortemark in het centrum van Kortemark een loopwedstrijd. Het zou fijn zijn mocht onze ploeg zich hier met zo veel mogelijk spelers aanmelden voor de 5 km, die om 12u00 start. Bompa, Guillaume en Mattias hebben zich reeds aangemeld.
Inschrijven kost 5 euro en dient voor 15 februari te gebeuren! Bompa zal op de volgende training hier mee info over geven. Indien je het zelf eens wil bekijken kan je terecht op www.kortemarkloopt.be

Aan het bekeravontuur van het Nieuwsblad is snel een einde gekomen. Met een 1-3 verlies moesten we gisterenavond onze meerdere erkennen in het fysiek sterkere Eendracht Wervik.

Na de heenwedstrijd (2-2) kon dit duel nog beide kanten uit, maar op het zware Zarrense mollenveld waren we niet opgewassen tegen de uit de kluiten gewassen grensvoetballers. Toch kunnen we zeggen dat onze spelers zich niet zomaar gewonnen gaven.
In de eerste helft werd aan een zeer hoog tempo gestart en kregen de bezoekers lichtjes het overwicht. Na 27 minuten kwamen ze op voorsprong en net voor de rust breidden ze de marge nog eens uit tot 0-2.

Begin tweede helft kregen de Zarrenaars tweemaal de kans om de aansluitingstreffer aan te tekenen, maar nu eens links naast en dan weer rechts naast … weg kansen.
Toen Maxime uitviel kon Wervik nog een derde keer scoren en wisten we dat het over was. Niels redde de eer met een onverwacht afstandsschot.

Het bekeravontuur zit er dus al op en we kunnen ons weer volledig concentreren op de competitie. De wedstrijd tegen Wervik beschouwen we als een goede training en toonde de vechtlust van onze spelers : een zware tegenstander, glijden en het evenwicht zoeken op een modderveld en dan nog eens in een doornatte uitrusting een plakkende en glibberige bal onder controle krijgen … je moet het maar doen.

Tussen de nieuwjaarsfeesten door plande de bond de inhaalwedstrijden van de laatste speeldag van de heenronde. Ja, we hadden het nog niet opgenomen tegen Lichtervelde. Al moesten de kalenders er bij gehaald worden om sommige supporters er van te overtuigen dat we voor het eerst de eerstejaars kadetten van Lichtervelde in de ogen keken.

Op het tweede veld (want van een voetbalplein kon je al niet meer spreken, nadat de miniemen hun wedstrijd met 12-2 afgewerkt hadden) werd tegen wind gestart.
Na vijfminuten kwam Niels al eens langs zijn linkerflank opzetten en zorgde voor het eerste schot op doel, langs een uitkomende doelman : rechts naast.
Een volgende Zarrense actie leverde al succes op : vanuit een tegenaanval trok Maxime richting doel en wou er zijn spitsbroeder aanspelen. Maar de bal bleef hangen in de modder en dus besloot Maxime maar zelf af te werken : 1-0.
Misschien ging hier een buitenspelfase aan vooraf … bij de twee volgende fases konden we vanaf de zijlijn duidelijk zien dat onze speler “onside” vertrok bij het aanspelen van de bal, maar de jonge scheids floot ons tweemaal terug …
In de achterhoede hadden ze bij ons alles onder controle en zowel links (Michiel) als rechts (Thomas) werd het middenveldspel goed gevolgd. Ze grepen beiden telkens gepast in wanneer de middenlinie gepasseerd werd. Centraal achterin stuurde Ben de aanvallen op weg en dan hebben we in laatste nood nog onze “tank”: als Lichterveldse flankspeler denk je wel twee keer na wanneer je Tom op je ziet afstormen …

Op het kwartier viel de 2-0 waarbij geen enkele tegenstander het leder kon beroeren : Gilles trapte uit tot bij Jens, die controleerde en Mattias op rechts vrij zag staan. Mattias maakte enkele meters en stuurde Maxime in het straatje. Met een laag schot rechts van de doelman was de 2-0 een feit ! ’t Kan toch simpel zijn, hé …

Kort daarna kregen we bijna de 3-0 (zou een owngoal geweest zijn) toen een bezoekende verdediger maar net rechts van zijn eigen doel wegwerkte. De hoekschop leverde niks op voor Zarren, wel een dreigende counter van Lichtervelde … buiten Guillaume gerekend, die met twee zuivere tackles het gevaar neutraliseerde. Hieruit trokken we weer richting doel, waar Maxime net niet genoeg hoogte kon winnen en over kopte.
Tegen wind en regen en in de modder bleven de Zarrenaars vooruit knokken en met een bijna identieke aanval als bij het tweede doelpunt, kwam de aansluitende Mattias in schietpositie. Iets te overhaast en ook nu net over.

Na 25 minuten stond de 3-0 toch op het bord. Jens gebruikte nu niet de rechterflank, maar stuurde een gemeten pas over de centrale as, zodat Maxime vrijgeleide kreeg voor zijn eerste loepzuivere hattrick van 2011 : 3-0 !.
Niels had meer moeilijkheden met de Lichterveldse goalie, die telkens goed uitkwam wanneer onze linkerspits in schietpositie kwam.
Net voor de rust veegde Lichtervelde de nul van het bord, na een vrije trap net buiten de rechthoek. Mooi genomen richting tweede paal en Gilles kansloos verslagen : 3-1.

Ruststand : 3-1

In de rust kreeg het geteisterde veld nog maar eens een regenbui te verwerken en naarmate de wedstrijd vorderde werd het spel meer en meer beïnvloed door de lamentabele staat van de “grasmat”.
Zo zagen we al in de vierde minuut een beetje slapstick toen Jens zich tweemaal misrekende op een plakkende bal.
Ook Ben misrekende zich een keer en bekogelde de verslaggever met een ferme loeier …
Gelukkig bleef Maxime bij de les : in de zevende minuut scoorde hij de 4-1, maar trok in euforie zijn trui uit … geel natuurlijk …

En dan zag Bompa plots het “licht op het veld …” en deed Niels en Maxime van flank wisselen. Een lumineus idee, want onmiddellijk had dit effect : Maxime ging op links door en schilderde de bal op het hoofd van Niels, die eindelijk zijn treffer beet had.
Het was een bevrijding voor hem, want terwijl de 5-1 genoteerd werd kwam Niels weer in balbezit, draaide zich vrij tussen een trosje spelers, zag de keeper iets te ver uit zijn doel staan en legde aan voor een prachtig doelpunt (althans volgens de andere toeschouwers … het nadeel van reporter te zijn …) : 6-1

Lichtervelde was eventjes het noorden kwijt met deze spitsenwissel en wanneer ook nog Mattias zich op rechts in de debatten begon te mengen keken ze op het kwartier al tegen een 7-1 achterstand aan.
Een zekere nederlaag, regen en wind deden hen achteruit trekken en bij het verlies van nog een gekwetste speler was het voor de eerstejaars helemaal voorbij. Zarren kon van alle kanten aanleggen en dat deed Tom zelfs (met de hulp van de wind) van aan de middencirkel. Met zo’n zware loeier bracht hij de doelman in de problemen en dat werd door Niels afgestraft met ook zijn eerste hattrick van 2011 !!!

Met de 8-1 lag de eindstand vast van een wedstrijd die door de omstandigheden op het einde niets meer met voetbal te maken had …

Tom trof wel nog raak en in feite mocht zijn doelpunt (wegens voorafgaande fout)  niet afgekeurd geweest zijn. Maar wat doe je er aan als een tegenstander tegen een onvermurwbare tank aan loopt en hierdoor omvalt ????