Examens achter de rug, twee weken vakantie in het verschiet, warm weer … de Zarrenaars begonnen dus relaxt aan hun midweek-wedstrijd op het veld van FC Lichtervelde. Zelfs Tom zat met zijn gedachten ergens anders, want hij liet zich in de eerste minuten al aftroeven door het enige meisje op het veld, Lucia genaamd, dat degelijk overweg kon met een bal.

Het spel hobbelde zo vrolijk over en weer en het duurde bijna tien minuten vooraleer er iets te beleven viel. Zowel aan onze kant, als deze van Lichtervelde werd er om enige actie geroepen …
En die kwam er dan toch. Maxime zette de motor eens in gang en zag zich plots van twee kanten bedreigd: een verdediger probeerde de meubelen te redden en de doelman kwam heel ver uit zijn gebied. Wanneer de drie spelers bijna op elkaar botsten, drukte Maxime net op tijd af en zijn schot viel met een mooie boog aan de linkerkant van het lege doel binnen : 0-1.

Zarren had dus eindelijk de weg naar het doel gevonden en een voorzet van Niels leverde voor de thuisploeg bijna een owngoal op. Geen tweede doelpunt. Ook niet na een voorzet van Tom (na een zware fout op Jens), toen Maxime net naast kopte.
Lichtervelde kon onze verdediging niet in de luren leggen en wanneer Thibault dan nog eens uitpakte met een mooie “steal” bleef Gilles volledig werkloos.

Dat Tom de laatste tijd veelvuldig zijn vrije trappen kan oefenen, las je al in het vorige wedstrijdverslag. Vandaag knalde hij nog eens van op ruime afstand op de lat, eentje er net over en dan nog een in de handen van de keeper !

Ondertussen bleef dat ene schamele doelpuntje op het bord staan. Maxime ontwikkelde regelmatig snelheid … in de zone van de waarheid liep het telkens mis, al had de nr 1 van Lichtervelde hier ook wel zijn aandeel in.

In de laatste minuten van de eerste helft versierden we dan maar enkele hoekschoppen en met onze “torens” wachtend op Toms hoge bal moest dit wel succes opleveren. Dat gebeurde dan ook : Ben steeg boven iedereen uit en knikte de 0-2 binnen !

Ook de volgende was raak ! Maxime stond nu op de juiste plaats en werkte de door de keeper geloste bal binnen. De scheids had echter binnen de kleine carré een fout gezien op de doelman en keurde onze derde treffer dus af.

Ruststand : 0-2

Lichtervelde creëerde in de eerste minuut van de herneming zijn enige uitgesproken kans van de wedstrijd. Jammer voor hen lag Gilles in de weg …

Niels forceerde bij de herneming op links wat ruimte, toch was het zijn dagje niet : wat mindere voorzetten of juist nog de hand van de doelman … telkens liep er wat fout.
Dus kwam Robin links in de spits te staan. Op het kwartier kreeg hij de unieke kans om “twee Grimbergens” te verdienen, toen Maxime van op rechts de voorzet aanleverde. Robin was eerst verrast en kreeg de bal niet onder controle. Maar twee minuten later mocht hij de fase nog eens overdoen, nadat Maxime hem weer loepzuiver aanspeelde. Nu hield Robin de zenuwen onder controle (en ook de bal) en werkte rustig binnen : 0-3 !!!

Na een competitieloze maand maart stonden we vandaag voor een zware opdracht met de thuiswedstrijd tegen leider SV Koekelare, dat in de rangschikking drie punten meer telde.
Bij winst kwamen we terug op gelijke hoogte en konden we rekenen op de “morele kampioentitel”. Gelijkspel of verlies betekende dat we op een tweede plaats zouden eindigen.

De match van het jaar en het mooie weer maakten dat er vanuit beide supportersclans een groot aantal toeschouwers langs de zijlijn stonden. Zo zagen ze de “rode” Zarrenaars het best starten met in de tweede minuut al gevaar na een verre ingooi van Guillaume : Niels probeerde uit de draai en zijn afgeweerde poging werd door Maxime naast getrapt. Onze spitsen kwamen in de openingsfase sterk opzetten, met Maxime meester op de rechterflank, gevolgd door een halve retro van Niels in de 16, die maar net over ging.

In de vijfde minuut brak Koekelare er een eerste keer uit. En hoe !!! Zuiver op snelheid werd de Zarrense linkerflank opgerold en met een zwaar schot in de rechterbovenhoek werd de score door de bezoekers geopend : 0-1.

Het was nog vroeg in de wedstrijd en alles was nog mogelijk. Zarren trok weer in de aanval, maar werd goed opgevangen door de Koekelaarse verdediging. Ze wisten heel goed (mede door de verslagen uit te pluizen) wie ze in de gaten moesten houden. Lukte het Maxime dan toch om enige vrijheid te krijgen, dan dook hun doelman in zijn voeten. Ook Niels moest het van op afstand proberen, maar zijn voorzet-schot zeilde voorlangs.

Na het eerste kwartier kwam Koekelare ons terugdrukken en moesten onze verdedigers aan de bak. Vooral Thomas verdedigde weer sterk tegen de blauwe “bonken” die op hem afgestormd kwamen.
Het werd warmer voor het Zarrense doel, met eerst nog een schot rechts naast, maar wanneer een voorzet laag voorlangs kwam hield de Zarrense aanhang toch even de adem in. Gilles had dit jaar veel rustige wedstrijden beleefd, maar vandaag mocht hij de aandacht niet laten verslappen. Op een verre vrije trap hield hij de stuiterende bal onder controle en wat later pakte hij weer uit met een goede interventie.

We naderden het half uur en Zarren knokte zich terug naar voor. Na een fout op Maxime leverde Tom een prachtige voorzet van op rechts net achter de Koekelaarse defensie. Guillaume kwam uit het pak en nam de bal in een keer op de slof … heel nipt over. Dit zou een prachtige gelijkmaker geweest …
Maar net zoals in de aanvangsfase keerde hierna het geluk en redde Ben een bal net op de lijn. Het was slechts uitstel van executie : bij een volgende aanval stond het 0-2 !!!

Jammer, net voor de rust en dit deed de Zarrense hoop op een mooie prestatie al wat in duigen vallen.

Ruststand : 0-2

Die hoop werd begin tweede helft al helemaal in de grond geboord doordat we onmiddellijk een derde treffer te slikken kregen : 0-3 en boeken toe …
Bij sommige spelers zag je dan ook de moed en de spirit vervagen als sneeuw voor de zon. Tom zorgde nog enigszins voor wat gevaar met een vrije trap, die gedragen door de wind links van het kader belandde.
Aan de overkant moest Gilles weer de armen uit de mouwen steken en pakte twee keer naeen een poging van de bezoekers.
Zij voelden dat buit bijna binnen was en drongen daarna niet meer zo sterk aan : een enkele keer moest Tom nog hun sterke nr 10 van de bal ontzetten.
De Zarrenaars kwamen zo toch weer meer in het spel : een kopbal van Maxime aan de rand van de kleine carré was iets te licht. Gevaarlijker was dan weer een hoge bal van Niels, die maar net langs de linkerpaal neerkwam.
Met nog een kwartier te gaan trok Koekelare zich volledig in verdediging en ging Zarren op zoek naar de eerredder : Mattias kreeg het op de rechterflank aan de stok met zijn bewaker en leverde toch mooi aan een meeopgerukte Michiel, die links naast vlamde.

De muur kon niet van dichtbij gesloopt worden en Tom probeerde het dan met twee krachtige vrije trappen van op zo’n 25 meter. Heel goed gegeven : de eerste spatte buiten bereik van de doelman op de dwarsligger en de tweede ging maar net over en viel in het dak van het doel.  

In de 32^ste minuut was het dan toch raak : niet Maxime maar Niels kon in het kluwen aanleggen en torpedeerde de netten. De eerredder werd bij de Zarrense aanhang op gejuich onthaald : 1-3.

De tegenaanhang werd toch nog wat zenuwachtig daar de beide Nielsen kort daarop weer in het strafschopgebied verschenen en dicht bij de aansluitingstreffer kwamen. Maar het was te laat …

Na het laatste fluitsignaal mocht Koekelare al een klein feestje starten en de Zarrense supporters gaven ruiterlijk toe dat zij vandaag en dus ook over het ganse seizoen de beste waren.
Proficiat dus aan de terechte kampioenen !

We kunnen ons tevreden stellen met het zilver. Maar kunnen we klagen ??? Met de belofte van een tweede stek en meer dan honderd doelpunten hadden we voor het seizoen al zeker in ons handjes gewreven !!!