Met het einde van het tornooi in Aartrijke nemen we ook afscheid van onze linksmidden Niels. Niels was er al bij van bij de duiveltjes en had daar al vlug zijn plaatsje gekregen op de linkerkant van het veldje. Met de overgang naar de preminiemen kwam hij op de linksachter te staan, maar was perfect wisselbaar met zijn naamgenoot op de positie net voor hem. Bij de miniemen en kadetten kreeg hij zijn positie terug en daar konden we hem bewonderen bij zijn dribbels (vraagt het maar aan de mannen van Keiem)
Niels, we vinden het jammer dat je ons verlaat ... maar hopen dat je ons nog eens komt aanmoedigen. Alvast veel succes toegewenst bij SV Diksmuide - vanwege je medespelers, trainers en ... supporters !!!
Niels in actie bij de preminiemen ... in de stijl die we bewonderden !!!
Een maandje na de laatste competitiewedstrijd trokken we afgelopen weekend naar VV Aartrijke om er een tornooi met acht ploegen te betwisten. Onze kadetten werden ingedeeld in een poule met gekende tegenstanders uit de competitie (Keiem en Ichtegem) en uit een vriendschappelijk treffen KSV Rumbeke.
Zarren Keiem : 3-0 Bij het eerste treffen werd al duidelijk dat het competitieritme wat uit de ploeg was. Na de weinige kansen stond het aan de rust amper 1-0 door een kurkdroog schot van Maxime hoog in het doel. In de tweede helft ging het al wat beter en eerst kon Niels C. een afvallende bal laag binnenjagen. Daarna besloot Tom mooi samenspel van de ploeg met een geplaatste bal in de rechterbovenhoek.
Zarren Ichtegem : 3-0
Tegen Ichtegem scoorden we heel vlug, maar vraag niet hoe Niels C. het deed. Laten we het maar een Alex Czeniatynski-doelpunt noemen (Voor de jonge gasten : Czerniatynski was ervoor gekend dat hij met alle lichaamsdelen scoorde, al moest hij het met zijn oren doen ) Dat was dan ook de ruststand en net als tegen Keiem maakten we er nog twee in de tweede helft. Ichtegem hielp ons hierbij met een owngoal (al stond Robin klaar om zelf af te werken) en een verre botsende uittrap van Gilles kwam uiteindelijk bij Maxime terecht, die moederziel alleen voor doel verscheen :3-0.
Zarren Rumbeke : 1-4
In de vriendschappelijke wedstrijden tegen de U14 van KSVR wonnen we telkens met ruime cijfers, maar voor dit tornooi hadden ze hun provinciale U15 gestuurd. Ze hadden de vorige twee jaren het tornooi telkens gewonnen en waren uit op de wisselbeker die ze mits een derde overwinning mochten houden !!! Voor we als toeschouwers te laat aan de zijlijn kwamen stond het al 0-2 en was Zarren onmiddellijk de adem afgesneden. Op corner kwamen we dichtbij de aansluitingstreffer maar met een kattensprong ranselde de doelman de bal van onder zijn lat. Jammergenoeg keken we voor de rust nog na een uitgespeelde kans tegen een derde tegentreffer aan.
Net na die rustperiode gaf de scheids balvoordeel na handspel van Tom en werd Gilles mooi gelobt : 0-4. KSVR had gewonnen spel en liet Zarren (met de wind) komen. Hieruit kregen we toch nog enkele kansen via Maxime en Niels. Jens trof met een mooi lobje de lat Uiteindelijk markeerde Maxime toch de eerredder tegen een fors uitgebouwde ploeg. PS : Bij nazicht van hun website blijkt dat de volledige ploeg uit spelers van 96 bestond en zij in de provinciale reeks op een derde plaats eindigden. We hadden dus een zware tegenstander voor ons en kunnen zeggen dat we ons best gedaan hebben. We scoorden uiteindelijk het enige tegendoelpunt dat deze ploeg op het tornooi moest slikken !
In onze poule werden we dus tweede en moesten we het in de kleine finale het opnemen tegen SK Snaaskerke.
De kleine finale
Zarren was in de aanvangsfase meester en dus ook constant in de aanval tot plots Tom aan de noodrem moest trekken. Maxime testte daarna de handschoenen van de keeper en zijn volgende poging ging over. Niels C. schoot dan weer voorlangs Kansen voor Zarren maar de bal wilde niet tegen de netten gaan. Als ze dat dan wel deed na een vrije trap werd dit doelpunt door de scheids afgekeurd omdat een Snaaskerkenaar te vlug uit de muur vertrokken was.
Na de korte pauze kwam Snaaskerke plots twee keer gevaarlijk uit de hoek : bij een verre vrije trap rekenden we op Gilles en Tom moest toch een keer hun sterke nr 14 lossen
Naar het einde toe zonk ons plots de moed in de schoenen toen Maxime het veld verliet! Jens zorgde echter onverwacht voor de overwinning met een prachtig afstandsschot (het mooiste doelpunt van de namiddag) dat in de rechterbovenhoek verdween. Bij een laatste vrije trap van de tegenstander zorgden de verenigde krachten van Gilles en Niels ervoor dat we de nul hielden en dus ook een derde plaats haalden !!!
In de finale won KSV Rumbeke van Loppem met 1-0.
Komaan Bompa, het is tijd voor de foto !
Ploegfoto met ... "de knie naar links"
Gilles neemt de beker voor de derde plaats in ontvangst ...
.... en dan sportief applaudiseren voor de winnaars !!!
Bij afwezigheid van onze "hoofdredacteur" én BESTE VERSLAGGEVER, die andere lopende zaken te regelen had in Staden (LAKOSTA halve marathon), zagen we ons verplicht om de BESTE PLOEGAFGEVAARDIGDE in te schakelen om toch nog enigszins een verslag van onze laatste wedstrijd tegen Dosko Beveren op papier te krijgen - schiet dus niet op de pianist-hij heeft écht zijn best gedaan.
Allee vooruit, de eerste opmerking was dat Dosko Beveren zijn laatste vier wedstrijden met het kleinste verschil verloren 1-0, 2-1 , 0-1, een vingerwijzing dat ze toch enigszins beter voor de dag kwamen dan in de heenronde.
De eerste van Beveren die we tegenkwamen was oude bekende Jaimie Verlinde een stuk groter én een héél stuk smaller geworden - hij zou zich tijdens de wedstrijd ontpoppen tot de beste Beverense speler - ene die wij zéker nog goed zouden kunnen bezigen.
Naar de wedstrijd dan - we startten langs onze goeie kant (met de rug naar de kantine)- én we grepen direct Dosko bij de keel via Maxime - in eerste instantie redde de keeper nog, maar luttele min later was het toch prijs met een atoomschot van Maxime 1-0, én onze topscorer was gelanceerd en strooide links en rechts mooie passes rond- Niels C kreeg zo'n kadootje met een strik rond - maar verstond het toch nog om ze onbegrijpelijk in de handen van de keeper te leggen.......
Kort daarop kwam naamgenoot Niels Vancanneyt aan het kanon postvatten twee op een rij : 2-0 én 3-0 een opsteker voor de kersverse Diksmuidenaar. Ondertussen was Tom op de bank beland na een pijnlijk contact met het hoofd van een Beveren-speler boenk op zijn neus bloed alom en een kermende Tom. Ook iets wat je niet dikwijls meemaakt -maar goed, na wat lap én plakwerk kregen we hem weer opgekalefaterd en was de score opgelopen tot 4-0 via Maxime en konden we gaan rusten.
Ruststand: 4-0
Dezelfde 11 in de tweede helft, maar in een andere orde - onze superkeeper gilles (slechts 11 doelpunten tegen over het hele seizoen) wou ZO graag eens in de spits spelen - én Tom zeurt al het ganse seizoen de oren van onze kop om eens in de GOAL te mogen staan ..DUS ZO GEZEGD, ZO GEDAAN, én Gilles was bijna onmiddellijk aan het feest, maar de keeper bracht redding voorlopig maar - de aanvallen bléven maar komen en een vijfde treffer kon niet uitblijven. Deze maal was Jens aan het feest :5-0
De Dosko keeper zag alle kleuren van de regenboog én wéér was daar Gilles - nu in de kluts voor doel. Eerst trapte hij wel over de bal, maar hij herpakte zich én knalde zijn zoooooverhoopte doelpunt tegen de netten - jongens wat was die blij :6-0. Zo heeft élke speler dit jaar gescoord van de eerste tot de laatste : PRACHTIG !
Met nog 10 min te gaan konden we beginnen met de applausvervangingen : de eerste die mocht beschikken was de dolblije Gilles, gevolgd door Niels C. Intussen had Michiel met een énig mooie lob de 7-0 op het bord gezet én vlamde Thomas via de vuisten van de keeper nr 8 tegen de touwen.
Voor het orgelpunt zorgde - hoe kon het anders Maxime :op hoekschop knikte
hij nr 9 binnen én het 129 è van het seizoen AUB DANK U WEL !
En zo kwam een einde aan onze laatste wedstrijd van het seizoen. Een seizoen om in te kaderen : - VICE KAMPIOEN met 129 DOELPUNTEN VOOR - slechts 11 doelpunten TEGEN - maar 2 matches verloren
dus was de champagne op het einde zéker méér dan verdiend TOT SPIJT VAN WIE HET BENIJD
Rest ons nog alle spelers, trainers én supporters (ouders) te danken voor de onvoorwaardelijke steun doorheen het ganse seizoen en te zeggen tot weerziens in het volgende seizoen
Examens achter de rug, twee weken vakantie in het verschiet, warm weer de Zarrenaars begonnen dus relaxt aan hun midweek-wedstrijd op het veld van FC Lichtervelde. Zelfs Tom zat met zijn gedachten ergens anders, want hij liet zich in de eerste minuten al aftroeven door het enige meisje op het veld, Lucia genaamd, dat degelijk overweg kon met een bal.
Het spel hobbelde zo vrolijk over en weer en het duurde bijna tien minuten vooraleer er iets te beleven viel. Zowel aan onze kant, als deze van Lichtervelde werd er om enige actie geroepen En die kwam er dan toch. Maxime zette de motor eens in gang en zag zich plots van twee kanten bedreigd: een verdediger probeerde de meubelen te redden en de doelman kwam heel ver uit zijn gebied. Wanneer de drie spelers bijna op elkaar botsten, drukte Maxime net op tijd af en zijn schot viel met een mooie boog aan de linkerkant van het lege doel binnen : 0-1.
Zarren had dus eindelijk de weg naar het doel gevonden en een voorzet van Niels leverde voor de thuisploeg bijna een owngoal op. Geen tweede doelpunt. Ook niet na een voorzet van Tom (na een zware fout op Jens), toen Maxime net naast kopte. Lichtervelde kon onze verdediging niet in de luren leggen en wanneer Thibault dan nog eens uitpakte met een mooie steal bleef Gilles volledig werkloos.
Dat Tom de laatste tijd veelvuldig zijn vrije trappen kan oefenen, las je al in het vorige wedstrijdverslag. Vandaag knalde hij nog eens van op ruime afstand op de lat, eentje er net over en dan nog een in de handen van de keeper !
Ondertussen bleef dat ene schamele doelpuntje op het bord staan. Maxime ontwikkelde regelmatig snelheid in de zone van de waarheid liep het telkens mis, al had de nr 1 van Lichtervelde hier ook wel zijn aandeel in.
In de laatste minuten van de eerste helft versierden we dan maar enkele hoekschoppen en met onze torens wachtend op Toms hoge bal moest dit wel succes opleveren. Dat gebeurde dan ook : Ben steeg boven iedereen uit en knikte de 0-2 binnen !
Ook de volgende was raak ! Maxime stond nu op de juiste plaats en werkte de door de keeper geloste bal binnen. De scheids had echter binnen de kleine carré een fout gezien op de doelman en keurde onze derde treffer dus af.
Ruststand : 0-2
Lichtervelde creëerde in de eerste minuut van de herneming zijn enige uitgesproken kans van de wedstrijd. Jammer voor hen lag Gilles in de weg
Niels forceerde bij de herneming op links wat ruimte, toch was het zijn dagje niet : wat mindere voorzetten of juist nog de hand van de doelman telkens liep er wat fout. Dus kwam Robin links in de spits te staan. Op het kwartier kreeg hij de unieke kans om twee Grimbergens te verdienen, toen Maxime van op rechts de voorzet aanleverde. Robin was eerst verrast en kreeg de bal niet onder controle. Maar twee minuten later mocht hij de fase nog eens overdoen, nadat Maxime hem weer loepzuiver aanspeelde. Nu hield Robin de zenuwen onder controle (en ook de bal) en werkte rustig binnen : 0-3 !!!
Robin mocht met een applausvervanging naar de kant en daar verscheen ook Maarten op het veld. Hij was al gauw op weg naar zijn doelpunt, tot de scheids hem op buitenspel affloot alhoewel Maarten duidelijk vanachter de verdediger kwam. Onze pocketspitsen staken dus weer schwung in de wedstrijd en dit inspireerde naar het einde toe onze grotere spelers. Of was het de intredende koelte van de avond ??? In de laatste vijf minuten zorgden ze toch nog voor de forfaitscore : Maxime kopte een voorzet van Tom krachtig binnen (0-4) en uiteindelijk was het Tom zelf die in de laatste seconden eindelijk zijn welverdiend doelpunt tegen de touwen joeg !!!
De doelpuntenmakers die voor de 0-5 score zorgden : Tom, Maxime, Ben en ... Robin !
Na de match tegen Koekelare was het verzamelen geblazen voor de barbecue, georganiseerd door trainer Peter. Met de nodige aperitief, worstjes, brochetjes, spek en kippeboutjes werd nog nagepraat over de voorbije namiddag .... en met het aanvullende vocht werd alles nog eens doorgespoeld.
Na een competitieloze maand maart stonden we vandaag voor een zware opdracht met de thuiswedstrijd tegen leider SV Koekelare, dat in de rangschikking drie punten meer telde. Bij winst kwamen we terug op gelijke hoogte en konden we rekenen op de morele kampioentitel. Gelijkspel of verlies betekende dat we op een tweede plaats zouden eindigen.
De match van het jaar en het mooie weer maakten dat er vanuit beide supportersclans een groot aantal toeschouwers langs de zijlijn stonden. Zo zagen ze de rode Zarrenaars het best starten met in de tweede minuut al gevaar na een verre ingooi van Guillaume : Niels probeerde uit de draai en zijn afgeweerde poging werd door Maxime naast getrapt. Onze spitsen kwamen in de openingsfase sterk opzetten, met Maxime meester op de rechterflank, gevolgd door een halve retro van Niels in de 16, die maar net over ging.
In de vijfde minuut brak Koekelare er een eerste keer uit. En hoe !!! Zuiver op snelheid werd de Zarrense linkerflank opgerold en met een zwaar schot in de rechterbovenhoek werd de score door de bezoekers geopend : 0-1.
Het was nog vroeg in de wedstrijd en alles was nog mogelijk. Zarren trok weer in de aanval, maar werd goed opgevangen door de Koekelaarse verdediging. Ze wisten heel goed (mede door de verslagen uit te pluizen) wie ze in de gaten moesten houden. Lukte het Maxime dan toch om enige vrijheid te krijgen, dan dook hun doelman in zijn voeten. Ook Niels moest het van op afstand proberen, maar zijn voorzet-schot zeilde voorlangs.
Na het eerste kwartier kwam Koekelare ons terugdrukken en moesten onze verdedigers aan de bak. Vooral Thomas verdedigde weer sterk tegen de blauwe bonken die op hem afgestormd kwamen. Het werd warmer voor het Zarrense doel, met eerst nog een schot rechts naast, maar wanneer een voorzet laag voorlangs kwam hield de Zarrense aanhang toch even de adem in. Gilles had dit jaar veel rustige wedstrijden beleefd, maar vandaag mocht hij de aandacht niet laten verslappen. Op een verre vrije trap hield hij de stuiterende bal onder controle en wat later pakte hij weer uit met een goede interventie.
We naderden het half uur en Zarren knokte zich terug naar voor. Na een fout op Maxime leverde Tom een prachtige voorzet van op rechts net achter de Koekelaarse defensie. Guillaume kwam uit het pak en nam de bal in een keer op de slof heel nipt over. Dit zou een prachtige gelijkmaker geweest Maar net zoals in de aanvangsfase keerde hierna het geluk en redde Ben een bal net op de lijn. Het was slechts uitstel van executie : bij een volgende aanval stond het 0-2 !!!
Jammer, net voor de rust en dit deed de Zarrense hoop op een mooie prestatie al wat in duigen vallen.
Ruststand : 0-2
Die hoop werd begin tweede helft al helemaal in de grond geboord doordat we onmiddellijk een derde treffer te slikken kregen : 0-3 en boeken toe Bij sommige spelers zag je dan ook de moed en de spirit vervagen als sneeuw voor de zon. Tom zorgde nog enigszins voor wat gevaar met een vrije trap, die gedragen door de wind links van het kader belandde. Aan de overkant moest Gilles weer de armen uit de mouwen steken en pakte twee keer naeen een poging van de bezoekers. Zij voelden dat buit bijna binnen was en drongen daarna niet meer zo sterk aan : een enkele keer moest Tom nog hun sterke nr 10 van de bal ontzetten. De Zarrenaars kwamen zo toch weer meer in het spel : een kopbal van Maxime aan de rand van de kleine carré was iets te licht. Gevaarlijker was dan weer een hoge bal van Niels, die maar net langs de linkerpaal neerkwam. Met nog een kwartier te gaan trok Koekelare zich volledig in verdediging en ging Zarren op zoek naar de eerredder : Mattias kreeg het op de rechterflank aan de stok met zijn bewaker en leverde toch mooi aan een meeopgerukte Michiel, die links naast vlamde.
De muur kon niet van dichtbij gesloopt worden en Tom probeerde het dan met twee krachtige vrije trappen van op zon 25 meter. Heel goed gegeven : de eerste spatte buiten bereik van de doelman op de dwarsligger en de tweede ging maar net over en viel in het dak van het doel.
In de 32ste minuut was het dan toch raak : niet Maxime maar Niels kon in het kluwen aanleggen en torpedeerde de netten. De eerredder werd bij de Zarrense aanhang op gejuich onthaald : 1-3.
De tegenaanhang werd toch nog wat zenuwachtig daar de beide Nielsen kort daarop weer in het strafschopgebied verschenen en dicht bij de aansluitingstreffer kwamen. Maar het was te laat
Na het laatste fluitsignaal mocht Koekelare al een klein feestje starten en de Zarrense supporters gaven ruiterlijk toe dat zij vandaag en dus ook over het ganse seizoen de beste waren. Proficiat dus aan de terechte kampioenen !
We kunnen ons tevreden stellen met het zilver. Maar kunnen we klagen ??? Met de belofte van een tweede stek en meer dan honderd doelpunten hadden we voor het seizoen al zeker in ons handjes gewreven !!!
In een harde maar faire wedstrijd viel toch een gekwetste : Maarten kon plots niet meer verder en moest het terrein verlaten. Het verdict volgde later gescheurde gewrichtsbanden van de enkel. Jammer dat zijn seizoen zo moet eindigen
Zestien doelpunten in vriendschappelijk treffen !!!
Eindelijk lukte het eens om een vriendschappelijke wedstrijd te spelen tegen de buren van SK Staden. Na twee afgelastingen, tekenden de witroden toch op ons veld present. Staden dat in de gewestelijke reeks G in de middenmoot meedraait zal zich deze ontmoeting wel anders voorgesteld hebben. In de eerste vijf minuten kregen onze spitsen elk twee kansen maar weigerden om deze af te werken en de bezoekers al vlug op achterstand te brengen. Jens deed wat meer zijn best en soleerde drie man voorbij, vooraleer met een afzwaaier te besluiten. Dan maar Staden dat voor een tegenstoot zorgde : Thibault moest een professioneel foutje voor de dag halen en gelukkig pareerde Gilles de goed genomen vrije trap.
Na 13 minuten verscheen de 1-0 eindelijk op het bord, na een doorbraak van Niels die dit met een plaatsballetje afrondde. Dat er niets op het spel stond was er duidelijk aan te zien : Tom vlamde nog eens rechts naast en op een hoekschop knikte Maxime dan weer naast de linkerpaal De interimdoelman van Staden (eigenlijk een rechtsvoor) mocht meermaals zijn talent bewijzen en begon dan nog goed in de voeten te duiken. In de 21ste minuut moest hij zich toch gewonnen geven tegen Maxime die voor de 2-0 zorgde. Weer even adempauze inlassen met een mooi schot van Jens voorlangs en een poging van Mattias links naast. Na een half uur opwarming werd het gaspedaal dan even ingeduwd : Maxime forceerde de vrije baan op rechts en speelde Jens centraal aan. Onze middenvelder lobde de doelman prachtig met een draaibal : 3-0 en nog niet bekomen van deze derde goal leverde Maxime alweer de 4-0 aan. Met een 5-0 score de rust in gaan zou mooi zijn en Mattias miste deze op een haartje, nadat de doelman moest lossen. Aan de overkant ontnam Thomas de Stadenaars alle hoop op een doelpunt en dit zou dan ook hun laatste wapenfeit worden De 5-0 kwam er toch door Maxime die met zijn derde treffer vond dat het tijd was om de kleedkamers op te zoeken.
Ruststand : 5-0
De bezoekende supporters hadden nog enigszins kunnen genieten van de eerste helft, maar wat ze toen te verwerken kregen hadden ze in hun stoutste dromen niet verwacht. Onze tweede helft werd weer stukken beter en na nog geen vijf minuten na de herneming stond het al 8-0 !!! Guillaume vlamde in de eerst minuut op de paal, Staden kwam echt niet meer weg van het doel en weer Maxime kogelde de 6-0 binnen. Nog geen minuut later lukte het Guillaume dan toch met een strak schot :7-0 En je moet ook een beetje geluk hebben : Tom stormde even later op doel af en stak de 8-0 tussen de benen van de arme keeper !
Wat een start. Gelukkig voor Staden werd het tempo van bijna een doelpunt per minuut niet aangehouden. Nadat Maxime nog eens de handschoenen van de goalie testte, trof ook Maarten de rechterpaal en nu was Mattias de man op de juiste plaats om de rebound af te werken : 9-0.
Wie de 10de van de wedstrijd kon scoren werd een Grimbergen beloofd en plots leek het even niet meer te lukken. Maxime kopte nog eens een voorzet van Niels een metertje naast het doelhout en ook kleine Robin liet de kelk aan zich voorbijgaan. Uiteindelijk was het Tom die de 10de voor zijn rekening nam.
Dan waren we nog maar 20 minuten ver !!! Staden werd er moedeloos van toen Maxime de 11-0 en de 13-0 met twee solos op zijn naam zette, met hiertussen in de 12-0 van Niels met een mooi gekruld lobje. Ondertussen werd er heel wat geschoven met de posities en zo kwam Michiel op de rechtsvoor te staan : ook hij kon mee aan het feest door zowel het 14de als het 15de doelpunt te markeren. En nog was de lijdensweg van Staden niet aan een einde gekomen : Maarten nam ook zijn deel van de buit door de 16-0 eindscore vast te leggen !!!
Door het forfait van VC Ichtegem in het eerste weekend en rare schikkingen in de kalender spelen we in de maand maart geen competitiewedstrijden. Gelukkig waren de bijzondere U14 van KSVR bereid om naar Zarren af te zakken. In onze vorige bye-periode gaven we op hun terrein al visitekaartje af, getekend 0-10
Ook in deze wedstrijd waren de Zarrense kadetten weer de sterkste, al moeten we zeggen dat onze tegenstander beter voor de dag kwam dan in de vorige confrontatie. Omdat uw reporter wat van het zonnetje wou genieten bij een stressloze wedstrijd, hield hij het bij de highlights :
Na amper een paar minuten opende Niels al de score op een klassieke aanval, met als aangever Maxime : 1-0. De voorsprong was meteen al geruststellend voor de thuisploeg, zodat er wat samen gevoetbald werd met de tegenstander. Weinig spanning dus en gelukkig viel Gilles net niet in slaap om plots een afstandsschot met een echte kattensprong uit zijn linkerwinkelhaak te grabbelen. Iedereen terug wakker en Niels herinnerde zich de voorzet van Maxime : hij dankte zijn spitsbroeder met een gespiegelde herhaling en nu mocht Maxime binnentikken .. 2-0. Nog meer geruststellend en we mochten terug indommelen, nadat Ben op hoekschop dicht bij de 3-0 kwam, maar zijn poging voor de lijn gekeerd zag. Toch nog een opmerking : beste speler van KSVR tijdens de eerste helft was hun doelman, die met enkele mooie intercepties een hogere rustscore voorkwam.
Ruststand : 2-0
In de tweede helft mocht hij zijn keeperstalenten meer benadrukken en kreeg hij nog af te rekenen met een felle zon in de ogen. Na amper vijf minuten zag hij dat het alle hens aan dek was bij een mooie steekpas van Maxime (achteruitgeschoven in een ongewone Zarrense veldbezetting) richting Niels. Keeper in de voeten en hij leek de aanval onschadelijk te maken, maar het leder botste in de juiste richting voor Niels die maar binnen te schieten had : 3-0. KSVR begreep dat het moeilijk zou worden en kregen de bevestiging toen ook Maxime zijn tweede van de dag aantekende. In een overbevolkt strafschopgebied zorgde hij voor de 4-0. Je zou kunnen opmerken dat het wel gemakkelijk is voor een U15 ploeg om tegen een U14 ploeg te winnen. Op gestalte waren een tweetal spelers van KSVR toch een maatje groter en in onze rangen liepen twee spelers, die normaal bij de U13 horen En net die twee, Maarten en Thibault, kregen in het laatste kwartier elk een zeer warm en verdiend applaus : Thibault kon vrijgelopen in de 16 met een mooi gekruist schot de 5-0 op het bord zetten en Maarten kopte net voor affluiten de 7-0 tegen de touwen !!!
Een vreugdekreet liet horen dat Maarten supercontent was met zijn kopbaldoelpunt. Mooi om te zien en vooral wanneer je beseft dat dit mogelijk is door een ploeg die goed draait op basis van vriendschap, een positieve ingesteldheid van trainer Peter en de gedrevenheid van Bompa.
En de 6-0 ??? We zijn dit jaar als supporters al zo verwend dat we bijna met de ogen dicht kunnen zeggen dat Maxime en Niels samen voor een zoveelste goal gezorgd hebben : Maxime zorgde er voor dat Niels de hattrick op zijn naam mochtschrijven.
Tenslotte nog een pluim voor alle spelers die vandaag niet in het verslag voorkwamen : nergens zagen we steekjes vallen en op elke positie zagen we waarom die speler daar staat !
PS : Nog één persoon vergeten ! Pedro moest voor de wedstrijd nog kledij samensprokkelen en een uurwerk op de kop tikken om als scheids te figureren. Hij deed het wel vrijwillig om nog een beetje bij te bruinen ... We kunnen zeggen dat hij zich als een correcte man in het zwart opstelde : zo werd Tom ook eens tot de orde geroepen wanneer hij de doelman van KSVR liet kennis maken met het pantser van onze tank!
Was het de overwinning van gisteren die vleugels gaf ??? Wie weet ... maar een ding is wel zeker : onze twee "kadetten", die zich samen met Bompa inschreven voor de eerste organisatie van "Kortemark loopt", hebben op de 5 km een zeer mooie prestatie neergezet. Onder leiding van Bompa namen ze de start in het grote pak dat samengetroept stond in de nauwe startzone.
Guillaume nam al gauw de benen en ook halfweg liet Mattias zijn gangmaker Bompa achter. Bompa had last van een blessure aan de kuit. Groot was de verrassing dat we na 21 minuten onze twee spelers zagen komen aanvliegen !!!! We moesten wel even in de ogen wrijven met zo'n tijden.
Op de 428 geklasseerde deelnemers werd ... Mattias 82ste in 21'34" Guillaume 90ste in 21'53" Bompa 179ste in 24'52"
Hiermee werd Bompa zelfs tweede in zijn categorie (H2) Mattias werd in zijn categorie (1992 en later) 17de en Guillaume werd hierin 20ste op 51 geklasseerden !!!
Hieronder de foto's van hun laatste meters richting finish !
"Woar is die finiiiiiish ???? .... Doar is de finiiiiish !!!!!
"Guillaume genaakt echt geen grond meer en zweeft naar de aankomst !!!"
"Wat doen die twee kadetten mij toch aan ... wacht maar tot maandag op de training !!!!"
Een cruciale match stond vandaag op het programma : met de komst van KM Torhout naar het Mollenveld viel om 16u45 de beslissing of onze kadetten nog in de running waren voor de titel. De onverdiende 2-1 nederlaag uit de heenwedstrijd lag nog op de lever, maar met Maxime (nu wel) in de rangen en de laatste resultaten koesterden we toch enige hoop
De eerste tien minuten werden aan een hels tempo gespeeld : Zarren zorgde tegen de wind in voor de eerste onrust in het Torhoutse strafschopgebied en versierde ook de eerste corner. Maar achteraan was het opletten geblazen : Torhout kon op het windvoordeel rekenen en gelukkig was Ben telkens paraat om hete standjes weg te werken. Gilles trad ook al eens in actie.
Het spel ging razendsnel over en weer en dit illustreert ook de fase in de achtste minuut : Zarren mocht weer een hoekschop nemen en met de afvallende bal kon Tom voor enig gevaar zorgen: zijn schot viel op het dak van het doel. Bij de snelle spelherneming werd het dan weer warm voor de Zarrense kooi. Gelukkig besloten de bezoekers voorlangs.
Op het kwartier vertraagde het tempo en kwam KM meer naar voor. Ze werden eerst terecht afgefloten op buitenspel, maar bij een volgende hoekschop werd goed ingelopen en werd met een krachtige kopstoot rechts naast gemikt. Aan de overkant kwam Niels nog eens in schietpositie. Zijn laatste baltoets was echter iets te hard Torhout trok het laken meer naar zich toe en een sterke Thomas was nodig om de verdediging in stand te houden. Ook Gilles bleef meester in zijn gebied door plat op de buik te gaan voor een vrijstaande Torhoutenaar
Net na het half uur kwamen de bezoekers op voorsprong, na een hoekschop die aan de eerste paal binnengekopt werd : 0-1
Zarren liet de kopjes niet hangen en creëerde voor de rust nog een klein kansje via Maxime, die doorstak naar Niels. Het been van de doelman besliste de ruststand.
Ruststand : 0-1
In de rust was het water al met bakken naar beneden gekomen en keken de groenhemden nu met het gezicht in de striemende regen. Niels trok zich hier niets van aan en gaf in de eerste minuut al een bal richting doel. Wat zwakjes om de grote doelman te verslaan
Maar in de tweede minuut werd deze uitgespeeld : een mooie Zarrense aanval werd door Maxime gecenterd buiten bereik van het Torhoutse sluitstuk en Niels kon vrij binnenschieten : 1-1 !!! Een gelijkmaker net na de rust was het ideale scenario om de derde in de stand met de voeten op de grond te brengen.
Niet dat ze zich overgaven : Tom moest zich reppen om bij een counter een hoekschop toe te staan en op deze stilstaande fase deed een goed opgestelde Gilles in de tribune een collectieve zucht van opluchting opstijgen.
Hierna werd Zarren duidelijk de betere in de wedstrijd, al kwamen er niet direct uitgespeelde kansen : met verre pogingen van Michiel en Tom, afgewisseld door een schot van Maxime rechts naast, kon de Torhoutse doelman niet in verlegenheid gebracht worden.
Gevaarlijker waren dan weer een geplaatst schot van Jens (rechts naast) en een verre vrije trap van Tom (links naast), die op een haartje de doelpalen misten. Ook Niels zag in de twintigste minuut zijn bal voorbijgaan
Op de 27ste minuut werden de Zarrenaars dan eindelijk beloond : een ingooi leidde een warrige fase in de Torhoutse 16 in en hierin kon Maxime zich vrijmaken en aan de rechterpaal de verlossende 2-1 voorsprong op het bord zetten !!!
Het kwam er nu op aan stand te houden : de thuisploeg bleef (iets te hard!) drukken en liet met het hoog spel nog de kans op een counter open Torhout was echter niet meer bij machte om een tegenzet te plaatsen.
Een verdiende overwinning zeker over de twee wedstrijden gezien, waarin Zarren zich vooral als een collectief blok toonde !!! Goed gedaan, jongens !!!
Het kostte enige moeite om ze voor het fototoestel te krijgen : toch lukte het tussen .... "Woar is da feeestje ???? .... iiiieeer is da feeeestje !!!!
