Tja, het kon natuurlijk niet blijven duren, hé. Al de vorige matchen (de oefenmatch tegen hooglede uitgezonderd),steeds weer kantje boordje winnen, dus tegen Jnkershove was het prijs. In de aanvangsfase, na 7min om precies te zijn, kregen we een terechte strafschop tegen na handspel van BEN. En het dient gezegd, hij was perfekt gegeven in het hoekje, GILLES volledig kansloos en Zarren 0-1 achter. Vijf min.later, na een aarzeling in de verdediging (niet de enige vandaag), werd de bal voorgetrokken, een serieuze knal op doel. GILLES kon er met één hand nog bij, maar de bal rolde tergend traag over de doellijn :0-2 na 12 min én gans Zarren met de handen in het haar. In de 12° minuut even wat hoop toen MAXIME op doel schoot: een harde pegel die door de keeper gekeerd werd, mààr een goed gevolgde GUILLAUME kon de bal in de hoek binnenknallen : 1-2 én de "koptjes" gingen weer de hoogte in. Metéén daarop een doorbraak van BEN, een knal op doel én FANZIO die een teen te kort kwam om te scoren...jammer.
Ruststand : 1-2
Start tweede helft én metéén GILLES in de hoofdrol met een "mirakelsafe", anders was het kalf hélemaal verdronken geweest. Was dàt even schrikken zég. De match kabbelde rustig verder met Zarren wél meest aan de bal, dat wel, maar voetbal kon je het moeilijk noemen. Eerder "holderdebolder-voetbal", stamp weg, en liefst zo ver én zo hoog mogelijk, géén samenhang, élk zijn eigen gangetje............. Tien minuten voor tijd sloeg de vlam ineens in de pijp na een niet ééns zo zware fout van FANZIO (bestraft met geel) én vond de Jonkershove-aanhang het nodig om alles en iedereen uit te schelden dat het niet mooi meer was. Na nog een knap schot vlak langs de kruising van GUILLAUME (dat méér verdiende) vond de scheids het verstandig om af te fluiten, want voetbal was er toch niet meer te zien.
Onze eerste nederlaag is een feit, al heeft er een gelijkspel ingezeten, maar ja.......MOOIE LIEDJES DUREN NIET LANG
Na twee weken stonden onze miniemen weer op het veld en mochten ze het tegen FC Roeselare opnemen. De verwachtingen waren niet torenhoog, niettegenstaande de gelijkaardige resultaten van de tegenstander met winst tegen Dosko Beveren (2-1 ) en tegen SVD Kortemark (7-0). Door het feit dat Jamie en Maarten K. afwezig waren werd een eerste thuisnederlaag al ingecalculeerd. We telden 5 preminiemen in onze ploeg !!!
Beide ploegen kregen een klein kansje net na het beginsignaal : Robin besloot op de keeper en ook FC testte de handschoenen van Kilian. Een miniem opwarmertje bleek, want vijf minuten later waren er al vier doelpunten gescoord. Niels C. strafte eerst een foute baltoets van de Roeselaarse keeper af : 1-0. Een minuuut later verdedigde Zarren laks (of helemaal niet) op een afvallende bal na een hoekschop. Deze strandde op de paal en met vijf keken onze jongens toe hoe van dichtbij de 1-1 tegen de netten ging. De bezoekers kregen de gelegenheid niet om te genieten van hun doelpunt want met nog twee fraaie goals van Niels (een hattrick in vijf minuten !!!) nam Zarren een mooie marge: 3-1. Roeselare moest halfweg de eerste helft achteruit. Bram mocht zelfs ongestoord een Zidannetje uitvoeren in het middenveld ... Overwicht en dan loop je tegen een counter aan. Beide Thomassen waren goed op weg om de tegenaanval onschadelijk te maken toen Kilian uit zijn doelmond kwam (uitgestuurd door zijn keepertrainer weliswaar) en dat had de aanvaller gezien : 3-2.
De 3-3 bleef gelukkig uit dankzij een goede blokkage van Gijs aan de rand van de 16-meter en twijfelgeval bij handspel van een Zarrenaar in de rechthoek, doch niet gefloten ... Naar de rust toe bleef Zarren domineren met nog een poging op de keeper door Robin en een schot van Niels op het dak van het doel. Verdedigend zat het weer snor met een sublieme en zelfzekere Thibault, gesteund door de Thomassen.
Ruststand : 3-2.
De tweede helft kon niet beter starten met een prachtige aanval op rechts van Maarten, die naar binnenkwam en de jonge Milan op links bediende. De Roeselaarse keeper moest hier wel in de voeten gaan, maar had geen verhaal tegen het strakke schot van Milan dat langs hem in de linkerhoek verdween : 4-2 ! Prachtig !
Tien minuten lang bleef Zarren in de aanval met nog drie mooie kansen : Bram kopte op hoekschop maar net rechts naast, nog een schot van Niels werd gepareerd door de doelman en Maarten plaatste een vrije trap net boven de doellat. In de achterlinie (lees middenlijn) mocht Thibault weer wat dollen met de zwartwitte aanvallers. En dan vanaf de tiende minuut : de warme zon of de overmacht maakte weer dat er grote gaten vielen in het middenveld. In feite was er geen middenveld meer bij enkele tegenprikken : zes spelers sloften rustig achteruit ... net op tijd om de bal weer op te pikken bij het uitverdedigen. Waren onze spelers plots in een gulle bui en mocht Roeselare ook wat spelplezier gegund worden? We leken te solliciteren voor de aansluitingstreffer. Wanneer we dan weer zelf eens massaal de aanval introkken lukt het dan weer niet om met vijf voor doel te scoren !!!! De laatste tien minuten mochten dan weer wel gezien worden : Vital werd het plein opgestuurd en met een splijtende demmarage op links snoerde hij de Roeselaarse verdediging de adem af, zette voor waar Siebe in twee keer de 5-2 binnenwerkte ! Plots zat het vuur weer in de ploeg en kregen we enkele staaltjes van mooi technisch spel voorgeschoteld. Twee minuten voor affluiten werd de demonstratie afgerond met een verdiend doelpunt voor Vital, die vanop zijn linkerflank het strafschopgebied afschuimde en rustig wachtte tot het gaatje viel : 6-2 !
Een onverwachte ruime overwinning door knap voetbal van de jongeren en goed fysiek werk van de tweedejaars ...
Onze eerste bekermatch tegen Oedelem én ons avontuur is al over.... Al moet gezegd, wij kunnen én mogen "het slagveld" met opgeheven hoofd verlaten. We zijn "strijdend" tenonder gegaan én tegen een ploeg als Oedelem verliezen is zeker geen schande hoor : een heel degelijk voetballende ploeg met allemaal 2°jaars. (Er zaten er twee bij van 1m80 en die ene stond dan nog tegen JONASJE. Zie je het voor je?) Maar we hebben zoals gezegd ONZE STRENG GETROKKEN.
Onze start was iets minder, want na 6-min hadden we al prijs. Na lullig balverlies vlak voor de zestien meter kon Oedelem vrij aanleggen : onder de lat én GILLES volledig kansloos 1-0. Op dat moment verdiend, want wij hadden nog geen bal gezien..... Maar daar kwam gaandeweg verandering in. TOM (rechtsvoor gisteren) kreeg twee kansen op een schoteltje, maar de keeper bracht redding. Oedelem was nog enkele malen héél dicht bij de 2-0 op enkele hoekschoppen, maar een ijzersterk spelend BEN bezemde alles en iedereen weg.
Rusten met 1-0 en alles nog mogelijk. De hoop werd gewettigd de tweede helft met een hechter blok van Zarren én GILLES in een hoofdrol nu (hij pakte écht àlles); HOOG-LAAG,VAN VER-VAN DICHT;HARD-ZACHT ... én die éne keer dat het bijna verkeerd ging, stond JENS op de doellijn om de bal te keren. Kansen waren er voor ons ook méér dan genoeg, maar ja....ons HEIKEL PUNT is en blijft de kontrole-én de pass. Eéns we dat onder de knie hebben, gaan we nog weinig punten laten liggen. Maar we blijven er aan werken, tot in "den treure toe". Maar weer naar het slagveld nu, waar de Zarrense troepen hemel én aarde verzetten om de oververdiende gelijkmaker tegen de netten te krijgen, maar ja steeds was er een been ,een teen of de goeie keeper in de weg. Uiteindelijk in de reeds invallende duisternis floot een zeer goede ref de match af. Een veldslag verloren, mààr niét de oorlog. De competitie wacht. Zaterdag Jonkershove, wordt onze nieuwe "prooi".
Ik weet, het klinkt afgezaagd, maar net als bij de vorige twee competitiematchen was het wéér "van dattem". Ligt het aan de nog steeds heersende warmte, ligt het aan de keiharde terreinen, ligt het aan de zenuwen? Géén mens die het weet, maar het was tegen TORHOUT KM wéérom bibberen tot de laatste seconde. Onze gasten waren wél goed gestart, voortdurend balbezit én enkele gevaarlijke doorsteekpasses op links en rechts, maar geen afwerking én de laatste pass werd stelselmatig verknoeid. Halfweg de eerste helft kregen we een geweldige kans op 0-1 toen we een vrijschop kregen op 1O METER van het doel, (na terugspeelbal op de keeper), alle spelers van torhout op de doellijn én wat dacht je ? Inderdaad .... de bal knal in den "hoop". En zo kunnen we er nog een paar opnoemen hoor: vrijschop JENS (ziek gisteren) opzij naar MAXIME, een schotje (oh here toch) naast én dan moet je weten dat ze op training GILLES haast odersteboven schieten, hé. Gelukkig was GUILLAUME er nog, de altijd werkende én wroetende MIER van de ploeg : hij kreeg een afvallende bal van de Torhoutse verdediging vol op de sloef en vlamde de bal keihard in het dak van het doel : 0-1. Verdiend dat wel, maar oh-zo moeizaam, én er dient bijgezegd dat Zarren nog goed wegkwam toen een bal tegen de paal verzeilde én tergend traag op de doellijn rolde én gelukkig voor ons aan de goeie kant van de paal buitenrolde....OEF. Na een donderspeech van trainer Peter (debuterend-HARTPATIENT) tijdens de rust hoopten wij op beterschap. Zéker dan op wat betreft BALCONTROLE-EN PASSES LANGS DE GROND. Maar ohwéé het ging van kwaad naar erger. Het begon zelfs BESMETTELIJK te worden. FANZIO knalde nog uit de kluts op de paal, hij kwam zelfs nog eens alleen voor de keeper, maar wéér naast. Daarmee is wat Zarren betreft alles gezegd voor de tweede helft. Torhout claimde nog een strafschop in de slotminuut (én het was er één),maar de scheids floot niet. Dus werd de SCHANDE van verleden jaar (onterechte stafschop voor Torhout in blessuretijd) nu rechtgezet én namen we de hardbevochten 3 punten mee naar Zarren Slecht spelen én toch punten pakken, zo wordt men kampioen zeggen ze toch hé.......MAAR JA ZE ZEGGEN ZOVEEL Hé.
Nou ja, "match is wel wat sterk uitgedrukt in dit geval, want er stond slechts één ploeg op het veld (onze blauwhemden) en Hooglede werd van het kastje naar de muur gespeeld. Na 4 min. was het al bingo toen Daan raak trof : 0-1
Luttele minuten later een doorzetten op rechts van Tom (rechtsmidden vandaag) tot bij Jens én 0-2. Twee minuten later een mooie aktie van Fanzio en 0-3, gevolgd door een nieuwe voorzet van Tom en opnieuw Fanio op de goeie plaats en 0-4 en rusten geblazen.
Ruststand : 0-4
Tweede helft hetzelfde scenario. 5 min. : vrijschop van Brian - de bal bleef in de "kluts" wat hangen, kwam in Daan zijn voeten en énig mooi binnen: 0-5.
De 23° minuut dan eindelijk het doelpunt waar Guillaume al gans de match op aan het jagen was (het wilde écht niet lukken). Hij kreeg bij een ontzetten in de Hoogleedse verdediging de bal loepzuiver op de wreef en kogelde de 0-6 in den haak. Zelden een speler gelukkiger gezien dan "Guillaumtje". Nog géén min. later stond de 0-7op het bord, na wéér een mooie aktie van het duo Daan en Fanzio. Nu was het wéér Daan die scoorde :0-7
27° min : hoekschop Maxime (weer beresterk) en Fangio die zijn derde van vandaag scoorde : 0-8.
Match gespeeld denk je dan, maar in de slotminuut kreeg Zarren nog een strafschop na fout op Tom. Gilles mocht hem trappen: "KLOEFE" op de keeper ... de bal botst opzij ... Gilles én de keeper er naartoe én ... BOENK op elkaar: Gilles zijn knie verdraaid en de Hoogleedse goalie KO. Een pijnlijk einde van een vruchtbare oefenmatch, hopelijk zonder nare gevolgen voor onze Gilles.
De dag in het teken van de derby, met SVD Kortemark op bezoek. Van bij aanvang van de wedstrijd was het Zarrense meesterschap duidelijk en kregen we al gauw de 1-0 na een ingooi van Robin, die via Niels voor doel geleverd werd. Gijs stond op de juiste plaats en opende de score. Robin was bedrijvig op links en luidde daarna het volgende gevaar in met weer een gemeten voorzet, eerst gemist door Siebe en vervolgens knalde Bram op de voet van de doelman. Op rechts kwam Thomas mee naar voor en ook zijn center bereikte Bram, die krachtig naar de grond kopte, nu door de keeper in hoekschop geranseld. Hieruit volgde de 2-0 met een owngoal. Zarren kreeg de tijd om mooie acties op het veld te leggen, zoals deze tussen Niels en Bram, afgesloten door een afstandsschot van Maarten ... rechts naast. Maarten zette het vizier wat scherper met een kegel tegen de linkerpaal ... en bij een vrije trap net buiten de rechthoek vroegen de supporters al om de 3-0 te noteren. De voorspelling kwam uit met een heel knap schot dat precies in de rechterwinkelhaak verdween : 3-0. Door de voorsprong binnen de twintig minuten verwaterde het Zarrense samenspel en kreeg SVD meer ruimte voor de tegenaanval. Verder dan een poging ruim rechts naast en een hoekschop nipt links buiten het kader kwamen de bezoekers niet.
Ruststand : 3-0
In de tweede helft werden de debatten heropend met Siebe die van op links net over schoot en een voorzet van Robin iets te scherp door de keeper afgeblokt. Het overwicht kregen we voorlopig niet meer in doelpunten omgezet : Niels (rechts naast) en Jamie (links naast) probeerden het beiden van buiten het penaltygebied.
Een mooie aanval op rechts met Thibault, die Maarten langs de flank doorstuurde, resulteerde in een heel knappe voorzet en Jamie die centraal voor doel binnenkopte : 4-0. Hiermee was de ban weer gebroken : Jamie trof twee minuten later weer raak en zorgde al voor de forfaitscore : 5-0. Hij kon in drie minuten voor een hattrick gezorgd hebben had hij zelf de penalty mogen nemen na een duidelijke fout op hem binnen de 16 meter. De man in het zwart gaf die echter niet. Niels mocht deze week niet ontbreken in de lijst met doelpuntenmakers : na een vrije trap van Thibault legde Jamie (opnieuw) met het hoofd af voor de aanstormende Niels, die onhoudbaar de 6-0 voor zijn rekening nam. Na nog een vrije trap van Maarten, waarbij Bram maar enkel centimeters te kort kwam om de 7-0 aan de rechterpaal binnen te knikken vierden onze jongens weer wat de teugels en zag Kilian pas in de 25ste minuut de eerste bal in de tweede helft. Jamie kwam niet aan zijn hattrick vandaag : na een steekpasje van Niels ging zijn schot maar een metertje over.
De concentratie was daarna blijkbaar weg : middenvelders en verdedigers bleven te ver vooruit, zodat Thibault moederziel alleen een tegenaanval moest een halt toe roepen. Toen hij dat ook in zijn eentje deed werd hij door de tegenstander zwaar onderuit gehaald. Uit de vrije schop die hierop volgde kon Robin nog eens voorzetten en hield Maarten in het kluwen voor het doel het overzicht : 7-0.
Een wedstrijd duurt tot het laatste fluitsignaal en net hiervoor lukte Kortemark de eerredder. Een schoonheidsfoutje van onze spelers, die het niet meer nodig vonden om de verdedigende taken te verzorgen : 7-1
Geen training voor de miniemen op woensdagavond ... wel een wedstrijd voor de beker van België tegen VG Oostende, dat met zijn provinciale ploeg afgezakt kwam naar het Mollenveld. Vanaf de eerst minuten zagen we al dat het geen gemakkelijke opdracht zou worden : de kustjongens zaten voortdurend op de Zarrense helft en Kilian mocht iedere minuut een bal pakken. Onze miniemen kwamen na tien minuten een eerste keer bij het Oostendse doel, waar Niels in de handen van de doelman besloot. Het bleef 0-0 dankzij het werk van onze verdediging, dat met vier golfbrekers de roodgele golven afweerde. Maar een duidelijk geval van buitenspel (zeker twee meter) werd niet gefloten, zodat een Oostendenaar mocht doorgaan en de 0-1 verscheen. Door de inbreng van Jens en Guillaume kregen we meer greep op het middenveld en stokte de aanvoer naar de spitsen van de bezoekers. Plots werd duidelijk dat hun verdedigend compartiment veel minder talentvol was dan de aanvallers. Zarren kwam meer en meer aan de bak en een stevige pas van achteruit door Mattias bereikte Robin, die op zijn beurt listig Jens bediende. Deze dribbelde langs de lijn van het strafschopgebied om dan in de verste hoek de gelijkmaker binnen te schieten: 1-1. Met nog vier minuten te spelen in de eerste helft hoopten we met deze stand de rust in te gaan. Ijdele hoop, want op slag van rust kregen we de 1-2 te verwerken. Een kleine opdoffer.
Ruststand : 1-2
Bij de herneming kregen we weer een reeks aanvallen te verwerken, doch minder zwaar dan in de eerste helft. Toch verloren we de cruciale greep op het middenveld en speelde VG zijn supersnelle targetman aan, die door de Zarrenaars niet aangevallen werd. In een mum van tijd zorgde deze voor een 1-5 stand ! Een zwaardere opdoffer .... Met nog een kwartier te gaan flakkerde de Zarrense aanvalsdrift weer op. Maarten D. lag hierbij telkens aan de basis met twee prachtige vrije trappen die hij voor doel leverde. Een eerste werd in de richting van de rechterkruising geplaatst en spectaculair door de Oostendse doelman in corner in verwerkt. Een tweede vrije trap dropte Maarten pal in de 16-meter waar Niels de 2-5 tegen de netten plaatste. Nog een kwartier te gaan en de Oostendenaars zakten terug ... misschien zat er toch nog iets in ??? Op de twintigste minuut mochten we echter de hoop op een terugkeer opbergen : een vrije trap werd in een hoge curve richting de rechterpaal gegeven en daar had Kilian problemen mee. Ongelukkig botste de bal via de paal en Kilian binnen : 2-6. Niels gaf echter de moed niet op. Een minuutje later worstelde hij zich door de verdediging, die met handen en voeten onze middenvelder probeerde af te stoppen. Er was geen houden aan en Niels vlamde 3-6 binnen ! Dit doelpunt illustreerde de Zarrense vechtlust. En nog was het niet gedaan : de 3-7 eindscore kwam er weer met een afstandschot dat hoog boven onze doelman binnenviel.
Het bekeravontuur zit er dus al op. VG Oostende was (aanvallend) duidelijk beter, toegegeven. Toch had de uitslag er minder overdreven kunnen uitzien hadden we op het middenveld gedurende de hele wedstrijd meerdere sterke pionnen gehad, zodat de aanvoer naar de Oostendse aanval minder vlot verliep. Van zodra wij in de gevarenzone kwamen, zag je ook paniek in hun achterste rangen. Dat bewijzen dan ook de drie doelpunten die we tegen een provincialer scoorden ...
Een proficiat aan alle spelers voor hun inzet gedurende een vol uur.
Tweede match, nu op Aartrijke, waar we twee weken terug 0-4 wonnen in een oefenmatch : dus in het achterhoofd "een makkie vandaag" ... NIET dus. Het begon al voor de match, géén scheidsrechter, dus zoals het reglement zegt mochten wij als bezoekende ploeg een scheids afleveren, maar vonden niemand bereid voor de job. Dus mocht Aartrijke zelf iemand aanduiden uit eigen rangen. Vooraf weet je dat zoiets risico's inhoudt en dat hebben we geweten. Bij élke betwisbare fase floot de goeie man in het voordeel van Aartrijke, maar soit. Al dient ook gezegd dat onze knapen echt niet goed bezig waren, al had het na 1min. al bingo kunnen zijn toen Fanzio alleen voor de keeper verscheen, maar nipt naast besloot... Nog geen tien min. later een identieke fase met net dezelfde afloop - om je de haren uit te rukken. En het ging van kwaad naar erger : niemand liep nog in positie en het was wegtrappen troef. Eén schot in de hele eerste helft moest Gilles pareren, dat dan nog met véél moeite kon weggewerkt worden. Daarmee was de kous af voor de eerste helft.....
Ruststand : 0-0
De tweede helft was een kopie van de eerste, met dat verschil dat onze gasten wel "wilden", maar het kwam er gewoon niet uit vandaag. Daar bovenop begon Aartrijke de grove borstel boven te halen én begonnen de spelers én supporters zich méér en méér te ergeren aan de "scheids", die het serieus bruin begon te bakken. De druk van onze jongens werd zwaarder en zwaarder en een doelpunt kon niet uitblijven. Na opnieuw héél wat missers kwam EINDELIJK de verlossing: een aktie op rechts van Maxime, een knal op doel en in de verste hoek binnen en 0-1. Verdiend dat wel, maar het werd nog een tien min. "schudden én beven",. Bij een hoekschop én vrijschop van Aartrijke moest Gilles de meubels redden, maar de netten bleven ongeschonden en wij konden de drie punten meenemen richting Zarren.
De miniemen stonden vandaag voor een moeilijke opgave : de eerste wedstrijd op verplaatsing en dit tegen VV Aartrijke, dat vorige week SK Torhout versloeg. Bovendien waren er, met preminiem Milan er bij, slechts 11 spelers ter beschikking. Bram was een weekendje naar de Ardennen en Thomas P. en Jamie hadden, buiten hun wil om, geen pas bij. Reeds in de aanvangsfase moest Kilian al ingrijpen op een aanval op rechts. Gelukkig kunnen we rekenen op een goede defensie en zo voorkwam Thomas met een goede interventie de openingsscore. Bij een eerste hoekschop voor Aartrijke viel die dan toch. De Zarrenaars kregen het leder niet weggewerkt : 1-0. Het bleef vechten tegen de bierkaai : een kopstoot net naast en tweede mooie reddingen van Kilian op een volgende corner konden niet voorkomen dat de afvallende bal toch tegen de netten ging : 2-0 na 10 minuten. Hierna kwam Zarren een eerste keer dichtbij het Aartrijkse doel via een aanval van Niels op links. Gijs trof het zijnet. Onze jongens konden slechts kleine prikjes uitdelen en werden dan nog afgefloten op buitenspel. Naar het einde van de eerste helft kreeg de thuisploeg nog twee hoekschoppen toegekend. Deze werden onschadelijk gemaakt door zowel Kilian als zijn verdedigers.
Ruststand : 2-0
In de rust werd afgesproken om niet terug te trekken en te blijven voetballen. Niels moest als spits het roodgele gevaar doen achteruitwijken. Toch kwamen vooral onze verdedigers in beeld. Mattias en Thomas redden de meubelen in onze 16-meter en zelfs aanvaller Robin hielp een voetje mee. Het spelbeeld wijzigde toch enigszins met wat meer Zarrense druk op de rechterflank. Eerst knutselden Thomas, Maarten en Gijs een aanval over de drie linies in elkaar en wat later dweilde Maarten de volledige flank af. Onze pocket-verdediger leverde nog een heel mooie voorzet af. Niels, centraal voor doel, miste de kans op de 2-1. Onze verwoede pogingen mochten niet baten: bij een counter in de 18de minuut kwam de rechterspits van Aartrijke op Kilian afgestormd. Kilian besloot in de voeten te gaan, maar werd gelobd : 3-0. Aartrijke nam hierbij weer het heft in handen. Onze doelman kreeg het hard te verduren : na een zoveelste hoekschop pakte hij een afstandsschot, maar verschillende reddingen en de hulp van Thomas konden de 4-0 bij een belegering niet vermijden. In de laatste vijfminuten waren we toch enkele keren dichtbij de eerredder. Een sterke doelman stond zijn mannetje bij pogingen van Gijs, Maarten D. en Thibault. Hij had daarbij ook geluk dat Siebe net iets te kort kwam om de bal binnen te tippen aan de linkerpaal. Het werd uiteindelijk toch geen forfaitscore : Kilian voorkwam deze in de laatste minuut toen hij nog eens van alle kanten onder vuur genomen werd.
Bovenaan : Thomas P., Michiel, Tr Filip, Niels, Thomas, Mattias, Thibault en Gine Onderaan: Jamie, Gijs, Kilian, Maarten K, Siebe, Maarten D, Robin en Milan.
