Deze week kregen we het nieuws dat Maxime door een medische ingreep enkele weken aan de kant moet blijven. Een gezamenlijk bezoek aan onze topschutter in het ziekenhuis toonde de teamspirit binnen de groep van de kadetten (wat ook in de bestuursvergadering van vrijdag  beklemtoond werd), maar toch was er enige nervositeit te bespeuren voor de verplaatsing naar KM Torhout, derde in de stand.

De zenuwen werden in de eerste minuut al getemperd, want Zarren pakte een droomstart : de eerste aanval via Niels was al meteen goed voor de 0-1. Niels ging centraal door en lobde de uitgekomen keeper.
Torhout probeerde een klein tegenprikje, maar Tom kon de counter neutraliseren en zijn ploeg weer vooruit sturen : Niels trok weer richting het Torhoutse doel. Een bal net te ver van de voet deed de kans op de 0-2 in het niets verdwijnen.

We waren dus goed gestart en iedereen maakte zich al op voor een gemakkelijkere klus dan we eerst in gedachten hadden … tot de verdediging drie keer op rij de mist in ging : een weggetrapte bal recht op een Torhoutenaar, een gemiste tackle en het mistasten van de doelman zetten de bordjes gelijk. 1-1
Torhout kwam dus zeer gevleid gelijk en kon voor de tiende minuut tegen een 1-3 achterstand aangekeken hebben, hadden de Zarrenaars wat meer geluk … maar zeker ook wat meer gedrevenheid aan boord gehad. Jens maakte zich aan de rand van het strafschopgebied los en kon net voor hij neergetrokken werd een schot afleveren. Het hobbelde net naast. De 1-2 moest een feit geweest zijn na een aanval op links waarna Niels teruglegde en Guillaume met zijn trap de keeper al verslagen had, maar er een verdediger de bal op de lijn keerde …

Zarren was in het eerste kwartier dus de betere, maar kreeg daarna het deksel op de neus : een vrije trap in de 18^de minuut die op de paal spatte leek iedereen te verlammen. “Dank u wel”, zei een alerte aanvaller en tikte de 2-1 binnen !!!

De Zarrenaars waren bij de eerste achterstand van het seizoen eventjes de kluts kwijt en daar maakte de thuisploeg gebruik van om het spel over te nemen. Verder dan twee hoekschoppen kwamen ze echter niet.
Voor het halfuur herleefden de bezoekers weer met een halve kans voor Niels. Thibault snoepte de verdediging de bal af en trok de gevarenzone binnen. Hij probeerde targetman Niels aan te spelen, maar deze kon net niet in balbezit komen .. weg kans.

Ook de laatste kans van de eerste helft was blauw gekleurd. Tom nam van aan de middenlijn een vrije trap, Mattias kwam in balbezit, maar vuurde rechts naast.

Ruststand : 2-1

In de tweede helft werd Tom in de aanval gezet. Tom zorgde wel voor snelheid op de rechterflank, maar had niet de koelbloedigheid om soms een vrije speler die in schietkans stond aan te spelen.
De kansen kwamen er zo wel sporadisch. Torhout hanteerde in de tweede helft het Italiaanse “catanaccio” : de voorsprong verdedigen en de ballen weg- of buitentrappen.
In een half uur konden we enkel Zarrense kansen noteren : drie van de vier beste waren voor Niels die eerst een opportunistisch schot richting de rechterwinkelhaak verstuurde (keeper kon er net bij), dan weer eens links naast en uiteindelijk op aangeven van Matti op de linkerpaal vlamde. De vierde kans stond op naam van Guillaume, die van ver een pegel net onder de lat afvuurde. De doelman kon zich rekken en wegwerken …

Net zoals in de eerste helft werd de betere ploeg niet beloond en liep de tegenstander bijna weer weg met een doelpunt. Hun enige gevaarlijke actie zagen we op het half uur. Gelukkig stak Michiel er een been tussen om de bal van richting te doen veranderen…

Een ultieme aanvalsgolf van Zarren (gestoord door de “zeer vele wissels” van Torhout – bv.  een speler die dertig seconden op het plein mag …) mocht niet meer baten. Na het schot van Mattias, na een afvallende bal op corner, dat afweek en overging mochten we kennis maken met de eerste nederlaag van het seizoen.

Het moest er eens van komen. Toch kunnen we achterom kijken naar een mooie reeks en besluiten met de woorden van de trainer van KRC Genk in het interview uit het Nieuwsblad van vandaag :  'Je hoeft niet bang te zijn om te verliezen. Dat is iets anders dan tevreden zijn met een verlies. Maar als je jezelf niets te verwijten hebt, dan moet je daarmee kunnen leven.'

Met de boterjongens op bezoek naderen we de cruciale wedstrijden van de eerste ronde. We mochten vandaag geen steken laten vallen en konden mits winst alleen op kop komen in de rangschikking (SV Koekelare was bye).

Door “de scouting” wisten we al dat Diksmuide rekende op een grote centrale verdediger en dat bleek de ganse wedstrijd dan ook letterlijk hun sterkhouder te zijn. Een zwaar veld, dat door de miniemen al eens omgeploegd was, leverde dan ook geen mooi voetbal op.

Toch was van meet af aan duidelijk dat onze knapen de sterkste ploeg vormden en met een afstandsschot van Michiel van op zo’n dertig meter werd de Diksmuidse keeper al een eerste keer getest.
Wat kunst en vliegwerk voor het doel van de bezoekers was de voorbode voor de opener in de 7^de minuut : wie anders dan Maxime zorgde voor de 1-0.
De blauwe garde was constant in de aanval, maar moest telkens na hard weggeschoten ballen van “de verdediger” opnieuw opbouwen.
Een fout op Maxime leverde in de 17^de minuut een vrije trap, die Niels C. voor zijn rekening nam : centraal op doel en weer kwam de keeper in twee tijden tussen.
Diksmuide speelde met de wind mee en op de weggekegelde ballen verkeken onze mannen achteraan zich soms, wat in de slotfase van de tweede helft twee fouten buiten ons strafschopgebied opleverde. Gelukkig maakte de tegenstander hier geen gebruik van en gingen de schoten telkens rechts naast.
Gilles kwam ook een keer heel goed tussen en hield de voorsprong vast met een duik in de voeten.
Niels C. kon nog twee keer aanleggen, maar de ene keer werd hij geblokt door de alomtegenwoordige reus achterin en de andere keer was de doelman bij de pinken.

Ruststand : 1-0

Na de rust mochten we met de koude waterwind in de rug naar doel trekken. Opnieuw kwam de eerste gevaarlijke actie op naam van Michiel. Na een hoekschop waagde hij zijn kans van ver: binnen het kader, maar de goalie pakte.
De 2-0 kwam er toch snel aan : de Zarrenaars bleven vooruit ploeteren in de modder en op aangeven van Thomas kon Niels C. vanuit de draai en via de paal de voorsprong uitbreiden.

Een mooie combinatie over links en een laag schot van dezelfde Niels dat aan de linkerpaal binnen ging, werd (volgens de Zarrense aanhang) onterecht afgekeurd …
Het bleef vechten tegen de natuurelementen : ballen die in de modder bleven haperen, onhoudbare passen gedragen door de wind, … dus werd gekozen voor schoten uit de tweede lijn. Eerder derde lijn, want vooral Tom en Michiel waagden hierbij hun kans. Zonder succes.
In de 26^ste minuut na een hoekschop, die volgde uit zo’n raket van Tom, buffelde Maxime uiteindelijk de 3-0 tegen de netten.
De buit was binnen (Diksmuide haalde in de tweede helft nauwelijks de middellijn) en spelers en supporters keken al uit naar het eindsignaal om een einde te maken aan dit koude moddergevecht.

Precies 96 jaar geleden, op 15 oktober 1914, startten de zware gevechten aan de Ijzer, die in een gietende regen twee weken zouden aanhouden.
Zoveel jaren later kwam op 15 oktober de regen ook met bakken uit de lucht vallen, maar klaarde het bij de middag op. Gelukkig voor de Keiemnaars bleef de tegenstander amper een groot uur hun linies bestoken.
Een tegenstander met wat uitgedunde rangen, want opnieuw moesten enkele kadetten aan de kant blijven en kwamen weer drie miniemen opdraven. Vorige week dachten we met vier broederkoppels voor een unicum gezorgd te hebben … deze week met Robin, de broer van Thomas, erbij stonden er nu 5 maal 2 broers in de Zarrense rangen!

Naar de wedstrijd dan. Zarren startte met de neus in de wind (tactisch gezien een goede keuze) en begon de belegering van de paarse muur. Michiel kreeg de eerste kansen van de wedstrijd, een eerste keer op aangeven van Mattias, een tweede keer met een bal aangespeeld door Maxime : met een oncontroleerbare bal en een goede interventie van de doelman waren deze beide kansen verkeken.
De beste gelegenheid voor de openingstreffer viel Thibault te beurt. Zijn broer zette op links door en hield zijn voorzet mooi laag : Thibault kwam perfect ingelopen, maar mikte op een haartje rechts naast. Naast en over de lat, het bleef het beeld van een constant aanvallende Zarrense ploeg, die in zijn combinaties toch last had van het drassige veld.
De “miniemen” speelden zich in de voorhoede in de kijker : Robin kon bijna in de 26^ste minuut de best uitgespeelde aanval verzilveren. Maxime had Guillaume op rechts doorgestuurd en deze leverde een panklare voorzet af. Robin moest snel reageren en schoot net over de dwarsligger …
Vijf minuten later kreeg hij eenzelfde mogelijkheid, nu aangeleverd door Maxime, maar onze Robin ging met een verdediger tegen de vlakte en tikte in een ultieme poging tot scoren centimeters naast de linkerpaal.

Zo kwamen we op drie minuten van de rust en leek de 0-0 ruststand er aan te komen : een voorzet van op links waaide tot bij Mattias en ook deze kon met een schot net boven de rechterwinkelhaak ons niet op de oververdiende voorsprong zetten.
Het venijn zat hem echter in de staart : Maxime ging solo op de rechterflank en plaatste dan toch laag de 0-1 onder de Keiemse keeper. Een minuut later werd hij gehaakt in de “back-area” : strafschop en Jens zond Keiem met een 0-2 achterstand naar de kleedkamers.
Keiem had nauwelijks enig gevaar gebracht en anderzijds ruimden “stofzuiger” Tom en zijn mannen alles op, nog voor ze ook maar het gebied van Gilles naderden.

Ruststand : 0-2

De tweede helft werd gestart met enkele hoekschoppen en een vrije trap van Jens op zo’n twintig meter. Deze week geen geluk voor hem, want de doelman klemde het leder tegen de borst. De thuisploeg had ook wat geluk bij twee opeenvolgende pogingen van Maxime : voorlopig zat er telkens wel een lichaamsdeel tussen.

In de 10^de minuut werd de ban gebroken en in de resterende 25 minuten gingen de moedige tegenstanders ten onder : Maxime opende het doelpuntenfestival met de 0-3 in de linkerbenedenkoek.
Thibault mocht ook mee vieren, nadat Maxime de grootste Keiemnaar in de wind gezet had en “zijn broertje” voor doel bereikte : 0-4.
In de 18^de minuut werkte Jens zich op de linkerflank vrij en kruiste mooi naar de tweede paal, waar Guillaume opdoemde : 0-5.
Opnieuw twee minuutjes later zette Maxime centraal een stormloop in en richtte naast de kansloze Keiemse goalie : 0-6.
Je kon er bijna een timer op zetten : een hoekschop in de 22^ste minuut was de voorbode voor de volgende treffer. Keiem kwam niet weg van zijn kooi en de afvallende bal viel in de voeten van Maarten. Gekend voor zijn traptechniek en vandaag geholpen door de wind mocht de tweede miniem scoren met een prachtig afstandsschot.
Nu nog Robin en dan hadden alle youngsters raak getroffen ! Een minuutje later was het bijna zover : Maxime strooide weer een bal voor en Robin trof de linkerpaal ! Jammer, hij had het echt verdiend om ook te scoren.
Keiem was slechts één keer gevaarlijk met een verraderlijk afstandsschot naar Gilles, die enkele meters voor zijn kooi postgevat had. Gilles moest zich rekken, maar kon de bal uit zijn baan naar doel doen afwijken. Geen eerredder dus …
Integendeel, Maxime sloeg hen helemaal tegen het canvas met nog een hattrick in de laatste 7 minuten : op een corner kwam hij aan de eerste paal de 0-8 binnenmikken, na een onderschepte uittrap rekende hij af met de 0-9 en bij de 0-10 hadden de Keiemnaars de moed niet meer om hem een strobreed in de weg te leggen.

Zware cijfers, zelfs zonder onze tweede spits Niels C. !

De titel van de man van de match geven we vandaag aan zijn naamgenoot Niels V. : hij was zonder meer de ster op de linkerflank en het was verbazend hoe hij soms drie man in de luren legde …

Vanmiddag moesten we twee spelers missen. Jonas is twee weken buiten strijd en ook Michiel kon niet aanwezig zijn. Daarom werd weer een beroep gedaan op Thibault en Maarten om een volwaardige ploeg op het veld te zetten. Met deze twee miniemen telden we “acht broers” op het terrein. Niet acht broers van elkaar, maar vier koppels met Thibault en Maxime, Maarten en Tom, Gilles en Guillaume, Niels en Ben.

Voor de bezoekers goed en wel beseften dat de wedstrijd begonnen was, keken ze al tegen een achterstand aan : eerste minuut, eerste Zarrense aanval en meteen raak. Mattias stuurde van aan de middenlijn Maxime de gevarenzone binnen en deze strafte de doelman al meteen af: 1-0.
Toch kregen we van in het begin al wat meer weerwerk dan in de afgelopen wedstrijden. Vooral Thomas liet zich vandaag opmerken met enkele resolute interventies in onze achterlijn.
We hadden wel de bovenhand en de aanvallen verliepen redelijk vlot. Een harde en bitsige Torhoutse verdediging liet zich geen tweede keer vangen …

Hun stevige ingrepen konden niet onbestraft blijven en in de 16^de minuut wees de scheidsrechter naar de penaltystip, nadat Niels onderuit gehaald werd. Jens zette met een geplaatste bal de 2-0 op het bord.

Torhout liet zich niet van de wijs brengen en lokte ook Zarrense foutjes uit : Gilles stond goed opgesteld bij een vrije trap op een gevaarlijke plaats.
Op stilstaande fases kwam dus het enige gevaar en met een hoekschop in de 23^ste minuut konden ze de aansluitingstreffer scoren. Al hadden ze dat ook te danken aan een onbeweeglijke Zarrense verdediging …

Nadat Ben nog eens gedreigd had met een poging voorlangs, kregen we nog een vrije trap tegen en nu maar net buiten de 16-meter. De Torhoutenaar plaatste maar net over de kruising.

Waar het hen niet lukte het strafschopgebied binnen te dringen, deden onze jongens dat wel en in de 26^ste minuut ging Niels opnieuw tegen de vlakte. Opnieuw strafschop en nu legde Niels zelf het leer op de stip. Mooi geplaatst en 3-1 !

Vijf minuten later bleef hij recht (lees : kreeg hij ruimte en werd niet onderuitgehaald) en kon hij Maximes pass vol op de slof nemen. De doelman kon de kanonskogel aan de eerste paal met de vuisten afwenden.

Net voor de rust lukte SK toch de aansluitingstreffer : een vrije trap van op rechts werd voor doel gegooid en vrij ingekopt.

Ruststand : 3-2

De Zarrenaars kwamen gemotiveerd uit de kleedkamer en gingen in de eerste minuut weer resoluut in de aanval : Maxime zag zijn laag schot gepareerd. In dezelfde minuut haalde Niels V. uit naar de linkerwinkelhaak … een prachtig doelpunt leek er aan te komen, maar even mooi was de save van de doelman van SK !

Jammer voor hem, twee minuutjes later was hij verslagen op een voorzet van Niels C., die Maxime tegen de netten deed trillen : 4-2.

De bezoekers kregen het hierdoor blijkbaar op de heupen en het spel werd met de minuut harder. De duw- en trekfouten werden veelal door de man in het zwart door de vingers gezien.
Hij floot dan toch eens na een van de ontelbare aanslagen op de spitsen : een opdrachtje voor Jens om net buiten de rechthoek aan te leggen. Net als vorige week draaide hij het leer over de muur in de eerste hoek binnen : 5-2 ! Knap gedaan.

Niels C. kwam nog twee keer dicht bij zijn tweede van de dag met een schot op de paal en een voetje te kort op een voorzet van zijn spitsbroeder Maxime, vooraleer hij het veld moest verlaten met een diepe wonde aan de knie. Het resultaat van de aanslagen : naar de dokter, zeven hechtingen en twee weken buiten strijd …
Hierdoor kwam een broederpaar in de spits :Thibault mocht naast zijn broer postvatten en “de kleinen” kreeg zowaar de kans op de 6-2. Ook Mattias kon dit niet klaar krijgen met een hoog schot onder de lat, maar in de handen van de goalie.

Een voorzet van “Maatje” had dan wel succes : Niels V. kwam centraal voor doel en kopte precies in de rechterwinkelhaak binnen. Wie zei er vroeger ook weer dat Niels altijd onder de bal door ging ???

De verhoopte 7-2 (die de eerste plaats weer zou opleveren) kwam er niet : de doelman was iets te vlug op de bal voor Maarten K. en een laatste afstandsschot van Guillaume zeilde over.

Vanaf volgende week spelen we tegen de ploegen uit de hogere regionen en we mogen ons dus wat meer aan dergelijke wedstrijden verwachten. De speeltijd is dus voorbij.
Als het maar voetbal is en geen rugby …   

Sharky : "De fouten van SK Torhout .... pfff .... laag bij de gronds ...."

In Zedelgem zagen ze vanmiddag de bui al hangen met één van de twee leidersploegen op bezoek. Buiten Michiel was iedereen weer paraat en met Thibault als versterking vanuit de miniemenploeg kon Peter de zenuwen - al wat meer dan vorige week - bedwingen.

Onder een dreigende hemel werd dus afgetrapt en we konden ons opmaken voor 70’ aanvallen. De eerste halve kans kwam er via Mattias, vandaag op de rechtsmidden. Misschien wat onwennig beëindigde hij zijn actie in de handen van de doelman.
Zedelgem kwam duidelijk wat snelheid te kort en moest Jens al stevig hinderen om niet alleen voor doel te verschijnen : hij rateerde zijn schot. Hun doelman zag de ballen van alle kanten komen, maar kon zijn netten voorlopig schoon houden : Maxime in het zijnet en daarna nog eens pal op de keeper, wat Mattias hem daarna ook nog eens nadeed.

In de 8^ste minuut moest hij zich toch gewonnen geven : een verre ingooi van Jens verraste de Zedelgemse defensie en uiteindelijk sneed Guillaume naar binnen om de 0-1 aan de eerste paal binnen te jagen.

Een minuutje later was Niels dichtbij de 0-2 : hij moest snel beslissen op een voorzet van rechts en knalde op de linkerpaal. Maxime vuurde in de volgende fases dan weer voorlangs en nog een keer op de doelman.
Iets na het eerste kwartier leek hij alleen op doel af te steven, maar werd door de laatste man van achter onderuit getrapt : een schoolvoorbeeld voor beginnende scheidsrechters om rood te trekken … de Zedelgemse nr 14 kwam er echter van af met enkel geel !!!
Jens zorgde voor gerechtigheid en krulde de vrije trap mooi over de muur binnen : 0-2.

Het aantal doelpunten stond zeker niet in verhouding met het aantal kansen en het werd er niet beter op : Niels nog eens voorlangs, een voorzet van Thibault iets te scherp, Mattias rechts naast …

De Zedelgemse verdediging bleef zich met man en macht verweren, maar was dus in snelheid te pakken : Niels bewees dit voor de rust met een snelle counter. Hij bleef rustig en werkte mooi af 0-3.

Onze verdediging kende geen problemen, met afwisselend Thomas, Jonas, Thibault, Ben, Maarten en Tom die een muur vormden voor Gilles. Gilles … hij deed ook mee en pakte welgeteld één bal op een vrije trap !

Ruststand : 0-3

In de rust gingen de hemelsluizen open en voor de thuisploeg ging de vloedgolf verder : de eerste echte Zarrense aanval van de tweede helft was al meteen raak. Een steekpasje van Jens en Maxime was vertrokken voor de 0-4.
De tweede aanval idem dito: Jens rondde nu zelf af vanuit een scherpe hoek. 0-5 !

De Zarrense druk bleef aanhouden, maar de voorzetten werden telkens iets te dicht voor doel gegeven, zodat de keeper meermaals het gevaar kon doen wijken.
Op het kwartier kwam de 0-6 er toch aan : Thibault kon diep op de eigen helft de bal recupereren en stuurde Niels op de linkerflank door. De bal werd nu eens wel goed voorgetrokken, voorbij de doelman en een verdediger werd onder druk gezet door Guillaume met een owngoal tot gevolg.

Maxime dikte de score verder aan  door zuiver op snelheid de laatst man de bal af te snoepen. Deze durfde zijn fout uit de eerste helft niet meer over te doen en zag Maxime de 0-7 netjes plaatsen !

Net als vorige week werd het in het laatste kwartier gemakkelijker voetballen : net alsof het een training was hoorde je de naam noemen van de speler die aangespeeld zou worden …
Twee doelpunten in de laatste tien minuten kregen de handtekening van Niels V. mee : bij de 0-8 leverde hij van op links de assist voor zijn naamgenoot, die centraal voor doel de geelhemden te vlug af was, en de eindscore (0-9) gleed hij zelf tegen de netten.
Hiervoor werd Niels – na het doelpunt - nog door een thuisspeler gerevancheerd met een harde trap op de enkel.

In het verslag van de vorige wedstrijd lazen jullie dat enkele spelers in Durbuy zaten.
Wel in feite was dat gelogen : zo ver af waren deze mollen niet. Ze zaten gewoon onder het veld ...

In een laatste voorbereidingswedstrijd, eind augustus, namen we het in Aartrijke zelf al eens op tegen onze bezoekers van vandaag. Daar werd het 0-6 en kon er enigszins met een gerust gemoed uitgekeken worden naar het duel voor de competitie, ware het niet dat er drie pionnen afwezig waren : Maarten, Mattias en Niels V. waren aan het kajakken en  deathriden in Durbuy. VV Aartrijke was op de hoogte dat we enkele spelers misten en rook zijn kans op een stunt. Drie miniemen - Gijs, Maarten en Thibault – kwamen de rangen versterken om de winst op het Mollenveld te houden.

Het eerst wapenfeitje kwam dan ook van de kant van Aartrijke met een schot buiten het kader. De Zarrenaars deden hen dit na via Ben, die uit een combinatie met Guillaume rechts voor doel in schietgelegenheid kwam.

In dat doel stond een zeer goede doelman met telkens een verre uittrap : Guillaume moest bij deze spelhernemingen telkens op zijn hoede zijn, maar kon ook rekenen op Jens, die zich wat verder liet uitzakken. Indien Aartrijke dan toch in balbezit kwam, dan moesten ze nog afrekenen met kuitenbijter Jonas.

Het werd dus telkens van achteruit opbouwen : nog een poging van Ben centraal op doel werd gemakkelijk gepakt en een voorzet van Niels kopte Maxime links naast.
Zarren zorgde voor de meeste druk en de Aartrijkse verdediging moest telkens aan de bak : bij een hoekschop werd de bal op de lijn gekeerd en dan was er telkens die keeper.
Wanneer Maxime op de rand van de zestien dan toch eens van zijn dubbele dekking bevrijd was, kwam hun nr 1 het leder uit zijn voeten grabbelen.

Op de 20^ste minuut kwamen de bezoekers dicht bij de 0-1 : op een hoekschop werd mooi ingelopen en maar een half metertje hard overgekopt …

Naar het einde van de eerste helft wisselden de kansen meer : Michiel stuurde Maxime diep, maar met een bal te ver van de voet was de counter voorbij. Een vrije trap van Aartrijke op zo’n 25 meter pakte Gilles klemvast. Niels schoot nog eens voorlangs en een voorzet van Ben werd door Thibault op een haartje gemist aan de tweede paal … de daaropvolgende hoekschop knikte Maxime dan weer centimeters naast.

Toen ook nog een van de gekende rushes van Tom in het niets strandde, begonnen we ons al te verzoenen met een 0-0 ruststand en hoopten we op een sterke tweede helft.
En dan in de laatste minuut stuurde Maxime Ben in het straatje en kon hij de bal laag langs de uitkomende doelman sturen : 1-0 !

Ruststand : 1-0

Een sterke tweede helft … ? Buiten een lob van Guillaume over de doelman, die wat richting miste, bleek Aartrijke plots de meest aanvallende ploeg. Onze verdediging kreeg het knap lastig om combinerend van de eigen helft weg te komen en maakte het zichzelf moeilijk door enkele misverstanden.

In de twaalfde minuut maakte Maxime zich nog eens los van zijn kwelduivels en werd binnen de rechthoek onderuitgehaald : met “een theatrale val” (sic Annelies) bekwamen we een terechte strafschop. Michiel nam zijn verantwoordelijkheid en plaatste koelbloedig de bal in de rechterhoek : 2-0 en eindelijk een geruststellende marge.  

Het bleef knokken en na het kwartier nam de thuisploeg het spel meer in handen : een lob van Maxime werd een metertje voor de lijn weggeveegd en een viertal hoekschoppen passeerden de revue. Af en toe kregen we een glimp van de mooie aanvallen uit de eerste drie wedstrijden : Thibault bediende Niels, die met een afzwaaier naast besloot.

Jonas en Gilles zorgden nog even voor wat verhoogde hartslag bij een gebrek aan communicatie … Michiel loste dit op en ramde de bal uit de gevarenzone.

In de laatste tien minuten moest Aartrijke terugplooien. Een doorbraak van een onvermoeibare Niels werd gevolgd door een strakke voorzet. Maxime verscheen op de juiste plaats en plaatste in één tijd laag naar de linkerbenedenhoek … een goede keeper heeft ook geluk : net op de voet. Ook bij een aanval op rechts met nu Maxime als aangever ging hij mooi plat op de lage schuiver van Ben.

Het bleef dus 2-0, al moeten we nog drie gele kaarten vermelden : één terecht voor Tom (wegtrappen bal na gefloten vrije trap) en één onterecht voor Niels (ging voor de bal in een stevig duel). Ook een speler van Aartrijke kreeg het gele karton voor de neus na een fout op Jonas, al verdiende hun doelman ook geel toen hij met beide voeten vooruit Thibault onderuit schoffelde in zijn strafschopgebied.  

Het belangrijkste zijn de drie punten in een wat harder bevochten overwinning. Een pluim voor onze vertimmerde verdediging, die toch stand hield en waardoor de nul op het bord bleef.

Vandaag dachten we een ex-speler van Zarren te ontmoeten. We vertrokken dus “redelijk vroeg” naar Beveren om de omleidingen te omzeilen. Maar we hadden gerust naar “Beveren bij Antwerpen” kunnen rijden … trainers en hun zenuwen, hé …

Goed en wel op tijd dus, maar geen Jamie te zien bij de groene tegenstanders. Jammer, we hadden er zo naar uitgekeken, maat.

Om 14u 15’ werd er afgetrapt en om 14u17’ hing de eerste al tegen de netten. Een misser van de doelman van Dosko op een lange bal nam Maxime in dank af en legde simpel de openingsgoal binnen : 0-1.
Een poging van Guillaume had hij dan wel beter ingeschat. Op twee volgende schoten zag hij het leder naast zijn kooi gaan: Tom brak door, Niels zette voor en Maxime besloot rechts naast. Guillaume waagde opnieuw zijn kans en nu stuiterde de bal links naast …

Na zes minuten werd Tom fout afgestopt en Guillaume zette zich buiten de rechthoek klaar : zijn schot werd gekeerd, maar de Maxime stond op de juiste plaats : 0-2.
Niels V. steekt in een uitstekende vorm, illustreerde dit en zette enkele Dosko’s op het verkeerde been. Zijn schot leverde hun nr. 1 weer de nodige problemen op en jawel, Maxime knikte de 0-3 binnen : een hattrick in 8 minuten !

Na een schuchtere poging van Niels C. zorgde Gilles aan de overkant voor enige spanning op een terugspeelbal. Terug naar de overkant met een vrije trap van Tom, die Ben binnen het kader kopte : eerste redding van de thuiskeeper.

Halfweg de eerste helft kregen we weer een vrije trap net buiten de 16 toegekend : nu was het de beurt aan Jens. Loepzuiver over de doelman en net onder de lat : 0-4 !

Niels C. bleef kilometers afleggen op zijn linkerflank, maar zijn doelpogingen gingen telkens naast. Het moest eens keren voor onze linkerspits: na 22’ was het raak. Maxime verloor een duelletje, puurde er een corner uit, Tom mankeerde, maar bij de spelhervatting rekende Niels af met een mindere uittrap : 0-5.

Jonas kreeg de 0-6 op een presenteerblaadje door een gulle Maxime aangeboden. Door het hobbelige veld kreeg Jonas de bal niet onder controle en zag zijn kans langs doel verdwijnen.
Net voor het half uur viel de 0-6 : Maxime voor een zoveelste keer op snelheid op rechts door, gemeten voorzet naar Niels C., controleren en rustig binnen. Uit het boekje …

Bij de 0-7 vond onze rechterspits dat het weer zijn beurt was, al had hij hier veel medewerking van de keeper van Dosko. Mattias stuurde een lange bal iets te scherp naar voor … het knullige werk van onze vriend in het doel maakte dat Maxime zomaar in een doelrijpe kans verzeilde en dat laat hij niet liggen : 0-7 !

In de 34^ste minuut moest Gilles aan de noodrem trekken op een te korte terugspeelbal. De toestand van het veld leverde al enkele balcapriolen op en nu bracht dit onze keeper in de problemen. De scheids aarzelde niet en wees naar de stip. Gilles kon de bal nog met de hand beroeren, maar de 1-7 was een feit.
Een eerste tegendoelpunt bezorgde Guillaume de kriebels en net voor het fluitsignaal soleerde hij de ganse rechterflank op een hoopje. Hij bleef maar gaan … jammer dat zijn actie niet afgerond werd.

Ruststand : 1-7

De tweede helft startte weer met een bitsig Dosko … voor drie minuten. Thomas zag toen de ruimte voor Maxime en met een lage, strakke bal leidde hij de 1-8 in …
Twee minuutjes later volgde “het broederdoelpunt” : Ben stak nu listig door naar Niels V. en deze liet de keeper geen schijn van kans : 1-9.
Het ene doelpunt was nog niet genoteerd of het volgende kwam er al aan : Guillaume bracht Jens in schietpositie aan de rand van de 16 en deze besloot in de linkerbenedenhoek : 1-10
Op de 11^de minuut deden Guillaume en Jens dit nog eens exact over : 1-11.

Met enkele wissels werd de snelheid er wat uitgehaald en kon Dosko wat naar adem happen. Een identieke fase als de strafschop die we tegen kregen werd nu voor ons niet gefloten toen Maxime door de doelman onderuit getikt werd. De scheids floot zeker niet in ons voordeel, merkten we voor het eerst …
Halfweg de tweede helft was het dozijn vol : Ben kwam nu door en zijn voorzet leek voorlangs te gaan mocht Niels zijn lange benen niet uitgeschoven hebben. Niels klaarde ook vandaag weer zijn hattrick : 1-12.
Zarren bleef heer en meester (Gilles raapte in de tweede helft na 25’ zijn eerste bal op) en zag zich, naarmate de wedstrijd naar het einde liep, zich enkele keren onrecht aangedaan door de scheids, die tot drie keer toe handspel van Dosko onbestraft liet.
Geen strafschoppen dus, maar we losten dit dan maar voetballend op : Maxime kopte na een hoekschop overhoeks de eindstand binnen : 1-13 !
Dosko spartelde in de slotminuut nog wat tegen : een alerte Maarten verhinderde een late counter en een vrije trap konden ze niet kadreren.

Klus geklaard en we verlieten het veld met een nieuwe ruime overwinning…  Consternatie wanneer we hoorden dat de scheids niet alleen enkele handspelen gemist had, maar ook twee Zarrense doelpunten !!! De man in het zwart wou op het scheidsrechterblad een 1-11 eindstand aanbrengen, maar het notitieboekje moest hem overtuigen van onze 13 treffers !!!

Met de eerste thuiswedstrijd kregen we onmiddellijk de derby tegen SVD Kortemark op de kalender. En dit mag je als speler niet missen, al heb je ’s morgens nog koorts …

Koorts kregen we in de beginminuten niet echt, want een eerste uitgespeelde kans kwam er pas na 5 minuten. Tegen Ichtegem stonden we toen al op voorsprong …

Niels en Maxime eisten elk hun kansje op : Niels schoot eerst op de doelman na een voorzet van zijn collega-spits en wanneer deze laatste daarna alleen voor doel kwam, plaatste hij rechts naast.

De ingeoefende stof kwam er in de 9^de minuut toch uit en een kopie van de eerste doelkans werd nu wel afgerond door Niels … Niels V. wel te verstaan … met een schot hoog in doel: 1-0.

Weer twee kansen met Ben en Tom – beiden over – om bij een derde kans af te ronden: Niels C. gaf strak voor van aan de achterlijn en Maxime verraste verdediger en doelman aan de eerste paal : 2-0.

Na 15 minuutjes moest Gilles aan de andere kant voor een eerste keer in de voeten gaan en daarna mochten we weer het hoofd draaien voor de Zarrense aanvallen, die iets te simpel onbenut bleven. Een mooie diepe bal van Guillaume naar Maxime leverde voor de 20^ste minuut dan weer de 3-0 op.

De onorthodoxe reddingen van de SVD-doelman verhinderden soms meerdere doelpunten en een defensief foutje van Matti (was dat door de koorts ?) leidde tot een eerste afstandsschot van de bezoekers.
Net zoals vorige week kregen de middenvelders hun kansen en zo testte Jens nog eens de doelman met een hoge bal. Guillaume kwam op onze sterke rechterflank door en met een gemeten voorzet bereikte hij Niels C. voor de kooi. Deze knikte in de draai iets te fel naar links …

Binnen het half uur lukte Maxime dan toch zijn hattrick, op dezelfde wijze als zijn tweede goal van de dag : Kortemark kon de ruimtes niet toelopen op de lange ballen en keek tegen een 4-0 achterstand aan.

De Zarrenaars verschenen nu elke minuut voor het Kortemarkse doel : Guillaume streek met een hard schot bijna de eer op om ons op de 5-0 te trakteren, maar die eer was op de 31^ste minuut weer weggelegd voor onze rechterspits Maxime na een interventie van Jens.

Kortemark wist eventjes niet meer van welk hout pijlen maken: de 6-0 kwam er nu via de linkerspits Niels C, door een voorzet die Maxime achter de groen-zwarte verdediging kruiste.

De eenzame Gilles moest in de laatste minuut nog eens de handen uit de mouwen steken en hield zijn netten schoon.

Ruststand : 6-0

In de tweede helft bleef het spelbeeld onveranderd … of toch … kansen genoeg voor Zarren, maar geen doelpunten in het eerste kwartier: (1) Maxime werd toch eens in een duel afgeweerd, (2) een schot van Mattias werd na een corner afgewend, (3) Niels C. wachtte iets te lang om af te drukken, (4) Guillaumes afstandsschot scheerde de rechterkruising, (5) een vrije trap van Tom op de doelman, (6) een gevaarlijke lob van Guillaume viel maar net over de lat …

Zes kansen en dan wandelt Tom op het kwartier eventjes door de Kortemarkse rangen om Niels C. aan de tweede paal zijn tweede doelpunt van de dag aan te bieden : 7-0.
De ban was weer gebroken en het geluk keerde terug aan onze zijde : Een voorzet van Niels C. waaide binnen en leverde ook hem zijn hattrick op : 8-0.

Ben werd tot nu toe slechts één maal vernoemd. Hij had gedurende de eerste helft ook enkele gelegenheden om aan te leggen, maar gaf telkens een medespeler de bal door. In de 18^de en  19^de minuut ging hij voor eigen geluk : op een hoekschop was hij iets vlugger dan de keeper (9-0) en met een mooie volley van op de rand van de 16 stonden de dubbele cijfers op het bord : 10-0 met nog een kwartier te spelen …

De scoremachine stokte dan wat mede dankzij twee reddingen van de bezoekende goalie, Tom die twee keer over trapte (een op vrije trap na geel voor de enige dame op het plein) en een strafschop … op de lat : Jonas was doorgebroken en werd gehaakt in de rechthoek, waarna Guillaume zich achter de bal zette en hard op de dwarsligger knalde.

Ondanks verwoedde pogingen (Tom van heel ver nog eens over en de keeper in de voeten van Maxime) leek de 11-0 er niet in te willen gaan.

Met hulp van onze twaalfde man “de Griek Zephyros” lukte het Niels C. dan toch : 11-0.

 Proficiat aan alle spelers – vooral ook de achterspelers : we hebben bepaalde acties gezien, die de vooruitgang ten opzichte van vorige jaren aantoonden. Als iedereen zich inzet, voor de bal blijft gaan en samen speelt, kunnen we nog mooie momenten beleven.

Na de veelbelovende oefenwedstrijden stonden onze kadetten deze middag aan de aftrap van het nieuwe seizoen en dit op het aflopende terrein van VC Ichtegem.
Twee jaar geleden speelden we op dezelfde grasmat nog de finale tegen de thuisploeg in hun tornooi en verloren we die maar nipt. Dit moest dus wel een eerste waardemeter worden …

Zarren startte “bergafwaarts” en in de eerste minuut werd Maxime al gelanceerd richting doel, maar de keeper pakte een eerste keer. Twee minuten later ging Ben de diepte in en met een puntertje zette hij meteen de 0-1 op het bord.

Na deze snelle opener bleef Zarren in de aanval trekken en speelde het de thuisploeg weg : een snelle ingooi van Ben deed Maxime weer rechts in de 16 verschijnen … zijn iets te harde voorzet ging voorlangs. Bij een eerste van de zovele hoekschoppen (ontelbaar deze namiddag) belegerde een mee opgekomen Tom het vijandelijke doel : zonder succes.
Iets voor de 10^de minuut begon Niels C. op de linkerflank zijn snelheid te vinden en met een strakke voorzet vond hij Maxime voor doel, die dankbaar voor de 0-2 tekende.

Voorzetten, hoekschoppen en afstandschoten volgden elkaar in razendsnel tempo op … en ondertussen kon Ichtegem “vanuit buitenspel” counteren : Gilles was paraat op de rand van zijn strafschopgebied. Voor zover de enige echte Ichtegemse kans van de wedstrijd …

Op het kwartier kregen we een kopie van het tweede doelpunt : Niels C. door op links, voorzet en Maxime werkt beheerst af : 0-3.
Weer een reeksje hoekschoppen volgden en de mannen van de tweede lijn waagden hun kans : Tom rechts naast en Guillaume koos voor de andere kant.

Tom was vandaag niet te houden en forceerde in de 18^de minuut een doorbraak. In de zone van de waarheid kreeg Niels C. de bal in de voeten : zijn schot ging op de doelman en de bal caramboleerde terug via Niels in doel. Het geluk zat ook aan onze zijde en daar kon de Ichtegemse doelman niet mee leven. Zijn frustratie en protest leverden hem een gele kaart op.

Zarren ging dan gedurende 10 minuten op zoek naar de forfaitscore, maar het lukte soms net niet, zelfs met enige hilarische missers … : Ben knalde van dichtbij op de keeper, een afstandsschot van Jens gered, Tom weer links naast, ook de beide Nielsen kregen de 0-5 niet tegen de netten, Tom schilderde een bal op de lat en na knap werk van Guillaume wilde Maxime nog niet afwerken …

Op de 28^ste minuut kwam hij er dan eindelijk : Maxime kon vanuit een scherpe hoek de 0-5 op het bord zetten. En nog geen twee minuten later nette Niels C. de 0-6 in twee tijden.

Niels C. en Maxime bleven een nachtmerrie voor de Ichtegemse verdediging : het was enkel de vraag wie van beiden voor een volgend doelpunt zou zorgen. Ze kregen nog elk twee kansen voor de rust, maar een goede Ichtegemse keeper belette hen het doelsaldo op te drijven.

De rust naderde en het notitieboekje werd bijna opgeborgen als Tom de 0-7 ruststand toch nog in de linkerbovenhoek dropte.

Ruststand : 0-7

De tweede helft mochten we dus bergop tornen en bij de miniemen zagen we reeds dat dit toch enigszins het speelbeeld beïnvloedde. Niet dat Ichtegem gevaarlijk werd, maar ook de Zarrense dreiging verzwakte wat.

Maxime verscheen in de 8^ste minuut alleen voor doel en schoot rechts naast. Wat later zag Ben dat zijn gekraakt schot niets opleverde.

De Ichtegemse nr 11 kreeg ondertussen nog een gele kaart voor duw- en trekwerk, voordat onze linkerflank weer op dreef kwam met de beide Nielsen in de hoofdrol. De afwerking bleef weer uit.
Ook toen Maxime na een hoekschop de bal van dichtbij met de knie over de lat deed verdwijnen.
Guillaume zal ook wel de tel kwijt geraakt zijn hoeveel keer hij aan de hoekschopvlag gestaan heeft : Niels V. kopte op zo’n fase in de handen van de keeper en ook Mattias zag zijn kopbal in zijn handschoenen eindigen.

Nog tien minuten te gaan en de warmte van deze zaterdagnamiddag zorgde dat de fysieke inspanningen nog zwaarder gingen doorwegen. Toch bleven de aanvallen vanaf de middenlijn starten. Maxime kwam op rechts nog eens door en gaf wel heel strak voor naar Niels C. die in één tijd scherp en hoog in de rechterbovenhoek de 0-8 markeerde.
Vijf minuutjes later weer dit scenario maar nu zaten de keeper en de paal er tussen.

Het eindsignaal naderde en de dubbele cijfers zaten er niet meer in : maar wel het prachtigste doelpunt van de namiddag kwam er nog aan.
Niels C. kon in de voorlaatste minuut nog eens doortrekken tot aan de achterlijn en gaf dan een gemeten voorzet … Maxime timede perfect en kon centraal voor doel de eindstand binnenkoppen : 0-9 !!!

Fotograaf Fien timede ook goed en kon de krachtige kopslag van Maxime
 bij het laatste doelpunt op de gevoelige plaat vereeuwigen