Alweer een weekend weg, ik zou het gewoon kunnen worden, ook dit jaar weer heel gezellig. Vrijdagochtend om 6.30u vertrokken en na een rustige rit rond 11u bij de Teufelslucht aangekomen. Van Rik hadden we verleden jaar al gehoord dat die kloof erg mooi was, laat Rik nu voor één keer de waarheid hebben gesproken, het was zelfs enorm mooi. Het grote verschil op vrijdag en zaterdag met diezelfde dagen een jaar geleden is dat het dit jaar heerlijk weer was. De zondag hadden we minder geluk, net als verleden jaar veel regen. Het parcour van zowel de zaterdag als de zondag waren hetzelfde als verleden jaar (als elk jaar) maar omdat dit jaar de zaterdag zonnig was leek het veel mooier. Op de terugweg naar het hotel hebben we nog een tussenstop gemaakt in het mooie Vianden, daar een terras opgezocht en een drankje genuttigd, ook de door mij bestelde flammenkuche werd door een aantal mensen gesmaakt De zondag,,, nat. De avonden waren ook weer bijzonder lollig, ook dit jaar bleken er weer jarigen te wezen en ook dit jaar weer geen tournee generale. Stelletje gieren!!!!!! Ik had beter gewoon het artikel van verleden jaar overgenomen want ik ga alweer in herhaling vallen, ook het eten was weer zeer lekker. Het enige verschil dit jaar was dat we s'avonds na het eten een wandeling gemaakt hebben. Rik heeft tijdens de wandeling van zaterdag nog een heel spannend verhaal verteld over pompoensoep, het was net haloween. De zondag na de wandeling zijn de meesten nog even blijven plakken maar de thuisreis werd niet lang daarna aangevangen.
Nu is het zo dat in het weekend van 7 Sept een nieuwe driedaagse gehouden gaat worden, Kris, Mieke, Christine en ik gaan die verkennen om daar evt volgend jaar naar toe te gaan, we gaan weer naar hetzelfde hotel en Mieke heeft 5 kamers gereserveerd. Een kleine rekensom leert mij dat er dan nog een beetje plaats is, tis voor de rappe.
Lors des 3 jours : Marche de l' Armée à Diekirch 2012 ( Luxemburg) , nous nous sommes retrouvé à 14 personnes du club , le vendredi 01 juni à 12h00 , au Natuurpark " de Teufelsschlucht " , environ 20 km de notre hôtel à Sinspelt. Nous avons promené dans ce park pendant environ 3 heures , distance parcourue 6 km. Avec un temps supert . Magnifique souvenir pour les participants . A refaire.
Harry is me voor geweest. Om niet in herhaling te vallen kan ik alleen nog toevoegen dat het Frans-Vlaamse dorpje Berthen maar 5 km2 groot is en 500 inwoners telt en dat de wandeltocht van donderdag over de top van de Catsberg ging en dat betekende zwoegen, blazen, puffen en zweten. Maar het loonde de moeite. En zoals altijd, wandelen in Frans-Vlaanderen kan niet zonder beenhesp aan het spit, worsten op de barbecue en alles wat maar bij een Vlaamse kermis van over de schreve hoort. Het heeft gesmaakt dat enorme stuk stokbrood met beenhesp, groentjes en mosterd die je tranen in de ogen en vuur in de neus bezorgt (de Franse spreuk "la moutarde me monte au nez" moet toch van ergens komen nietwaar). En dit dan doorgespoeld met bier van Henri le Douanier, ne Franschen Hommel zeg maar, de kers op de taart na de vele mooie panorama's op het parcours. En ook daar was het zoeken om niet in herhaling te vallen want veel van mijn foto's lijken als twee druppels water op die van Harry. Je zou haast denken dat fotografen een paar genen gemeen hebben
Daar waren we al een tijdje niet geweest, Frans-Vlaanderen. Dus moest het maar weer eens van komen en daar waren we. Laat het nu toch weer lekker weer zijn, niet zo lekker als zondag in Brugge, maar de zon scheen en het was droog en daar zijn we tegenwoordig ook al blij mee. Als gewente was het weer een schitterende wandeling en als gewente hebben we weer de reis niet gewonnen.
St, Michiels, daar waren we nog niet eerder geweest, dus nu maar eens van de gelegenheid geprofiteerd. De Frisse Stappers hadden daar een wandeling in elkaar getoverd, en het was de moeite. 100 meter van de E40 liggen allemaal bossen en en Provinciaal Domein genaamd Tillegem. Als we niet in een of ander bos zaten wandelden we door straten met allemaal mooie huizen. Veel Wervik zijn we niet tegengekomen, eigenlijk niemand en al diegenen die we niet zijn tegengekomen hebben echt iets gemist. Echt de moeite, alleen spijtig dat de zon niet schijnt in het bos. Volgend jaar maar weer daarheen.
Het is alweer een tijdje geleden maar hier zijn we weer. Van de wandeltocht in Poperinge lukte het niet om foto's op de blog te krijgen en ook deze keer lukt het niet zo vlot. Maar goed, de koolzakroute dus.
Het wil maar geen lente worden maar we zijn al tevreden als het niet regent. Voor deze koolzakwandeltocht komt de zon er alvast af en toe door maar de temperatuur laat het een beetje afweten. dan maar warm wandelen he, en wat foto's maken, voornamelijk van mooie wolkenpartijen.
SCHEISSE, VERDAMMT, het is alweer gedaan ons mooi uitstapje naar de Moezel. En het was zo leuk, lekker, gezellig en zonnig. We hebben het enorm naar ons zin gehad en de plannen voor een nieuw weekend zijn al ontplooid, weer naar daar natuurlijk. Vrijdag zijn wij, de zes koppels op verschillende tijden vanuit verschillende punten vertrokken, enkelen waren al naar hun verblijf in de Ardennen gegaan en konden dus wat langer slapen. Christine en ik zijn vanuit ons huisje om tien voor vijf vertrokken en zijn niet rechtstreeks gegaan, Christine had de Rijn nog niet gezien en wij zijn dus via Aken gereden en zijn de 61 afgereden naar Koblenz en hebben dan de Rijn een stukje gevolgd, daarna recht naar beneden de Moezel af tot aan Mesenich. Acht van de twaalf kwamen redelijk kort na elkaar aan maar één auto ontbrak nog, de auto waar Willy en Simonneke zaten, deze auto had drie keer gestopt om te eten en BIJNA had Simonneke in de dans gezeten. Dat viertal kwam dus enige tijd later. De eerste namen zijn al gevallen, de rest van de bende bestond uit, Daniel en Lillane, Hilde en Raimond, Hervé en Nadine en de organisatoren van het hele gebeuren Chris en Mieke. Wat hebben we daar allemaal uitgestoken, we kregen allemaal een mooie map gevuld met allerhande info, compleet met programmaboekje, het hele weekend was al gepland. Chris en Mieke zeiden dat dat slechts een voorstel was en dat we maar moesten zeggen wat we wel en wat we niet zagen zitten, maar het zag er allemaal picobello uit en we hebben het hele programma gevolgd zoals voorgesteld. Die gastjes hebben daar heel veel werk ingestoken en het was allemaal dik in orde!!!!! De eerste avond rustigjes aan, net een reis achter de rug dus, eten en gezellig wat drinken, heel lekker gegeten bij Andries. De volgende ochtend eerst ontbijten en daarna gewandeld naar het stadje Beilstein, een stukje stroomafwaards. De ruïne van burg Metternich tornt boven het stadje uit, het is een schilderachtige ministad met vakwerkhuizen die dicht tegen elkaar staan in kronkelende straatjes. Het middageten werd genuttigd in het Klöstercafé en aangezien we heen via de hoge weg gegaan waren, klimmen dus, ging het terug langs de Moezel, onderweg natuurlijk nog wel even gestopt voor een hapje en een drankje, de hapjes in dit weekend waren meestal van die enorme stukken verschrikkelijk lekkere taart. Ook deze avond weer gegeten in een van de vier restaurantjes die ons dorp rijk is, nu dus bij Bai. (eerlijk gezegd het lekkerste van alle) Dit is het hotelletje waar we een optie hebben genomen voor een volgend bezoek. Natuurlijk weer op cafe verzeild geraakt achteraf. Het vermelden waard, vandaag was het 31°,,, lekker puh! De zondag hebben we de auto genomen om naar Cochem te gaan, ook daar staat een enorme burcht, deze noemt de Reichsburg. Superlatieven vliegen weer in het rond, ook dit is een hele mooie burcht en ook deze stad is prachtig en ook hier hebben we weer lekker gegeten, maar het mooiste moest nog komen, in de namiddag zijn we nog een stukje verder gereden naar "weer" een burcht. Om die te bereiken moest er eerst een aardig stukje gewandeld worden, maar toen we er waren,,,, enorm en prachtig. Het is niet te beschrijven, dit moet je eenvoudig zien, prachtig gelegen, op een bergje in een dal, er is 500 jaar aan gebouwd en heeft 8 eeuwen overleefd. Onder de indruk van dat schoons eerst weer naar beneden naar het dal en toen terug omhoog naar de parking waar de auto's stonden, dat viel niet mee in de warmte van de zon die de temperatuur naar 25° had gebracht. Terug thuis eerst een verfrissing en toen maar weer eens eten, vandaag en morgen bij Serwazi, de rest was toe of waren volzet. Het eten was beide dagen heel lekker, maar echt vlot gaat het daar niet, de eerste keer duurde het twee uur en de tweede keer slechts anderhalf uur. Maandag alweer, het gaat té snel, ook vandaag een klein stukje met de auto, twee stadjes verder ligt Bremm en daar hebben ze ook een berg, maar wel een zonder burcht. Je kan daar op twee manieren naar boven, de gemakkelijke en de moeilijke manier. De moeilijke manier houdt in dat het gedeeltelijk langs kettingen en ladders gaat, dus wij namen de gemakkelijke, die ook heel lastig is. De berg is 380m hoog en het uitzicht is fenomenaal, alleen spijtig dat er boven een doeningske is waar ze drank verkopen, op zaterdag, zondag en feestdagen. Daar stonden wij de maandag dorstig te wezen. We waren hier niet met de volledige groep, een aantal hadden er de voorkeur aan gegeven lager te blijven en die hadden dus al de halve dag op een terrasje gezeten, verrassend genoeg was ook Simonneke daarbij. De laatste avond (snik-snik) nog een keer ferme leute gehad en redelijk laat naar bed. De laatste ochtend, na het ontbijt onze spullen verzameld en in de auto gesmeten en nog een laatste wandeling gemaakt, vanuit stadje loopt er een kunstzinnige en humoristische wandelroute, ook dat was weer een aangename wandeling onder alweer een stralende hemel en een lekker warm zonnetje, tegelijk hebben we ook onze dosis cultuur binnen. Toen was het tijd en ieder ging zijns weegs, Daniel en Lillane en wij konden het niet laten en zijn nog heel even naar Bilstein gereden, nog esnel een blik werpen in dat mooie stadje en nog een laatste stuk taart eten, heeeeeerlijk, daarna echt naar huis. Nu duurt het een volle maand voordat we weer in van die taarten kunnen vliegen, pfffff. Op de laatste avond was het een wijnproeverij in ons hotel, Daniel dringt nooit wijn en zou zijn glas laten volschenken en doorschuiven naar een van de anderen, hij proeft een keer van het eerste glaasje en het resultaat was dat we niets meer te zien gekregen hebben, de rest van zijn glazen vlogen ook zijn eigen keelgat in. Nieuwe woorden die wij deze reis geleerd hebben, Krekeltaart, Bolleverbuckglas, pros, de broer van titue.
Bijna vergeet ik nog de slogan van de week; ¨hund auf de grund¨.
Dit zal niet blijven duren denk ik dat ik zo productief bezig ben met de blog.Dit is al de 3de keer in 1 week!Nu,vandaag naar de Kemmel geweest.Een beetje fris.maar mooi weer en zoals gewoonlijk meer dan de moeite waard om hier te komen wandelen.Hele mooie lentebloesems ,mooie natuur en je ziet aan de wandelaars dat ze niettegenstaande de pittige heuvelbeklimming en de rood aangelopen gezichten van de inspanning er duidelijk van genieten.Zo ook wij.Tot de volgende.Carine
Een halve dag verlof genomen speciaal voor de eerste tocht van de nieuwe wandelclub t'wandelend voetje uit Ledegem en voor het mooie weer ook natuurlijk.Dit was heel goed meegevallen voor hun eerste keer.544 wandelaars,niet slecht,he.Je kon 3 lussen doen van om en bij de 7 km per lus.Wij hebben er maar 2 gedaan want het was al 13 uur toen we daar toe kwamen.Veel bekende gezichten gezien van onze club.Achteraf op het blad gekeken en er waren 55 wandelaars van Wervik,goed hé en dat op een doordeweekse dag.Doe zo verder zou ik zeggen.Eén opmerking,het was goed uitgepijld, alleen waren er geen bevestigingen en je moest dus goed opletten want dat kon voor enige verwarring zorgen.Tot de volgende.Carine
De dag begon grijs maar naar de middag toe werd het open en mooi weer.We dachten we gaan eens naar Brugge wandelen,het is eens iets anders.En er waren er nog van onze club die onze mening deelden.Je zag en je voelde dat het lente was tot in de toppen van je tenen.Bedankt aan Willy,Simontje en Noella voor hun leuke gezelschap.Tot de volgende.Carine
