SCHEISSE, VERDAMMT, het is alweer gedaan ons mooi uitstapje naar de Moezel. En het was zo leuk, lekker, gezellig en zonnig. We hebben het enorm naar ons zin gehad en de plannen voor een nieuw weekend zijn al ontplooid, weer naar daar natuurlijk. Vrijdag zijn wij, de zes koppels op verschillende tijden vanuit verschillende punten vertrokken, enkelen waren al naar hun verblijf in de Ardennen gegaan en konden dus wat langer slapen. Christine en ik zijn vanuit ons huisje om tien voor vijf vertrokken en zijn niet rechtstreeks gegaan, Christine had de Rijn nog niet gezien en wij zijn dus via Aken gereden en zijn de 61 afgereden naar Koblenz en hebben dan de Rijn een stukje gevolgd, daarna recht naar beneden de Moezel af tot aan Mesenich. Acht van de twaalf kwamen redelijk kort na elkaar aan maar één auto ontbrak nog, de auto waar Willy en Simonneke zaten, deze auto had drie keer gestopt om te eten en BIJNA had Simonneke in de dans gezeten. Dat viertal kwam dus enige tijd later. De eerste namen zijn al gevallen, de rest van de bende bestond uit, Daniel en Lillane, Hilde en Raimond, Hervé en Nadine en de organisatoren van het hele gebeuren Chris en Mieke. Wat hebben we daar allemaal uitgestoken, we kregen allemaal een mooie map gevuld met allerhande info, compleet met programmaboekje, het hele weekend was al gepland. Chris en Mieke zeiden dat dat slechts een voorstel was en dat we maar moesten zeggen wat we wel en wat we niet zagen zitten, maar het zag er allemaal picobello uit en we hebben het hele programma gevolgd zoals voorgesteld. Die gastjes hebben daar heel veel werk ingestoken en het was allemaal dik in orde!!!!! De eerste avond rustigjes aan, net een reis achter de rug dus, eten en gezellig wat drinken, heel lekker gegeten bij Andries. De volgende ochtend eerst ontbijten en daarna gewandeld naar het stadje Beilstein, een stukje stroomafwaards. De ruïne van burg Metternich tornt boven het stadje uit, het is een schilderachtige ministad met vakwerkhuizen die dicht tegen elkaar staan in kronkelende straatjes. Het middageten werd genuttigd in het Klöstercafé en aangezien we heen via de hoge weg gegaan waren, klimmen dus, ging het terug langs de Moezel, onderweg natuurlijk nog wel even gestopt voor een hapje en een drankje, de hapjes in dit weekend waren meestal van die enorme stukken verschrikkelijk lekkere taart. Ook deze avond weer gegeten in een van de vier restaurantjes die ons dorp rijk is, nu dus bij Bai. (eerlijk gezegd het lekkerste van alle) Dit is het hotelletje waar we een optie hebben genomen voor een volgend bezoek. Natuurlijk weer op cafe verzeild geraakt achteraf. Het vermelden waard, vandaag was het 31°,,, lekker puh! De zondag hebben we de auto genomen om naar Cochem te gaan, ook daar staat een enorme burcht, deze noemt de Reichsburg. Superlatieven vliegen weer in het rond, ook dit is een hele mooie burcht en ook deze stad is prachtig en ook hier hebben we weer lekker gegeten, maar het mooiste moest nog komen, in de namiddag zijn we nog een stukje verder gereden naar "weer" een burcht. Om die te bereiken moest er eerst een aardig stukje gewandeld worden, maar toen we er waren,,,, enorm en prachtig. Het is niet te beschrijven, dit moet je eenvoudig zien, prachtig gelegen, op een bergje in een dal, er is 500 jaar aan gebouwd en heeft 8 eeuwen overleefd. Onder de indruk van dat schoons eerst weer naar beneden naar het dal en toen terug omhoog naar de parking waar de auto's stonden, dat viel niet mee in de warmte van de zon die de temperatuur naar 25° had gebracht. Terug thuis eerst een verfrissing en toen maar weer eens eten, vandaag en morgen bij Serwazi, de rest was toe of waren volzet. Het eten was beide dagen heel lekker, maar echt vlot gaat het daar niet, de eerste keer duurde het twee uur en de tweede keer slechts anderhalf uur. Maandag alweer, het gaat té snel, ook vandaag een klein stukje met de auto, twee stadjes verder ligt Bremm en daar hebben ze ook een berg, maar wel een zonder burcht. Je kan daar op twee manieren naar boven, de gemakkelijke en de moeilijke manier. De moeilijke manier houdt in dat het gedeeltelijk langs kettingen en ladders gaat, dus wij namen de gemakkelijke, die ook heel lastig is. De berg is 380m hoog en het uitzicht is fenomenaal, alleen spijtig dat er boven een doeningske is waar ze drank verkopen, op zaterdag, zondag en feestdagen. Daar stonden wij de maandag dorstig te wezen. We waren hier niet met de volledige groep, een aantal hadden er de voorkeur aan gegeven lager te blijven en die hadden dus al de halve dag op een terrasje gezeten, verrassend genoeg was ook Simonneke daarbij. De laatste avond (snik-snik) nog een keer ferme leute gehad en redelijk laat naar bed. De laatste ochtend, na het ontbijt onze spullen verzameld en in de auto gesmeten en nog een laatste wandeling gemaakt, vanuit stadje loopt er een kunstzinnige en humoristische wandelroute, ook dat was weer een aangename wandeling onder alweer een stralende hemel en een lekker warm zonnetje, tegelijk hebben we ook onze dosis cultuur binnen. Toen was het tijd en ieder ging zijns weegs, Daniel en Lillane en wij konden het niet laten en zijn nog heel even naar Bilstein gereden, nog esnel een blik werpen in dat mooie stadje en nog een laatste stuk taart eten, heeeeeerlijk, daarna echt naar huis. Nu duurt het een volle maand voordat we weer in van die taarten kunnen vliegen, pfffff. Op de laatste avond was het een wijnproeverij in ons hotel, Daniel dringt nooit wijn en zou zijn glas laten volschenken en doorschuiven naar een van de anderen, hij proeft een keer van het eerste glaasje en het resultaat was dat we niets meer te zien gekregen hebben, de rest van zijn glazen vlogen ook zijn eigen keelgat in. Nieuwe woorden die wij deze reis geleerd hebben, Krekeltaart, Bolleverbuckglas, pros, de broer van titue.
Bijna vergeet ik nog de slogan van de week; ¨hund auf de grund¨.
Dit zal niet blijven duren denk ik dat ik zo productief bezig ben met de blog.Dit is al de 3de keer in 1 week!Nu,vandaag naar de Kemmel geweest.Een beetje fris.maar mooi weer en zoals gewoonlijk meer dan de moeite waard om hier te komen wandelen.Hele mooie lentebloesems ,mooie natuur en je ziet aan de wandelaars dat ze niettegenstaande de pittige heuvelbeklimming en de rood aangelopen gezichten van de inspanning er duidelijk van genieten.Zo ook wij.Tot de volgende.Carine
Een halve dag verlof genomen speciaal voor de eerste tocht van de nieuwe wandelclub t'wandelend voetje uit Ledegem en voor het mooie weer ook natuurlijk.Dit was heel goed meegevallen voor hun eerste keer.544 wandelaars,niet slecht,he.Je kon 3 lussen doen van om en bij de 7 km per lus.Wij hebben er maar 2 gedaan want het was al 13 uur toen we daar toe kwamen.Veel bekende gezichten gezien van onze club.Achteraf op het blad gekeken en er waren 55 wandelaars van Wervik,goed hé en dat op een doordeweekse dag.Doe zo verder zou ik zeggen.Eén opmerking,het was goed uitgepijld, alleen waren er geen bevestigingen en je moest dus goed opletten want dat kon voor enige verwarring zorgen.Tot de volgende.Carine
De dag begon grijs maar naar de middag toe werd het open en mooi weer.We dachten we gaan eens naar Brugge wandelen,het is eens iets anders.En er waren er nog van onze club die onze mening deelden.Je zag en je voelde dat het lente was tot in de toppen van je tenen.Bedankt aan Willy,Simontje en Noella voor hun leuke gezelschap.Tot de volgende.Carine
Nog maar eens met de bus, de chauffeur vandaag was Frans en en Frans heeft ons ook vandaag weer veilig op en neer gereden, dank U Frans. We gingen naar Clermont sur Berwinne, een dorp voorbij Luik, dicht in de buurt van het Duitstalige deel van ons landje.
Clermont-sur-Berwinne, het moet ongetwijfeld een van s' lands mooiste plekken zijn. De ouderwetse kasseien verplichten je tot stapvoets rijden. Je rijdt via de poort onder het gemeentehuis door. De architectuur is opvallend homogeen, zeventiende- en achttiende-eeuws. De huizen hebben niet meer dan één verdieping, met een eenvoudige bakstenen gevel en een mooie natuurstenen omlijsting van ramen en deuren. Tegenover de mooie gevelrij pronkt een gemeentegebouw in Maaslandse renaissancestijl. Clermont heeft voldoende om er een poosje te blijven en er even weg te dromen. Het dorp staat tenslotte op de lijst van ‘les plus beaux villages de Wallonie’, het clubje van de mooiste Waalse dorpen.
Dit is wat Lannoo over dit dorpje te vertellen heeft, wat moet ik daar dan nog aan toevoegen. Dat er sneeuw lag, echte sneeuw, zo van die sneeuw die zelfs na een week nog kraakt onder je schoenen en waar je nog sneeuwballen van kan maken die je dan net naast je prooi smijt. Nu was het geen uitgestrekt tapijt van een halve meter, tien centimeter zal dichter in de buurt liggen,,, maar,,, alles was wit, geen grassprieten die er nog bovenuit staken zoals bij ons. En wat nog veel belangrijker was, het was lekker wandelweer en dat was toch DE reden waarom we daar waren. Bij aankomst zaten we al direct in het feest, er stond een bende muzikanten de sfeer te verhogen en dat deed ons de start van de wandeling een beetje uitstellen. Aangezien wij, net als het merendeel van de groep, voor de 12 km hadden gekozen hadden we toch tijd genoeg. Toch maar aangezet en onderweg bij tijd en wijle groepjes van bij ons tegengekomen. Een heel mooi soms glibberig parkoer, dat glibberigge heeft een van de dames aan den lijve ondervonden, ze zag mij afkomen en benauwd als men is voor mijn alziende camera krabbelde Maria snel overend. Terug in de startzaal waren de aanwezige Engelsen druk aan het ¨zingen¨ en dansen kortom zichzelf aan het amuseren. Die Engelsen waren van een verbroederde vereniging en waren zodoende een beetje thuis. Maar het viel alweer op dat het over de taalgrens vaak veel gezelliger is dan bij ons in Vlaanderen. Ook de prijzen zijn hier als gewente een stuk vriendelijker, hier geen Aktivia, geen overkoepelende organisatie die puur op geld uit is, waardoor de clubs bij ons geen plat watertje voor 0,50 of twee bouletten met friet voor 4 kunnen aanbieden. Hier staat ook regelmatig een kerel een orgeltje te vermoorden, maar het volk zit, drinkt en gaat weg. Geen vrolijk meegezing, geen mensen die spontaan op het podium springen om mee te brullen, mooi of niet. En zeker al geen polonaise, nu ben ik van dat laatste ook geen voorstander van maar als anderen het wel doen, gezellig. Er was afgesproken dat we om half vier / vier uur zouden vertrekken, maar omdat een groepje de 21 wilden doen en een half uur te laat bezweet en met rode hoofden binnenkwam konden wij een beetje langer in het feest blijven. Toen we dan wel vertrokken om half vijf moesten een aantal mensen waaronder Eddy nog uit de polonaise gesleurd worden. O ja,,, helemaal op het eind voordat we op de bus stapten moest Rik, voor een of andere overtreding nog even ik de hoek voor straf, stoute Rik.
Tot volgende week op de bus, druk dagje twee wandelingen en dus twee keer een bar,,, Mmmmmm.
Marche Internationale de la Berwinne Organisation les Pédestrians de Clermont s/Berwinne 4 - 6 - 12 - 16 - 21 km Malgrés le froid et la neige , quelques chutes sur le derriére , sans bobo . Trés belle journée , superbe animation , musique , accueil formidable , un trés bon souvenir pour les 47 marcheurs du club de Wervik . A refaire !! Venez nombreux aux prochaines sorties en bus ..
Prachtig weertje vandaag maar barkoud.Tot min 13 graden hier deze morgen op bepaalde plaatsen!Dat hebben we nog niet zo vaak meegemaakt dat het zoveel en zolang vriest zowel overdag als s'nachts.645 wandelaars om 14 uur was het voorlopige resultaat.De wegen waren niettegenstaande dit alles vrij en niet glad ,behalve op sommige plaatsen maar dat waren er niet veel.Het was zoals altijd hier in Heuvelland een prachtige wandeling met hele mooie vergezichten. Lag het aan de koude of lag het aan ons maar we vonden het een vrij lastig parcours.Maar je hebt zoveel voldoening achteraf.Een lekker warm soepje in de rustpost smaakt dubbel zo lekker.Hier nog een paar foto's zodat jullie even kunnen meegenieten van het prachtige landschap en tot de volgende.Carine
Beter laat dan nooit, hier dan toch nog enkele kiekjes van de wandeltocht in Sint-Eloois-Winkel, in de streek spreekt men van Winkel-Sint-Elooi of kortweg van Winkel.
In vroegere eeuwen maakte Winkel deel uit van Gullegem. Halfweg de 18-de eeuw werd het er onafhankelijk van om twee eeuwen later te worden gefusionneerd met Ledegem waarvan het geografisch afgesneden wordt door de A17. Een hele mond vol.
De wandeltocht van zondag 8 januari ging langs landelijke wegen naar Izegem en terug. Meerbepaald ging het door de Izegemse parochie Bosmolens met zijn mooie witte kerk.
Een groot deel van de tocht verliep onder een druilerige regen maar dat kon het plezier van deze rustige wandeling niet drukken.
Samedi 21 janvier , Aprés 13 km le matin à Kluisbergen , Vue Frans , Guy , Malika , Rik , Elce ,Thérèse , Georges , Sylviane , Michel avec nouveau inscrits .
Aprés midi Erika et moi parti à Flobecq ( Hainaut ) pour faire 8 km . trés bonne journée de marche . Emilien
Nog maar eens een wandeling lekker dicht bij, na Geluwe verleden week nu naar Kuurne. Lekker koud hoewel het windje van mij wat minder had gemogen. Een leuke wandeling lekker op de buiten, velden links, velden rechts, velden voor en velden achter. Beter als al die woonwijken waar we veelvuldig doorheen worden gejaagd. In de middag kwam het zonnetje uit en de vesten konden open en de shawls af. Veel volk van onze eigen club, de eerste die we tegekwamen was ons Odette, zij had juist gedaan met de 5, maar manlief Gilbert was de 10 aan het trotseren. De oudjes doen het nog prima,,, BRAVO. Op de controle kregen we nog een gratis warme choco en dat was precies wat we nodig hadden. Veel foto's heb ik niet gemaakt, we waren op pad met Willy en Cecile, door het gebabbel met Willy, ondermeer over de nieuwe strip van zijn eigen reeks Joran van de Woude vergat mijn camera nog wel eens uit mijn zak te komen. Stoute camera.
