SCHEISSE, VERDAMMT, het is alweer gedaan ons mooi uitstapje naar de Moezel. En het was zo leuk, lekker, gezellig en zonnig. We hebben het enorm naar ons zin gehad en de plannen voor een nieuw weekend zijn al ontplooid, weer naar daar natuurlijk. Vrijdag zijn wij, de zes koppels op verschillende tijden vanuit verschillende punten vertrokken, enkelen waren al naar hun verblijf in de Ardennen gegaan en konden dus wat langer slapen. Christine en ik zijn vanuit ons huisje om tien voor vijf vertrokken en zijn niet rechtstreeks gegaan, Christine had de Rijn nog niet gezien en wij zijn dus via Aken gereden en zijn de 61 afgereden naar Koblenz en hebben dan de Rijn een stukje gevolgd, daarna recht naar beneden de Moezel af tot aan Mesenich. Acht van de twaalf kwamen redelijk kort na elkaar aan maar één auto ontbrak nog, de auto waar Willy en Simonneke zaten, deze auto had drie keer gestopt om te eten en BIJNA had Simonneke in de dans gezeten. Dat viertal kwam dus enige tijd later. De eerste namen zijn al gevallen, de rest van de bende bestond uit, Daniel en Lillane, Hilde en Raimond, Hervé en Nadine en de organisatoren van het hele gebeuren Chris en Mieke. Wat hebben we daar allemaal uitgestoken, we kregen allemaal een mooie map gevuld met allerhande info, compleet met programmaboekje, het hele weekend was al gepland. Chris en Mieke zeiden dat dat slechts een voorstel was en dat we maar moesten zeggen wat we wel en wat we niet zagen zitten, maar het zag er allemaal picobello uit en we hebben het hele programma gevolgd zoals voorgesteld. Die gastjes hebben daar heel veel werk ingestoken en het was allemaal dik in orde!!!!! De eerste avond rustigjes aan, net een reis achter de rug dus, eten en gezellig wat drinken, heel lekker gegeten bij Andries. De volgende ochtend eerst ontbijten en daarna gewandeld naar het stadje Beilstein, een stukje stroomafwaards. De ruïne van burg Metternich tornt boven het stadje uit, het is een schilderachtige ministad met vakwerkhuizen die dicht tegen elkaar staan in kronkelende straatjes. Het middageten werd genuttigd in het Klöstercafé en aangezien we heen via de hoge weg gegaan waren, klimmen dus, ging het terug langs de Moezel, onderweg natuurlijk nog wel even gestopt voor een hapje en een drankje, de hapjes in dit weekend waren meestal van die enorme stukken verschrikkelijk lekkere taart. Ook deze avond weer gegeten in een van de vier restaurantjes die ons dorp rijk is, nu dus bij Bai. (eerlijk gezegd het lekkerste van alle) Dit is het hotelletje waar we een optie hebben genomen voor een volgend bezoek. Natuurlijk weer op cafe verzeild geraakt achteraf. Het vermelden waard, vandaag was het 31°,,, lekker puh! De zondag hebben we de auto genomen om naar Cochem te gaan, ook daar staat een enorme burcht, deze noemt de Reichsburg. Superlatieven vliegen weer in het rond, ook dit is een hele mooie burcht en ook deze stad is prachtig en ook hier hebben we weer lekker gegeten, maar het mooiste moest nog komen, in de namiddag zijn we nog een stukje verder gereden naar "weer" een burcht. Om die te bereiken moest er eerst een aardig stukje gewandeld worden, maar toen we er waren,,,, enorm en prachtig. Het is niet te beschrijven, dit moet je eenvoudig zien, prachtig gelegen, op een bergje in een dal, er is 500 jaar aan gebouwd en heeft 8 eeuwen overleefd. Onder de indruk van dat schoons eerst weer naar beneden naar het dal en toen terug omhoog naar de parking waar de auto's stonden, dat viel niet mee in de warmte van de zon die de temperatuur naar 25° had gebracht. Terug thuis eerst een verfrissing en toen maar weer eens eten, vandaag en morgen bij Serwazi, de rest was toe of waren volzet. Het eten was beide dagen heel lekker, maar echt vlot gaat het daar niet, de eerste keer duurde het twee uur en de tweede keer slechts anderhalf uur. Maandag alweer, het gaat té snel, ook vandaag een klein stukje met de auto, twee stadjes verder ligt Bremm en daar hebben ze ook een berg, maar wel een zonder burcht. Je kan daar op twee manieren naar boven, de gemakkelijke en de moeilijke manier. De moeilijke manier houdt in dat het gedeeltelijk langs kettingen en ladders gaat, dus wij namen de gemakkelijke, die ook heel lastig is. De berg is 380m hoog en het uitzicht is fenomenaal, alleen spijtig dat er boven een doeningske is waar ze drank verkopen, op zaterdag, zondag en feestdagen. Daar stonden wij de maandag dorstig te wezen. We waren hier niet met de volledige groep, een aantal hadden er de voorkeur aan gegeven lager te blijven en die hadden dus al de halve dag op een terrasje gezeten, verrassend genoeg was ook Simonneke daarbij. De laatste avond (snik-snik) nog een keer ferme leute gehad en redelijk laat naar bed. De laatste ochtend, na het ontbijt onze spullen verzameld en in de auto gesmeten en nog een laatste wandeling gemaakt, vanuit stadje loopt er een kunstzinnige en humoristische wandelroute, ook dat was weer een aangename wandeling onder alweer een stralende hemel en een lekker warm zonnetje, tegelijk hebben we ook onze dosis cultuur binnen. Toen was het tijd en ieder ging zijns weegs, Daniel en Lillane en wij konden het niet laten en zijn nog heel even naar Bilstein gereden, nog esnel een blik werpen in dat mooie stadje en nog een laatste stuk taart eten, heeeeeerlijk, daarna echt naar huis. Nu duurt het een volle maand voordat we weer in van die taarten kunnen vliegen, pfffff. Op de laatste avond was het een wijnproeverij in ons hotel, Daniel dringt nooit wijn en zou zijn glas laten volschenken en doorschuiven naar een van de anderen, hij proeft een keer van het eerste glaasje en het resultaat was dat we niets meer te zien gekregen hebben, de rest van zijn glazen vlogen ook zijn eigen keelgat in. Nieuwe woorden die wij deze reis geleerd hebben, Krekeltaart, Bolleverbuckglas, pros, de broer van titue.
Bijna vergeet ik nog de slogan van de week; ¨hund auf de grund¨.
