EMMELIE POV.

Ik zat naast Harry. Ik keek hem aan en meteen kreeg ik weer tranen in mijn ogen. “Don’t cry” zei hij en ik keek hem aan. Een traan rolde over mijn wang en hij wreef hem weg met zijn hand. Hij gaf me een kus op beide wangen en ten slotte een op mijn mond. “I’m going to miss you” fluisterde ik zacht en hij keek me met zijn mooie ogen aan. “I’m going to miss you too” zei hij zacht. Zijn voorhoofd raakte mijn voorhoofd aan. Ik keek naar zijn handen die met de mijne speelden. “I’ve got something for you.” Zei hij plots en ik keek hem vragend aan. Hij nam een klein doosje uit zijn zak en deed het voor mijn ogen open. Er zat een klein zilver kettinkje in. Mijn mond viel open. Hij was prachtig.Harry ging achter mij staan en deed de ketting rond mijn hals. Er hing een blauw hartje aan en ik zag dat er op de achterkant iets ingekerfd stond. Luid op las ik het voor. “I give you my heart” Het was een kort tekstje, maar wel lief. “That’s sweet” zei ik zacht, maar hij legde zijn vinger op mijn mond. “Shht, I got something else” Nog een cadeautje? “Close your eyes.” Ik sloot mijn ogen en ik voelde hoe hij mijn handen vast nam. Hij liet iets koud in mijn handen vallen en ik opende mijn ogen om er naar te kijken. Ik hield een klein sleuteltje vast. “You are the key of my heart” zei Harry zacht en ik gaf hem een kus. Hij nam het hartje en het sleuteltje vast en nu pas zag ik dat er een slotje aan hing. Harry opende het en er zat een klein papiertje in. Ik nam het eruit en plooide het open.Hij ging achter me staan en nam sloeg zijn armen rond mijn middel. Zijn hoofd lag op mijn schouder zodat hij kon mee lezen.“I live in a world with a lot of people, who are pretending they’re not, but when I’m with you. I am who I want to be.” Ik kreeg een brok in mijn keel. “Harry, what am I supposed to do when you’re gone?” Ik draaide mijn hoofd en zag dat hij tranen in zijn ogen had. “I don’t know.” Gaf hij eerlijk toe. “Promise me you’ll call.” Hij knikte. “I promise.” Ik kuste hem en onze tranen vermengde zich met elkaar.

LOTTE POV.

Ik keek naar de grond en tranen begonnen langzaam naar boven te komen. Vandaag moesten we afscheid nemen. De jongens zouden op tour gaan en pas binnen een jaar terug komen. Ik keek terug omhoog en gaf iedereen een knuffel. Na deze dag zou iedereen naar huis gaan en zou ons normale leven weer aan de gang gaan. “Where is the good part in goodbye?” zuchtte ik. De jongens liepen de deur uit naar het busje waarmee ze altijd op tour gingen. Nog een laatste keer draaide Harry zich om en ik zag dat hij even zwaaide naar Emmelie. Emmelie had het kettinkje dat ze van hem had gekregen in haar handen genomen. Ik vocht tegen mijn tranen en ik hoopte dat ik ze snel terug zou zien. Lucas nam mijn hand vast. Ik lachte zwakjes naar hem en keek dan terug naar de bus die langzaam de bocht om ging.

Hier stonden we dan in stilte. Niemand wou of kon iets zeggen. Na een tijdje liepen we dan toch naar binnen en we gingen in de zetel zitten. Nog altijd in stilte. Na een uurtje werd ik moe. “I’m going to sleep.” Fluisterde ik zacht en ik liep naar de matrassen. Ik hoorde verschillende geluidjes die op slaapwel moesten lijken en ik legde me op mijn zij zodat ik naar buiten kon kijken. De sterren stonden hoog in de lucht en het was volle maan. Ik bedankte God dat ik de jongens had mogen leren kennen en hoopte dat ik ze snel terug mocht zien. Ze hadden beloofd elke week te bellen en met deze blije gedachte viel ik dan eindelijk in slaap.

17-07-2012 om 17:38 geschreven door writer  

17-07-2012 om 17:41 geschreven door writer  

SOFIE POV.

Ik kijk naar de pagina van one direction op facebook. Opeens blijven mijn ogen hangen bij een foto van mij en Zayn. Wanneer hebben ze die er op gezet? Vraag ik me af en ik kijk onder de foto. 2 uur geleden. Ik kijk naar de tekst die er bij staat. “Look that’s the girl who stole my heart, with just one look and I saw your face, I fell in love. It took a minute girl. Dear Sofie, I miss you and I still love you -Zayn.” Ik miste hem ook en toen ik de foto zag kwamen alle herinneringen terug. Ik werd uit mijn gedachte gehaald door de deurbel. Ik opende de deur en meteen viel mijn mond open. “Zayn!” riep ik dolblij uit. “Hey Sofie, hoe gaat het?” “goed en me… wacht! Sinds wanneer spreekt gy nederlands?” Hij lachte naar me. “Wij hebben een cursus gevolgd voor jullie. Elke keer als er geen optrede was , kregen we les.” Mijn lach werd breder en breder. “Welkom terug.” Hij trok me in een knuffel en ik gaf hem een kus. De kus liep uit tot een zoen en die duurde wel even. Het leek wel alsof we het hele jaar aan het inhalen waren. “Hallo, Ik ben Sofie’s vader.” Beschaamd trok ik me terug. “Dit is Zayn” zei ik na een tijdje stilte. Ik was helemaal rood geworden en Zayn ook. Hij stak zijn hand uit. “Leuk kennis te maken” zei hij op een beleefde manier en mijn vader keek hem alleen maar raar aan. Oke dit zou een beetje raar worden.

LUNA POV.

Ik hoorde mijn gsm afgaan en ik nam hem snel uit mijn zak. “Hey” zei ik blij en ik hoorde dat Sofie me antwoorde. “Je raad nooit wie er juist bij me heeft aangebeld.” “Wie?” zei ik, maar ik werd onderbroken door de deurbel. “Wacht even” Ik legde mijn telefoon neer en rende naar de deur. “Hey Luna.” Zei Niall en ik gooide me in zijn armen. “Hoe gaat het?” vroeg hij. “O mijn god! Ik heb je zo gemist. Hoe weet je mijn adres. Was het leuk op tour? Waar is de rest? Wacht kan je nederlands?!” Ik ademde diep in want ik had mijn hele begroeting in een adem uitgesproken en hij keek me lachend aan. “Sofie heeft het aan Zayn verteld en die heeft het me door ge smst. Het was wel leuk, maar het zou nog leuker geweest zijn moest jij er zijn geweest, de rest is naar de andere gegaan en ik heb een cursus gevolgd. Speciaal voor jou.” Zijn nederlands was echt super goed, wel met een Iers accent, maar hij verstond mij en kon nog antwoorden ook.

EMMELIE POV.

Vermoeid wreef ik in mijn ogen en snel nam ik mijn gsm. “Ja?” vraag ik met mijn slaperige stem, maar ze had al opgehangen. Ik kijk naar de 2 smsen die ik gekregen heb. Eentje van Luna en eentje van Sofie. Ik wil ze openen, maar wordt onderbroken door de deurbel. Die smsen zou ik later wel lezen. Ik opende de deur, maar er stond niemand voor. Ik sloot de deur, maar net toen hij bijna toen was, stak iemand zijn voet ertussen. “Aww! In films ziet da er zo tottaal ni pijnlijk uit.” Ik schrok van de stem want meteen had ik hem herkent. “Harry!” riep ik luid en meteen smeet ik de deur terug open recht in zijn gezicht. “Oh sorry” zei ik vlug. Harry kwam van achter de deur met zijn hand op zijn hoofd. “Dit had ik me heel anders voorgesteld.” Zei hij waardoor ik het niet kan laten om te lachen. “Oke we doen het opnieuw. Hij duwt de deur dicht en ik wacht tot hij op de bel drukt. Ik doe de deur open. “Hmmm waar is hij toch?” zeg ik op een sarcastiche toon. Hij springt voor me en gaat op zijn knie zitten. Uit het niets haalt hij een roos van achter zijn rug. “Lieve, lieve Emmelie, ik heb je zo hard gemist.” Zegt hij met een serieus gezicht. Ik barst in lachen uit en trek hem recht. “Malle,malle Harry. Ik jou ook.” Ik geef hem een kus en trek hem in een knuffel. Dan herinner ik me dat ik nog die smse heb. “Kom even binne.” Zeg ik hem en meteen loopt hij achter me aan. Ik open de sms van Sofie. “Omg Zayn is hier.” Ik lach en daarna open ik die van Luna. “Omg Niall is hier.” Soms vraag ik me af of die twee elkaars gedachte kunnen lezen, maar nu ga ik me eens helemaal concentreren op Harry.

24-08-2012 om 20:00 geschreven door writer