Aartsbisschop André-Jozef Léonard is vorige week beroofd aan het Zuidstation in Anderlecht. Dat meldt de nieuwsdienst van de VRT.
Weg kwijt De aartsbisschop werd aan het Zuidstation afgehaald door een medewerker. Toen hij zijn koffer met slaapspullen in de koffer van de wagen zette, werd hij aangesproken door een man. Die vroeg de weg aan Léonard. Nadat de 'verdwaalde reiziger' was verdwenen, bleek ook het koffertje van de aatsbisschop weg. Vermoed wordt dat de man die om inlichtingen vroeg het meenam.
Het is voor Léonard een vervelende kennismaking met Anderlecht. In de nabije toekomst zal hij er enkele dagen per week verblijven. Niet dat de dief meteen de roof van de eeuw pleegde. In Léonards koffertje bevonden zich onder meer slaapspullen, scheergerief en een leesbril.
Iedereen vindt het gebeurde onaanvaardbaar. MAAR WIE DOET ER WAT AAN ???
STEUN ONS EN WIJ DOEN HET !!!
Email ons
"Ontoelaatbaar in een democratische samenleving." Dat is de algemene teneur bij de Vlaamse politieke partijen na de verstoring van de lezing van Benno Barnard door een aantal extremistische moslimjongeren. "De vrije meningsuiting en opendebatcultuur zijn fundamentele rechten die we niet mogen laten verstoren door een minderheid van extremisten", zegt Vlaams minister van Inburgering Geert Bourgeois (N-VA).
Bourgeois wijst erop dat de "gematigde mensen" nog steeds de meerderheid uitmaken binnen de moslimgemeenschap. Hij roept hun allemaal op "hun stem te laten horen en zich te distantiëren van de kleine groep extremisten. Een minderheid mag het imago en de reputatie van een hele gemeenschap niet verder gijzelen en bezoedelen." De minister vraagt de Vlamingen om de moslimgemeenschap niet te veroordelen maar open te staan voor iedereen die zich in Vlaanderen wil integreren.
Wij-zijverhaal Initiatieven zoals in Nederland, waar organisaties van nieuwe Nederlanders hun achterban oproepen om excessen van een minderheid te veroordelen, bestaan in Vlaanderen nog te weinig, vindt Bourgeois. "Tot nu toe wordt het integratiedebat te veel gedomineerd door het wij-zij, het zwart-witverhaal. Ik vraag aan de moslimgemeenschap om zelf het debat open te trekken."
De verantwoordelijkheid van de overheid terzake neemt hijzelf op. "Ik wil het wij-zijverhaal zoveel mogelijk doorbreken, maar ik kan dat niet alleen."
Essentie Ook Open Vld vindt het incident "onaanvaardbaar". "Meningen moeten met elkaar kunnen botsen", zegt voorzitter Alexander De Croo. "Dat is de essentie van onze democratie. Maar we mogen niet in een situatie terechtkomen waar intolerantie ons model van tolerantie onderuit haalt."
De Croo noemt vrijheid van vergadering en vrijheid van meningsuiting "fundamentele grondwaarden" in onze rechtstaat. "Het is dan ook onaanvaardbaar dat deze grondwaarden worden ondergraven door extremisme van welke aard ook", aldus De Croo.
Sluipende dreiging "Dat de politie en het stadsbestuur van Antwerpen niet optreden tegen de mensen die de lezing van Benno Barnard onmogelijk hebben gemaakt, spreekt boekdelen over de angst en de onmondigheid van onze overheid tegenover de dreiging van moslimradicalisering", vindt Lijst Dedecker (LDD) dan weer. De partij vraagt drastische maatregelen om de "sluipende dreiging van vrijheidsbeperking" tegen te gaan.
Het gaat LDD-voorzitter Jean-Marie Dedecker zijn petje te boven dat er na de incidenten, waartoe aangezet was door de extremistische website sharia4belgium, niemand gearresteerd werd. "Deze religieuze fanaten hebben feitelijk hun doel bereikt, de lezing werd afgeblazen, en zullen nu triomferen bij hun achterban. Deze flagrante schending van de vrije meningsuiting wordt dus ongestraft gelaten."
Monddood De grenzen van de tolerantie zijn bereikt, en dit is er het zoveelste bewijs van, aldus Dedecker. "Vandaag kunnen extremistische moslims zich in België vrij organiseren, op het internet oproepen tot het invoeren van de sharia en intellectuele debatten in onze universiteiten in monddood maken."
Volgens de partij moet de overheid incidenten als deze aangrijpen om "een duidelijk voorbeeld te stellen". Concreet moet de sharia4belgium worden opgedoekt en moeten de verantwoordelijken opgepakt worden voor het aanzetten tot haat en discriminatie, en voor het verstoren van de openbare orde.
Niet langer tolerant voor de intoleranten
Dirk Verhofstadt is kernlid van de onafhankelijke denktank Liberales.
Het is dringend tijd dat we de nefaste impact van de radicale moslimwereld onder ogen zien
Woensdagavond is gebeurd wat ik al lang vreesde. Radicale moslims van de groepen "Sharia4Belgium" en "Jongeren voor Islam" hebben toen een lezing van de Nederlandse schrijver en islamcriticus Benno Barnard voor de vrijzinnige dienst van de Universiteit van Antwerpen geboycot. Nog voor de schrijver kon beginnen met zijn toespraak onder de titel "Leve God, weg met Allah", begonnen ze luidkeels "Allah akhbar" (Allah is groot) te roepen en hebben ze op die manier verhinderd dat de schrijver zijn toespraak kon houden. Enkel de aanwezigheid van politie en lijfwachten kon fysiek geweld voorkomen.
Deze praktijk is onaanvaardbaar. De vrijheid van meningsuiting is een van de grondwaarden van een rechtsstaat. Daar mag op geen enkele wijze aan getornd worden. Het feit dat de radicale moslims al voor er één woord werd uitgesproken met hun boycot begonnen, toont aan dat ze geen enkel begrip hebben voor de vrije meningsuiting, voor argumenten en kritiek.
Ondergetekende heeft voor diezelfde vrijzinnige dienst aan diezelfde Universiteit van Antwerpen enkele weken voordien wél vrijelijk een kritische lezing kunnen geven over "Pius XII en de vernietiging van de Joden". Na mijn lezing volgde een vragenronde en een debat met de aanwezigen. Soms op het scherp van de snede, maar steeds met respect voor elkaars argumenten, hoffelijk en respectvol. Zo moet het in de toekomst verder kunnen gaan. Woord en wederwoord, kritiek en zelfkritiek zijn essentieel voor een open samenleving.
De dag dat we toelaten dat schrijvers en andere personen het recht wordt ontzegd om zich nog langer vrij te kunnen uitspreken, zeker aan een universiteit waar het vrije denken een cruciaal element is, betekent het einde van de rechtsstaat.
Het wordt dringend tijd dat de moslimwereld zelf, maar ook zogenaamd "progressieve" kringen in ons land en de rest van Europa die nog steeds het cultuurrelativisme omarmen, hun mond opendoen en duidelijk maken dat we dergelijke inbreuken op de vrijheid van meningsuiting niet langer kunnen aanvaarden. Er zijn immers limieten aan de verdraagzaamheid. In zijn De open samenleving en haar vijanden schreef de filosoof Karl Popper: "Indien we onbeperkte verdraagzaamheid zelfs uitstrekken tot dezulken die onverdraagzaam zijn, als we niet bereid zijn een verdraagzame samenleving te verdedigen tegen de woedende aanvallen der onverdraagzamen, dan zullen de verdraagzamen vernietigd worden, en verdraagzaamheid met hen."
Dit is de harde les die we uit de geschiedenis geleerd hebben en de cruciale reden waarom we met alle kracht moeten optreden tegen diegenen die het vrije woord willen smoren.
Het wordt dringend tijd dat we de nefaste impact van de radicale moslimwereld onder ogen zien en ons verzetten tegen praktijken die we zelf niet langer aanvaarden. Zo moet er dringend een groot maatschappelijk verzet komen tegen praktijken die de groep "Sharia4Belgium", hierin gesteund door nuttige idioten zoals de zelfverklaarde "progressieve" feministen, in naam van culturele en religieuze redenen, blijft verdedigen. Onaanvaardbare praktijken zoals de onderdrukking van vrouwen, verplichte klederdracht, gedwongen huwelijken, genitale verminkingen, verstotingen en eremoorden, kunnen in een liberale rechtsstaat absoluut niet. We moeten ons verzetten tegen de barbaren die de sharia, de islamitische wetgeving, ook bij ons willen opleggen. (Op de website van de betrokken radicale moslims staat zelfs letterlijk: "Wij zijn een groep jongeren uit het Antwerpse, die geloven dat de sharia is gemaakt voor alle tijden en alle plaatsen en dus moet worden toegepast op heel de wereld".)
We moeten ons verzetten tegen de profeten van de gesloten samenleving die langzaam maar zeker de rechten en vrijheden waarvoor onze voorouders gevochten hebben, teniet willen doen. Ons land kent een lange traditie van verdraagzaamheid en respect voor het vrije woord. Dat moet zo blijven. Eén week geleden was Ayaan Hirsi Ali voor Liberales te gast in Brussel.
De veiligheidsmaatregelen om haar vrij te kunnen laten spreken waren draconisch. En nu wordt Benno Barnard verhinderd om vrij het woord te voeren. Laat ons in verzet komen voor het te laat is. We mogen niet langer tolerant zijn voor de intoleranten
In mijn land, het vrije woord weggebruld
PEN verdedigt wereldwijd, in meer dan honderd landen is dat, het vrije woord. Zolang ik al voorzitter ben van de Vlaamse afdeling heb ik er nooit, maar dan werkelijk geen enkele seconde, aan gedacht dat ook in mijn land het vrije woord weggebruld zou worden. Dat lieden die het niet eens zijn met woorden die ze zelfs nog niet hebben gehoord, die ze niet wíllen horen, vastberaden en massief zouden proberen een schrijver aan te randen.
Tien jaar geleden, nee, vijf jaar geleden, ach nee, nog maar een paar maanden geleden zou iedereen aan wie je dit voorspelde, in smakelijk geschater zijn uitgebarsten. Bij ons? In vredelievend België? In gezapig Vlaanderen? Je bent op je kop gevallen. Je lijdt aan acute islamofobie. Vijanden zouden zeer overtuigd hebben geroepen: je bent een bange, blanke man. Je bent een aftandse paternalist. Je bent een racist.
Eergisteren was het, helaas, duizend keer helaas, verdomd nog aan toe, eergisteren was het zo ver. Ik hoor nu al, ja ach, die Benno toch, maar zijn titel was toch echt wel een provocatie. En wat dan nog? In die logica mag ik iemand te lijf gaan omdat die iemand iets zegt, c.q. zal zeggen, wat mij misschien niet aanstaat. Ik wil de zaken hier duidelijk stellen. Barbarij Eén. Iedereen heeft het recht te provoceren. Iedereen heeft het recht Jezus Christus, Allah, Jahweh, Boeddha, Mohammed, de paus en ga zo maar door, te beledigen. Iedereen heeft het recht alle mogelijke goden ter wereld te belasteren. Dat staat iedereen van ons vrij. Wie die rechten wil beperken, levert zich met handen en voeten gebonden over aan de willekeur van de eerste de beste schoft die zin heeft om de grote verongelijkte uit te hangen. We hebben sinds enige tijd een oude wijsheid opnieuw geleerd: wat in mijn ogen een onschuldig woord is, wordt in de ogen van de ander een bloedige belediging die alleen met de dood kan worden uitgewist.
Twee. Niemand heeft de plicht te provoceren, te beledigen of God en de goden te belasteren. Het staat iedereen van ons vrij dat niet te doen.
Drie. Wat deze zaak betreft: niemand hoeft het met Benno Barnard eens te zijn. Maar je luistert naar zijn argumenten, ook al ergeren ze je, je geeft tegenargumenten, je gaat, kortom, de discussie aan. Die discussie kan fel zijn, kan zelfs onaangenaam hard zijn en je kunt het achteraf nog even oneens zijn als tevoren. Je spreekt tegen, maar je belet nooit de ander te spreken. Gekrijs kan nooit het democratische debat vervangen. Voor de lieden die Benno Barnard aanvielen, is echter het debat zelf een gruwel.
Vier. In mijn opvatting stoelt democratie op het beschaafd georganiseerde meningsverschil. Wat met Benno Barnard is gebeurd, heeft een naam. Het heet barbarij. Het is de barbarij van een stoottroep binnen een wereldgodsdienst die vindt dat je overspelige vrouwen moet stenigen, dat je homo's en afvalligen mag vermoorden en dat de sharia toegepast dient te worden in de hele wereld. Voor wie mij niet gelooft, ga kijken naar hun webstekken, binnenlandse webstekken trouwens, en lees.
Vijf. Ik weiger aan te nemen dat mijn oppassende, hard werkende islamitische medeburgers, in mijn kennissenkring, in mijn stad, in mijn land, al die metrobestuurders, leraressen, bakkers, advocaten, vakbondsmensen en ga zo maar door, deze ongehoorde brutaliteit van hun geloofsgenoten goedkeuren. Ik weiger aan te nemen dat zij de verworvenheden van de Belgische democratie willen vernietigen. Ik weiger aan te nemen dat zij alleen willen samenleven met de andere Belgen op voorwaarden gepropageerd en verspreid door de fanatiekste duisterlingen die misbruik maken van hun godsdienst.
De vrijheid van meningsuiting, de scheiding van godsdienst en staat, de gelijkheid van man en vrouw, dat alles verdient verdediging. Het was zo evident dat we er niet langer bij nadachten. Sinds eergisteren moeten we zeggen: dat alles heeft dringend verdediging nodig. Wij moeten de democratische rechtsstaat verdedigen met alle democratische middelen die ons ter beschikking staan. Het is de hoogste tijd.
Met deze lieden praat je niet, tegen deze lieden vecht je. Wie zei dat ook alweer? Winston Churchill. Hij had het over de nazi's. Ik hoor nu al, ja ach, die Benno toch, maar zijn titel was toch echt wel een provocatie. En wat dan nog?
Wie voor de vrijheid van meningsuiting is en zijn we dat niet allemaal? moet bestand zijn tegen het onuitroeibare spel van de jennerij. Daarom moeten we erop bedacht zijn dat iemand als Olivier Maingain er aardigheid in schept een beslissing van de Vlaamse regering volkomen gratuit te vergelijken met praktijken uit de Duitse bezettingstijd. Evengoed moeten we accepteren dat iemand als Benno Barnard zijn mening over de islam wenst te uiten onder de fijnzinnige titel Leve God, weg met Allah'. Waarna we niet moeten schrikken als er een clubje belhamels opstaat dat de grootheid van genoemde Allah begint te bejubelen.
Geen van hen allen moet vervolgens verrast zijn dat hun aanpak tot lichtjes overspannen reacties leidt. Het was juist hun bedoeling om in plaats van steriel te preken voor een klein kliekje van gelijkgestemden, omhoog gekatapulteerd te worden tot Groot Nieuws. Wie zich van de provocatie bedient, doet dat omdat hij of zij ervan uitgaat dat er geprovoceerden zullen zijn. Jenners bestaan niet zonder gejenden.
De essentie van het wederzijdse jenspel bestaat erin precies te weten op welke plek je moet prikken om de verontwaardigde reactie te verkrijgen waarop je hoopt. Hoe groter iemands geloof in het eigen gelijk, hoe gemakkelijker het is hem of haar uit zijn tent te lokken. Zolang dit kinderachtige tijdverdrijf zich in de marge van het publieke debat afspeelt, is er weinig aan de hand. Maar de bedoeling van de jennerij is natuurlijk dat publieke debat te kapen en de krijtlijnen ervan te bepalen, of juister nog, te verengen. De jenners zijn in hun opzet geslaagd als iedereen aanvaardt dat het debat in hun termen moet worden gevoerd. Daardoor verdampt het middenveld en verharden de kampen. Het uiteindelijke doel is dat de dialoog ophoudt en de onmogelijkheid om het eens te geraken een feit wordt. Wat te bewijzen was.
Zo veroorzaakt de vrijheid van meningsuiting, als we niet uitkijken, haar eigen ondergang. Als de stelling dat alles moet kunnen worden gezegd, ertoe leidt dat alles ook werkelijk gezegd wordt, nemen de hufters het over en verliest het debat zijn rol als beschaafde manier om tot overeenstemming, weze het in een compromis, te komen.
De ergste vijand van de vrije meningsuiting zijn de Grote Woorden. Het beroep op heilige boeken, eeuwige waarheden, ongewroken kaakslagen of in rotsen gehouwen zekerheden verkleint de ruimte voor het debat. Dat is de bedoeling en daar ligt het gevaar.
De achilleshiel van een democratische samenleving is de wijze waarop ze met haar basisprincipes omgaat. Laat je aan die principes tornen, dan verdwijnt de vrijheid. Maar stel je die principes absoluut, dan botst de vrijheid van de ene met die van de andere en wordt het samenleven onmogelijk. Vrije meningsuiting alleen zal de democratie dus niet redden. Er zullen ook een beetje goede manieren nodig zijn.
'Bedreigende sfeer'
'Aan onze moslimvrienden in de zaal: dit is een oersaaie lezing die vooral over joden en christendom gaat. De titel was vooral als grap bedoeld.' Dat zegt schrijver Benno Barnard bij het begin van zijn lezing 'Leve God, weg met Allah'.
Onmiddellijk ontstaat er tumult in de zaal. 'Islam is geen grap', roept een van de aanwezigen, en hij loopt met de armen in de lucht richting podium. Ook andere allochtonen staan op en gaan voor het podium staan. De lijfwacht, door Barnard voor de gelegenheid ingehuurd, schermt de schrijver onmiddellijk af. Organisator Jurgen Slembrouck vraagt aan de oproerkraaiers om de zaal te verlaten en legt de lezing stil.
'Als je beelden ziet, lijkt er geen fysieke bedreiging te zijn', zegt Slembrouck. 'Maar de sfeer was wel degelijk bedreigend. Als er één duw of klap was gevallen, dan was de boel ontploft, dat ben ik zeker. Daarom leek het me wijzer om het niet te laten escaleren en de avond te beëindigen.'
Voor Barnard aan zijn lezing begint, somt Slembrouck enkele 'voorwaarden' op. De eerste voorwaarde is dat de spreker niet onderbroken wordt. Pas na de lezing is er ruimte voor vragen. Ook worden de deelnemers gefilmd. 'De beelden kunnen achteraf gebruikt worden. Wie daar niet mee akkoord gaat, moet nu de zaal verlaten. Wie blijft zitten, geeft aan dat hij de voorwaarden aanvaardt.'
'De voorwaarden waren duidelijk en de oproerkraaiers hebben die geschonden', aldus Slembrouck. Vrij snel nadat hij de lezing heeft stilgelegd, loopt de zaal leeg.
'Een heel jammerlijke zaak', vindt de organisator, die de avond namens de Vrijzinnige Dienst van de Antwerpse universiteit heeft georganiseerd. 'Opvallend was dat niemand onder de moslims de heethoofden kalmeerde. Het is ook jammer dat we de kans niet hebben gehad om Barnard kritisch te bevragen. Want het is niet omdat we hem hebben uitgenodigd dat we al zijn ideeën delen.'
Slembrouck hoopt dat hij met Barnard een nieuwe datum kan afspreken. 'Na wat er is gebeurd, zijn we moreel verplicht om dit over te doen.' Zijn rector Alain Verschoren gaat in ieder geval akkoord. 'Benno Barnard is zeker opnieuw welkom. De universiteit is de plek bij uitstek waar gedebatteerd moet worden. Alleen extremisme laten we niet toe, maar een extremist is Barnard niet.'
'De beste lezing die ik kon geven'
BRUSSEL - INTERVIEW SCHRIJVER BENNO BARNARD REAGEERT 'De moslims die mijn lezing verhinderden, formuleerden mijn stelling nog het best van al. De islam kan niet omgaan met provocatie en debat', zegt de Nederlandse schrijver Benno Barnard.
Van onze redacteur
De titel van de lezing die u van plan was te geven aan de Universiteit Antwerpen luidt 'Lang leve God, weg met Allah'. De lezing gaat in de eerste plaats over de joods-christelijke traditie. Waarom hebt u voor die titel gekozen?
'Uiteraard maak ik in de titel gebruik van de retorische techniek van de provocatie. Een kenmerk van de joods-christelijke traditie is het debat. Die wisselwerking gaat terug tot het Oude Testament en heeft geleid tot de verlichting, het humanisme en de democratie. Provocatie is de meest heldere vorm van het oneens zijn. Onze hele cultuur bestaat daaruit.'
'De islam kent dat debat niet. Om dat verschil duidelijk te maken, schakel ik de metafoor van Allah in.'
De islam is met andere woorden een ondemocratische religie.
'De echte islam kent de mogelijkheid tot democratisering niet. Er bestaan democratisch gezonde moslims, maar die houden zich niet aan de strikte regels van de islam. De sharia (islamitische wetten, red.) staat beschreven in de Koran en het zijn die wetten die de echte islam predikt.'
'Er is een citaat van Kemal Atatürk (de stichter van de seculiere Turkse staat, red.): De islam, die absurde theologie van een immorele bedoeïen, is een rottend kadaver dat onze levens vergiftigt., En zo kan ik u er nog geven van onverdachte lieden die kritiek hebben op de islam. Secularisering is in strijd met de islam zoals die vanuit Mekka en Medina is ontstaan.'
'En al die onzin over die echte islam, kun je aan de universiteit van Antwerpen bestuderen in het kader van het actief pluralisme. Een aantal van de leden van Sharia4Belgium studeert aan de UA. Zo zijn ze de lezing ook op het spoor gekomen. Of dacht u dat die buiten de universiteit werd gevolgd?'
Had u liever uw lezing gegeven of vindt u het incident sterker dan uw voordracht?
'Dit was de beste lezing die ik kon geven. Ik spreek twee zinnen en geraak niet verder omdat ze 'Allahoe akbar' ('God is groot', red.) beginnen te roepen. Welkom in de toekomst! Door hun actie hebben ze een deel van mijn stelling geformuleerd.'
In 2004 riep u samen met andere publicisten op niet te stemmen op het (toenmalige) Vlaams Blok. Vorig jaar gaf u Filip Dewinter gelijk met zijn kritiek op de islam. Wat heeft u veranderd?
'Ik heb de islam grondig bestudeerd, door de Koran te lezen maar ook door de lectuur van andere boeken. Tegenwoordig vind ik dat Filip Dewinter een profeet is. Vroeger noemde ik hem een racist, maar toen droeg ik oogkleppen. Hij heeft bijzonder vroeg ingezien wat de ware aard van de sharia is. Als belgicist ben ik wel geen minnaar van Vlaams Belang.'
Wat bent u dan wel?
'Ik heb me al vaak een linkse conservatief genoemd. Ik pleit voor een linkse emancipatie. Veel linkse mensen zijn eigenlijk rechts zonder dat ze het weten. Uit een verkeerd begrip van de sociale werkelijkheid steunen ze moslims. Dan krijg je op een gegeven moment feministes die de boerka verdedigen. Het onderwijs is verpest door een verkeerd gelijkekansenbeleid van de sociaaldemocraten. Ik ben het tegendeel van een racist.'
'Dit hele verhaal is in theorie nog het ergst van al voor de gematigde moslims. Een van de agenten van gisteren (woensdag, red.) is moslim, en die werd uitgescholden voor verrader.'
Was u eigenlijk vooraf gewaarschuwd dat bescherming nodig zou zijn?
'De politie had contact opgenomen met de universiteit. De cel veiligheid had de berichten op de website van Sharia4Belgium opgemerkt en wist ook dat de Jongeren voor Islam via sms opriepen tot de boycot.'
Bent u dan nog geschrokken van het incident?
'Wat dacht je? Op het moment zelf lijkt het zo onrealistisch dat het precies is alsof je naar jezelf kijkt op televisie. Achteraf begint het pas te dagen. Een geluk dat ik lijfwachten had, anders kon ik vandaag niemand te woord staan.'
Sharia4belgium moedigt lessen Hebreeuws aan
Op de website van sharia4belgium staat wel een heel opvallende banner. Online Hebreeuws leren is te lezen op de site die sinds kort online staat en oproept om het islamitisch recht in heel Europa in te voeren.
Dossiers
De banner leidt rechtstreeks naar een website die lessen Hebreeuws aanbiedt met de beste docenten uit Israël. Toch wel opvallend aangezien de mensen achter de website het bestaan van Israël niet eens erkennen.
De verklaring ligt voor de hand. Google adds genereert automatisch reclame verbonden aan bepaalde zoektermen. Vermoedelijk duikt de termen Israël, joden en Hebreeuws iets meer dan gemiddeld op de site op.
Over sharia4belgium bestaan nog heel wat mysteries. Zo is een link met de in Groot-Brittannië verboden website sharia4uk onduidelijk. Vast staat dat de oprichters, een aantal jonge moslims uit Antwerpen, de sharia in België willen invoeren. Op veel leden hoeft de website momenteel niet te rekenen, 84 mensen hebben zich tot nu toe aangemeld.
Islam zal macht in Europa veroveren
ANTWERPEN - De Antwerpse moslimorganisatie Sharia4Belgium meent dat Europa zelf zal kiezen voor de sharia als oplossing voor alles'. WeagreewithourbrothersfromBelgiumunderSharia4BelgiumthatweneedtoremovethemonarchAlbertIIandtheprimeministerYvesLeterme.' Aan het woord is Anjem Choudary op de homepage van Sharia4Belgium. Choudary maakt zijn zin af met een oproep tot Europa als een shariastaat. OnedaytheshariawillbeimplementedinBelgium, in Italy, inFrance, evenintheWhite House.'
Begin januari verbood de Britse regering Choudary's vereniging Islam4UK op basis van de antiterreurwetgeving. Choudary reageerde op het verbod met de boodschap dat hij in België een tak van zijn organisatie zou opzetten.
Onze persoonlijke relaties zijn hier naast de kwestie', antwoordt Abu Imran, woordvoerder van Sharia4Belgium, op de vraag naar de band met de moslimextremist.
Ook op alle vragen naar de structuur van de prille moslimvereniging blijft Abu Imran erg vaag. Sinds 1431, zo oud als de islam zelf', klinkt het op de vraag naar de oprichtingsdatum.
Met 1,5 miljard, alle moslims op aarde', is dan weer het antwoord op het aantal leden. De site Sharia4Belgium.webs.com moet het echter stellen met 84 leden en is amper een goede maand oud.
Ondanks de recente lancering hebben de heren al verschillende klachten aan hun been.
Filip Dewinter meent dat het groepje moslims aanzet tot haat. Als iemand geweld pleegt tegen een homo, keur ik dat af', reageert Abu Imran nu voorzichtiger. De islam keurt geweld altijd af en tegelijkertijd is homoseksualiteit verboden. Gevoelens hebben voor iemand van hetzelfde geslacht wordt niet bestraft, enkel de daad valt onder de straf volgens de regels van de sharia.'
Op jullie site staat: Wij willen een wereld waarin mensen van alle overtuigingen naast elkaar kunnen leven in veiligheid en zonder angst en geweld.' Hoe rijmen jullie dat met het optreden tijdens de lezing?
Abu Imran: Hebben wij dan geweld gebruikt? Volgens ons is alles vredevol verlopen. Barnard wordt hier als de onschuldige gezien, maar hij is begonnen met de provocatie. Diplomatische misdaad noem ik zijn titel Leve God, weg met Allah'. Ik kan best tegen kritiek op de islam en heb geen moeite met vrije meningsuiting, maar over de islam worden geen grapjes gemaakt. Laat dat nu maar eens duidelijk zijn. Als Barnard een lezing zou geven met de titel Weg met Jahwe', zou de joodse gemeenschap steigeren en gelijk krijgen. Maar als wij moslims ons verdedigen, staat de hele wereld op zijn kop.'
Hoe denken jullie de sharia in te voeren? Democratie is volgens jullie de essentie van het kwaad. Een verkiesbaar programma zal het dus niet worden.
Evenmin roepen wij op tot een gewapende strijd. Vreedzaam zal Europa de macht overdragen aan de moslims. In 750 na Christus is hetzelfde gebeurd toen onder andere Frankrijk en Spanje het bestuur overlieten aan de islam. Moslims hebben toen onderwijs, beschaving en vrede naar hier gebracht toen Europeanen nog in holen woonden en niet eens wisten hoe ze zich moesten wassen.'
Hoe ziet zo'n staat volgens de sharia eruit?
Dat is het domein van islamgeleerden. De sharia is het rechtssysteem dat eeuwenlang voor vrede en rechtvaardigheid zorgde in het islamitische rijk. Gedurende meer dan duizend jaar is er nauwelijks misdaad geregistreerd. In de moderne islamitische staat zal dat net zo zijn en is er plaats voor anders- en niet-gelovigen. Joden en katholieken mogen zelfs hun eigen rechtbank oprichten, al zijn er een aantal regels. Voor vrouwen bijvoorbeeld gelden er kledingvoorschriften en alcohol is uit den boze.'
En de straffen? Worden zweepslagen, stenigingen en handen afkappen ook gemoderniseerd?
De straffen zoals beschreven in de sharia zijn het woord van Allah, daar wordt niet aan getornd. Maar aan diefstal zal geen behoefte zijn, want de staat zorgt voor iedereen. Overspel hoeft evenmin, want polygamie heet de oplossing. Voor recidivisten zijn de straffen kordaat, maar dat zijn zeldzaamheden. Tijdens meer dan duizend jaar heerschappij van de islamitische dynastie zijn er amper zestig handen afgekapt.'
30-03-2010
Bijna helft Belgen komt nauwelijks rond
In 2008 had 44 procent van de Belgen moeite om de eindjes aan elkaar te knopen. In 2007 bedroeg dat aantal nog 34 procent. Dat blijkt uit de Europese naar de inkomens en levensomstandigheden (EU-SILC).
Liefst 21 procent van de ondervraagden geeft aan 'moeilijk' of 'zeer moeilijk' rond te komen, 23 procent komt 'eerder moeilijk' rond.
Ongeveer 1 op 7 Belgen, ofwel 14,7 procent, loopt een verhoogd armoederisico. Dat wil zeggen dat er in het gezin per hoofd niet meer dan 899 euro per maand beschikbaar is. Vlaanderen telt 10 procent met een verhoogd risico tot armoede, Wallonië 19,5 procent.
Vooral 65-plussers (21,3 procent) en alleenstaande ouders (39,5 procent) hebben een opvallend hoger risico om in de armoede te verzeilen.
Werk
Verder blijkt dat werk een belangrijke buffer is tegen armoede. Het armoederisico van werklozen is 7 keer hoger dan dat van de werkenden.
Ook het onderwijsniveau beïnvloedt het armoederisico. Bij personen zonder diploma of met een diploma lager onderwijs ligt het risico 2 keer hoger dan dat van personen met een diploma secundair onderwijs en bijna 3 keer hoger dan dat van personen met een diploma hoger onderwijs.
Vrienden
Opvallend is dat bijna een kwart (24,1 procent) van de mensen die boven de armoedegrens leven maar moeilijkheden hebben, onmogelijk maandelijks vrienden kunnen ontvangen. In dezelfde groep is het voor 39,5 procent niet mogelijk om een onverwachte uitgave van 800 euro binnen de week op te vangen.
24-03-2010
Pensioenen en bijverdienen
Afgelopen week stelde CD&V enkele principes voor de nakende pensioenhervorming voor. Het Vlaams Belang houdt er ter zake duidelijke standpunten op na: onze partij is gewonnen voor een robuust pensioenstelsel dat recht geeft op pensioen na 40 jaar arbeid, wat neerkomt op de loskoppeling van leeftijd en pensioenberekening. Wie als werknemer actief wil blijven na 40 jaren werk en navenante belastingbijdragen, dient volgens het Vlaams Belang geen enkele vorm van sociale zekerheidsbijdragen meer af te staan op de inkomsten uit arbeid.
Eerder lanceerde premier Leterme al het idee om gepensioneerden onbeperkt te laten bijklussen. Open VLD reageerde verheugd op het voorstel van Yves Leterme. Geen woorden, maar daden: beide partijen maken immers al vele jaren deel uit van de federale regering. Journalist Eric Donckier wees er in dat verband nog eens op dat het Belgisch wettelijk pensioen van de laagste in Europa is. Terwijl het leven hier van de duurste in Europa is. Dat maakt dat veel gepensioneerden, zeker wanneer ze geen eigen huis hebben, het moeilijk hebben om de eindjes aan elkaar te knopen. (Het Belang van Limburg, 16.032010)
Voor het Vlaams Belang is dus duidelijk dat wie een loopbaan van 40 jaar achter de rug heeft, recht heeft op zijn pensioen en onbeperkt mag bijverdienen. Niet alleen de uitkering die de gepensioneerde krijgt na zijn loopbaan, maar ook de vrijheid inzake bijverdienen, mag als een beloning worden gezien voor zijn professionele carrière die steeds ook de ganse gemeenschap ten goede is gekomen. In de Kamer van Volksvertegenwoordigers diende het Vlaams Belang eerder al een wetsvoorstel in die zin in.
N-VA-minister blundert
Philippe Muyters, Vlaams minister van Begroting en Werk, doet het weer. Zijn rekenfoutje was een beetje gênant, maar dat kon nog weggelachen worden. Ach, het overkomt iedereen wel eens, nietwaar? Zijn uitschuiver op een jobbeurs in Zaventem is echter van een heel andere orde
Op de luchthaven werd zaterdag een beurs gehouden waar heel wat bedrijven jobs aanboden aan enkele honderden werkzoekenden. Het is in Zaventem, net zoals in heel Brussel trouwens, niet altijd gemakkelijk om openstaande vacatures in te vullen. Van de sollicitanten wordt immers verwacht dat ze ook over een goede kennis van het Nederlands beschikken. En daar wringt vaak het schoentje.
Daarover aangesproken, liet minister Muyters verstaan dat bedrijven niet te zwaar moeten tillen aan de kennis van het Nederlands: We mogen op dat vlak geen te hoge eisen stellen. Wablieft? Een N-VA-minister die de kennis van het Nederlands in Brussel laat staan in het Vlaamse Zaventem niet vanzelfsprekend vindt, en pleit voor wat meer soepelheid. Pijnlijk. Hallo mijnheer De Wever? Wilt u dat even rechtzetten?
N-VA kiest voor cordon
Op 30 januari organiseerde het Vlaams Belang het colloquium Zuurstof voor Vlaanderen, waar werd gesproken over een strategie die moet leiden naar Vlaamse onafhankelijkheid. Een van de gastsprekers op deze bijeenkomst was Julien Borremans, mandataris voor de N-VA in Geraardsbergen.
Een en ander was duidelijk niet naar de zin van de N-VA-top, die Borremans vandaag uit de partij heeft gezet. Bepaald nieuw is de houding van de N-VA-top niet te noemen. Immers, ook in het verleden bewees de N-VA-top reeds samenwerking met een Belgische machtspartij te verkiezen boven een consequente Vlaams-nationale oppositiepartij als het Vlaams Belang.
In een reactie stelt Julien Borremans niet echt verbaasd te zijn over de gang van zaken en hekelt hij onder meer de demonisering van het Vlaams Belang en de koudwatervrees inzake échte Vlaamse onafhankelijkheid van N-VA-voorzitter Bart De Wever. Borremans stelt tot slot nog dat het allicht niet bij zijn ontslag zal blijven en roept de radicale Vlaamse republikeinen op om zich te beraden over de vraag of er binnen de N-VA nog wel plaats is voor hen.
Overvallen? Eigen schuld
De geloofwaardigheid van de rechtspraak in dit land krijgt opnieuw een fikse deuk. Een rechter in Charleroi oordeelde namelijk dat een man die reeds drie keer werd overvallen, hiervoor zelf verantwoordelijk is.
In 1998 kregen Laurent Fivéz en zijn gezin een renovatiepremie van 6.172 euro van het Waals Gewest, omdat ze een oud pand kochten in Charleroi en het omvormden tot een gezinswoning. In de drie daaropvolgende jaren werd het gezin reeds drie keer overvallen, telkens door gewapende gangsters. Geen enkele dader werd ooit gevat. Voor Laurent was de maat vol en hij besloot met zijn vrouw en drie kinderen te verhuizen. Omdat hij uiteindelijk geen tien jaar in het huis heeft gewoond, eiste het Waals Gewest de premie terug. Laurent riep de drie zware overvallen in als overmacht, en wou op die manier de terugbetaling vermijden. Rechter Geneviève Denisty volgde die redenering echter niet. Haar motivatie luidde als volgt: Het is nu eenmaal niet verstandig om de aandacht te trekken door in een Jaguar rond te rijden, in een mooi huis te wonen en zo ostentatief je welstand tentoon te spreiden in een economisch benadeelde regio als Charleroi. Met andere woorden: het is de schuld van Laurent dat hij overvallen werd.
Het is dus mijn eigen fout dat ik gecarjackt en gehomejackt werd. De wereld op zijn kop, aldus een verbouwereerde Laurent Fivéz, die reeds aankondigde in beroep te zullen gaan tegen het vonnis. Ook Jaguar onderneemt stappen en dient klacht in tegen rechter Denisty.
Nu hebben we in dit land al wat gevallen gekend van op zijn zachtst gezegd opmerkelijke rechtspraak, maar dit slaat toch alles. Wat is het volgende? Vrouwen, wees zedig gekleed, anders vraagt u om aangerand te worden? Deze logica is alvast een creatieve manier om om te gaan met het plaatsgebrek in de gevangenissen en de straffeloosheid in dit land verder te bestendigen.
Bijna helft Belgen komt nauwelijks rond
In 2008 had 44 procent van de Belgen moeite om de eindjes aan elkaar te knopen. In 2007 bedroeg dat aantal nog 34 procent. Dat blijkt uit de Europese naar de inkomens en levensomstandigheden (EU-SILC).
Liefst 21 procent van de ondervraagden geeft aan 'moeilijk' of 'zeer moeilijk' rond te komen, 23 procent komt 'eerder moeilijk' rond.
Ongeveer 1 op 7 Belgen, ofwel 14,7 procent, loopt een verhoogd armoederisico. Dat wil zeggen dat er in het gezin per hoofd niet meer dan 899 euro per maand beschikbaar is. Vlaanderen telt 10 procent met een verhoogd risico tot armoede, Wallonië 19,5 procent.
Vooral 65-plussers (21,3 procent) en alleenstaande ouders (39,5 procent) hebben een opvallend hoger risico om in de armoede te verzeilen.
Werk
Verder blijkt dat werk een belangrijke buffer is tegen armoede. Het armoederisico van werklozen is 7 keer hoger dan dat van de werkenden.
Ook het onderwijsniveau beïnvloedt het armoederisico. Bij personen zonder diploma of met een diploma lager onderwijs ligt het risico 2 keer hoger dan dat van personen met een diploma secundair onderwijs en bijna 3 keer hoger dan dat van personen met een diploma hoger onderwijs.
Vrienden
Opvallend is dat bijna een kwart (24,1 procent) van de mensen die boven de armoedegrens leven maar moeilijkheden hebben, onmogelijk maandelijks vrienden kunnen ontvangen. In dezelfde groep is het voor 39,5 procent niet mogelijk om een onverwachte uitgave van 800 euro binnen de week op te vangen.
19-03-2010
Hoe slecht is Geert Wilders?
Omdat journalisten gemakzuchtige papegaaien zijn, zeggen ze allemaal hetzelfde over Geert Wilders, de interessantste nog levende politicus van Nederland.
Om dat laatste te beweren, hoef je het niet met Wilders eens te zijn. Maar je moet wel beseffen dat hij geen Pim Fortuyn redivivus is. Fortuyn was een irritante relnicht zonder duidelijke visie. Wilders is een ervaren parlementslid, dat erin slaagt iedereen over hem te laten debatteren zonder dat hij daar zelf bij aanwezig hoeft te zijn. Op die manier zet hij de televisie voor schut. Een bijzondere prestatie.
In De Standaard van 5 maart jongstleden analyseerde Geert van Istendael het gele gevaar onder de titel Onze rechtse noorderbuur. Ik citeer drie cruciale passages uit zijn betoog, allereerst deze:
Hij betaalt zijn ongezouten meningen wel peperduur. Hij is zowat de zwaarst bewaakte politicus van de Europese Unie.
Mein Kampf
Dat is een feit waar zelfs de grootste vijand van Wilders hooguit over kan beweren dat hij het aan zichzelf te danken heeft, ook al bewijst die bescherming nu juist dat minstens een deel van zijn ongezouten meningen gewoon waar is.
Wilders laat zich niet betrappen op racisme, wat zijn politieke tegenstanders ook mogen beweren. Wel oefent hij vehement kritiek uit op de islam, maar dat heet, dacht ik, ideologiekritiek, schrijft Van Istendael vervolgens.
Dat is zeer juist en onafhankelijk gedacht. Het is bovendien bewijsbaar, aangezien de islam geen ras vertegenwoordigt. Het proces tegen Wilders is dan ook bespottelijk. Hij zou aanzetten tot haat tegen een bevolkingsgroep omdat hij de Koran met Mein Kampf vergelijkt. W.F. Hermans moest zich al in de jaren vijftig tegen een soortgelijke belachelijke aantijging verdedigen (toen ging het over katholieken). Omdat Wilders een boek met een ander boek vergelijkt, hitst hij dus de bevolking op, en dat terwijl er best iets voor zijn vergelijking valt te zeggen. Winston Churchill noemde Mein Kampf al in de jaren dertig een nieuwe Koran. Ook dat lijkt me een verdedigbare perifrase. Raar genoeg wordt de geest van Churchill niet gedagvaard in Amsterdam.
Populistisch
Ten slotte zegt Van Istendael dit: dat Wilders rechts is, zal niemand ontkennen, hijzelf in de eerste plaats niet. ( ) Zijn sociaal-economische voorstellen zou ik in het beste geval libertair noemen of, als je het gemener wilt, platvloers populistisch.
Die laatste opmerking vraagt om enige kanttekeningen.
Wilders is in zoverre inderdaad rechts, dat hij zich niet opwerpt als de architect van een maakbare samenleving, dat luchtkasteel van links. Of hij libertair is, durf ik niet te zeggen. Libertair betekent anarchistisch en dat is niet een adjectief dat ik persoonlijk met Wilders associeer. Populistisch is hij dan weer wel. Hij zegt dingen die veel gewone mensen ook vinden. En platvloers populistisch is hij soms ook wel. Dure subsidies aan allerlei kunstinstellingen vindt hij onzin, want daar vraagt het volk niet om.
Een ander volk
Nu vind ik populisme op zichzelf niet perse verwerpelijk. De grote Engelse schrijver en apologeet van het katholicisme G.K. Chesterton noemde zichzelf een populist, omdat hij zich wenste te onderscheiden van de arrogante elite waarmee we ook vandaag nog zitten opgescheept: de erfgenamen van Marx en Nietzsche.
Populisme was in Chestertons opvatting een vorm van bescheidenheid, een uiting van het besef dat je deel uitmaakte van een groter geheel, een volk bijvoorbeeld. Tegenwoordig representeert de elite in het parlement geen enkel gewoon mens meer, zoals David van Reybrouck al eens heeft opgemerkt.
Op televisie verklaart de elite dat het volk zich vergist door op Wilders te stemmen. Wanneer je de democratie als stelsel omhelst, moet je ook aanvaarden dat het volk soms iets anders vindt dan jij. Demos betekent namelijk volk. Maar ik ontmoet zelden een lid van de elite, dat werkelijk democratisch is. Meestal willen ze een ander volk.
Het skelet van de politieke correctheid dondert in elkaar
En toch onttrekt Wilders zich ook weer aan dit convenabele schema. Hij wil bijvoorbeeld de pensioenleeftijd ten koste van alles op 65 jaar houden. Dat is een uitgesproken links standpunt; zelfs de sociaal-democraten zijn op dat punt rechtser dan hij. Of het ook een goed standpunt is, kan ik niet beoordelen; maar mijn politieke kijk is hier verder niet in het geding.
Links verwijt Wilders dat hij een bevolkingsgroep stigmatiseert en zijn aanhangers tegen die groep opzet. Maar in geen enkele ideologie bestaat een ergere vorm van haatprediking en uitsluiting dan uitgerekend in de islam dus als links dergelijke zaken wil veroordelen, zal het om te beginnen de islam moeten veroordelen. En wat te denken van links zelf? Grappig genoeg doen de socialisten al sinds de negentiende eeuw niets anders dan het volk ophitsen tegen een bevolkingsgroep, de kapitalisten namelijk.
Het kapitalisme bestrijden heet dialectiek, de islam bestrijden heet populisme. Wonderlijke boel. Wat zegt de Socialistische Partij daar? Kapitalisten hebben macht en moslims niet? Hebben imams en moskeeën en schotelzenders dan soms geen macht? Is straatterreur soms geen machtsuitoefening? Ondertussen is het feit dat Wilders nog leeft niet aan de zelfbeheersing van de islam te danken; en ook niet aan links.
Als je links tegenwoordig over de islam hoort praten, de geheel uit minachtende kuchjes bestaande Maarten van Rossem bijvoorbeeld, lijken de woorden van George Orwell in vervulling te zijn gegaan: War is peace, freedom is slavery, ignorance is strength. Ja, na het gemiddelde gesprek met linkse mensen over de islam zou je snikkend het eerste het beste kruisbeeld omhelzen.
Alhoewel ik Wilders niet per definitie het retorische niveau van Chesterton vind halen, drukt hij zich tenminste nooit in Nieuwspraak uit. Dat is in deze tijd een reusachtige verdienste. Hij ergert me soms, maar zodra hij zijn mond opendoet, dondert het semantische skelet van de politieke correctheid in elkaar. Dat alleen al vervult mij met een innige tevredenheid.
Benno Barnard schrijft al ruim een kwart eeuw in België.
âLe mal belgeâ in drie punten
Hierbij in drie punten hoe lamentabel België er voor staat. Neem de officiële bijbel van de Vergrijzingscommissie en confronteer die met de realiteit.
Punt één: we rekenen op jarenlange discipline om de overheidsschuld fors terug te dringen, tot 60% van de nationale welvaart in 2014. In plaats daarvan stijgt de schuld tot boven de 100%, zijnde een verschil van zowat 125 miljard euro. Zelfs het spook van de rentesneeuwbal een automatische toename van het tekort door loutere rentelasten waart weer door onze gewesten. De regering plant geen positieve begroting meer tot 2015.
Minopbrengsten in plaats van meerinkomsten Punt twee: we rekenen op meerinkomsten door 2% groei per jaar en door een toename van de werkgelegenheid. Daarbij zou het Generatiepact een sterke stroomstoot geven aan activiteit bij de 55-plussers. In plaats daarvan kregen we de crisis, een economie die maar zeer traag herstelt en massawerkloosheid. Alleen al in 2009 verdwenen bijna 25.000 jobs. Het Generatiepact bereikt maar een fractie van zijn doelgroep en kost meer dan dat het oplevert. De kloof tussen de verhoopte groei en de nu verwachte groei dreigt op te lopen tot ongeveer 120 miljard euro minopbrengsten. Tegelijkertijd kost de vergrijzing nu al 2 miljard euro extra per jaar, nog daargelaten de extra kosten van de nieuwe massawerkloosheid.
Hogere pensioenen en duurdere zorg Punt drie: we mogen de pensioenuitgaven maar minimaal laten groeien en de expansie van de gezondheidszorg moet beperkt blijven tot een kleine 3% per jaar, bovenop de inflatie. In plaats daarvan begint elke regering met een verhoging van de pensioenen, een ijzeren logica als we weten hoe laag sommige wettelijke pensioenen zijn. In de gezondheidszorg is de groeinorm van 4,5% een fetisj, die daarenboven soms als minimum in plaats van als maximum fungeert. In het annus horibilis 2009 kromp de economie met 3% maar steeg het budget van de gezondheidszorg met 7%. Een verbijsterende toename van 10% in vergelijking met het economisch draagvlak, ook al gaat een stukje daarvan naar een toekomstfonds. De gezondheidszorg leeft continu boven onze stand en ontspoort grofweg a rato van 300 miljoen euro per jaar, in vergelijking met voorgeschreven traject.
Bittere optelsom, onvermijdelijke conclusie
Aan u om de bittere optelsom te doen, maar de conclusie is onvermijdelijk. Elke regering van welke politieke constellatie ook zal de volgende jaren drie onontkoombare prioriteiten hebben: budgettair herstel door een combinatie van besparen en belasten, economisch herstel met meer groei en meer jobs, en een fundamentele hervorming van de sociale zekerheid, zowel in organisatie als in financiering. Ziedaar in een notendop alles waarover het dit decennium inhoudelijk in België zal gaan. Ik bespaar hierbij even op details en op het eeuwige communautaire gehannes.
Er is nog marge
Economische groei is de allerbelangrijkste prioriteit. Als die beter kan worden dan wat we nu verwachten of vrezen, dan kleurt heel het plaatje op en kunnen de andere prioriteiten deels weg groeien. Het kleinste kind weet intussen dat België achterop hinkt op het vlak van ondernemerschap, competitiviteit, innovatie en activiteit. Er is dus marge om beter te doen en precies dat mag ons positief stemmen.
Maar dan moeten we wel wakker worden en beseffen waar het allemaal vandaan komt. Nog vorige week beschreef de SERV hoe Vlaanderen klantonvriendelijk omgaat met grote investeringsdossiers. Denk ook eens aan de lijdensweg voor nieuwe voetbalstadions: Club Brugge ziet een kant-en-klaar project politiek gekelderd, de droom van een nieuwe tempel voor Anderlecht verzinkt in het Brusselse politieke moeras en ook Standard heeft zijn plannen opgeborgen omdat de vergunningsweg eindeloos lang is.
Drie grote economische projecten verdampen omdat de overheid het omgekeerde doet van wat in dergelijke dossiers zou mogen verwacht worden. En dan maar zwaaien met subsidies, BTW-verlagingen of andere notionele investeringsaftrekken. Duurzame groei komt er niet door cadeaupolitiek maar door competitiviteitsherstel, inclusief cultuuromslag bij politici en administraties.
Marc De Vos
Hoofddocent UGent en directeur van het Itinera Institute, onafhankelijke denktank voor duurzame economische groei en sociale bescherming
18-03-2010
Je moet maar durven en wij maar buigen
Advocaat Belliraj eist schadeloosstelling van Belgische staat
De Belgische advocaat van Abdelkader Belliraj, de Belgisch-Marokkaanse spilfiguur van een vermoedelijk terroristisch netwerk, zegt dat hij een schadeloosstelling zal eisen van de Belgische staat.
Schuldig verzuim "De Belgische staat is nalatig om garanties te eisen op mensenrechten", zei de advocaat, Abderrahim Lahlali. De advocaat spreekt in dat licht van "schuldig verzuim". Lahlali zal de bewuste procedure pas inleiden na 1 april, de dag dat de kortgedingprocedure die hij eerder had aangespannen, wordt behandeld. Hij hoopt intussentijd nog een aantal documenten in handen te kunnen krijgen. Zowel voor Belliraj, als voor zijn echtgenote en drie kinderen, zal Lahlali een schadevergoeding vragen.
In het Marokkaanse Salé loopt momenteel het proces in beroep tegen 29 beklaagden die in eerste aanleg werden veroordeeld in de zaak-Belliraj. Mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch liet zich in het verleden in een rapport al kritisch uit over de zaak-Belliraj
Minder dan 1 op 5 Belgen heeft goed oog in zijn politici
Het vertrouwen van de Belg in zijn politici is naar ongekende diepten gezakt. In Vlaanderen heeft nog minder dan één op vijf kiezers vertrouwen in de politiek, in Wallonië is dat zelfs nog amper één op tien.
Sinds 2004 peilt onderzoeksbureau GfK naar het vertrouwen van de Belgen in hun volksvertegenwoordiging. Voor het eerst zakt dat onder de drempel van 20 procent. Voor België komt de enquête uit op 17,2 procent van de ondervraagden die nog vertrouwen behouden in de politiek. In Vlaanderen is dat nog 19,5 procent, maar in de Waalse cijfers gelooft amper 9,9 procent in de politiek.
Het politieke vertrouwen blijft in Vlaanderen het grootst bij kiezers van vooral Groen! en ook sp.a, het minst bij kiezers van N-VA en Vlaams Belang.
Afschaffing stemplicht Met een politiek vertrouwen van minder dan twintig procent zakt België stilaan naar de kelder van Europa. Directeur Mark Hofmans van GfK, die het onderzoek leidde, legt een verband met de gespannen politieke context van dit moment.
Nog uit de GfK-peiling, telefonisch afgenomen bij een representatief staal van 1000 Belgen, blijkt dat een derde van onze landgenoten zou thuisblijven, mocht de stemplicht afgeschaft worden. Vooral vrouwen zouden sneller afhaken. Bij vervanging van stemplicht door stemrecht zou in Vlaanderen het Vlaams Belang bijna de helft (42 procent) van zijn electoraat verliezen, in Wallonië zou de PS de grootste klap krijgen en 36 procent van zijn kiezers zien wegvloeien. Daarentegen zou slechts 10 procent van van de Vlaamse groene kiezers afhaken. (Bart Eeckhout)
Over ons
Hallo
wij zijn geen rascisten, communisten of fascisten.
Wij zijn gewone werkende burgers die mee moeten helpen de staatsschuld af te lossen door te gaan werken. Wij geven zoals velen bijna de helft van ons loon af zodat anderen van de dop kunnen leven en zich verschuilen achter het woord racisme.
We willen hier iets aan doen want we zijn realisten.
wijdoenhet.org
Over dit blog
Dit blog wordt hopelijk een uitlaatklep voor al degene die iets op zijn maag heeft liggen en dit al lang denkt maar zoals de meeste Belgen niet durft zeggen.
We worden overrompeld door alle mogelijke nationaliteiten. Wij Belgen worden in ons eigen landje behandeld zoals een buitenlander terwijl de buitenlanders behandelt worden zoals koningen. Hier willen wij iets aan doen en wij doen het mits uw hulp.
