Ondertussen was de tijd alweer aangebroken voor een nieuwe voetbalavond. 6 die - hards waren op het appel. Elk met hun eigen tactiek om de prestaties de hoogte in te jagen. Zo had Tom zo maar even een volledige dag verlof genomen om zich optimaal voor te bereiden op de match (het zou later een maat voor niets blijken) of had Vince speciale voetbalsokken aangetrokken (lees: belachelijke kousen die tot zijn knieën kwamen) in de hoop de drie punten in het eigen kamp te houden.

Na een korte opwarming werden de teams gevormd. KVO olé olé (en dat zonder Luc) zou het opnemen tegen Steven, Vince en Arne. Koen had op voorhand zijn twijfels over de verdeling zodat hij - omwille van conditionele redenen - een zwaar verlies voorspelde. Toch startte de match evenwichtig met kleine kansjes aan beide zijden. Na maar liefst 10 minuten kon Nicolaï de eerste goal binnentikken. Mooi op een presentblaadje gepresenteerd door Koen. De tegenpartij kon daar heel wat kansen tegenover zetten, maar een sterk keepende Tom leek zijn roeping gevonden te hebben. Bij een schot van Steven probeerde hij via een prachtige spreidzit de bal nog uit doel te weren, maar het mocht niet baten. Niet alleen werd het 2 - 2, maar de keeper moest verstek geven voor de rest van de match.

Nu drong een nieuwe verdeling zich op en Steven was er als de kippen bij om Koen te transfereren naar zijn team en Arne en Vince weg te schenken aan de tegenpartij. Zoals verwacht waren de mooiste van de daaropvolgende acties voor het voetbalduo maar toch wist de rest met een sterke wilskracht de bordjes mooi in evenwicht te houden. Bij een 3 - 3 stand werd dit echter steeds zwaarder en daarom besloot Arne dat het tijd was om wat tegenstand uit te schakelen. Met een fantastische armzwaai en een professionele ik-deed-toch-niets voetbalblik sloeg hij Steven een ferme bloedneus. Gevolg: ook de tweede match moest gestaakt worden en de manschappen moesten eens te meer verdeeld worden.

Nicolaï en Koen - squashpartners in crime - waren de nieuwe tegenstanders van Vince en Arne maar nu werd het loopvermogen steeds meer op de proef gesteld. Toen ook in deze derde wedstrijd de goals eindelijk begonnen te vallen, vond Steven dat de tijd rijp was voor een come back en werd er vlot terug overgeschakeld naar de voorgaande match. Geen probleem voor de meesten onder ons, behalve voor Vince die zijn equipe wilde versterken met een nieuwe aanwinst (en wat voor één). Toen er plots een Club - Brugge shirt op het strand verscheen slaakte hij - onbegrijpelijk - de kreet 'daar is onze vierde man' met als gevolg dat we nog maar eens de teams door elkaar mochten gooien en Koen, Arne en Nicolaï het uiteindelijk opnamen tegen de andere drie. Het aanzien van de lelijke clubtraining zorgde bij Koen onmiddellijk voor een adrenalinestoot met een 5 - 0 score op het bord. De match leek nu eindelijk op gang te komen, ware het niet dat er binnenin bij Nicolaï iets grondig mis begon te lopen. Omdat de wissels nu echt wel allemaal opgebruikt waren, probeerde deze het nog zo lang mogelijk uit te houden. Maar bij een 5 - 4 stand was de 'druk' te groot en zo eindigde de match met een sprintje naar het Strandhuis alwaar de 3de time (X - aantal minuten later) kon beginnen.
Door deze omstandigheden werd beslist om aan alle deelnemers 1 punt toe te kennen.

Klassement:


Arne 5
Steven 5
Tom 4
Koen 4
Pieter 3
Ruben 3
Vince 2
Nicolaï 2
Toon 1
Dimitri 1