Deze quote komt van een onbekende en die onbekende wilt dat
graag zo houden. Gelukkig was de weervrouw
ons gunstig gezind. Bij het betreden van de zeedijk merkten we ook op dat er
een stukje zee tekort was. Ideaal voor ons om daar een veld aan te leggen, maar
achteraf bleek dat stukje water zich te hebben verspreid over de rest van
België, waar het in sommigen hun keuken met emmers werd weggeschept Aan de
goede kant van het land zitten zei diezelfde filosoof. Het weer inspireerde
niet alleen de filosoof, maar ook een 9-tal andere voetbaltalenten om zich met
elkaar te meten. Figuurlijk dan, want die strijd had Nicolaï al met verve
gewonnen. We noteerden het seizoensdebuut van Tom & Meire. Verder woedt er
nog steeds een hevige strijd tussen Nicolaï & Arne bovenaan het klassement.
Dat was dan ook het gespreksonderwerp van de avond. De rest kwam voor
bladvulling. Niels, Dimi, Pieter, Koen, Chesney en Jasper spelen in principe
voor de ereplaatsen indien een half mirakel uitblijft.
Met 10 zowaar! De verdeling werd evenwichtig en
uitgebalanceerd gemaakt. Zo mochten we aan de ene kant van het veld volgende
opstelling verwachten; In doel begon Tom Ovono, in de verdediging Dimi Deschacht
(bééééééééh), met Arne (op de nr 6 positie à la) Witsel. Op de flank moesten de
snedige acties komen van het wonderkind Niels Neymar en vooraan probeerde
Pieter Suarez zijn tanden te zetten in de rivaliseerde verdediging. Gemakshalve
noemen we hen team PANDT!
Aan de overzijde galmde uit de speaker volgend 5-tal. In
doel een keeper, vervolgens verdedigers, middenvelders en aanvallers door
elkaar. Deze posities werden afwisselend ingevuld door Nicolaï, Koen, Jasper,
Chesney & Meire. Zij werden toespasselijk NKJCM genoemd.
Elk team kreeg 1 cheerleader toegewezen. Wendy & Lynn.
Wie welk team ondersteunde is nog steeds niet duidelijk
Aanvankelijk werd er gestart met 5 vs 4 want er werd gewacht
op ene Vincent Kreupel, die uiteindelijk zijn kat ging sturen. Bedankt Vince!
Echt waar jong. Bedankt! Gelukkig konden we rekenen op onze redder (in nood)
Michiel Meire. In ware Baywatchstyle kwam hij het strand afgesloft. De
beginfase was voor PANDT die de druk van de eenzame Franstalige toeschouwer
niet aankon en de kansen over en naast besloten. Aan de overkant was het niet
veel beter, want tot tweemaal toe werd de 2 vs 1 keeper situatie slecht
uitgespeeld. Uiteindelijk brak Chesney toch de ban en wist Tom, tot dan toe
blessurevrij, te kloppen. Veel middenveldspel waar Dimi en Arne enerzijds het
beste van zich gaven en Nicolaï, Jasper & Meire anderzijds. 3 tegen 2 is
wiskundig gezien een licht overwicht voor NKJCM die dit zagen bevestigd met een
2e doelpunt. Een corner van Nicolaï werd over alles en iedereen
gegooid waarop Koen vanop ruime afstand de verre hoek vond en vriend en vijand
de 15e letter van het alfabet liet beroeren.
2-0 en tijd om het veld te verplaatsen. Toen bleek dat we
precies 45 minuten gespeeld hadden en namen we de beslissing er als volwaardige
voetballers er nog eens 45 bij te lappen. Het was voor team PANDT het sein om
een tandje bij te zetten. De defensie kreunde en kraakte maar onder leiding van
een sterk spelende Jasper brak ze vooralsnog niet. Echter na de 37ste
corner was het toch prijs en werd de aansluitingstreffer op het bord geplaatst.
2-1 met nog een halfuur te spelen. Het signaal om gedurende de volgende 20
minuten elk om zijn beurt te scoren. 3-1, 3-2 en 4-2. Jasper bekroonde ook zo
zijn goeie wedstrijd met een doelpunt. Met nog een tweetal minuten op de klok
waande NKJCM zich zege zeker maar het was Pieter die met een nieuwe assist Niels
de aansluitingstreffer aanbood en zo de laatste minuut nog spannend maakte. Met
een mislukt tactisch plannetje van NKJCM werd het onmogelijk alsnog waar: Arne
bleef hardnekkig doorjagen en het leverde balbezit op, waarna Pieter zijn team
de gelijkmaker bezorgde in de absolute slotfase! Als slechte verliezers kon
niemand zich vinden in deze uitslag en werd winning goal terug in het leven
geroepen. Ondertussen toonden de cheerleaders wat meer interesse, dachten we.
De reden van hun aandacht voor ons was de nakende bedtijd voor Niels. Met een
mentaal voordeel begon PANDT aan de extra time terwijl aan de overkant Meire
het slot op de deur werd. Een kleine 10 minuten later besloot Koen het pleit in
zijn voordeel met een kopie van het 2e doelpunt.
Pieter riep zichzelf uit tot man van de match, maar
eigenlijk verdiende iedereen deze titel. De 3 punten gingen naar het team met
de grootste zucht.
Later in het strandhuis kwam Thomas ons nog vervoegen en
probeerde Nicolaï de voetbalbond te overtuigen hem een extra punt toe te kennen
in de ondertussen erg spannende strijd tussen hem en Arne. De zaak werd echter
onontvankelijk verklaard waardoor Arne met 1 punt meer de leiding aanvoert.
We kijken alvast uit naar de ontknoping van dit spannend
voetbalseizoen!
Afgelopen zaterdag swingden de temperaturen de pan uit.
Frank Deboosere had iedereen dan ook afgeraden om enige sportiviteit aan de dag
te leggen. Toch lapten een zestal sportievelingen die waarschuwingen aan hun
voetbalschoenen (al dan niet met noppen)...
Romy, Jasper en Nicolaï namen het op tegen Arne en Chesney.
De vrouw meer situatie zorgde er al snel voor dat het eerstgenoemde drietal
drie doelpunten kon uitlopen. Team Arney besloot dan maar om hun geheime wapen
in te zetten: Ruben.
Laatstgenoemde had in het tussenseizoen duidelijk aan zijn voetballende
kwaliteiten gewerkt. Op deze ene avond scoorde hij meer goals dan in alle
matchen van de voorgaande acht jaren samen. Met andere woorden: hij scoorde
drie maal. Achteraf bleek dat een crème de grote motivator was geweest. Ruben
wilde het spel gewoon zo snel mogelijk in zijn beslissende plooi leggen zodat
hij zijn avondmaal kon gaan nuttigen.
Deze overwinning kwam er echter niet zonder slag of stoot.
Nadat team Arney eerst tot 10 - 3 was uitgelopen, besloot het andere drietal
een versnelling hoger te gaan spelen. Op deze manier slaagden ze er nog in om tot
10 - 9 terug te komen. Maar daarmee had het team dan ook het beste van zichzelf
gegeven. De hoge temperaturen begonnen hun tol te eisen en uiteindelijk
eindigde de match met een 15 - 12 overwinning voor Arne, Chesney en Ruben.
De warme zomerzon had er voor gezorgd dat de spelers het
nodige lichaamsvocht en -gewicht kwijt geraakt waren, dus snelde iedereen zich
naar de Casa Del Mar (gekend voor de vlotte service en vriendelijke bediening)
om deze laatsten weer aan te dikken.
Vrijdagavond,
onder een azuurblauwe hemel verwarmt de zon met haar laatste stralen het strand. Op
de zeedijk komt een eenzame fietser aanrijden die,genietend van de warmte, het
strand in ogenschouw neemt. In tegenstelling tot de week ervoor ligt het strand,
dat het wekelijkse toneel is van een spannende voetbalwedstrijd, er erbarmelijk bij.
Niet veel later komen nog twee sportievelingen (met de auto) aan. Na
wat bij te praten wordt beslist om toch al met drie te beginnen aan de opwarming, omdat
de andere vaste basisspelers verstek gaven. Gelukkig komt niet veel later de vierde
man opdraven, zodat het evenwicht hersteld is en er nu een echte match
kan gespeeld worden. Pieter en Dimitri besluiten het op te nemen tegen Arne en
seizoensrevelatie Tom. Al snel blijkt dat snel en vlot combinatievoetbal niet haalbaar
is op het stuk strand dat er al na enkele minuten
slechter bij ligt dan een verwaarloosd pattatenveld. Met enige moeite en na mooie acties
van Tom en Pieter staat de 1-2 al snel op het bord. Omdat beide ploegen blijven verder ploegen
door het mulle zand, wordt even later beslist om het veld te verplaatsen op het
kleine stukje hard zand vlakbij de vloedlijn. Dit blijkt al
snel een goede beslissing, want het tempo wordt snel opgevoerd met kansen aan beide kanten.
Na enkele goede dribbels van Tom en loopacties van Arne wordt het al gauw 1-4.
Pieter en Dimitri geven zich echter niet zomaar gewonnen en met
enkele mooie afstandschoten van Dimitri wordt de stand teruggebracht op 3-4. Ook
Pieter toont zijn dribbelkunsten en maakt er met een mooie knal 4-4 van. Daarna zakt
het tempo wat weg en duurt het even voordat Arne op een mooie assist van Tom de
netten treft. Hierna ruiken Tom en Arne bloed en het tempo schietweer de hoogte
in. Na de 4-6 van Tom begint de vermoeidheid in het andere team te wegen.
Niet veel later is het 4-8, maar Dimitri blijft vechten voor elke bal en
slaagt er zelfs in om er 5-8 van te maken. Uiteindelijk wordt het 7-10
na een spannende, maar vooral vermoeiende partij. Zoals altijd hadden de
afwezigen weer ongelijk.In het klassement klimt Pieter naar de tweede plaats en
verstevigt Arne zijn leidersplaats. Ook Dimitri doet een goede zaak en
komt naast Nicolaï op de vierde plaats.Ook Tom doet een gouden zaak en komt nu op
dezelfde hoogte als Koen en Toon met een gedeelde vijfde plaats. Wij kijken alvast uit naar
de volgende partij, u toch ook?
Afgelopen vrijdag zakten er 9 spelers af naar het strand. De
voetbalomstandigheden waren dan ook optimaal. Het weer was schitterend, het
water was laag en het speelveld lag er (bijna) bij als een biljartlaken. Vince
mocht nog eens proberen om de teams te verdelen en ook deze keer koos hij voor
een numerieke meerderheid. Samen met Wendy, Steven, Dimi en Toon nam hij het op
tegen Romy, Arne, Pieter en Nicolaï.
In de aanvangsperiode ging de wedstrijd goed op en af met kansen langs beide
zijden. Vince leek een Red Bull of drie gedronken te hebben en was niet te
stoppen tot een verkeerde beweging een einde maakte aan zijn energieke
deelname. De doelen werden in de aanvangsfase verdedigd door de vrouwelijke
speelsters op het terrein. Dit laatste zorgde bij Arne voor extra druk waardoor
hij de eerste kansen allemaal de nek omwrong.
Geleidelijk aan kwam hij echter beter in de wedstrijd en legde samen met Pieter
enkele mooie combinaties op het veld. Steven probeerde voor het nodige weerwerk
te zorgen, en haalde ook vaak de achterlijn, maar de beslissende pass of het
goed gemikte shot bleef steeds uit. En zo kon er - ondanks een gebrek aan wind
- toch nog regelmatig achter ballen gehold worden. Pieter profiteerde ervan om
Steven veelvuldig met opmerkingen te bestoken.
Na een uurtje spelen moest Romie - wegens werkverplichtingen - het veld
verlaten maar zelfs met 5 tegen 3 kon het tij niet gekeerd worden. Analist
Dekeyser legde het pijnpunt bloot (Het gaat mis in de afwerking) maar de strijd
was gestreden. Met 10 - 3 werd een punt gezet achter een nieuwe strandmatch
waarna iedereen vliegensvlug richting Casa Del Mar wandelde om de Spanjaarden
te zien verliezen tegen de Nederlanders.
Een
topdag in de geschiedenis van het vrijdagavonden. Met 8 deelnemers en evenveel
sympathisanten bereiken we nu reeds een hoogtepunt, en een rijkelijke
aanvulling van het klassement. Tussen die 16 gasten, heel wat nieuw bloed. 2 debutanten
op het veld en 2 ernaast. De teams werden zorgvuldig voor het eerst dit seizoen
door Koen gekozen, die na 2 maanden blessureleed zijn zinnen gezet heeft op een
ongeziene inhaalrace. Hij koos voor de debutanten Niels & Wendy, aangevuld
met zijn reeds 22 jaar lange kameraad met Dendermonds accent(je). Zo bleef het
kwartet Arne, Chesney, Tom & Toon over als uitdagers. De tribune werd
gevuld met vrouwvolk: Lynn, Stefanie, nog een Stefanie, Pacale en Els
supporterden hevig voor hun wederhelft of zoon. De sfeer van een echte
ouderwetse cupmatch!
Het
startsignaal we zien begost é werd gegeven. Even leek het ook echt een
cupmatch. Stevige duels en tackles, gelukkig geen schoeisel met tappen, want
het veld lag niet nat. Al snel wist Arne de 1-0 op het bord te zetten. Die
bleef ruim 15 minuten op het bord staan. Toon verdedigde erg secuur zijn
doelkader, en de technische passeerbewegingen van Tom konden enkel afgestopt
worden door het mulle zand. Aan de andere kant werd er vooral gerekend op de
flitsen van Niels die duidelijk moeite had met de intensiteit van de wedstrijd,
en het positiespel van Wendy die een constante was gedurende de ganse avond. Na
een tactische positiewissel Dimi-Koen werd het evenwicht verbroken: Koen kon 2x
alleen op Toon afstormen met evenveel succes, Dimi & Niels hielpen elkaar
aan een assist en een doelpunt. Bij een 4-1 tussenstand werd het veld ververst,
en de dorstigen gelaafd.
Met
een veld waar er meer snelheid in de acties gebracht kon worden, ging het
scoren ook vlotter in de 2e helft. Beide teams wisten om beurt een
of twee doelpunten te scoren tot aan 7-4. Toen zag Chesney de bui hangen en met
het excuus ik moest tien minuten geleden eigenlijk thuis zijn liet hij zijn
ploeg in de steek. Een wanhoopspoging van Arne om de teams te herverdelen werd
afgedaan als flauwekul, en 15 minuten later stond het 10-5.
In
de casa del mar werden we opgewacht door Katelijne, Nicolaï & Vince. De
eerste 2 hadden een schoolfeest, de andere een privéfeest. Het gerstensap,
sangrias, wijn en frisdrank vloeiden hevig, en 4 uur later was de afvalrace
ten einde, toen ook de laatsten zich huiswaarts begaven na een zomerse
vrijdagavond.
De vrijdagavondgroep op facebook beloofde niet veel goeds.
Slechts twee personen hadden zich aangemeld om een avondje te komen sjotten.
Gelukkig bleek internet het niet bij het rechte eind te hebben want
uiteindelijk kwamen zeven gegadigden opdagen. Er stond een stevig briesje maar
voor de rest was het ideaal voetbalweer. Laag water, vlak strand (toch bij de
start) en een heerlijk zonnetje. Omdat Vince met een beteuterd gezicht meedeelde
dat hij nog nooit ploegen had mogen kiezen, kreeg hij de eer om een
evenwichtige ploegverdeling uit te zoeken. Hij besloot dan ook om zijn eigen
team een mannetje meer te geven zodat de schaapjes al snel op het droge zouden
zijn, het tegendeel bleek echter waar.
Vince, Dimi, Tom en Nicolaï namen het op tegen Pieter, Arne en
Bart. In een evenwichtig openingskwartier ging het spel goed op en af. Beide
teams kregen kansen, maar het was toch vooral team PAB die tot scoren kwam.
Zowel Vince, Dimi, Tom als Nicolaï verkwanselden kans op kans en zijn duidelijk
nog niet gewoon aan de kleinere goaltjes van dit nieuwe seizoen waardoor de
score al snel 3 - 1 werd. Deze score stond geruime tijd op het bord tot team
PAB het tijd vond om een versnelling hoger te gaan spelen. Met snelle
doorsteekpasses, veel loopvermogen, een goede taptechniek en de nodige dosis
geluk liepen ze al snel uit tot 9 - 1. Een complete afgang dreigde. Hoewel Bart
al op zijn adem begon te trappen (leeftijden laten zich soms voelen) voerde
Vince de druk op om tot 15 verder te spelen. Een uitdaging die niet uit de weg
gegaan werd. En jawel, het tij begon zowaar te keren. Dankzij enkele snedige
acties slaagde vooral Vince er meermaals in om de score aan te dikken. Pechvogel
van de avond werd alvast Arne die er in één actie in slaagde om de bal maar
liefst twee maal tegen de paal te sjotten. Bij 13 - 8 begon de vermoeidheid
echter duidelijk door te wegen waardoor Bart dan maar in zijn eentje besliste
om er een punt achter te zetten en met twee snelle treffers, na ruim twee uur
voetballen, het laken naar zich toe te trekken. Arne blijkt dit seizoen in
topvorm en slaagde er alweer in om een driepunter te verzamelen. Dimi en Nicolaï
daarentegen raken met de verloren matchen nauwelijks vooruit. Volgens de
roddelbladen zou Koen volgende week zijn heroptreden maken. We zijn alvast
benieuwd. Hopelijk is iedereen volgende week terug op post voor een gezellige
avond vrijdagavondsjotten!
Hier
heb je ook de tussenstand. Ik ben er wel vrij zeker van dat het niet
helemaal klopt. Maar het zal bij benaderingen wel juist zijn. En de rest
moet niet zagen, ze hadden hun verslagen maar moeten indienen, dan
hadden we dit probleem niet ;-)
Vrijdag 25 april was het eindelijk zo ver. Een nieuw seizoen van 'vrijdagavonsjotten' kon uit de startblokken springen en 8 gegadigden vonden voor de eerste wedstrijd de weg naar ons voetbalveld terug. Koen, momenteel herstellende van een spierscheurtje, probeerde alsnog de opwarming mee te maken. Wanneer de bal correct in zijn voeten gespeeld werd, was dit geen enkel probleem. De voetbaltechnische kwaliteiten van een aantal andere deelnemers zorgden er echter voor dat hij al mankend over het strand kon huppelen en zodoende meer leek op Herrflick van Allo Allo dan eender welke voetballer.
Toch werd hij bij de start in de goal geplaatst. Beter een weinig mobiel obstakel in het doel dan een lege goal moest zijn team gedacht hebben en zo namen Koen, Nicolaï Dimi en een moat van Dimi het op tegen Arne, Vince, Jasper en Toon.
Met vier tegen vier ging de match nog behoorlijk op en af maar wanneer Koen na een half uur andere oorden op ging zoeken brak de veer en slaagde Team Vince er in om de eerste overwinning mee naar huis te nemen. Jasper moest wel nog een dopingscontrole doorstaan want zijn opvallend scorend vermogen deed mening analist verbaasd staan. Het valt af te wachten of hij zijn sterke start in de volgende wedstrijden zal kunnen doortrekken.
Ondertussen proberen sommige vrijdagavondsjotters een aanpassing in het reglement te bekomen zodat sjotten met noppen verboden wordt. Arne is om een of andere merkwaardige reden geen voorstander.
Helaas geen veranderingen op culinair vlak. Integendeel. Casa del Mar slaagde er zelfs in om nog slechter de scoren dan de voorgaande jaren maar het is ons natuurlijk om de gezelligheid te doen en deze was zoals vanouds aanwezig. Op naar de volgende!
