Ik zit hier nu, op een zondag avond, met een zere voet, en 2 pijnlijke dijspieren. Hoe dat komt? Door het Rode Kruis, begrijpen wie begrijpen kan :D. Er was gisteren een grote reunie voor alle kampen. En het was in de vorm van een voetbaltornooi gegooten, maar het zou het JRK en "de Sociale" niet zijn, als ze het niet het een en het ander zouden hebben veranderd aan de regelementen. Er werd met 4 ballen gespeeld. Natuurlijk niet tegelijk, wij zijn niet volledig gek, maar telkens een bal buiten vloog, werd een andere bal in het veld gerorold. We hebben met kangoeroe ballen, voetballen, PETANQUE ballen en pingpong balletjes gespeeld. Die petanquebal verklaart dus al mijn zere voet ten dele.

We zullen wel eerst bij het begin starten, we gaan dus even terug tot vrijdag avond. In het RK lokaal van Bornem werd ik opgewacht door Johan, na een tijdje begonnen de volgende moni's toe te stromen. In het lokaal weten we ons wel te amuseren met een vogelepik, voor de buitenstaanders: een dartsspel. Mattias en Matthieu amuseren zich te pletter. Er worden ook wat kampdansen gedanst. Vooral van Kamp Oostende 1. Het wordt daarna wel even tijd om aan de nacht te denken, en blijkt dat niet iedereen een luchtmatras of veldbed bij te hebben. Geen probleem, we zitten in het Rode Kruis. en snel worden enkele brancards uit de materiaalruimte geleend. We proberen alles zo goed als mogelijk te regelen, en iedereen krijgt toch een comfortabel bedje. Tinne en Chloë keken, en zagen dat het goed was. Iedereen begint dan honger te krijgen, en Rikki en Sab rijden naar het frituur. Na het eten komt An-Sofie toe, samen met Tibo. We doen nog enkele kringspelen om An-Sofie en Matthieu af te leiden vooraleer we hun verjaardag vieren. Matthieu leert Tibo nog even het Damdamdidi dansje aan. Nadien doen we nog even handeklop spel te doen, waar ik zelf de ballen van snapte. Eindelijk mogen we dan naar binnen en krijgen A-S en Matthieu hun verjaardagscadeau. krijgt een gedichtje (van een ganse bladzijde). Om het ietwat feestelijk te maken worden er enkele flessen kinderchampagne gekraakt. Onze verjaarders worden als eerst bediend, daarna wordt er een toast uitgebracht op hun gezondheid. Even later wordt de cake aangesneden (jammer genoeg staat die net niet op de foto). Even later neemt Tibo afscheid, na een fotoshoot met bloempotjes.  Ik ga hiervan niet alle foto's zetten, dit is namelijk geen blog over bloemen he ;). Intussen gaat Johan uit de bol op piano muziek en waant zich Hans Lieberg. Er wordt nog duchtig gevogelepikt. Tot we naar het slaapgedeelte gaan, in afwachting van het Weerwolven spel (met dank aan Matthieu) houdt iedereen zich nog even bezig. Er wordt tot een uur of half 3 (of later, ik heb de tijd niet meer in het oog gehouden). Ik kruip uitgeteld en zonder stem op mijn slaapzak en dommel al in. De rest hoor ik nog een tijd doorpraten, en na een tijdje is het stil. Ik kruip in mij slaapzak en val als een blok in slaap.

Enkele uren later wordt ik wakker, nadat ik al een tijdje wat gebabbel hoorde. Het blijkt intussen al een uur of 9 te zijn, en aan de andere kant van het gebouw stromen de cursisten van de cursus helper toe. Anke rolt even op een luchtmatras, en knalt tegen de wand die ons deel van het gedeelte van de cursus afschermt waardoor de cursisten + instructeur onmiddelijk ons gedeelte binnevallen, met het idee dat het om een simulatie ging. Iedereen kleedt zich rustig aan, en na een tijdje komen de koffiekoeken aan. Om toch nog even te kunnen afkicken van het kamp doen we nog even de kampdans, en de kreten, dit tot amusement van de cursisten die op dat moment koffiepauze hadden. Na het eten praten we nog even bij, en rapen we alles bij elkaar en zetten in 2 groepen koers naar de velden naar de voetbalvelden van Puurs, waar we als eerste aankomen, en blijkbaar ook nog om alles mee op te zetten. In afwachting zetten we (Anke, Chloë, ZwanSofie, ik)  on even neer en wachten op de rest. An-Sofie doet  nog even een kleine fotoshoot (vooral van zichzelf :)). De verliefde An-Sofie, de leutige An-Sofie. Na een tijdje komen de anderen ook toe, en ook de mensen van de hoofdzetel, en beginnen we met alles op te zetten, de velden te leggen, tafels en stoelen te zetten, ... . Rond de middag komen de anderen ook aan, en wordt er wat bijgepraa t met andere monitors. Na de middag gaan we allemaal naar het voetbalveld, en wachten de start af van het grote tornooi. Aan onze tafel krijgen we onze clubkleuren (maar die waren toch zwart?). Iedereen wacht rustig af, An-Sofie, Chloë,  Anke, Matthieu en ik (ik maar voor de helft), Riccardo. Iedereen brengt rustig zijn bandje aan. We wachten gelaten onze match af. Intussen gaan we de andere ploegen even aanmoedigen, dan barst de strijd los. Wij gaan intussen gokken bij de gok chinees, die er verdacht Sabine-achtig uit ziet. Blijkbaar lopen er meerdere chinezen los. Dan betreedt FANTOMIA het stijdtoneel, en gaan we er tegenaan, maar gaan af met 19-0. Niet dat het zo erg was, maar bij elke gescoorde goal mocht de ploeg met een dobbelsteen gooien, voor het aantal punten te bepalen. En zo komt het dat we 2 wedstrijden verliezen (ok, we hebben niet gescoord, maar dat doet onze nationale ploeg ook bijna niet). Ik had al gezegd dat ik zo een beetje zeer had, wel de petanque bal, en de voetbal die net wordt weggetrapt die ik probeerde te stoppen. Gevolg: voet een beetje te ver gedraaid dan mag, en dat doet pijn. Als afsluiter worden de wisselbekers uigedeeld, als algemene afsluiter mogen we helpen op te opruim. Nadien gaan we nog een hapje eten in Puurs en komt het afscheid weer in zicht. En gaat iedereen weer naar huis. Waarvoor mijn eeuwige dank voor de lift Rikki. Het was een leuk weerzien, en ik kijk al uit naar de startschotdag in maart (of een eerdere reunie)

Groetjes,
Vogatoro

25-09-2006 om 15:17 geschreven door sabine