You should know, you should know I love you You should know, You should know I'm here Always be near me, guardian angel, Always be near me, there's no fear.
Iedereen maakt het al eens mee, als hij of zij op de bus zit, medereizigers die lekker asociaal willen wezen, dit kan vaak op verschillende manieren. Vooreerst hebben we de mensen die zo nodig de benen is moeten strekken, en daarbij liefst de bank over hen ook inpalmen, waardoor daar dus niemand kan gaan zitten. Meestal doen deze mensen wel hun been weg als iemand wil gaan zitten, dit gaat dan eigenlijk wel door de beugel. Hetzelfde met mensen die hun ganse (nu ja, "ganse" voor zover je plek hebt op sommige bussen )) bank met hun rugzakken, tasjes, ... bezetten, en het liefst nog op een propvolle bus, zo zitten ze lekker rustig. Ook hier hebben we uitzonderingen die hun gerief op de grond zetten, als er iemand wil gaan zitten (soms wel na expliciet vragen). En dan, wie kent ze niet, de "oortjes-generatie" waartoe ik ook behoor. Bijna iedereen op de bus zal ze al wel gehoord en gezien hebben. MP3 of Ipod op zak, en dan de R&B, Techno, Rai en andere volle bak, en het liefst nog zo luid dat je buren (ja zelfs die 7 banken er voor en er achter zitten) kunnen "meegenieten". Hartstikke gezellig, niet? Ok, ik geef toe, ik heb ook regelmatig mij MP3 in steken, maar ik probeer dan wel met de andere reizigers rekening te houden. Ja, ik vraag zelfs af en toe om me een seintje te geven als de muziek te luid zou staan. Maar ik kan niet altijd even goed luisteren, omdat andere mensen hun machine zo luid staat, dat ik mijn eigen muziek, met de oortjes tot half in de gehoorgang gepropt niet kan horen. Aangenaam is anders. Daarom, iedereen die met de bus rijdt, u bent niet alleen, en als iedereen een beetje minder asociaal zou doen, dan zouden we al veel beter geluimd van en naar het werk/school gaan. Want ik moet zelf toegeven, er zijn sommige dagen dat ik nogal prikkelbaar ben, vooral als ik een dag heel lang, of net bijna geen les heb gehad (en dus langer op mijn bus zit (te wachten) dan in een aula of klaslokaaltje te zitten. Daarom misschien enkele zaken die we in gedachten zullen houden als we met de bus reizen: - iedereen heeft recht op een plek, dus leg de plaatsen naast en over jou niet vol met je benen en andere rommel - als je GSMt of een gewoon gesprek met je buur hebt laat dan niet de ganse bus delen in de conversatie - als je naar muziek luistert, gun jezelf een privé concert en denk eens aan je trommelvliezen, je kan het volumeknopje ook op minder zetten Zo enkele kleine zaken, die 't busreizen prettiger kunnen maken
Het durft zo nu en dan eens gebeuren, dat je plots met een liedje in je kop zit en dat het er niet meer uitgeraakt. Soms is dat wel eens leuk, en zit ik enkele uren te "damdamdadaa'en" (Hiervoor is Matthieu verantwoordelijk ) of te "tititititiriren", of minder aangenaam, als je bijvoorbeeld een godganse dag met "snappie" in je kop blijft zitten . Zo zat ik over tijd plots met een liedje uit de film Moulin Rouge in mijn hoofd, en in zo'n geval doe k der dan wel het een en het ander voor om daar iets over te vinden. Hmm, met de Moulin Rouge heb ik misschien een iets leuker onderwerp om jullie bezig te houden dan met een aantal "schlagers". Tijdens mijn zoektocht achter muziek en fragmentjes van deze prachtige film mag ik toch wel zeggen ben ik op een klein stukje cancan uit de film gekomen. Waarom ik het een prachtige film vind? Een vrij klassiek liefdesverhaal waarin de liefde uiteindelijk alle obstakels overwint, maar ook de flitsende, overweldigende dansscènes die soms ietwat dromerig aandoen waarbij alle kleuren door elkaar bewegen. Bekende en minder bekende liedjes worden er in een nieuw kleedje gestoken en leveren zo een verassend nieuwe hit op. Ook slapsticks, grappige tussengeluidjes, en ook natuurlijk niet te vergeten de prachtige liefdesliederen tussen Satine en Christian zijn aandoenlijk. Het clipje dat ik gevonden heb is niet zo goed van kwaliteit, wat het misschien zo mogelijk nog beter maakt, omdat alles er zo nog wanordelijker en dromeriger en wat dan ook in wordt. Laat je meesleuren in één van Parijs' meest roemruchte nachclubs op het ritme van de opzwepende muziek, en de nachtvlinders, getooid in honderdkleurige kostums, een must voor oor en oog. Groetjes, Vogatoro
De verkiezingen zijn alweer verleden tijd, en weer hebben we een vast fenomeen gezien waaraan we al zo'n 27 jaar jammer genoeg gewend zijn in Vlaanderen: een vooruitgang voor het VB. Zelf ben ik geen voorstander van het VB, laat dat duidelijk zijn, maar volgens mij hoeven we het VB helemaal niet in te dijken door "monstercoalities te smeden" waarbij we soms 5 partijen hebben, zonder enige ideologische samenhang. Neen, het is allemaal veel simpeler, althans volgens mij: laat het VB gewoon meeregeren, dan kunnen ze na 27 jaar vanuit de oppositie banken te hebben liggen roepen hoe slecht het hier is, zelf eens laten zien het ze het dan wel willen oplossen. Wellicht zullen ze dan net zoals de FPÖ en de LPF binnen de kortste keren verdwenen zijn, maar we kunnen ook zoals een inteligente politieker zondag aanhaalde de pijnpunten wegnemen, waardoor het VB zijn bestaansreden eigenlijk verliest. De eerste methode houdt misschien risico's in, maar we moeten nu eenmaal bereid zijn deze te nemen. Zo dit wilde ik even kwijt. En om iedereen toch nog een beetje een onveiligheidsgevoel te geven volgt hierna een filmpje over een overvallenplaag in de banksector (uit Buiten de zone natuurlijk)
De Sneeuw, Maagdelijk wit en dan langzaam aan rozerood
Een man ligt gehuld in zijn grijze jas op zijn rug
Zijn ene hand beschermend over de rode grot De ander zacht en teder over een vel papier met bovenaan, door een kinderhand geschreven "Ich liebe dich Vati"