Geachte lezer, de jongste teksten komen helemaal onderaan, neen en nog eens neen, nu niet meer verdorie toch, omdat ik stapje na stapje deze bescheiden denkoefening op de blog los laat. Het is een persoonlijke visie, een overtuiging die wellicht ook niet steeds op de enige echte waarheid steunt. Men kan slechts proberen zo correct mogelijk te zijn.
Neen dit is niet definitief! Deze tekstjes borrelden op staan hier te blozen zoals ze het daglicht zagen. Als ik tijd en goesting vind me met rode bic en kritisch oog door deze geestelijke erupties te worstelen, zal ik spelling en spraakkunst met de luizenkam uitpluizen. Vandaag zeker niet want ik heb het veel te druk met zaken die me belangrijker lijken. "If I had a secretareske?"
Zoeken in blog
Zoeken in blog
Positief, kritisch denken.
Wat schort er in Niel, in de politiek? Als alleen Einstein zijn mening mocht uiten, dan wordt het erg stil.
Voor een mening opkomen is een stuk verantwoordelijkheid nemen.
16-10-2012
Rood herleeft, Rood groeit!
Rood als kozenaam voor echt, Links
Socialisme, alsof er een rechts socialisme zou kunnen zijn,
herleeft en groeit. De PVDA heeft het zeer goed
gedaan. En zonder glazen bol weten wij dat achter de PVDA sterke mensen staan.
Achter de PVDA schuilen geen profiterende meelopers, zo voel ik het althans
aan.
Zelfs in Niel toonde het onvolwassen, veel te snel
gestarte Rood duidelijk aan dat er behoefte, grote behoefte is aan een
terugkeer naar een Socialistische koers. Hoe waardevol Rood ook mag zijn,
vandaag moet Rood in de PVDA stappen en kan daar gerust een persoonlijke
"touch" behouden, naar buiten moeten zij als één blok, een vrij sterk
blok optreden. De weg die moet gegaan worden is nog zo ver en zo moeilijk dat
wij nog heel veel tijd hebben om over details te twisten. L'Union
fait la Force!
Concordia res parvae crescuntRood herleeft, Roo
16-10-2012 om 10:59
geschreven door Walter
Een einde voor wie?
Op 14-10-2012 werd Samen naar de banken van
de Oppositie verwezen. Het resultaat van een al meerdere decennia
voortwoekerende trend. Van verrassing dus geen sprake. Wel een enorme
teleurstelling voor de ondertussen zeer oude leden van de Socialistische Partij
van Niel. Voor de anderen wellicht een goede zaak. Die moeten eindelijk
beginnen begrijpen dat Socialisme geen rekker is die men eindeloos kan
uittrekken! Die moeten begrijpen dat Socialisme een idee, een ideaal is dat
men hoog in het vaandel draagt. Die moeten nu toegeven dat Socialisme zo maar
niet kan weggemoffeld worden achter een schuilnaampje. Die moeten ondervinden
dat Socialisme geen privaat spaarpotje is voor enkelen. Socialisme is voor de
gemeenschap en dat was men vergeten, ook hier in Niel. Zelfs mensen die
weinig lettertjes gegeten hebben, zo zegt men dat hier, verwijten onkunde en
eigenbelang, dat is niet goed, dat verklaart wat moest gebeuren.
Door heel dit blog en door mijn aanverwante
blogs loopt de draad van de analyse. Als ik zou zeggen dat ik het niet
verwacht had, zou ik liegen en dat is niet mijn gewoonte.
Is deze afstraffing dan goed voor de
gemeenschap? Ik geloof het niet. Oppositie voeren is wat anders dan
"ja" roepen, door "neen" vervangen. oppositie voeren
vraagt volgehouden kritisch en creatief denken, en juist daaraan schort het.
Het zal een verkrampte, verzuurde oppositie worden, die vanaf nu kan
ondervinden hoe aangenaam het is van geen tel te zijn.
Vermits men de goeroe's, ook al wonen ze
niet meer hier, zal laten orakelen wat er moet gebeuren, zal er heel
waarschijnlijk niets gebeuren, hoewel de verdere ontmanteling van wat ooit de
trots van deze streek was, men echt niet niks kan en mag noemen. Zij
mogen fier zijn op hun bijdrage.
Om hier het socialisme terug op de kaart te
zetten zijn er sterke, verstandige, ontwikkelde, verantwoordelijke mannen en
vrouwen nodig. Er zal jeugd gevraagd worden die luistert naar en leert van
ouderen die de wijsheid van de ervaring hebben, er zal moeten gestudeerd
worden want de maatschappij is zeer moeilijk, zeer ingewikkeld en de
tegenstrevers kopen inzicht en kennis en zijn sterker dan ooit.
Dat zij die het niet konden, nu in alle
nederigheid een grote stap opzij zetten. De
vraag is of zij die het niet konden, beseffen dat zij een grote, de grootste
verantwoordelijkheid dragen in de teloorgang van het Rode dorp aan de Rupel,
waarvan we houden, maar dat minder dan ooit een parel wordt.
16-10-2012, 10:33 geschreven door Walter
16-10-2012 om 10:58
geschreven door Walter
12-10-2012
Nog twee keer slapen
en dan mogen de maskers vallen, samen met de bladeren van de bomen. Ik hoor het vrolijk gezang al in de verte:" We gaan er niks aan doen, belange ni, belange ni, we gaan er niks aan doen, de stemming is voorbij!" de volledige tekst is weldra te koop in een luxe-editie, in leder ingebonden en op dik gelig rijstpapier. Ook mijn ondertussen in een derde oplage gedrukt gedicht: De Koppen, wordt in een zelfde uitgave op de markt gebracht. Echter niet op de Nielse omdat die ligt te zieltogen en weldra helemaal ter ziele zal zijn gegaan, in navolging van het steeds maar verouderde en meer uitgedunde cliënteel. Is er dan geen nieuwe generatie marktbezoekers op komst? De olievlekuitbreidingspolitiek moet ondertussen toch al ergens een nieuwe inwoner hebben opgeleverd. Dat is mogelijk, zelfs statistisch waarschijnlijk, maar dat zijn jonge tweeverdieners. Dat is goed nieuws, de middenstand zal lachen! Jonge mensen zijn nu niet bepaald marktbezoekers. Daarvoor moet men tijd hebben. En tweeverdieners, zoals die soort door het bestuur, en de kandidaten om het bestuur uit te maken ze noemen, moeten met twee gaan verdienen. Het is niet zo dat ze tweemaal verdienen voor een die werkt. Jonge tweeverdieners proberen vaak een gezinnetje te stichten, als dat dan lukt, dan is er een heel klein kindje en oeps, wat moeten ze daar mee aanvangen? Miserie, miserie, waar is ons moe gebleven? En dan komt die vlotte meneer van het krediet elke maand stipt op tijd om centjes op te halen, zoals voeger de rentmeester van de graaf. En dat is nu al voor minstens dertig jaar; zo geraken ze bevriend met die vlotte meneer. Maar 't is er toch rustig wonen! Nu nog niet, het zal nog wel een hele poos een vuile slijkhoop zijn. En een jobke zullen de tweeverdieners daar moeilijk vinden, tenzij ze het steenstort uit hun lapje grond, tuin genaamd in het plaatselijk patois, willen sorteren, dat is een goede oefening, neen, zonder auto geraken ze nooit op hun werk, als ze dat al vinden, als ze dat al kunnen behouden, als, als, hopelijk werken ze dan samen op hetzelfde werk, anders moeten ze elk een auto hebben. Dat is de luxe, daar moet je wat voor over hebben. Dus een dubbele garage? Waarom? Hoe dan ook die tweeverdieners gaan de belastingen van Niel geen windeieren leggen, zeggen zelfs de liberalen in Niel en die kunnen het weten, want van geldzaken beweren die alles te kennen. Dus mijn in leder gebonden uitgave van het lied en gedicht zal niet op de markt van Niel te koop zijn. U bent tijdig op de hoogte gebracht, U moet later geen kabaal maken omdat u tevergeefs gezocht hebt wat niet te vinden was. Vaarwel markt, leve de tweeverdieners.
Sorry, wie gaat er aan de tweeverdieners verdienen? SSSSSSSSSSTTTTTTTTT, Oh zo zit dat, maar SSSSSSSSSSSSSTTTTTTTTT
12-10-2012 om 00:00
geschreven door Walter
11-10-2012
Mag ik u ven helpen?
De vergeten oudjes, de brave zielen die mogen wegkwijnen in hun huisje, vaak huurhuisje, die alleen nog contact met de buitenwereld hebben met een sociale helpster en van achter hun gordijntje, worden nu uit de reeds opgeborgen fichebakken opgevist. Het is logisch dat zij niet in een database zouden staan, waarom ook. Wie zou er zich mee bezighouden. Maar één keer om de zes jaar mogen zij nog eens de rol van hun leven spelen. "Men" zal hen helpen hun stemplicht te vervullen. Want stemmen is nog steeds verplicht en als men niet gaat stemmen dan dreigen er problemen, boetes en straffen, dus er MOET gestemd worden. Vele oudere mensen willen ook stemmen, zij beseffen dat stemmen belangrijk (zou) kan zijn. Daar is de volmacht! Hoera de volmacht! Weer een stemmeke voor ons! Als dat geen sociaal dienstbetoon is , wat is het dan wel? Het vrouwtje, een paar jaar ouder dan ik, maar dat vele jaren meer versleten is dan ik en daarbij een zware last van een man-patiënt te dragen heeft, hoopte en rekende er op, haar recht en plicht te kunnen uitoefenen, geholpen door haar rollator. En zij oefende als het weer het enigszins toeliet. Ik zag ze worstelen en zwoegen om dat karretje van het trottoir door de te diepe goot op de te hoge en te hobbelige kasseien van de Hamelstraat te stompen. Het was zwaar en het duurde lang en toen ze mij zag, bleef ze zwaar ademend en steunend op haar hulp, staan en begon te vertellen. Nadat ze mij had uitgelegd dat ze zo blij was dat een buur "uit de politiek" haar brief was komen halen en dat haar stem dus toch niet verloren zou gaan, vertelde ze een tweede maal over een lang verleden, over haar ontgoocheling van de verkilde egoïstische maatschappij, over haar patiënt. Ik luisterde lange tijd en vond mijn planning niet meer belangrijk. Verdomme, die holle politieke slogans betekenen totaal niks! Het zijn leugens zoals ze in de reclame wereld gebruikt worden, en ze worden ondanks alles nog geloofd. Ik heb haar vast nutteloos gezegd dat ze zich had kunnen laten afhalen, en zich laten bijstaan door de voorzitter van het bureau om dan zelf, helemaal zelf haar stem uit te brengen. Dat zou voor haar na zoveel jaren, gratis, aan huis, met een auto worden afgehaald en naar de urne gebracht een hoogdag, zoals een trouw geweest zijn. Dat had de politiek bedrijvige buur haar nooit gezegd, een volgende keer, neen die zal wel niet meer komen. De buur verzorgde slechts haar, of is het zijn stem? Hangt mijn foto recht? Sta ik er goed op? Ben ik wel bruin genoeg? Zij is zeer bleek, vaal en gerimpeld, een oud vrouwtje, versleten van het werk als kuisvrouw en nu veel te zwaar belast met zorgen voor een een patiënt die ooit haar man was.
Toen ik dit schreef, wist ik niet dat één uur later Turtenboomofzo in de krant meedeelde dat die wettelijke verplichting niet zo bedoeld was of zo, dat men ook mocht thuis blijven of zo, of dat wel waar is weet ik ook niet. Ik denk dat zij dat gezegd heeft, omdat ik het anders heb geschreven op dit blog, altijd beter willen weten of zo.
11-10-2012 om 00:00
geschreven door Walter
10-10-2012
Zijnde een maatschappelijk nieuws verslaafde
beleef ik vermoeiende hoogdagen. Ik heb me blijkbaar vergist toen ik dacht dat het gemeenteraadsverkiezingen zouden zijn. Een aantal federale en nationale politici komen dagelijks op het scherm en hoor je op de radio. Bijna steeds dezelfden. Dus politici die vooral naam hebben omdat ze vooral op een andere level als de gemeentepolitiek iets zouden doen, vinden nu juist dat het de gemeentepolitiek is die zij het belangrijkst vinden. Ik stel ook vast dat er alvast in Vlaanderen maar een paar gemeenten zijn die de moeite waard zijn in de belangstelling te komen. Bovendien stel ik vast dat burgemeester zijn een roeping is. Maar dat is ook een job van 24 op 24 op 7.(!!!?????) Burgemeesters zijn dus inderdaad de voorbeelden voor de mensheid. Of dat ook zo is voor de vele tientallen burgemeesters die blijkbaar niets willen zeggen, of niets mogen zeggen, of niets kunnen zeggen, weten wij niet. Over de schepenen, de raadsleden, de mannen en vrouwen die naar het OCMW worden afgevoerd horen of zien, of vernemen wij totaal niets. Zou het daar dan niet zo fijn, zo leuk, zo boeiend, zo bevredigend, zo verrijkend, zo enfin, vult u het zelf maar in, zijn? De media doen echt hun best en vergeten niet de kopstukken en de kandidaten van de gevestigde orde, op voorwaarde dat ze niet Links zijn aan het woord te laten. Nu dat is logisch, men wenst mensen met ERVARING! Ervaring is een basisbegrip en zonder ervaring kom je niet aan de bak, tenzij je ervaring kan erven of kopen, veronderstel ik. Dat doet denken aan de notaris, kan je ook zo maar niet zijn. Let wel, ervaring heeft niets te maken met kennis, met bekwaamheid, met de nodige eigenschappen die het profiel van... zou voorschrijven. Ervaring is blijkbaar een aantal jaren op een stoel zitten, duizenden handen drukken, pinten pakken, onderdanen door verwijzen, en overal waar het opportuun is aanwezig zijn. Er is echter nog een gave die misschien het allerbelangrijkst is, alles beter weten, en de mening van een ander met een veeg van tafel keren, ongeacht wat die mening ook mag zijn. Diezelfde gave verschaft de ervaringsdeskundige met het vermogen naast vragen te blijven antwoorden en nog belangrijker, elke gedachte, van wie of van waar ze ook komt, als ze nuttig is om een vooropgesteld doel te bereiken als de eigen gedachte voor te stellen en door te drukken. Wel daar is ervaring voor nodig. Dat kan niet iedereen. Of die gedachte ook goed is voor de bevolking is geen punt, daarover gaat het niet, het gaat over het "Hogere Doel." Gelukkig zijn de burgervaders die ik reeds een polleke mocht geven van een ander hout gesneden, mijn gedacht! Heilige politicus sta me bij in deze barre tijden en leidt mijn potlood of vinger naar het bolletje op vierkantje dat ik nu nog niet ken, maar waar mijn stem nutteloos rusten zal, we waren ooit met zovele kameraden en gezellinen, ontelbaar in getal, geen zal het rode ochtendgloren zien. ( vergeef mij groot dichter voor het vinden van inspiratie in jouw onvergetelijk gedicht : (Het lied der ) De achttien doden. Jan Campert Verzetsstrijder Nederland vermoord in 1941
10-10-2012 om 11:49
geschreven door Walter
04-10-2012
Nooit was het zo schrijnend.
Waar is de tijd dat alleen de Volksgazet met de bijzonder scherpe pen van de "Zuurpruim" zijn lezers en kiezers een bepaalde waarheid aanreikte. Toen die, door gebrek aan inzicht, aan wilskracht, aan moed, aan ondernemingszin en boven alles aan visie en politiek bewustzijn ten grave werd gedragen bleef voor velen een leegte na. Men, onze leiding had de leuning afgebroken en mensen hebben graag een leuning. Het resultaat kennen wij, van het sterke BSP blijft alleen nog een vakbond over die durft socialistisch denken en vooral spreken. De vroegere rode lezers worden nu dagelijks zachtjes gebrainwasht door kranten die het rode gedachtengoed niet welgezind zijn. Wie het begrip "socialisme" te vaak vernoemd is een rode rakker, een militante oproerkraaier en geen doodgewoon lid meer. De tijden zijn veranderd. Helaas.Ook de samenleving is veranderd en hoe. Met enorme likstokken, met dubieuze beloften en wazige dromen en een flinke portie zachte maar sterke druk is onze maatschappij een, de slechte richting ingedreven. Het resultaat zagen enkelen al heel lang, vandaag beginnen velen vragen te stellen over dat resultaat. De kapitalistische graai-maatschappij is in zijn niet te stuiten geld- en machtshonger met zijn klauwen over de bodem van de grote pot aan het schrapen. De sterkste graaiers schrapen de kleinere graaiers mee. En nog altijd worden de likstokken voor gehouden, alleen wat hoger, men moet krampachtig op de tenen staan om er bij te komen, men moet langer op de tenen staan en de smaak is minder zoet, het lekkers zit in een grotere verpakking, en is zelf wat kleiner. Vermits de nieuwe generaties de oudere likstokken toch niet kennen, vechten ze verbeten, met voeten en ellebogen om toch wat resten binnen te halen. Zelfs Jantje met de verkleurde pet, die al lang alle politieke belangstelling heeft afgeschud als viezigheid heeft de eenheidsslogan tot de zijne gemaakt. "'t Zijn allemaal dezelfden, ze doen het voor het geld!" "Neen!" gilt het achtergebleven voetvolk dat alleen als vulsel diende: "wij niet!" En dat gillen ze net zo lang tot ze met ellebogen en voeten en niet met hun hersenen zover geraakt zijn, dat ze een kleine vinger in de pappot kunnen steken. "Hmmm, lekker, meer..."
04-10-2012 om 12:35
geschreven door Walter
't Is moeilijk
tussen de blinden een ziende te zijn. 't Is nog veel minder plezant tussen moedwillig niet- willende-zienden een ziende te zijn. Wij hebben een kleine voldoening, maar ze is belangrijk, ook al zijn de anderen niet in staat dat in de verste verte te begrijpen. Veel, heel veel van wat wij zagen aankomen, wat wij reeds lang geleden hebben voorspeld, zien wij stap voor stap waar worden. Dat is enorm, formidabel. 't Is alsof wij de geschiedenis mee schrijven, maar dat is niet zo. Dat is des te formidabeler omdat wij zelf mee in de shit, in de stront getrokken worden. Met onze sterke solidariteit en overdreven verantwoordelijkheidszin, delen wij het lot van de dwazen. Ooit hadden wij de keuze om een andere weg in te slaan. Wij zagen de afgrond in de verte, wij wisten dat wij op een hellend vlak zaten, wij beschikten over het enig echte wapen, een voldoende ontwikkelde geest en een kritische denkwijze, maar wij wilden de weg van het egoïsme niet inslaan. Wij gilden en blijven gillen en zien de afgrond nu met de dag groter en dreigender, geen ontkomen meer aan. En hoewel ze meeschuiven roept de meer en meer afgerichte, blinde meute dat wij de verkeerden zijn. Toppunt van achterlijke dwaasheid. Maar wij vergeven het hen, zij kunnen het niet zien, zij zijn stekeblind, zij kunnen het niet begrijpen want ze zijn er te dom voor. Ja dat is pessimisme puur. Ja dat is negatief!Is dat verwonderlijk? Is het niet begrijpelijk dat wij onszelf om de oren willen slaan met masochistisch zelfverwijt: hadden wij onze mogelijkheden niet beter voor onszelf ingezet en de dwazen en onwetenden aan hun lot overgelaten? Is dat niet menselijk? Dat is tenslotte wat alle machtigen, alle rijken in alle tijden gedaan hebben. Voor die groep machtigen en rijken staan de dommen en de dwazen uren in de rij om ze toe te juichen en te bewonderen, om hun kleed te kussen. Ben ik verkeerd? Kennen wij de namen van wetenschappers, die in hun laboratoria jaar na jaar vorsen om ons te helpen? Neen! Kennen wij de namen van schrijvers, denkers, filosofen die de mens wijzen op de consequenties en de gevaren van bepaalde beslissingen? Neen! Kennen wij de namen van de duizenden, tienduizenden die onbaatzuchtig anderen, onbekenden helpen? Neen! Kennen wij de namen van de zovele brave mensen die hun plicht doen, hun steentje bijdragen, die werkbijen van onze maatschappij zijn en in alle bescheidenheid ongemerkt verdwijnen? Helaas, voor al dezen geen Path of Glory. Meer nog ze interesseren ons geen zier, komen niet of nauwelijks in het nieuws. Ik blaas nu met alle kracht mijn pessimisme, mijn ontgoocheling, mijn verontwaardiging uit. Ik moet ze kwijt, ik wil ze bannen uit mijn leven. De geschiedenis komt hoe dan ook, onafwendbaar, het zij zo. Dat betekent dat ik me alleen nog thuis zal voelen in een links, zeer Links milieu. Het moet Links zijn en hoog ontwikkeld, voor de rest heb ik geen aandacht meer. Mijn diep rode, frisse groet.
04-10-2012 om 00:00
geschreven door Walter
28-09-2012
De vragende partij.
Wat te verwachten was is bevestigd. De belangstelling was nog kleiner dan men had mogen vrezen. In Niel is er geen politieke cultuur. Waarom? Heeft het te maken met een te lage scholingsgraad? Is het een erfenis uit het verleden? Of is het in feite een veel ergere kwaal? Dat er in deze blijkbaar politiek amorfe gemeente een aantal individuen zijn die zich bij de heersende onverschilligheid niet neerleggen is een minuscuul klein tekentje van hoop. Als die weinigen er niet in slagen elkaar te vinden in een platform, los van politieke bindingen, dan zal het fenomeen opdrogen. Vermoedelijk hadden de kandidaten het te druk met het ophangen van de eigen foto's, of zoals sommigen met kleur te krijgen, wat echt niet zo gezond is, dan om zich met zo'n flauwe kul op het internet bezig te houden. Ik had niets anders verwacht, het tegendeel had mij met verstomming geslagen. De redactie is in het onmogelijke geslaagd enkele antwoorden van bepaalde bewindvoerders los te peuteren. Was er van enig progressief, creatief denken, van ondernemingslust zelfs niet gesproken, sprake? Indien ja, heb ik dat gemist. Dieper op de zoveelste ontnuchtering in gaan is puur masochisme. Diegenen die het vermogen, misschien het inzicht, en de gedrevenheid hebben om een echt beleid te voeren, spelen niet mee, diegenen die blijven denken, wars van de feieten, dat ze alles kunnen, staan te trappelen om opnieuw hun postjes in te pikken en zullen tevreden zijn als de onnodige herrie voorbij is en ze zich weer rustig met belangrijkere zaken kunnen bezig houden. Doe ze de groetjes op de camping en waar ook. Het was genoeg, Als het niet van de poenpakkers in Europa komt, zal het hier nooit komen... Mijn prognose: Over zes jaar, staan er vele nieuwbouwwoningen hopeloos te koop, is de kern nog meer verloederd, is het verkeersprobleem natuurlijk niet opgelost, hoewel autorijden zeer duur zal zijn, zullen er stemmen opgaan om de natuurgebieden in te pikken, de criminaliteit sterk toenemen, nog minder blauw op straat te zien zijn maar wel meer "boetenjagers" van de gemeente, de belastingen niet verlaagd, maar, MAAR, de PVDA zal dan opkomen met een andere visie en voor een schier onmogelijke taak staan. Dat was het.
28-09-2012 om 11:17
geschreven door Walter
25-09-2012
wentel, wentel, wentel,
was dat goed, wentelen in genoegzaamheid, in ijdelheid, in stompzinnigheid, wentel, wentel en krab nog eens op mijn rug, ja daar, fijn! Nu, juist dat mis ik helaas. Al jaren wil ik mezelf bekwamen in de kunst mezelf op te blazen tot buitensporige proporties. Zodra ik dan opnieuw wil ademen, ontsnapt al die zo dierbare, ijle of verbruikte lucht. Ik ben niet uit het goede hout gesneden, dat zal dus wel zo zijn. Nog steeds luk ik er niet in zonder een ander aan te horen al te beginnen neen knikken en een gezicht trekken dat de ander moet overtuigen dat hij of zij, rijp is voor een opname in een psychiatrische instelling, liefst met gesloten deuren. En al heb ik dan een grondwet van de fysica letterlijk voorgelezen, dan volgt nooit, maar dan ook nooit, een antwoord dat ook maar in de verste verte met mijn bescheiden bewering te maken heeft. Hoewel, het me ook reeds vaak voorgekomen dat ik dan mijn eigen betoog opnieuw door de ander hoor houden. Ondertussen gaat het afkeurend knikken en de uitdrukking van meelij voor zo'n, mijn, stommiteit verder. Zelfs mijn woordje "maar" wordt professioneel afgeblokt en het enige dat ik dan graag zou doen is die domme betweter een dreun op zijn smoel verkopen maar doe dat niet en probeer een vervelende onderdrukte geeuw op te roepen die de inleiding is om me terug te trekken. Met tientallen, met trossen ben ik die soort al tegengekomen en het maakt me moe. Waarom heb ik die stinkbommen die we op bepaalde momenten wel konden afpakken van ondernemende leerlingen niet angstvallig bewaard voor zulke aangelegenheden. Nu ik eindelijk dacht dat ik me grotendeels bevrijd had van dergelijke kwalen of zijn het kwallen, duiken die plots weer op in een nieuwe gedaante. Ze doen zich voor als beroeps afwimpelaars, naast de questie lullende aandachttrekkers. De uitdrukking op hun gezicht kan ik gelukkig niet zien maar ik weet hoe die er uit ziet, ik meen zelfs hun afkeurend gemompel te horen achter mij scherm. Ze antwoorden soms, gedwongen door de hogere macht van de drang verkozen te worden. Ze zijn als vliegen die rond de lamp tollen, helaas ze blijven tollen. Ik ga een all-in-pakket boeken, het volle pond afwimpelen, negeren, belachelijk maken, naast de pot pissen, smoelen trekken, gezichten trekken, gebaren van verstoten maken, kortom leren een... Sorry, neen, daarin ga ik me niet wentelen.
25-09-2012 om 18:19
geschreven door Walter
De kiezer heeft nog zelden gelijk!
Dat denk en zeg ik hoe langer hoe vaker en ik ben niet alleen.
Het is inderdaad niet zo prettig vast te stellen dat men in een enorme gammele reddingssloep met een massa volk zit en al die mensen zijn zo druk met zichzelf of met hun eigen kringetje bezig, dat gij alleen moet hozen en roeien. En dat is niet prettig, dat is ook uitputtend en na een poos stelt men zich de vraag: waarom? Met begint zich in te beelden dat het normaal is dat alleen gij zou moeten hozen, dat alleen gij zou moeten roeien en dat het normaal is dat al die anderen alleen met zichzelf bezig zijn. Als men tot dat inzicht gekomen is is het zeer twijfelachtig of men verder doet met hozen en roeien. De keuze wordt langzaam duidelijk, men kan proberen zijn volle aandacht op zichzelf te richten, wat voor die niet-normale bovenaards moeilijk is, of wat meer voor de hand ligt, men kan gewoon over boord springen en die enorme reddingssloep vol egocentrische wezens aan haar lot overlaten. Heel waarschijnlijk zal men dan verzuipen, en hulp bestaat dan toch niet, maar dan tenminste niet samen met zo'n amorfe, ongeïnteresseerde bende. Er is echter nog een andere mogelijkheid. Het is niet de enige reddingssloep die zinkend ronddobbert. Zwem als een gek naar die andere sloep waar er een soortgenoot van je zit, die krak hetzelfde meemaakt en dan kan er één hozen en de ander roeien. De kans dat die twee een derde en een vierde en dan steeds meer tegenkomen en kunnen opvissen wordt groter en groter. Eens er voldoende hozers en roeiers zijn kunnen zij die amorfe groep die ook in hun sloep alleen maar met zichzelf bezig zijn, flink en hard tegen hun kloten trappen. Zo lang trappen dat die van pijn en miserie de hoosbeker overnemen en de roeispanen oppakken en beginnen doen wat men van elk volwaardig lid van het menselijk ras zou mogen verwachten. Veel geluk, hopelijk vreten de haaien U niet op tijdens het zwemmen. En trap stevig! Dit gevoelen en deze gedachte bekruipt mij als ik de povere reacties op "De vragende partij" lees en tel. Enkelingen tussen een bende herkauwers die schijten waar ze staan. Bedroevend!
22-09-2012 om 10:04
geschreven door Walter
18-09-2012
Mag ik U in het kruis grijpen,
brutaal op de tenen trappen, nijdig tegen de schenen stampen? Ja, toch, of doet U weer moeilijk? Te zot om los te lopen, te dwaas om mogelijk te zijn! Een groter schoolvoorbeeld van wanbeheer en a-politiek is nauwelijks voorstelbaar. Moet U horen. Samen, ja dat Samen in Niel nu een mengelmoes van vroeger rood en groen, of is het slechts het deel vroeger rood, belegde een extra vergadering, niet om voorstellen en wantoestanden te behandelen, neen, die raken hen blijkbaar niet, zij gaan samen achter hun vaandel van samen ten strijde trekken tegen een andere overheid. Ja, U leest goed, zij trekken met wapengekletter schoorvoetend en omzichtig ten strijde tegen hun vijand. Een boze overheid heeft het namelijk aangedurfd een sedert lang geklasseerd of is het beschermd dorpszicht als zodanig te beschermen. Ze, die durven. Iets beschermen dat al jaren moest beschermd worden, maar dat à la tête du client vervuild, gebruikt, misbruikt, verloederd aan zijn lot werd overgelaten. En samen, geen hoofdletter waard in deze tekst, timmert zich op de borst en wil zelf kunnen beslissen over deze misbruiken, verloedering, verwaarlozing, ze zelfs plannen en leiden. "Komaan, terug naar het verleden, terug naar de duistere Middeleeuwen, die helemaal niet zo duister waren". Dat samen cultuurloos is, is toch niet de schuld van die andere overheid, die eindelijk orde op zaken heeft gesteld. Samen beseft niet dat het Sint Hubertusplein niet hun eigendom is, het is ook niet hun vuilmat, zoals het jaar en dag was. Het is nu, vandaag een plaats van cultuur, van rust, van respect van bezinning! Dit is de druppel die de emmer doet overlopen. Samen is onbekwaam, sorry, neen , geen sorry! Zolang de Heideplaats een "bruisend" plein van "feesten, manifestaties, evenementen en parkeren is, zullen de zeer gewaardeerde kunstenaars, vaklui, de smeden daar een goed onderkomen kunnen vinden. Voor het tentoonstellen van het vee tijdens de jaarmarkt moet een andere locatie gevonden worden. Waarom niet op de weiden van "Boer Pun" Dat is een landbouwer! Samen handen af van ons Sint Hubertusplein. Flets Groen, slapen jullie? Samen, foei, foei!
18-09-2012 om 14:05
geschreven door Walter
13-09-2012
Gij krijgt geen bord, voilà !
Er was een tijd dat de socialisten van Niel mij, mijn aanhangwagen, mijn pattattenschop en mankracht nodig hadden om ook in mijn tuin een reeks verkiezingsborden te plaatsen en daarna ook weg te halen. Vergeten, weten we niks van, willen we niks van weten... Er was een tijd dat men mij vroeg affiches te mogen ophangen aan mijn garagepoort, dat mocht en vandaag... Niks, geen vraag, geen verzoek. Blijkbaar, nee het is niet blijkbaar, het is overduidelijk in het groepje dat nu in het partijbestuur zit, zijn er die moeilijk kunnen slikken. Ze weten niks van het verleden, ze waren er niet bij, ze begrijpen niks van de evolutie van de opvattingen over socialisme, want dat zal waarschijnlijk te moeilijk zijn, het schijnt hen niet teinteresseren. En het is zo dat ik mensen, partijgenoten die zich te goed achten om zelfs beleefd te zijn tegen iemand die zovele jaren een bewust, overtuigd socialist is, wel die mensen kan ik dus nu niet en nooit steunen om verkozen te worden, ik zou wel stapelzot zijn. Het spijt mij oprecht voor enkele andere kandidaten die ik succes wens. Ik begrijp dat sommige partijgenoten last hebben met slikken. Maar wie niet kan schrijven, moet het ook niet doen, wie niet kan spreken, moet het ook niet doen, wie geen visie heeft, kan ze niet verkondigen, wie geen strijder is voor een ideaal moet niet op de voorgrond treden, wie alleen bezorgd is voor het eigen postje en de voordelen, die krijgt mijn stem nu niet, vroeger niet, en zal ze nooit krijgen. Dus aan die kwaadwilligen:" Ik ben en blijf socialist!" Is dat duidelijk? Dat wil zeggen dat ik voor socialisten stem. Duidelijk? Als U mij kan overtuigen dat U een echte socialist bent, een beleefde, dan is er geen probleem. Nu terug belangrijker zaken...
13-09-2012 om 13:36
geschreven door Walter
09-09-2012
Was ik bijna vergeten
dat ik nog een ander blogske heb lopen, of is het meer sluimeren. Tot nu dacht ik dat de inhoud alleen, indien dat mogelijk zou zijn, belangrijk is, de naam dus niet. Nu stap ik daar van af. Walter is een mooie naam, een toffe naam, een naam die iets zegt over de enorme persoonlijkheid die daar wel moet achter schuilen, dus waarom een schuilnaam gebruiken als de eigen naam zoveel belangrijker is, zeker voor mijn zich over de grenzen van... uitstrekkend (lezers)publiek, want geloof me trouwe gast/ lezer die deze woorden nu tot zich laat doordringen, U bent niet de enige die mijn blog aantikt. Vermits ik dat ook doe telkens ik mij gedwongen voel een tekst te plegen, zo heet dat in mijn middens van... tik ik dus ook dit meer dan gewoon interessant blog aan. U moet me geloven dat ik me soms verbaas over de inhoud, maar tot nu toe ben ik het steeds roerend eens met de auteur met de hemelse naam: Walter, ooit Walterke, Wawa, wat ik vandaag niet wens.
Dus hier dat vergeten, maar oh zo belangrijke blog: Ga ende lees, U zal geopenbaard worden, sprak ik in alle nederigheid.
Van Niel naar Istanbul vliegen is veel gemakkelijker dan een verband zien in de ontwikkeling tussen beide en dan zeker op het gebied van urbanisatie. Het verband zit in de visie of juist in het ontbreken van visie. Zelfs en vooral de mollen beseffen en ondervinden aan den lijve wat onze buitensporig snelle uitdeining van steden als Antwerpen tot gevolg hebben. En een dorp als Niel zit daar al volledig in opgeslokt. Maar er is meer de overheid, zeker die in Niel, streeft er naar elke vierkante meter te laten volbouwen, dat op de meest verkwistende wijze. De overheid beseft de waarde van de vrije, van de open ruimte niet. De overheden schijnen niet te beseffen dat hun visie, de olievlekvisie, aan de basis zal liggen en al ligt van grote sociale, economische en maatschappelijke problemen. Wie ben ik als niet-specialist, als niet deskundige om zulke stellingen te durven naar voren brengen? Wel laat het bij mij een overtuiging zijn die reeds in mijn prilste jeugd aanwezig was en steeds maar sterker is geworden. Over de jaren heen heb ik een metamorfose meegemaakt, beleefd, gezien die beangstigend is, vooral omdat de jonge, de nieuwe generaties die verandering niet zo ervaren, zij leven anders, zij leven groter, veel groter, helaas de wereld is niet groter geworden en de bevolking explodeert. Wel mag ik U verzoeken een tekst door te werken die dan van een echte deskundige komt en lees ook wat er tussen de lijnen staat. http://listserv.cddc.vt.edu/digitalfordism/fordism_materials/Kesteloot.pdf Ik kom even terug op Niel. Zulke dorpen zouden moeten vechten om elke meter open ruimte te bewaren en woonzones met een totaal ander concept en visie, liefst in en vlak bij hun kern in te planten. Zeker een dorp als Niel zou de waarde van grond moeten beseffen, in het verleden werd die hier verwerkt en verkocht.... Istanbul heeft niets met Niel te maken, maar staat een pak verder in uit de hand gelopen problemen en dreigt daaraan kapot te gaan. De video die door het Nederlandse studiebureau gemaakt is van de studie en van de plannen om het tij te keren in die exploderende mega-stad moet U aangrijpen om te begrijpen dat de weg die onze overheid bewandelt, de verkeerde is. Kijk a.u.b. naar: IABR - International Architecture Biennale Rotterdam Vooral de visie betreffende de kringloop van het water is buitengewoon knap, hoewel helemaal niet nieuw. Het is geen pretentie, geen hoog van de toren blazen maar ik ben overtuigd dat politiek, zelfs en zeker dorpspolitiek een zaak is voor bijzonder degelijke, zeer verstandige en sociale mensen. Lijstjesvullers en consoorten kunnen we niet meer gebruiken, er zijn clubjes genoeg die medewerkers, "WERKERS" dringend nodig hebben.
09-09-2012 om 10:21
geschreven door Walter
06-09-2012
Vauban!!
Oh, ja, natuurlijk, roept elke zich respecterende politicus met overtuigende zelfverzekering, "Vauban!". Toch denk ik dat er hier aan mijn tafeltje voor vier nog een paar stoelen vrij blijven, als ik alle verantwoordelijken in ons Pareltje aan de Rupel , die Vauban kennen, zou uitnodigen op een drink en een gedachtenwisseling. Is Vauban de oplossing? Weet ik niet, want morgen kunnen er al betere oplossingen gevonden worden voor de groeiende problemen . Vauban is een voorbeeld dat aantoont dat het anders kan, omdat het anders moet. Vauban is het bewijs dat wij een andere soort politiek nodig hebben. ---Vauban is het zoveelste voorbeeld dat dromers zoals ik geen dwazen zijn, het spijt me, maar ik moet het kwijt, want het stoort me enorm.---
Der Stadteil "Quartier Vauban"in Freiburg stelt zich op haar website voor. Indrukwekkend. Helaas voor wie geen woordje Duits kan lezen, is het wachten tot er een vertaling komt en die kan ondertussen plaatjes kijken. Het is een must! het is cool, in, whaw!
Dit is leerstof voor enkele uren, dit zou onder andere verplichte leerstof moeten zijn voor al diegenen die nu hun foto aan hun vensters hangen. En als U de moeite gedaan hebt al is het dan maar dit voorbeeld de nodige aandacht te schenken dan zal U moeten bekennen dat er van dromers nog heel wat kan geleerd worden. "Zachte heelmeesters, stinkende wonden. De tijd dringt, de mijne wordt kostbaar!
06-09-2012 om 11:01
geschreven door Walter
05-09-2012
Aleen maar met heel velen...
Het internet is een stille maar heilzame bondgenoot. Enkele klikken en op je vragen krijg je een berg aan informatie. Niks weten wordt een armzalig excuus. Daarom ben ik zo vrij enkele lukraak gekozen sites die iets te vertellen hebben over wonen, leven in gemeenschap, visie op de toekomst hier verzameld. Als U dacht dat ik een dromerige eenling ben denk dan maar wat anders. Klikken maar!
Het zou natuurlijk prettig zijn als men in zijn gemeente ook nog een politicus, die naam waardig, zou aantreffen die voor zulke "futiliteiten" een klein beetje belangstelling heeft... of zijn ze er maar houden ze zich stil?
05-09-2012 om 12:49
geschreven door Walter
04-09-2012
Met losse teugel en wapperende manen...
moeten wij de bekrompenheid , de kortzichtigheid en laten wij het maar noemen zoals het is, het totale onvermogen om te dromen, om te denken, om te plannen van te vele van onze zogezegd aan politiek doende medemensen afschudden en ons galopperend in eigen ruimte storten. Oef dat doet goed! Zoals Hoog-Diep mij al jaren obsedeert, zo schotelde ik jaren geleden die hoger vermelde politici een brok tot materie geworden waanzin voor, toch in hun ogen. Stel je voor dat er in Niel dankzij of tengevolge het archaïsche wanbeheer van de steenboeren een overvloed aan putten en industriegronden vrij kwamen. Opvullen, opvullen wat kan men er anders mee doen en zoveel mogelijk verkavelen... Van dat verder opvullen hebben wij het nageslacht alleszins voorlopig kunnen behoeden, van het verkavelen niet. Dat gaat met een heroïsche obsessie en een demonische bezetenheid onverpoosd door en kortelings zullen wij het bebouwen van de laatste kavel feestelijk mogen vieren en wat dan? Oeps, daar hebben ze nog niet aan gedacht. Ik stelde toen mijn droom voor. Niet te nemen of te laten, ik ben toch geen machtsmens, neen een uitgestrekte hand om samen, ik druk nu op Samen, naar een bredere horizon te kijken. Stel je voor dat die toen zo kenmerkende talrijke, kale, lelijke straten, op een (gelukkig)paar na in onze geliefde gemeente, aanplantingen zouden krijgen. Ja boompjes! En geen gewone boompjes maar fruitbomen.... whoeoeoeoeoahhhh! Zot geworden! compleet maf, hij trapt door...... Terug op mijn vurige hengst of was het een merrie. In die straten zouden dan mensen wonen die respect hebben voor natuur, voor overheid en voor projecten, dat is natuurlijk normaal.... Waarom en hoe van waar, leg ik later uit. Vermits er toen nog geen afvalwaterpark(?) bestond, maar er wel biologische mogelijkheden waren om afvalwater dat normaal verontreinigd is te zuiveren voor een bepaald hergebruik, gaan wij deze reeds op meerdere plaatsen toegepaste techniek ook hier invoeren, want wij hebben hier de mogelijkheid. ( Ook dit leg ik misschien later uit.) Volkstuintjes en gemeente-tuinen leveren groenten en fruit op, naast biologische afval die we composteren en natuurlijk hergebruiken. (Ja, ik leg ook dat uit.) De zuiveringsbekkens leveren een permanente aanvoer van hout. Hout afval is brandbaar en met de in Oostenrijk en Duitsland reeds lang toegepaste techniek een vrij schone energie. (uitleg kan volgen) Scholen, bejaardenhuizen en alle minder bedeelden, die er hoe dan ook in het rijke Niel zijn, gaan de zelf gewonnen producten verbruiken. Wat van tafel overblijft wordt natuurlijk geconsumeerd door andere gasten die dan later ... (hoeft geen uitleg) Wie gaat dat allemaal doen? Belachelijke vraag, in die tijd stonden er lange rijen aan het stempellokaal. Maar er is werk genoeg zelfs voor liefhebbers, vrijwilligers, jong en oud. Pedagogie wordt ingeschakeld, in het lespakket komt er ruimte voor toegepaste "tuinervaring" en gemeenschapszin. Wie vaart er wel bij? Wie zou dat wel kunnen zijn? U, Ik, Wij! Kostenplaatje? Dwaas, voor die uitgebruikte, achtergelaten, waardeloze gronden moet een gemeenschap vergoed worden, niet betalen! (Het is wel anders verlopen, wist U dat,) Maar wat heb je dan echt nodig? Visie, durf, gemeenschapszin, kennis, ondernemingslust, solidariteit, bezieling. Waar haal je dat? Goede vraag, ofwel heb je dat, ofwel sta je er voor open, ofwel versta je er de ballen van, poepsimpel.
04-09-2012 om 11:57
geschreven door Walter
31-08-2012
Over een doodsstrijd en een lijkenpikkersfestijn.
Tegen mijn gewoonte in kan ik ditmaal niet anders dan een snuifje cynisme, een vleugje sarcasme mijn steeds zo bezadigde tekstjes te laten infiltreren. Het zou de leeftijd kunnen zijn of het weer, aan enige politieke activiteit mag deze mij vreemde verbittering zeker niet verweten worden. Niel is politiek dood, tenzij men het brullend gelal van een paar beroepsdrinkers in de steeds sporadischer wordende Nielse cafés als politiek engagement zou bestempelen. Ook de frequente aanwezigheid van onze gebruinde en sympathieke burger nummer één op meestal hetzelfde terras als er zon schijnt, kan de totale afwezigheid van politiek in onze nu al tot overwinteringsslaap gedegradeerde gemeenschap niet tot leven brengen. Voor een feestje met tas en ondertas en een heerlijk broodje moet er geld zijn en dat wordt zo iets als een klompje goud in de tijd van de grote goudkoorts in het toen nog Wilde Westen, of het nu beschaafder zou zijn wordt door kenners betwijfeld. Elke nog overlevende en zieltogende partij die een beetje zelfrespect heeft staat voor de keuze, een bloempje voor een nieuw lid of een bloempje voor een overleden lid. De lege plaatsen van de overledenen worden opgevuld door nog dichter bij elkaar te kruipen en nog argwanender naar de buitenlucht van Niel, Dorp niet ver van de Rupel, te gluren. Met ongekende ijver worden de eeltlagen die de goeroes over de te bannen concurrenten hebben geproclameerd met dikke, weerbestendige verf overschilderd zodat deze eenzame verzetstrijders zich nog nauwelijks kunnen bewegen en hun woorden vanachter een metersdikke muur fluisteren in de doodsreutel van het reeds vernoemde ter ziele gaande relikwie. Ooit was er een tijd dat ik in mijn jeugdige onozelheid,noem het overmoed, noem het onwetendheid, durfde veronderstellen dat ergens in dit op Zondag troosteloze en uitgestorven dorp kiemen van regeneratie zouden opschieten. En ze schoten op en ze kwamen soms, heel zelden tot een flinke groei, maar met alle chemische middelen werden ze door de gevestigde waarden tot naar adem en leven snakkende minimale levensvormen herleid. In Niel kan wat door de geschiedenis heen misgroeid is alleen een nieuwe misgroei baren, zegt men en ik ben geneigd deze vreemde zienswijze meer dan geloof te schenken. Ja, de Sossenhaters en dat zijn er steeds meer in Niel, dat ooit echt Rood was maar het sneller vergat dan goed voor haar was, likkebaarden bij het begrafenisfeest van diezelfde Sossen, die gelukkig voor het Socialisme op enkele onbenulligheden weinig met elkaar te maken hebben. De versieringen in vorm van prachtige bloementuilen en de aanleg van een nieuwe Sint Hubertusplein, dat een oefenplaats is om permanent opnieuw opengebroken te worden, zullen hun luister en glorie al verloren hebben voor de schare zwaar foeterende kiezers manu militari verplicht wordt hun stem tegen iets uit te brengen. Inderdaad zij stemmen voor iets, omdat ze tegen iets anders zijn, of ze er eigenlijk ook maar iets van begrijpen blijft een duistere, onbelangrijke vraag. Het lijkenpikkersfestijn zal doorgaan tot het magere karkas tot enkele verspreide botten met het brandbaar groot vuil wordt meegegeven en indien dit te betalen valt, in een gracht langs de Broeklei voor de vogels zal gedumpt worden... Zal het beter worden? Dit is een dwaze vraag. Is er één aanwijzing dat een nieuwe ploeg het beter gaat doen? Dan moeten wij natuurlijk eerst weten wat beter zou betekenen, en voor wie? Dus neen, het wordt niet beter voor de meerderheid van de burgers die een normaal leven leiden of steeds geleid hebben, Het wordt duurder, moeilijker, eenzamer, onveiliger, troostelozer, kortom een enorme, uitgestrekte slaapstee met een enorm verkeersprobleem en torenhoge belastingen, ingepakt in verharde vervreemding met de zure stank van vreemdelingenhaat. Geniet dus waarde kiezer van de mooie bloemenkorven want de verkiezingen zullen die niet meer opvrolijken. Treur niet makkers, na de ene doodstrijd volgt al de andere doodstrijd, dus voor de lijkenpikkers komen er vreugdevolle tijden aan.
