Geachte lezer, de jongste teksten komen helemaal onderaan, neen en nog eens neen, nu niet meer verdorie toch, omdat ik stapje na stapje deze bescheiden denkoefening op de blog los laat. Het is een persoonlijke visie, een overtuiging die wellicht ook niet steeds op de enige echte waarheid steunt. Men kan slechts proberen zo correct mogelijk te zijn.
Neen dit is niet definitief! Deze tekstjes borrelden op staan hier te blozen zoals ze het daglicht zagen. Als ik tijd en goesting vind me met rode bic en kritisch oog door deze geestelijke erupties te worstelen, zal ik spelling en spraakkunst met de luizenkam uitpluizen. Vandaag zeker niet want ik heb het veel te druk met zaken die me belangrijker lijken. "If I had a secretareske?"
Zoeken in blog
Zoeken in blog
Positief, kritisch denken.
Wat schort er in Niel, in de politiek? Als alleen Einstein zijn mening mocht uiten, dan wordt het erg stil.
Voor een mening opkomen is een stuk verantwoordelijkheid nemen.
25-01-2020
In Calabrië Maffiosi? In Vlaanderen racisten?javascript:emoticon(':?:')
Drie jaar in Zuid-Italië. Het is een rijke ervaring geworden die men onmogelijk kan vatten in de conclusie dat de Pizza's er werkelijk lekker zijn. Dat zijn ze ook, en dat is normaal want Napoli ligt echt niet zo ver en de Italianen zijn lekkerbekken. De vooroordelen die zich in mijn kop hadden vastgezet zijn vervlogen en vervangen door inzicht en meer begrip. Basilicata en Calabria zijn geen Rimini of Lago di Garda. Voor wie hoopt daar het massatoerisme te kunnen genieten heeft er niet veel verloren. Zij, de zuiderlingen, motiveerden mij hun taal te leren en beetje bij beetje inzicht te krijgen in hun leven, in hun problemen en in de zovele aangename, warme soms vreemde aspecten. Met een kamper hoef je niet te blijven in een streek die je afschrikt en onaangenaam is. Het had meer dan drie jaar mogen zijn. Ik kom daar op terug, waarschijnlijk in mijn andere blog. (www.bloggen.be/onze reisjes)
Vlaanderen, het land waar ik geboren ben en al zo lang leef, het was niet meer hetzelfde. Ik herkende het wel maar kende het zo niet. Vermits ik hier de taal niet meer hoef te leren, hoop ik in staat te zijn te ontdekken wat hier veranderd is. Het zal moeite kosten en ik vrees dat het niet altijd prettig zal zijn. Ik ben ook ouder geworden en kijk nu wat kritischer vanuit een andere intense ervaring. Hopelijk wordt mijn blog geen galsteen.
