Geachte lezer, de jongste teksten komen helemaal onderaan, neen en nog eens neen, nu niet meer verdorie toch, omdat ik stapje na stapje deze bescheiden denkoefening op de blog los laat. Het is een persoonlijke visie, een overtuiging die wellicht ook niet steeds op de enige echte waarheid steunt. Men kan slechts proberen zo correct mogelijk te zijn.
Neen dit is niet definitief! Deze tekstjes borrelden op staan hier te blozen zoals ze het daglicht zagen. Als ik tijd en goesting vind me met rode bic en kritisch oog door deze geestelijke erupties te worstelen, zal ik spelling en spraakkunst met de luizenkam uitpluizen. Vandaag zeker niet want ik heb het veel te druk met zaken die me belangrijker lijken. "If I had a secretareske?"
Zoeken in blog
Zoeken in blog
Positief, kritisch denken.
Wat schort er in Niel, in de politiek? Als alleen Einstein zijn mening mocht uiten, dan wordt het erg stil.
Voor een mening opkomen is een stuk verantwoordelijkheid nemen.
19-08-2011
Welke vrijheid beperkt het Socialisme?
Dat de opposanten van het Socialisme overtuigd zijn dat dat dit maatschappelijk systeem de vrijheid beperkt lijkt me begrijpelijk dat mensen die beweren Socialist te zijn dat ook denken en beweren slaat mij met verstomming. Als men zich even over dit verschijnsel buigt, dringen zich de verklaringen onmiddellijk op. Over welke vrijheid heeft men het? Wat verstaat men onder vrijheid en wat begrijpt men als Socialisme en dan het meest cruciale waar heeft een echt socialisme de kans gekregen zich te ontplooien en de vrijheid als één van haar pijlers te vestigen? Wat ik meen betreffende het Socialisme dat geen eindstation heeft, maar de zich ontplooiende weg is naar een veranderlijke, naar een optimalisatie, meen ik dat dit evenzeer past voor Communisme. Elk systeem dat vandaag de pretentie zou hebben nu vast te leggen wat de toekomst mag en moet bieden, stel ik in twijfel. Het is een verstard systeem dat elke dynamische levensvreugde ontbeert. Godsdiensten lossen dit dillemna op door een waas van mystiek, door de macht van de verzuchting en de verbeelding. Hun doelstelling liggen niet in het leven en zijn voor de ongelovige, de atheïst onbruikbaar. Meer nog zij verhinderen of verzwakken het zoeken naar een verbetering op menselijk vlak. Ergens kan men stellen dat ook het Socialisme een geloof is. Een geloof in verbetering, een geloof in solidariteit, een geloof in respect, een geloof in menselijkheid en in alle hogere waarden die de mens mens maakt. Het Socialisme geeft de mens de absolute vrijheid in deze waarden, in deze hoop te geloven. De mens mag er naar streven, meer nog deze intrinsieke of inherente waarden stimuleren elkaar naar een hoger stadium. Er is dus geen sprake van dat Socialisme de menselijk vrijheid beperkt. Dat doet de godsdienst die verplicht de dogma's blindelings te aanvaarden. Het is echter niet zo dat Socialisme de deur open zet om zich te perfectioneren in het negatieve, in het kwaadaardige. Men kan het geen vrijheid noemen om medemensen als slaven uit te buiten, of de natuurlijke grondstoffen tot het eigendom van een elite te verklaren, volkeren in oorlogen te storten, het leefmilieu te verwoesten. Hoe eenvoudig en logisch klinkt dat? En toch het liberalisme dat de verklaring is voor het kapitalisme vindt dit doodnormaal. Wij zijn terug bij het begrip vrijheid. Elke vrijheid stopt daar waar de vrijheid van de ander begint. Hoe komt het dat datzelfde liberalisme dat het woord Liberté zo graag ge-(mis)-bruikt, daar niet over rept? Het is het tegendeel met een mond vol liberalisme versmacht men de basisvrijheid van anderen. Het Socialisme is veel grootser, veel rijker. (spelling en uitdiepen)
19-08-2011 om 14:48
geschreven door Walter
Is Socialisme een einstation? Waar ligt het?
Een spoorweg heeft een eindstation. Gelovigen kennen, of menen hun eindstation te kennen, een hemel. Alle leven heeft een eindstation, de dood. Het begrip eindstation is dus zeer uitgebreid en zeer wel begrepen, of niet? Heeft tijd een eindstation? Ja? Wat was dan het begin? Dus dat kennen we vandaag niet en zouden wij het kunnen begrijpen? Is socialisme een eindstation? Waarvan? Is het het eindpunt van de weg die een volk , volkeren, de mens heeft afgelegd om een op voorhand omschreven doel te bereiken? Dat klinkt zoals de godsdienst ons probeert wijs te maken. Wat is dan dat einddoel? Naast de premier rijstepap met plastiek lepeltjes mogen eten en naar een pornofilm kijken? Als iedereen rijk en gelukkig is? Dan komt er een varkentje met een lange snuit en het verhaaltje is uit... Onbruikbaar. Ik zie Socialisme als een weg die verder leidt en steeds verbeterd wordt. Het doel is niet het eindstation maar de permanente verbetering. Zoals wij slechts een beperkte visie van de toekomst op middellange termijn kunnen veronderstellen en op lange termijn alleen vaag gissen mogelijk is, is het beeld van het Socialistisch eindstation een veranderlijke. De weg er heen is een permanente verbetering naar een veranderlijke. Wie of wat bepalen het gebruik van de weg? Wie en wat mogen de weg bepalen? Wie en wat bepalen de richting van de weg naar de veranderlijke? De weg is een streven naar verbetering. Zelfs als wij het begrip verbetering enigszins kunnen omschrijven tot een universeel bruikbaar begrip stelt zich de vraag of deze weg geen interne tegenstrijdigheden zal opwerpen. Alleen over deze weg, doelstelling, gebruikers van, kan zo diep ingegaan worden dat alleen een permanent zoeken en aftasten rekening houdend met alle belanhebbenden zonder exclusiviteit een schier bovenmenselijke inspanning zal kosten. Hoewel als wij naast kennis ook een begrip als algemeen respect inbouwen wij een precieser denkinstrument bekomen. (Respect meer uitwerken en ook verantwoordelijkheid voor inbrengen)
19-08-2011 om 02:11
geschreven door Walter
Is sociaal democraat de redding?
Wat vertelt Wikipedia over dit verschijnsel? --Sociaaldemocratie is de aanduiding voor een politieke beweging die op democratische wijze binnen de bestaande maatschappelijke of politieke orde een sociale wetgeving of een geleidelijke hervorming op grond van min of meer egalitaire beginselen voorstaat. Sociaaldemocraten zijn aanhangers van deze beweging, die van oorsprong een gematigde vorm van socialisme is.
Vaak wordt de term socialisme gebruikt om sociaaldemocraten aan te geven, al is socialisme een breder begrip dat ook linksere ideologieën binnen en buiten het parlementair stelsel (zoals al dan niet revolutionairecommunisten en soms anarchisten) omvat. Ook worden er wel vraagtekens gesteld bij de indeling van sociaaldemocratie onder socialisme, vooral door linksere socialisten.--
Zoals paddestoelen opkomen op het einde van de zomer en vooral na een flinke regen zo zijn er plots in de socialistische familie sociaal democraten opgeschoten. En niet zoals bij de bekende heksenkring bleef dat groepje nieuwkomers in een beperkte omgeving maar ze schoten overal uit de bodem. In vele / alle Socialistische partijen groeiden ze door naar de top. Ze woekerden op de voedselbodem die vorige generaties hadden gemaakt. Zijn ze uit de traditionele werkmansbroeken gesproten? Spreken ze de oude strijdtaal? Herken je ze aan hun rode sjaaltje?
Ik meen telkens neen te kunnen zeggen. Zij maken er een punt van hun doelstellingen op een democratische wijze te willen bereiken. Door dit standpunt in te nemen beweren zij expliciet dat Socialisten die democratische weg niet wensen te bewandelen. Met welk recht stellen zij dat? Die bewering impliceert dat zij los van de evolutie van de maatschappij de democratische weg willen bewandelen. Is dat een lokmiddel voor de andere politieke strekkingen om hen gerust te stellen dat met hen er geen moeilijkheden te verwachten zijn? Waarschijnlijk is dat de grond. Tegelijkertijd knippen ze de vleugels van de Socialisten die zich kritischer opstellen tegenover de maatschappij. Socialisten mogen de democratische werking van de democratie kritisch bekijken en er op reageren, dat kan anderen ongerust maken en doen besluiten, dat ze liever niet met zulke partij willen samenwerken. Sociaaldemocraten beweren op te komen voor de belangen van wat we de loontrekkers, middenstanders en zwakkeren noemen. Zij willen er wel voor opkomen maar zeker geen potten breken en niemand te erg tegen de schenen trappen. Het is dus een zeer flauwe vorm van een flets socialisme dat zich nestelt in de bestaande vorm van de democratie. (verder uitwerken en bijschaven)
19-08-2011 om 01:41
geschreven door Walter
18-08-2011
Niets gemakkelijker dan bedriegen...
"Door de eindeloze verspilzucht van Links zullen wij (wie zijn wij?) ons blauw(lees zwart) betalen aan belastingen", brult het koploze koor van de achterban van de vette koning van de "echte" Vlamingen. Eigenlijk leuk en triestig. Had ik een glazen bol en heette ik Madam Blanche of zo, dan kon ik vermoedelijk vaststellen dat die koplozen of vooral hun voorbeelden juist de kampioenen van het zwartwerk, van de kleine en grote ontduikers in hun rangen koesteren. Het zal wel niet prettig zijn als je al zoveel energie in ontduiken steekt, dat daar dan zo'n schriel haantje kakelt dat hij wat aan dat diefachtig geknoei wil gaan doen. En hup daar worden de bloedhonden in het veld gestuurd om de jacht op het pluimvee in te zetten. "Die eindeloze verspilzucht..." Ik ga daar niet nog eens op reageren. Als die koplozen niets nodig hebben, moeten ze maar zitten knorren op een ijsschots. Daar zitten ze een poosje stil, wij horen ze niet en wij hoeven niets uit te geven voor hen. Dat wordt dan een echte win,win situatie. Wij moeten ons geen zorgen maken dat ze ontduiken, en wij moeten ook niets voor hen uitgeven. Maar ik ben geen Madam Blanche. Ik probeer sereen en eerlijk te zijn en vermoed of beter wil halsstarrig vermoeden, dat verloren gelopen schapen uit betere stallen in dat hok terecht zijn gekomen en nu nog gewoon zijn hun plicht na te komen. Daarom blijf ik verkondigen dat niet elk varken Jules heet. In den hemel krijgen wij rijstpap met gouden lepels en als wij ons wat laten besnijden kunnen wij misschien aanspraak maken op een reeks maagden. Ik sta er op dat ik kan zien welk vlees ik in de kuip heb, maagd is niet gelijk aan maagd. In het paradijslijk Vlaanderen waar de Vlaamse strijdliederen door de verkavelde bossen zullen slierten om de roem en de glorie van den Vlaamschen Heiland te vereeuwigen zullen aan de palen gebraden kippen hangen en dag en nacht zullen dikke, malse, gebruinde frieten onder een klod vettige mayonaise van overheidswege aan de koplozen aangeboden worden. 's Nachts zullen zij dromen van slachtpartijen en zwelgfeesten waarin zij herdenken een lui volk dat leefde van bloedzuigen en niets doen een enorme poep te hebben laten ruiken. Dat volk is die stank nooit meer te boven gekomen, in die droom. Even ernstig. tot mijn tevredenheid, stel ik vast dat de fora van de krant op het internet, minder bezoedeld worden door rechts gebazel. Is de kassa leeg? Zit de mot er in? Groeit er toch onzekerheid wat betekent dat er een begin is van een soort denken? Het is verheugend maar een bekeerd varken maakt nog geen mooie lente. Nog veel verheugender is de vaststelling dat Linkse ridders te tonele verschijnen in schitterende harnassen met open vizier en met vaandel en wimpel. Eindelijk vallen de eerste druppels Linkse gedachten verfrissend op de de hete, verdorde rechtse bodem van bloederige haat en afgunst. Laat het een stortbui worden. Een brave stortbui die de vruchtbare aarde niet wegspoelt. Een bui die fris jong rood doet opschieten , als de machines van de beurs ze maar niet vermalen voor ze kunnen bloeien. Bedriegen is ongelooflijk gemakkelijk als er zijn die absoluut willen bedrogen worden. Het bedrog ontdekken en aankaarten is wat moeilijker.
18-08-2011 om 18:25
geschreven door Walter
16-08-2011
Rechtse stinkballonnen doorprikken, pffffft, bah!
De Sossen, ik kots van die term, dus de socialisten delen ons (rechts spreekt over "ons" dat is dus dat van hen) geld uit. De ... presteren zelf niets, maar maken schone zwier op "ons" kosten. Het thema van rechts. Dat is het programmapunt dat bij voorbaat aanslaat bij hun troepen. Zulke idiotie behandelen is belachelijk, maar nog veel belachelijker is dat een massa dwazen het gelooft en deze slogans met ogen toe in de wind staat te brullen. De grote massa werkende mensen betaalt belastingen. Zij hebben geen keuze, zij moeten. Dus "ons" dat slaat, in tegenstelling met de rechtse vergiftigingsindoctrinatie, op alle mensen die belastingen betalen. Alleen al dat woordje is bedrieglijk misleidend gebruikt. Ons zijn de correcten, en dan zijn er die anderen, de knoeiers in't klein, in't groot, in 't afstotelijk groot. De.... smijten met geld... En land dat meewil met de internationale stroom, en niet in de oertijd wil blijven steken, moet zich uitrusten. Wegen, havens, vliegvelden en hun aanleg en onderhoud kosten handen vol geld. Scholen, ziekenhuizen, bejaardenhuizen en gevangenissen en tussen deze instellingen mag toch wel een verschil zijn, worden gebouwd, vernieuwd, onderhouden en moeten functioneren, ook dat vergt handen vol geld. Er moet orde zijn en men wil zich ook bewapenen ( dat heet verdedigen tegen de vijand) en geschillen moeten opgelost geraken (soms) en daar is veel volk voor nodig en die moeten kunnen werken. En om al die onkosten te beheren is er een enorme administratie nodig die ook ergens haar papieren moet kunnen leggen, weer handenvol geld. Wie regelt dat of beter wie pallabert er eindeloos over wat moet, kan, zou kunnen maar niet mag? De politiek. In vroegere tijden waren dat de wijzen die omwille van hun wijsheid deze verantwoordelijkheid op zich namen, nu is dat een vetbetaald beroep, soms, meer en meer bijna erfbaar. Werklozen, zieken, gepensioneerden, studerenden hebben rechten bekomen om te mogen overleven, bedrijven en firma's vinden dat subsidies alleen aan hen mogen gegeven worden, maar de groep groeit en zij weigeren die hoogst zelden. Zelfs sterke gezonde sportmensen eisen subsidies, ook kunstenaars. De godsdienst die beoefend wordt door mensen doe in hogere sferen beweren te leven, kunnen die taak niet behoorlijk uitvoeren als zij zich met wereldse zaken zoals geld verdienen mogen bezig houden. Als die godsdiensten in naam van de liefde en verdraagzaamheid eisen eigen ziekenhuizen, scholen, universiteiten,homes voor bejaarden en personen die opvang nodig hebben, te moeten bezitten, om niet besmet te geraken met een geest van pluralisme dan schenkt de staat bergen geld aan die godsdienst ( en het worden er steeds meer). Internationale verplichtingen laten de staat ook opdraaien voor vredesmissies en humanitaire acties, zoals dat ook in het eigen land gebeurt. Ook deze sommen zijn enorm en dat is niet altijd verloren geld, want vaak komt dat via omwegen terug bij bedrijven en instellingen. Deze onvolledige te kleine opsomming van posten die het land handen vol geld kosten zou elke Belg toch moeten kennen. VB, waarover ik verder niets te zeggen wil hebben, en NV-A , waarover ik in de toekomst zo weinig mogelijk wens te zeggen te hebben, blijven maar schreeuwen dat het de Socialisten zijn die al dat geld uitgeven. En die twee blijven maar raaskallen dat het hun geld is dat uitgegeven wordt. Was dat maar waar. Was dat waar dan waren de Linkse partijen oppermachtig, dan speelde rechts een figurante rolletje, dan was er meer eerlijkheid en gelijkheid. Dat leefden er niet vele Belgen en allochtonen en papierlozen onder de bestaansgrens. Dan moesten gepensioneerden niet bezuinigen op voeding en kleding. Dan kreeg onderwijs de mogelijkheid echte kwaliteit te leveren en onze ziekenhuizen konden hun personeel correct betalen. België zou zijn inwoners een service geven op alle gebied die een rijk land zijn inwoners verplicht is. Maar, dat is dus niet. De... delen "ons" geld niet zomaar uit. Die macht hebben ze niet. Waarom verspreiden "zij" die leugens?
Dit tekstje zat al bijna een jaar in de pijp, het is nu nog erger, de feiten halen de berichten in en de brutaliteit van de graaiers kent no limit.
