Een bekend citaat van Antonio Gramsci: ‘De oude wereld ligt op
sterven, de nieuwe wereld laat nog op zich wachten en in dat clair-
obscur verschijnen de monsters.’ Hij zal het indertijd over Stalin en
Mussolini hebben gehad, en misschien over Hitler die eraan kwam. Nu
zou hij kunnen schrijven over Poetin, Netanyahu en Trump – we lijken in
vergelijkbare tijden te leven. (Interview in De Morgen, gepensioneerd
maar gemotiveerd oorlogsjournalist Rudi Vranckx, 14/07/25)
Helaas veel te weinig mensen beseften de vreselijke boodschap die
Gramsci ons gaf en hij niet alleen. De blinde massa duwde de politiek
verder in de fatale, onmenselijke , destructieve richting. Een
gewelddadige repressie doet zelfs de moedigsten onder ons oppassen
om nog een mening openlijk bekend te maken.
Een democratie valt of staat met een grote meerderheid aan
ontwikkelde mensen. Waar zijn die gebleven? Of werden ze niet meer
gevormd. Welke verantwoordelijkheid draagt het onderwijs en de
verslavende op sensatie levende media?
Voor te veel medemensen was alles belangrijker dan te merken dat wij
in de grote pot van de monsters langzaam, maar steeds vlugger aan het
gaar stoven zijn, tot een kleurloze, gedachteloze massa die alleen voor
de monsters dienstig zijn.
het orkest op de Titanic speelde voort, de parties, wuif en
zuipconcerten vullen het nieuws, verdringen zelfs de meest
beschamende onverschilligheid voor een ontoelaatbare
oorlogsbarbarij .
Moet je vandaag een superman, een held, een profeet, een ..of een gek
zijn die zich rot schrikt om de waanbeelden die hij meent te zien, horen,
voelen, ruiken en die hem de keel toeknijpen. Dat zal het zijn, wij zingen
, dansen en wuiven de arm kapot in een orgasme van stampende
blinde zaligheid.
Verdomme, reageer toch, schud de politieke omhulsels wakker, jaag ze
naar de bronnen van verantwoorde kennis en verplicht ze onmiddellijk,
en zonder verpozen het bijna onmogelijke te doen om de monsterlijke
en vetter wordende sneltrein naar de verdoemenis nog proberen af te
remmen.
Moeten alle wezens , elk leven door een ontspoorde, verachtelijke
machtsconcentratie uitgeroeid worden, is geld dan echt het enige? Is
ongeremde macht over het leven het enige doel van dit leven.Wat zouden de Goden zeggen, konden ze spreken. Ik hoor niets, of
toch, de natuurgoden kreunen, wenen, breken, verdrogen en sterven
onschuldig en alleen een onverdiend lot. Planten dieren het leven
zij............
Is het werkelijk al zo ver?
Of blijven wij verder wuiven en wiegen en feesten....
Walter.
25-07-2025 om 19:28
geschreven door Walter
|