Spijtig dat dahlia's geen vaste planten zijn. Je moet dus elk jaar de knollen uit de grond halen en vorstvrij opbergen. Enkel na een zachte winter kan je soms geluk hebben dat een plant die je vergeten op te graven hebt, toch opnieuw de kop opsteekt en voor nieuwe bloemen zorgt.

Geen enkele bloem heeft zo een verscheidenheid in kleur en vorm als een dahlia en vlinders en bijen zijn er verzot op.

Ik heb de knollen een paar jaar na elkaar proberen te overwinteren, maar elk jaar mocht ik er een aantal weggooien ook al verzorgde ik de knollen tot in de puntjes vooraleer vorstvrij te bewaren.

Hierboven een wit exemplaar.

Opbrengst van één dahlia knol.

Rood en geel dat zijn de kleuren van ... jewel :-)

In duplo.

Mooi hé?

Vuurrood. Een echte rode duivel. Ik voel de passie al opborrelen :-)

Mijn besluit staat dus vast. Ik koop liever elk jaar nieuwe exemplaren en geniet dan ten volle van een bloemenpracht van nieuwe soorten. 

Het stuifmeel laat ik aan de gevleugelde dieren over.

Hieronder een vaas met hoofdzakelijk dahlia's. Leuk plaatje toch?