Irissen heb je in verschillende kleuren. Wij hebben de meest courante twee soorten staan: de gele en de blauwe lis.
Hieronder vind je een 4-tal foto's van beide.
Vermeerderen hoeft niet, ze zaaien zich zelf uit en taak is dus om op het ogenblik dat de zaaddozen open staan zoveel mogelijk de zaden ter verwijderen zodat je tuin niet wordt overwoekerd.
Hibiscus of Altheastruik heb je in verschillende kleuren. Blijkbaar zouden er circa 20 variëteiten bestaan.
Wij in onze tuin hebben ze in drie kleuren:
een witte variant met rood hart
een rode variant met wit hart
een lila variant met wit hart
De rode variant
De witte variant
De stamper van de hibiscus is enorm geliefd bij bijen.
De lila variant
Gesloten bloemknoppen in de lente.
Vermeerderen van hibiscus is simpel. De plant zorgt namelijk zelf voor nieuwe plantjes aan de voet van de hoofdplant.
Je trekt dus gewoon de nieuwe plantjes met wortel uit de grond en verplant ze in een pot of in de volle grond. Je kan ze evenwel ook stekken indien je wenst.
Snoeien doe je best in de maand maart. Je knipt dode en naar binnen groeiende takken weg en als je plant te groot wordt top je de plant naar de gewenste hoogte.
Hosta's zijn één van de gemakkelijkste vaste planten om in je tuin te hebben.
Zij bestaan in verschillende varianten die een mooi contrast vormen met de bloemen en struiken in je tuin.
In de lente en zomer kun je genieten van mooie groene bladeren en in de herfst wordt dit prachtige visuele aspect aangevuld door bloemenparen. In de winter daarentegen sterven de bladeren af. Maar niet getreurd, in het voorjaar zijn ze er terug.
Als je naar een tuinbeurs gaat zou je versteld staan hoeveel verschillende soorten hosta's er op de wereld bestaan.
Hierna een aantal foto's uit onze tuin.
Mooie groen witte accenten met bloemen op de achtergrond.
Deze soort heeft blauwgroene bladeren
Mooi geel hart + de gele bloemenparen van de vrouwenmantel er omheen.
Hosta's delen is niet moeilijk, zie voorbeeld hierboven.
In 2003 besloten we een veranda te laten bouwen, dus een uitbreiding naar de tuin toe.
Na een uitgebreide prospectie bij verschillende verandabouwers (meer dan 10 constructeurs) en tevens een bezoek op Batibouw kozen wij voor een firma ver van onze deur, nl. de firma Janssens uit Lier omdat deze firma en de verkoper die ons werd toegewezen 100 % vertrouwen uitstraalde.
We zijn nu bijna 20 jaar verder en de veranda beantwoordt nog steeds volledig aan onze verwachtingen, vandaar deze bijdrage op mijn blog.
Onze veranda met pergola werd ook vereerd met een artikel met foto's in het magazine "Tuin & Veranda's" van 2005 (zie bijlage).
Na de nodige vergunningen werd in het voorjaar van 2004 gestart met de bouw van de veranda.
Hierna een aantal foto's die ik in gescand heb, want op dat ogenblik had ik nog geen camera met geheugenkaart.
Achterzijde van onze woning voor de start van de werken
Daar zijn ze met het grof materieel en de start van de grondwerken.
Foto hierboven en hierna: bekisting.
Storten van beton.
Klein muurtje bouwen + plaatsen van dorpel.
Eerste aluminium profielen worden geplaatst.
Het dak van de veranda werd in het bestaande dak van de woning ingewerkt.
Koepel geplaatst.
Buitenzijde veranda in het groen, binnenzijde ecru. Dus bi-color.
Toen we in 1986 ons huis bouwden volstond een regenwaterput van 5000 liter ruimschoots. Op dat ogenblik sprak men namelijk nog niet over de klimaatopwarming. Meer en meer stellen we evenwel vast dat deze put steeds vroeger op het seizoen leeg komt te staan als we een droog voorjaar kennen.
Om dit tekort op te vangen, hebben we ook nog een aantal regentonnen geïnstalleerd om hemelwater op te vangen:
2 tonnen van 300 liter (muurmodel)
2 tonnen van 210 liter
2 tonnen van 200 liter
Maar we moeten vaststellen dat ook deze opvang van regenwater niet volstaat om een droge lente en zomer te overbruggen vooral gelet op het feit dat het vijverwater (verdamping) ook af en toe dient bijgevuld. Afgelopen zomer legde ik zelfs de waterval stil om verdamping tegen te gaan.
Een Sering of meiboom heb je in drie kleuren: wit, lichtpaars en donkerpaars.
Hierna een aantal foto's van een donkerpaarse variant in onze tuin.
Vermeerderen is niet moeilijk door de uitlopers die deze boom krijgt. Het volstaat de uitloper uit te graven en te her planten.
Snoeien doe je best nadat de bloemen zijn uitgebloeid en beter is voldoende terugsnoeien kort na de bloei zodat de plant zich kan voorbereiden voor het aanmaken van nieuwe bloemknoppen voor het volgende jaar.
Op een tweede bloei moet je niet rekenen bij de grote Syringa of seringen.
Seringen die onderaan wat kaal zijn snoei je beter flink terug tot een halve meter boven de grond.
Vingerhoedskruid vind je vooral in
bossen of op braakliggende terreinen, maar ik vind dit persoonlijk een mooie
plant met dito bloemen en dus mochten er een aantal exemplaren in onze tuin
niet ontbreken.
De bloeitijd situeert zich vooral
tijdens de zomermaanden.
De kleuren variëren van wit, naar roze tot roodpaars.
Opgelet! Alle delen van de plant zijn giftig.
Hierna een aantal foto's van vingerhoedskruid genomen in het Raspaillebos.
De reukbrenger bij uitstek op een
winderige avond!
Dus een verwittigd man (of vrouw) is er twee
waard. Zet deze plant in de nabijheid van de keukendeur of op een locatie niet
ver verwijderd van je terras of bankstel om volop van zijn aroma te genieten.
Je begint met een klein plantje op te
leiden langs een klimrek of pergola en binnen een paar jaar heb je een hoge
volwassen plant die je moet inperken want hij durft andere planten te
overwoekeren. Wij ondervonden dit bij onze klimrozelaars en onze clematis.
Snoei hem dus regelmatig bij, je zal hem geen pijn doen.
Wij hebben deze in twee kleuren: een
rood-wit exemplaar en een geel-wit exemplaar. Ruiken doen ze allebei super heerlijk.
De "gele" kamperfoelie (zie rechts tuinhuis) overwoekert stilaan de klimroos.
Wil je deze plant vermeerderen dan
volstaat het een twijg onder de aarde te stoppen en de twee uiteinden een
tiental centimeter er bovenuit te laten steken.
Hou kamperfoelie tijdens een warme zomer wel
in de gaten want omdat hij zo woekert neemt hij ook veel grondwater op en
hebben de bladeren de neiging om vlug te verdrogen en af te sterven. Verdroogt hij toch, geen
probleem, hij is een overwinnaar en zal zeker herrijzen.
Ook in bosrijke omgevingen treft je
kamperfoelie aan. Ik heb hem in het Raspaillebos bij ons in de buurt al op
verschillende plaatsen zien staan (zie foto hierna).
Ik ben Erik Dhaeyer, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Nonkel Erik.
Ik ben een man en woon in Galmaarden (België) en mijn beroep is gepensioneerd preventieadviseur.
Ik ben geboren op 26/09/1957 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tuinieren, reizen, wandelen, fotografie, lekker uit eten gaan, ....
