 |
|
|
| 23-07-2012 |
 Kentucky |
|
We zijn vandaag verhuisd en hebben een prima plek aan een heel groot meer bij Summerset Kentucky. We blijven hier 5 dagen staan want de komende week is hier een grote Fair met op een bepaalde avond een rodeo. De rodeo willen we graag bijwonen, want zoiets hebben we nog nooit gezien. Waar we heel erg van staan te kijken is dat er sinds de drooglegging in Amerika, het nog steeds verboden is in Kentucky om alcohol te verkopen. Bier is wel toegestaan zelfs in de supermarkt (alleen niet op zondag), maar geen wijn of sterkere alcoholische dranken. Dick wil heel graag weer een keer Coq au Vin eten en daar heb ik rode wijn bij nodig en dat is in deze staat niet te krijgen. Met de Coq au Vin moeten we dus wachten tot we in West Virginia zijn.
|
|
|
|
|
| 24-07-2012 |
| Barbeque |
We hebben vandaag een barbeque gekocht, een heel kleine want voor die 2 stukjes vlees die wij eten hebben we geen grote nodig en hij moet ook nog eens opgeruimd worden. Het werd een opvouwbare barbeque. Toen Dick de kooltjes erin deed stortte hij al in. Je kunt de kooltjes er alleen in doen als het rooster er af is. Wanneer je het rooster er op legt kun je de kooltjes niet meer aansteken. Dus eerst de kooltjes erin, aansteken en wachten tot alles goed brandt, dan het rooster erop, maar het rooster moet je tussen 2 gleuven schuiven. Het rooster moet alles in verband houden. Het rooster op de barbeque schuiven gaat bijna niet, want dan is het vuur al te heet. Al met al een miskoop. Dick heeft nog wel het vlees geroosterd en we hebben marshmellows boven het vuur warm gemaakt voor de smoors.
Morgen gaan we de barbeque schoon maken en dan gaat hij weer terug naar de Walmart. Vanavond hadden we daar geen tijd voor, want om 7 uur begon het "Truck & Tractor pull" festijn op de Fair. De Fair is eigenlijk een grote kermis. Dit keer bij een "arena", waar allerlei evenementen worden gegeven als truck en tractor trekken, een rodeo enz. Het is de bedoeling dat de trucks één voor één een heel groot en zwaar voertuig voor trekken over een bepaalde lengte. De eerste truck die het probeerde blies zijn motor op. Het was een gigantisch lawaai en het stonk behoorlijk. Tijdens zo'n evenement zie je heel veel Amerikanen met ronde kartonnen bakken (de grote van een soepbord) met voedsel lopen. Het zag er wel lekker uit, maar wij wisten niet wat er nou op die borden lag. Op een gegeven moment kwamen we er achter dat het ene gerecht gemaakt was van een soort beslag, dat tijdens het frituren allemaal stukjes waren geworden, met poedersuiker erover. Het andere gerecht waren gesneden uien in deeg en daarna gefrituurd met een bakje saus in het midden en dat hebben we uitgeprobeerd. We hebben maar één bord genomen. In eerste instantie vonden we het wel lekker, maar één bord voor ons tweëen was veel teveel en te vet. Amerikanen eten gewoon zo'n bord in hun eentje leeg.
We moesten in het donker naar de camping, dat was voor ons ook de eerste keer om in het donker te rijden. Het was op het laatste stuk vreselijk donker, maar we hebben de camping en de motorhome gevonden.
Morgenavond gaan we naar de rodeo. We zijn benieuwd wat ons te wachten staat.
|
|
|
|
|
| 25-07-2012 |
| Rodeo |
Vanavond was de avond van de rodeo. Het weer dreigde eerst roet in het eten te gooien. In de verte hingen donkere wolken en het bliksemde en donderde steeds, maar het is gelukkig droog gebleven. Toen we bij de parkeerplaats van de fair aankwamen, wees iemand van de organisatie ons een parkeerplaats aan en zei: "Hi guys, jullie staan bijna op dezelfde parkeerplek als gisteravond". Deze man herkende ons van de avond ervoor, of hij herkende de Jeep. We hebben dus voor het eerst een echte rodeo gezien en het was superleuk. Het hele plaatje was compleet met natuurlijk paarden, cowboys, cowgirls, stierkalven, grote stieren en stoere mannen die daar op gingen rijden en ook zo weer op de grond lagen. Aan het onderdeel western rijden deed ook een meisje van 4 jaar mee op haar pony en zij kreeg een heel groot applaus. Verder was er een rodeo clown aanwezig die het publiek tussen de bedrijven door ging vermaken met echte Amerikaanse humor (moet je van houden) alle kinderen vonden de clown geweldig. We zijn tot het einde gebleven en hebben ons geweldig vermaakt.
|
|
|
|
|
| 26-07-2012 |
| The battle of Mill Springs |
We hebben ons vandaag weer eens verdiept in de Civil War. In januari 1862 vond de eerste veldslag van Kentucky plaats in Mill Springs. We zijn naar het visitor centre en museum gereden en hebben eerst allerlei informatie gekregen over de veldslag, daarna hebben we een film bekeken en het kleine museum bezocht. Er is niet zolang gevochten als op andere slagvelden waar we ooit zijn geweest. De Amerikanen proberen alles wat nog doet denken aan de veldslag te bewaren. We hebben een rit met de auto gemaakt langs alle National Historic Landmarks. Het viel ons een beetje tegen.
Het was een prachtige route door het heuvelachtige boerenland van Kentucky. Ook hier kwamen we weer huizen tegen die door de bewoners waren verlaten. De huizen blijven dan staan tot ze vanzelf instorten er wordt hier geen huis afgebroken. Een van de bewoners is waarschijnlijk vertrokken, omdat hij geen goede tv ontvangst had. Dat komt ervan als je je schotel zo plaatst.
|
|
|
|
|
| 27-07-2012 |
| The Brown-Lanier House |
The civil war speelde vandaag weer een rol. We hebben "The Brown-Lanier House" bezocht en in het huis een rondleiding gekregen. Het huis heeft een grote rol gespeeld in "The Battle of Mill Springs". Het huis was hoofdkwartier voor 3 generaals die betrokken waren bij de veldslag . In een muur in de gang zit nog een groot gat van een kanonskogel. Het huis heeft 2 verdiepingen en de trap en veel ander houtwerk is nog origineel, verder is er in het huis veel gerestaureerd. Tegenwoordig kan er in het huis getrouwd worden en dient het als "Bed en Breakfast", het kersverse bruidspaar kan dus gelijk blijven voor de eerste huwelijksnacht. Van oorsprong was het huis een molenaarswoning. Op het terrein van het huis is ook een molen gebouwd in 1840, in 1876 brandde deze molen voor een deel af en werd in 1877 herbouwd. Het is een graan- en mais molen. De molenstenen worden aangedreven door het grootste waterrad van Amerika. In de omgeving zijn een aantal bronnen die het water leveren voor de molen. Gedurende de zomermaanden wordt de molen op zaterdag- en zondagmiddag in werking gesteld en wordt er ook echt graan gemalen. Gedurende de werking is de molen open voor publiek. We liepen een beetje om de molen te kijken toen er een vrijwilliger van het Corps van Engineers naar ons toekwam en vroeg of we de molen van binnen wilden bekijken en uitleg over de werking wilden hebben. Dat is vreselijk leuk, als iemand er over gaat vertellen. In eerste instantie loop je rond en vindt alles even indrukwekkend, maar als een enthousiaste vrijwilliger ook nog eens van alles over de molen weet te vertellen, wordt het echt interessant.
|
|
|
|
|
| 28-07-2012 |
| Carter Caves State Resort Park |
Vandaag was een reisdag. We hebben een prachtige route gereden door het Daniel Boone Forrest. De naam van het forrest kwam ons al bekend voor en...ja hoor we zijn hier vorig jaar ook geweest. We zijn nu aan de andere kant van het forrest en zitten een heel eind uit de bewoonde wereld, de dichtst bijzijnde Walmart is 30 mijl weg. Gelukkig hebben we nog eten genoeg in huis, als je er 30 mijl heen en 30 mijl terug voor moet rijden, worden de boodschappen wel heel erg duur. We staan op het Carter Caves State Resort Park. Er is hier in de omgeving van alles te zien. We blijven hier tot 1 augustus.
Dit is een familiecamping en er zijn hier heel veel kleine kinderen tot een jaar of 10. Bij de receptie kreeg ik een brochure mee waar alle activiteiten van deze week in staan. Er wordt heel veel voor de kinderen gedaan.
Wat heel erg opvalt is dat er zoveel belangstelling is voor onze motorhome. We stonden hier nog geen 2 uur en we waren al door zeker 10 mensen aangesproken, die allemaal vertelden hoe prachtig en bijzonder ze onze motorhome vonden. Eén man vroeg zelfs of hij foto's mocht maken, hij wilde de foto's aan een vriend van hem laten zien. Toen Dick vroeg of hij ook even binnen wilde kijken, stond hij gelijk binnen. Onze buurman wilde graag even onder de motorkap kijken, want hij is monteur geweest van hele grote caterpillar motoren. We kwamen vanmiddag aan met prachtig weer, het was heel erg warm. Om 8 uur leek het net of er een gordijn langs de hemel werd geschoven, allemaal donkere wolken en nu regent het behoorlijk.
|
|
|
|
|
| 29-07-2012 |
| leuke camping |
We hadden gepland om vandaag iets van de omgeving te gaan zien. Ik was s'morgens bezig met huishoudelijke zaken. Ik wil niet in detail treden, want het wordt zo eentonig om het steeds over de was te hebben. Dick vond dat de waterdruk niet goed was en dacht dat het misschien aan onze water toevoer lag. Hij heeft de slang en haspel uit een kast gemonteerd. Dit klinkt eenvoudiger dan het is, want hij moet daarvoor op de grond liggen onder een klep van de kast die niet ver genoeg open kan. De haspel zat met 3 schroefjes aan de bodem van de kast gemonteerd en toen hij er met een schroevendraaier aan kwam braken ze af, omdat ze helemaal geroest waren. Hij heeft de kast en alle onderdelen die gedemonteerd waren schoongemaakt en toen moest de hele handel weer in elkaar. Om de haspel vast te zetten moesten er wel nieuwe schroefjes worden gekocht en dat midden in een forrest. Na wat gespeur op internet vond Dick een winkel hier 6 mijl (ongeveer 10 km.) vandaan, waar gereedschap, schroeven en moeren worden verkocht. We werden geholpen door een vriendelijke mijnheer. Dick vertelde wat hij moest hebben......3 moertjes, 3 ringetjes, 3 schroefjes en een boortje. In Nederland moet je dan gelijk zakjes met 50 van ieder kopen, hier kan dat nog per stuk. Hij was niet de grootste klant van deze zaterdag .......
$ 3,79 en hij kreeg er nog een pet bij cadeau, omdat de verkoper het zo leuk vond dat we uit Nederland kwamen.
Thuis gekomen ging Dick gelijk sleutelen. Op een gegeven moment kwam er iemand van de camping langs en deze man vroeg of Dick problemen had......ja, met de druk van het water. Wat blijkt nu.......deze camping bevindt zich op een heuvel en in het dal is een zwembad, wanneer nu het water in het zwembad bijgevuld wordt, valt op de heuvel de druk weg. Dat was er vandaag aan de hand. Hij heeft niet voor niets gesleuteld de hele morgen, want nu zijn tenminste de geroeste schroefjes vervangen.
Vanavond hebben we in het schemerdonker even over de hele camping gelopen en ik heb nog nooit zoveel kinderen op een camping gezien. Ze hebben het allemaal vreselijk druk de hele dag met fietsen, stepjes en waterpistolen. Overal branden kampvuren, iedereen zit buiten en het is een beetje rumoerig. Heel erg gezellig. Er staan op deze camping alleen maar tenten, caravans en fifth wheels. Er is geen motorhome te bekennen, alleen die van ons. Onze buren reizen met een wel heel bijzonder onderkomen. Zij zijn met 3 kinderen met vakantie in een paardentrailer. Een niet voor de hand liggend vakantie onderkomen natuurlijk, maar eigenlijk niet eens zo gek. Ze hebben er een kleine keuken in en slaapplaatsen voor iedereen en in het gedeelte waar de paarden normaal gesproken staan, kunnen de kinderen spelen als het regent.
|
|
|
|
|
| 30-07-2012 |
| trail lopen |
De camping is bijna leeg. De meeste mensen kamperen hier alleen voor het weekend. In Nederland blijf je dan op zondag zolang mogelijk staan, maar Amerikanen zijn voor 12.00 uur meestal al vertrokken. Het is hier nu dus behoorlijk stil. Voor onze buren weggingen kwam de buurman vragen of we geen last hadden gehad van zijn kinderen. De buurman wist natuurlijk niet dat wij wel het één en ander gewend zijn. Wij gaan woensdagmorgen 1 augustus hier weg en we weten nog steeds niet waar naar toe, dat gaan we vanavond uitzoeken.
We besloten vanmorgen om maar weer eens een trail te gaan lopen. We kozen voor de trail van 3,5 mijl ongeveer 5,5 km. dat moesten we aan kunnen. De temperatuur was heerlijk 27 graden. Deze keer werden we niet voor beren gewaarschuwd, maar voor een plant..."poison ivy". Wanneer je in aanraking komt met de plant, kan er een allergische reactie ontstaan en krijg je heel erge blaren. Wij hebben het opgezocht op internet en daar zagen we foto's van mensen die in aanraking waren gekomen met de plant en daar werden we niet vrolijk van. Oppassen dus!!! Het forest heeft nog al te lijden gehad van de laatste tropische storm, er waren heel wat omgevallen bomen. Het pad ging nogal omhoog en omlaag en dat is behoorlijk vermoeiend. Plotseling stonden we voor een houten brug die nogal wat schade had opgelopen door een omgevallen boom. Eerst zijn we voorzichtig over de brug gelopen en toen moesten we nog over een boom klimmen. We zijn nog 2 keer een omgevallen boom tegengekomen, dus onze workout voor vandaag hebben we weer gehad. Na 2 uur kwamen we weer bij de camping aan en we waren het erover eens dat het weer heerlijk was om zo door het bos te klimmen.
|
|
|
|
|
| 31-07-2012 |
| Natural Bridge Trail |
We waren een beetje lui vandaag of eigenlijk niet vooruit te branden. s'Morgens een beetje gerommeld en om 11.00 uur zijn we toch op pad gegaan. We hebben een korte wandeling gemaakt naar een natuurlijke brug. Het bijzondere van deze brug is dat er ook werkelijk een autoweg over heen gaat. Ik heb geprobeerd om het op foto vast te leggen maar dat is niet makkelijk. We hadden afgesproken na de lunch naar het zwembad te gaan, maar dat is er niet van gekomen. We hebben heerlijk gelezen in onze ligstoelen.
|
|
|
|
|
| 01-08-2012 |
| Carter Cascade Cave |
Onder het bos waar wij ons nu bevinden is een heel uitgebreid grottenstelsel. Er zijn 20 grotten waarvan er 4 onder begeleiding van een gids bezocht kunnen worden. Carter Cascade Cave is het grootste grottenstelsel van oost Kentucky. Wij kozen voor een toer van 75 minuten. Het zijn druipsteengrotten en tijdens de wandeling wordt uitleg gegeven over het ontstaan van stalactieten en stalagmieten. In de grotten woont een vleermuiskolonie, we hebben er maar en paar gezien. Ze hingen in een kluit aan het plafond. Overal door de grotten is verlichting aangebracht, anders zie je geen hand voor ogen. De gids deed op een gegeven moment het licht uit en het was aardedonker. In de grot is zelfs een ondergronds meer met glashelder water. Helaas hebben we de ondergrondse waterval niet kunnen zien. Door de regen van afgelopen vrijdag is de deur van de toegang tot de waterval geblokkeerd door stenen.
Het was heel erg jammer dat we de gids niet goed konden verstaan, hij had een heel erg Kenrucky accent.
|
|
|
|
|
| 03-08-2012 |
| foto's museum Charleston |
|
|
|
|
|
|
| Rippling Waters Church of God Campground |
Gisteren was het een reisdag. De rit was op zich niet heel erg lang, maar we moesten boodschappen doen en tanken met de motorhome en de banden van de motorhome moesten wat lucht erbij hebben. Daarvoor moeten we naar een truckcentrum, want bij een benzinepompstation lukt het niet. Dick had van tevoren al op internet opgezocht waar we dat konden doen en er lag een truckcentrum op de route. Het is dus allemaal weer gelukt, maar het kost altijd veel tijd. We kwamen een uur of 4 op de camping aan. We staan op een heel rustige camping van de Babtisten kerk. Een van de bewoners hier zei gisteren dat we de mooiste plek van de camping hebben en dat is volgens ons ook zo. We kijken uit over een meer met 3 fonteinen.......in Nederland zouden we zeggen een vijver........en aan de overkant van het meer staat een heel leuk klein kerkje. Er zwemmen eenden in de vijver en 2 zwanen. Al met al een prima plek.
Vanmiddag hebben we het State Capitol van Charleston (de hoofdstad van West Virginia) en het West Virginia State Museum bezocht. Het State Capitol is een van de grotere State Capitals van de Verenigde Staten. Het is een prachtig gebouw helemaal opgebouwd van marmer. Op het moment dat wij er waren, was er geen gids aanwezig. We hebben dus een brochure gepakt en een self guided tour gelopen. Het is een hele rare ervaring om door zo'n gebouw te lopen, mensen zijn daar gewoon aan het werk. Je voelt je een beetje een indringer, maar iedereen om je heen vindt het normaal dat je daar loopt en soms vragen mensen of ze je kunnen helpen. We zijn in de ruimten van het "Lower House "en "Upper House" geweest en in de "Reception Room of the Governor". De kroonluchters zijn allemaal van kristal en er hingen er nogal wat.
Na de bezichtiging van het State Capitol zijn we naar het museum gegaan. In het museum kun je een indruk krijgen van de geschiedenis van Amerika. Je loopt door allemaal kamers met ieder hun eigen thema. De Amerikanen hebben niet zo'n lange geschiedenis als in Nederland, maar alles wat gevonden en van belang is, wordt in dit museum zorgvuldig bewaard. We vonden het een interessante en leerzame dag.
Morgen gaan we verhuizen naar een gebied waar we waarschijnlijk geen internet hebben, we kunnen wel mailtjes ontvangen en versturen (zonder foto's), maar geen blog maken en zeker niet met foto's. Daarom staat er dit keer een extra lang verhaal op en veel foto's. We zijn ook niet telefonisch bereikbaar. We denken er een week over te doen om het gebied te bekijken. De natuur schijnt daar ontzettend mooi te zijn, we zijn benieuwd.
|
|
|
|
|
| 04-08-2012 |
| Canaan Valley Campground |
|
We zijn op onze volgende bestemming aangekomen "Canaan Valley Resort" en we hebben wel internet, het is niet snel maar we kunnen mails ontvangen en versturen. Het was een lange dag we hebben 290 km gereden over een tweebaans kronkelige weg en het was prachtig. Dick had geen zin om de Interstate te rijden, hij vindt dit veel leuker. Dus gingen we de hele dag berg op berg af, bijna geen auto te zien en soms waren we echt alleen op de wereld. Het gebied waar de campground toe behoort is heel erg uitgebreid, het is een wintersportgebied. De camping is niet zo groot er zijn 34 plaatsen met water, electriciteit en vuil water afvoer. Verder is er een golfbaan, een heel groot zwembad, een conferentiecentrum, een motel en een gebied waar lodges staan. We hebben voor 5 dagen geboekt om de omgeving te bekijken en we denken dat we ons hier prima zullen vermaken.
|
|
|
|
|
| 05-08-2012 |
| Black Waterfall |
Soms is iets niet zoals je verwacht dat het zal zijn. Wij verwachten dat dit forrest een donker en onbegaanbaar gebied zou zijn met heel hoge bomen. Hier dus niet.......het forrest wordt hier wildernis genoemd. De beplanting is heel erg dicht maar laag, je vindt hier maar heel weinig plekken met hoge bomen. We hebben de "Black Waterfall" bezocht en het was één van de mooiste watervallen die we ooit hebben gezien. De waterval is niet echt zwart, maar heeft de kleur van thee die een dag heeft gestaan. De "Black river" is wel een heel erg donkere rivier, soms donker bruin...soms zwart. De waterval en de rivier krijgen de donkere kleur omdat de naalden van een bepaalde naaldboom in het water vallen en deze naalden geven tanine af.We hebben een dirt road gereden die langs de rivier loopt en je komt dan plekken tegen waar mensen hun tent vlakbij de rivier hebben opgezet en dan nogal ver van de bewoonde wereld in de wildernis bivakkeren, op een gegeven moment zijn we gekeerd omdat we nog een ander gebied wilden bezoeken.
De volgende bestemming "Dolly Sods Wilderness". We moesten toch wel een behoorlijk stukje rijden voor we de weg vonden die naar de "Dolly Sods"leidde. Het begin van de tocht ging over een éénbaans- heel smalle- dirt road, door een bos zoals wij hadden bedacht dat het forrest er uit zou zien, heel hoge bomen en aan één kant van de weg een diep ravijn. We klommen alleen maar. We kwamen ook nog wat tegenliggers tegen en dan is het echt passen en meten om elkaar te passeren. Gelukkig was deze weg verboden voor vrachtwagens en we moesten er ook niet aan denken om per ongeluk op deze weg terecht te komen met de motorhome. Op een gegeven moment werd de begroeiing weer lager, maar het bleef echt forrest. Ik had ooit een foto op internet gezien van een plek in de "Dolly Sods Wilderness" waarvan ik dacht.... daar wil ik naar toe. Laten we de plek nou nog vinden ook, het is een opeenstapelling van heel grote rotsblokken aan de rand van een afgrond en ik wilde zo graag op de laatste rots staan. Op de bewuste plek aangekomen ben ik nog wel een heel stuk over de rotsen gaan klimmen, maar op een gegeven moment durfde ik niet meer verder..........ik ben natuurlijk ook de jongste niet meer. Er liep een gezin rond met 3 kinderen en pa en de kinderen sprongen van rotsblok naar rotsblok.
Het vervelende van rondrijden in deze gebieden is dat je nergens een gedetailleerde wegenkaart kan krijgen. Je rijdt op een weg en weet niet waar de weg toe leidt, maar vervelender is dat je ook niet weet hoeveel mijl je nog moet rijden om in de bewoonde wereld te komen. Op een gegeven moment zijn we ook maar gekeerd en terug gereden. Op dit moment is Dick op Google aan het kijken naar de kaart van dit gebied en daar staan zowaar wel alle weggetjes op, dit kunnen we uitprinten en dan gaan we van de week in de herkansing. Het was een heerlijke dag met veel natuurschoon.
|
|
|
|
|
|
| Hieperdepiep Hoera |
Moana is vandaag 19 jaar geworden. Van harte gefeliciteerd en dikke kussenoma en opa
|
|
|
|
|
| 06-08-2012 |
| regen |
|
We hebben gisteravond om 12.00 uur toch Moana nog kunnen feliciteren door de telefoon. De verbinding was heel erg slecht, dus het gesprek was zo afgelopen.
Voor vandaag waren de weersverwachtingen niet al te best, regen, onweer en veel wind. Het werd een klussendag, eigenlijk viel het weer best nog wel mee. Na het eten wilden we een stuk gaan lopen, maar er hingen heel donkere wolken om ons heen. Na 10 minuten zijn we rechtsomkeert gegaan, we waren net binnen toen de bui losbarstte. Hopelijk is het morgen beter weer want er is nog genoeg te zien hier.
|
|
|
|
|
| 07-08-2012 |
| Onze 1ste beer |
We hebben onze 1ste beer gezien!!!!!! We reden over een bergweg en ineens liep er iets op de weg. Ik dacht in eerste instantie....wat een grote hond,...nee het lijkt wel een mountainlion. Toen zei Dick .....nee het is een beer. Op dat moment kreeg de beer de auto in de gaten en liep richting het struikgewas. Voor ik een foto kon nemen was hij verdwenen. Dick reed heel langzaam verder en zag hem tussen de bomen, hij stond te kijken wat wij gingen doen. De foto's zijn niet heel erg duidelijk, maar wie goed kijkt ziet een beer in het struikgewas.
We hadden besloten dat we vanmiddag naar een stuk wetland zouden gaan. Je kunt daar over een boardwalk lopen, je loopt dan een stukje boven het moeras. Dit wetland is ontstaan omdat er continue water uit bronnen komt. Je ziet het water ook in de plassen opborrelen, alleen op de foto is dit slecht te zien. De boardwalk wordt voornamelijk onderhouden door vrijwilligers. Het was heel bijzonder om daar rond te lopen, alleen hebben we nog nooit zoveel vliegen bij elkaar gezien. De wandeling was maar kort en het wetland is om de hoek bij de camping, het was nog vroeg en Dick had nog een plan. Hij wilde naar de plaats Hendricks en dan niet over de snelweg maar over land - en bergweggetjes. Het was prachtig door kleine dorpjes, langs boerderijen en grasland....bijna geen auto te zien. Op een zeker moment kwamen we bij een smalle grindweg en die moesten we op, het ging nogal steil omhoog en omlaag met de nodige haarspeldbochten. Het was prachtig, we reden echt door een woud zoals een woud hoort te zijn, met naast de grindweg een steile afgrond. Toen we beneden in de canyon kwamen stonden we ineens voor een brug (brug kun je het niet eens noemen) over een rivier. We schatten in dat de brug de Jeep wel zou houden en dat ging ook goed. Wij weer enthousiast verder. De Garmin wilde ons over de hoofdweg sturen dus we hebben de Garmin uitgezet. We kwamen bij een heel smal gravel weggetje en ons gevoel zei dat dat de juiste richting was. Dick riep gelijk.....oh wat leuk. Na een eind rijden werd ons duidelijk dat we waren verdwaald. Dit was een echte dirt road zoals wij nog niet hadden gereden. Vol goede moed reden we verder op de gravel weg. Het ging weer heel stijl berg op berg af, we hoopten maar dat we geen tegenligger tegen zouden komen. Na een eindje rijden hebben we de 4wheel drive ingeschakeld, want we slipten toch wel vaak. Dick zei nog kwasi verbaasd "Hoe is het toch mogelijk dat wij altijd op dit soort weggetjes terechtkomen?" De berg af moest Dick de versnelling in 1 zetten. Na 20 minuten slippend de berg af stonden we ineens voor een vrij brede rivier en Dick zegt dood leuk "hier moeten we de rivier over" van schrik heb ik er geen foto van gemaakt, maar riep alleen" nee, we maken rechtsomkeer". We zijn dus die hele weg weer teruggereden en een uur later reden we aan de overkant van het punt waar we niet meer verder konden. Dick heeft de route ingelezen in Google en dan kan je precies zien waar we gereden hebben en het punt waar we voor de rivier stonden. Op Google kun je zien dat de weg gewoon door de rivier loopt!!!!!
We hadden weer een geweldige dag.
|
|
|
|
|
| 09-08-2012 |
| The New River Gorge Bridge |
Gisteren hebben we een korte trail gelopen rond de camping en verder zijn we een groot deel van de dag bezig geweest met een camping zoeken in de buurt van Fayetteville West Virginia. Dat ik daar naar toe wilde heeft de volgende reden. Door de canyon bij Fayetteville stroomt de "New River Gorge National River". De rivier heeft de canyon heel diep uitgesleten en het is de derde oudste rivier van de wereld. Het is een heel groot gebied met bergen en schitterend natuurschoon. Er wordt hier veel aan berg beklimmen, mountainbiken en raften gedaan. De grote trekpleister is "The New River Gorge Bridge". Op televisie heb ik weleens gezien dat mensen aan het bungee-jumpen waren vanaf deze brug en ik heb me altijd afgevraagd waar deze brug nu eigenlijk was......hier dus. Toen de brug in 1977 klaar was, was het de hoogste en breedste stalen boogbrug van het westelijk halfrond, waar verkeer over rijdt. De brug is 924 meter lang en de boog is 518 meter lang. In 2004 werd het Milau viaduct in Frankrijk geopend en dat is hoger en langer. In 2009 werd een boogbrug in China geopend die nog hoger en langer is. "The New River Gorge Bridge"staat nu op de derde plaats van langste boogbruggen.
12 oktober 2012 is het jaarlijkse "Bridge Day Festival" op deze brug. De brug wordt dan voor één dag gesloten voor alle verkeer en iedereen die dat wil is welkom om over de brug te fietsen en te lopen. Er zullen honderden base-jumpers en bungee-jumpers zijn en je kunt van de brug abseilen. Het feest duurt van 9.00 uur in de ochtend tot 3.00 uur in de middag.
Het was vannacht heel erg koud (we stonden op een plateau in een wintersportgebied), maar ik had er al een beetje op gerekend, joggingbroek, sokken en T-shirt aan en ik heb heerlijk geslapen. Vanmorgen toen ik om 9.00 uur buiten kwam was het maar 12 graden, dus frisjes. We vertrokken om half tien met heel helder weer en op een gegeven moment waren we net zo hoog in de bergen als de bewolking. Dick had weer gekozen voor binnenwegen en de rit was prachtig, berg op berg af en door prachtige valleien (we schrikken niet eens meer van afdalingen van 9%). Mensen die daar wonen kijken hun ogen uit als we langskomen, want er rijdt daar nooit een motorhome. Toen we op de camping kwamen was het weer 30 graden. We staan op een camping waar maar 6 plaatsen zijn voor motorhomes, wel met water en electriciteit. Verder zijn er cabins en luxe cabins op deze camping en heel veel tenten. Het is echt een camping voor mensen die willen raften.
Vanmiddag om 5 uur zijn we nog even naar het visitor centre gegaan om wat informatie te halen. Het visitor centre was helaas al gesloten, maar bij het visitor centre was een heel lange trap en deze trap kon je aflopen naar een uitkijkpost waar je de brug kon zien, de brug is heel erg indrukwekkend.
|
|
|
|
|
| 10-08-2012 |
| scenic route |
We zijn vanmorgen eerst naar het visitor centre gereden om de nodige informatie over de omgeving te krijgen. We kregen een kaart van een scenic route naar de bodem van de canyon, over de oude brug en aan de overkant weer naar boven. We hebben geinformeerd naar een wandeling van 2 uur over "The New River Gorge Bridge". Je loopt dan onder het wegdek over een ijzeren pad van 60 cm. breed, tot de andere kant. Je krijgt een harnas aan en wordt gezekerd. Het blijft natuurlijk wel heel erg eng. We wilden de wandeling om 3.00 uur doen. We moesten eerst nog even voor informatie over het raften naar een ander adres. We hebben afgesproken voor morgenochtend om 8.30 uur, om een halve dag te raften. Dit gaat er iets ruwer aan toe dan 2 jaar geleden over de Colorado River. Daarna zijn we weer naar het kantoor van de wandeling gegaan om de wandeling van 3.00 uur te bevestigen en te betalen. Toen we daar aankwamen hoorden we dat de wandeling niet door ging omdat er onderhoud werd gedaan aan de kabels (wisten ze dat s'morgens niet?). Morgen kunnen we wel over de brug wandelen, maar we weten niet of we daar zin in hebben na het raften. In plaats van de wandeling hebben we de scenic route gereden. De rit is "self guided", je krijgt een CD mee die kan je onderweg beluisteren en bij ieder punt waar wat te zien is krijg je dan uitleg. Het was een prachtige rit, vanuit de canyon is de nieuwe brug wel erg indrukwekkend.
Dit is een prachtig gebied en er is veel te zien. We willen nog wel wat langer blijven, maar in de hele omgeving is geen plaats meer te vinden voor de motorhome. Alle campings zijn het hele weekend vol. We vertrekken hier zaterdagmorgen en gaan dan weer richting het westen.
|
|
|
|
|
| 11-08-2012 |
| Raften |
|
De wekker ging wat vroeg vanmorgen, om 7.00 uur. We moesten om 8.30 uur bij het bedrijf zijn dat het raften regelt. Dit is trouwens niet het enige bedrijf, ik geloof dat er wel 4 of 5 in de buurt zijn. Wij hebben voor dit bedrijf gekozen, omdat het een wat kleiner familiebedrijf is. Daar hebben we goed aan gedaan, want we werden met nog een stel ingepland en de gids dus met ons vijfen in de boot. Wij waren niet de enige, er waren nog veel meer mensen die allemaal een hele dag het water opgingen. Wij hadden gekozen voor een halve dag. Bij de hele dag leg je dezelfde lengte af over de rivier, er wordt alleen meer tijd genomen om te zwemmen en van rotsen af te springen. De lunch is dan ook inbegrepen. Eerst krijg je wat uitleg en dan worden de zwemvesten, helmen en peddels uitgedeeld. We pasten met ons allen in één bus en op naar de plek van de afvaarten, dat was nog 20 minuten rijden over een heel smalle weg. Op dezelfde weg rijden ook bussen van andere organisaties. Op de plaats van vertrek aangekomen was het al heel erg druk, veel bussen, veel boten en veel mensen. Onze gids had haast, later bleek dat hij als eerste op de rivier wilde zijn zodat we geen last hadden van andere boten. Je draagt met zijn vijven de boot naar het water en toen kon het feest beginnen en een feest was het.....één GROOT FEEST zelfs. Wanneer je op de rivier bent krijg je eerst te horen welke commando's je kunt verwachten en welke handelingen er dan moeten worden verricht en hoe te handelen als je overboord slaat. Ik dacht .....blijf rustig en laat het over je heen komen. We waren nog geen 10 minuten op de rivier en bij de eerste stroomversnelling was ik al nat van mijn kruin tot mijn tenen. De versnellingen zijn ingedeeld in 6 gradaties en dit was een 2 dus dat beloofde wat. We hebben alle stroomversnellingen gehad van 2 tot en met 5 en 5 was heel heftig. Plensen water over je heen. Je moet heel hard peddelen om door zo'n stroomversnelling te komen. Dick en het andere echtpaar zijn op een gegeven moment het water ingegaan, ik hou daar niet zo van. De gids heeft nog wel geprobeerd de boot zo te bewegen dat ik er in zou vallen, maar dat lukte niet. We kwamen bij een stroomversnelling met 2 grote rotsen in het water en de bedoeling was dat de zwemmers tussen die 2 rotsen zouden drijven. Dat gaat behoorlijk hard omdat de stroom daar heel heftig is. Alleen Dick heeft het gered, het andere echtpaar kon niet op tijd tussen de rotsen doorkomen. Later vertelde Dick dat het heel spannend was.
Dit raften is niet te vergelijken met wat we ooit op de Colorado River hebben gedaan. Dit was meer spektakel en je moest zelf heel hard werken. Ik denk dat ik vannacht nog droom over alle stroomversnellingen en al het water dat we over ons heen kregen. Weer bij het kantoor gekomen konden we daar een douche nemen. Ik had voor ieder van ons een tas met droge kleding meegenomen.
We hebben helaas geen foto's van het avontuur, omdat je geen waardevolle spullen of camera's mee kon nemen.
We hebben een fantastische dag gehad, dit was echt raften. Wanneer er zich ooit nog eens een gelegenheid voordoet gaan we weer, we willen dan wel weer spektakel.
|
|
|
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
| Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|
