 |
|
|
| |
 |
|
| 27-08-2012 |
 schoolbus camper |
Vlakbij de camping was dit weekend ook een vlooienmarkt. We zijn daar gistermiddag even gaan kijken. Dit was een markt voor Mexicanen, de handelaren waren van Mexicaanse afkomst en een groot deel van het publiek ook. Dick en ik waren echte buitenstaanders. Toen we weer terug kwamen op de camping stond er wel een heel bijzondere camper. Het was een oude schoolbus omgebouwd tot camper. Ik wilde heel graag wat foto's maken, maar dat kan je niet zomaar doen. Op een gegeven moment ben ik naar de schoolbus gegaan, de eigenaren zaten buiten en ik heb gevraagd of ik een foto mocht maken. Dat mocht en als ik wilde mocht ik ook binnen kijken en foto's maken. Ik kwam met het echtpaar (hij 78 en zij 74 jaar) in gesprek en ze vertelden dat ze jaren geleden zelf de schoolbus hebben verbouwd tot camper. Hij heeft de buitenkant in de grijze primer gezet, want die gele schoolbuskleur vond hij niet mooi. Mevrouw vond het erg jammer want zij vond de gele kleur prachtig en ik ben het helemaal met haar eens. Binnen was een slaapkamer met douche en toilet, een keuken met heel grote koelkast er stond een bank en een tafeltje en 2 stoelen en een televisie. Alles wat je nodig hebt was aanwezig, plus een airco niet op het dak, zoals gebruikelijk, maar in een raam van de bus gebouwd.
Het plan was om vandaag te vertrekken richting Tupelo Mississippi. Ik heb daar in een State Park al een plaats gereserveerd en betaald tot na Laborday weekend. We wilden vandaar naar Baton Rouge en New Orleans en dan via de kust langs de Mexicaanse Golf naar Florida. Ik ben bang dat we onze reisplannen weer moeten herzien. In 4 staten is de noodtoestand uitgeroepen vanwege de mogelijke orkaan en er zijn al mensen geëvacueerd. We blijven dus nog één nacht op deze camping om te kijken hoe het weer zich ontwikkeld. We kunnen wel besluiten naar het oosten te gaan, maar alle campings zijn voor het weekend al volgeboekt vanwege Laborday.
|
|
|
|
|
| 29-08-2012 |
| Natchez Parkway |
Gisteravond ben ik de hele avond bezig geweest met een campground zoeken ten oosten van waar we zaten, alle campgrounds zijn het weekend volgeboekt, i.v.m. Laborday weekend. De enige campground die we konden vinden met plek was een KOA campground voor $ 45.-- per nacht en dat gaan wij niet betalen. We hebben gisteravond laat nog een mail gestuurd naar de campground waar we al een plek hadden gereserveerd om te melden dat we een dag later zouden arriveren. We hebben geen afscheid van de poes kunnen nemen, want de nieuwe buren die we hadden gekregen vonden dat het hun poes was en die hadden wij zo maar ingepikt. Gisteravond hoorden we al iemand de poes roepen, maar die gaf geen gehoor. Ze had van ons net een ons biefstuk gekregen, Dick had namelijk lever voor de poes gekocht en daar haalde ze haar neus voor op. Dick wilde toen weer in de auto stappen om een blikje kattenvoer te kopen en dat ging me te ver. Ik heb een stuk van onze biefstukken afgesneden en dat viel wel heel erg in de smaak. Ik had tegen de buurman gezegd dat ik het zo'n leuke poes vond en dat ik haar best mee wilde nemen. Hij heeft haar vanmorgen waarschijnlijk met kattenvoer gelokt. Toen wij weg wilden gaan kwam hij triomfantelijk vertellen dat de poes weer bij hun caravan zat, ook goed. Ze krijgt dan in ieder geval te eten.
Dick is gisteravond de hele avond bezig geweest met de route.
Ik wilde heel graag de Natchez Parkway rijden, maar de Garmin stuurt je daar niet naar toe. Om dan de route via de Natchez Parkway te vinden is een heel gedoe, omdat het afwijkt van de route die de Garmin aangeeft, maar het is weer gelukt en het was een fantastische route door 3 Staten, Tennessee, Alabama en een stuk Mississippi. De route liep via Nashville dus we hebben de skyline van Nashville nog even kunnen bewonderen, een stukje snelweg en dan voor het grootste deel van de 190 mijl via de Natchez Parkway, geweldig. Het was prachtig weer, lekker zonnetje en schapenwolkjes, we hebben genoten. We blijven hier staan tot 3 september en hopen dat we onze weg dan kunnen vervolgen zonder in een tornado terecht te komen. Er zijn hier veel trails te lopen dus zolang het weer nog redelijk blijft, vermaken we ons hier prima. Als het geweld toch los gaat barsten (T- Storms) hebben we altijd onze E-readers nog, want van lezen is tot nu toe niet veel terecht gekomen.
|
|
|
|
|
| 30-08-2012 |
| Civil War Corinth |
We hebben ons vandaag weer eens in de Civil War gestort. Op 30 mijl afstand van de campground ligt het dorp Corinth. Ook al in de periode van de Civil War was hier de kruising van twee belangrijke zuidelijke spoorlijnen. De betreffende kruising is er nog: zie foto. Zowel voor de Unionists als de Confederates van strategisch belang om dit punt in handen te krijgen. Er is hier in 1862 dan ook behoorlijk gevochten met name in het gebied wat nu het Shiloh Battlefield genoemd wordt, ongeveer 30 mijl ten noorden van Corinth. We zijn begonnen in Corinth waar het Civil War Interpretive Center is. Een prachtig museum in een modern gebouw, niet al te groot maar qua opzet zeer leuk gedaan en interessant. Een tiental kamers met uitleg van de politieke situatie, de krijgshandelingen, veel aandacht voor de positie van de slaven en ook een beeld van de soldaten in het veld. Aparte ruimten met video presentaties en veel tekst en fotos op de wanden. De soldaten van beide partijen waren trouwens niet of nauwelijks getraind. Zonen van planters, boerenzonen, fabrieksarbeiders en kantoorklerken kregen een geweer in hun handen geduwd en konden het slagveld op. In het museum zijn boeken met brieven van de soldaten in het veld aan het thuisfront. Als je een aantal van die brieven leest dan krijg je een gevoel bij wat de soldaten destijds hebben meegemaakt, het gemis van hun geliefden en kinderen, hun angsten en soms de verveling. Het besef dat je een kijkje krijgt in het persoonlijk leven van iemand die het misschien niet overleefd heeft, geeft een extra dimensie aan de getallen van de duizenden doden en gewonden die zijn gevallen.
Na het bezoek aan het museum zijn we naar het gebied gegaan waar de oorlog om Corinth voor het grootste deel gevoerd is, het Shiloh Battlefield. Het is een keurig onderhouden parkachtig gebied waar met borden met tekst, monumenten en heel veel kanonnen een beeld wordt gegeven van wat er destijds gebeurd is. Bij het Visitor Center hebben we een kaart gehaald met de Battlefield tour die langs alle hoogtepunten van de strijd gaat. Het bezoek aan een battlefield doet altijd wat onwerkelijk aan. Het besef dat de grond destijds doordrenkt was van bloed en de serene rust die er nu heerst. De route liep ook langs de Tennessee River. Indrukwekkend, zie foto.
|
|
|
|
|
| 01-09-2012 |
| Tishomingo State Park |
Gisteren hebben we nog een stuk van dit park bezichtigd. We kwamen niet ver want het begon iedere keer als we de auto uitstapten te regenen.
We staan hier op een camping die anders is dan de andere campings. Het is een klein State Park met camping en heel veel achterstallig onderhoud. Er zijn hier aardig wat sites, sommige voor tenten of voor caravans die toe kunnen met 30 amp, maar ook redelijk veel sites voor 50 amp altijd plus water. Ik probeer altijd een camping te vinden met wasmachine en droger en dat was deze camping. Er zijn hier 3 comfort zones (douches, wastafels en toiletten met warm en koud water) bij één comfort zone zou een wasmachine en droger zijn......niet dus. Comfort zone 1 heeft alleen warm water in de dames afdeling, comfort zone 2 heeft maar één douche en comfort zone 3 is gesloten. Tot vandaag maakte dat voor ons niet veel uit, want er waren niet zoveel kampeerders. Vandaag loopt de camping ineens vol (Laborday weekend). Morgen gaan we onze tanken lozen en dan kunnen we weer douchen wat we willen in eigen huis. Toen ik na ging vragen waar ik kon wassen vertelde de receptioniste mij doodleuk dat de wasmachine en droger waren weggehaald. Ik kon links de weg af 8 mile ongeveer 12,8 km rijden of rechtsaf 11 mile, in de praktijk bleek dat 16 mile, bijna 20 km rijden te zijn. Vanmorgen zijn we dat avontuur dus aan gegaan en hebben gelijk wat boodschappen gedaan, om de kleding, handdoeken enz. te wassen ben je dus een halve dag onderweg, dit hebben we nog nooit meegemaakt. Onderweg terug naar de camping kregen we een staartje van de orkaan mee, hevige slagregens. Verder gaat de orkaan met een grote boog om ons heen. Het thuisfront hoeft zich dus geen zorgen te maken.
|
|
|
|
|
| 02-09-2012 |
| Herdenking van the battle of Iuka |
Wij hebben totaal geen last van het verwachte slechte weer i.v.m. de orkaan. De orkaan gaat met een grote boog om ons heen. De camping is vandaag goed vol met voornamelijk jonge gezinnen die een weekend op de camping verblijven met familie i..v.m. Laborday.
Toen we gisteren in de wasserette waren heeft Dick in een plaatselijk krantje gelezen dat er dit weekend van alles te doen is in een dorpje op 16 mijl afstand van onze camping i.v.m. Laborday. In 1862 was hier een belangrijke battle en dat wordt het hele weekend herdacht. Het dorp had bij de telling in 2000 ongeveer 3000 inwoners en het weekend worden er 15.000 mensen verwacht om de feestelijkheden mee te maken. In het centrum van het dorp werden heel veel oldtimers ten toon gesteld en wat ons opviel was dat al deze auto's uit de regio kwamen. Er zijn dus heel veel antieke auto's bewaard gebleven. De auto's waren prachtig, sommige waren met heel veel liefde gerestaureerd. Ook was er een een antieke tractorshow, dat sprak ons niet zo aan. Het plaatselijke stadspark stond helemaal in het teken van de feestelijkheden, met kraampjes waar je de nodige streekproducten kon kopen. Er was een grote muziek tent. Het viel ons op dat het vooral een sociaal gebeuren was, men ontmoette elkaar weer .
In de heuvels waar de battle heeft plaatsgevonden, was een kamp te bezichtigen zoals dat 150 jaar geleden bij de battle er uitzag. Het werd heel erg duidelijk hoe de soldaten er toen hebben geleefd. Het was afzien 150 jaar geleden. De enige manier om bij het kamp te komen was met een hooiwagen, een tractor met een kar er achter en daarop aan beide zijden balen hooi die dienden als zitbank, heel bijzonder. We zijn met de hooiwagen naar het kamp gereden, hebben daar een tijdje rondgelopen en zijn toen weer met de hooiwagen terug gereden naar de parkeerplaats. Bij de parkeerplaats stonden een paar eettentjes, waarvan één aangaf dat ze hotdogs verkochten. Geloof het of niet, maar ik heb nog nooit van mijn leven een hotdog gegeten. Al een tijdje zeg ik tegen Dick dat als de gelegenheid zich voor doet, ik graag een hotdog wil eten. Het was alleen het verkeerde moment, alle hotdogs waren uitverkocht. Ik zeg dus tegen die mevrouw dat ik nog nooit een hotdog heb gegeten en ik de eerste hotdog in mijn leven bij haar wilde nuttigen, ze keek me heel verbaasd aan en vroeg of ik er morgen weer zou zijn. Als dat zo was zou ze een hotdog voor me bewaren. Dat kwam mooi uit want morgen wordt de battle van 150 jaar geleden nagespeeld in de heuvels en dat willen we graag zien.
|
|
|
|
|
|
| foto's behorende bij 1 september |
|
|
|
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
| Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|
