 |
|
|
| |
 |
|
| 30-07-2012 |
 trail lopen |
De camping is bijna leeg. De meeste mensen kamperen hier alleen voor het weekend. In Nederland blijf je dan op zondag zolang mogelijk staan, maar Amerikanen zijn voor 12.00 uur meestal al vertrokken. Het is hier nu dus behoorlijk stil. Voor onze buren weggingen kwam de buurman vragen of we geen last hadden gehad van zijn kinderen. De buurman wist natuurlijk niet dat wij wel het één en ander gewend zijn. Wij gaan woensdagmorgen 1 augustus hier weg en we weten nog steeds niet waar naar toe, dat gaan we vanavond uitzoeken.
We besloten vanmorgen om maar weer eens een trail te gaan lopen. We kozen voor de trail van 3,5 mijl ongeveer 5,5 km. dat moesten we aan kunnen. De temperatuur was heerlijk 27 graden. Deze keer werden we niet voor beren gewaarschuwd, maar voor een plant..."poison ivy". Wanneer je in aanraking komt met de plant, kan er een allergische reactie ontstaan en krijg je heel erge blaren. Wij hebben het opgezocht op internet en daar zagen we foto's van mensen die in aanraking waren gekomen met de plant en daar werden we niet vrolijk van. Oppassen dus!!! Het forest heeft nog al te lijden gehad van de laatste tropische storm, er waren heel wat omgevallen bomen. Het pad ging nogal omhoog en omlaag en dat is behoorlijk vermoeiend. Plotseling stonden we voor een houten brug die nogal wat schade had opgelopen door een omgevallen boom. Eerst zijn we voorzichtig over de brug gelopen en toen moesten we nog over een boom klimmen. We zijn nog 2 keer een omgevallen boom tegengekomen, dus onze workout voor vandaag hebben we weer gehad. Na 2 uur kwamen we weer bij de camping aan en we waren het erover eens dat het weer heerlijk was om zo door het bos te klimmen.
|
|
|
|
|
| 31-07-2012 |
| Natural Bridge Trail |
We waren een beetje lui vandaag of eigenlijk niet vooruit te branden. s'Morgens een beetje gerommeld en om 11.00 uur zijn we toch op pad gegaan. We hebben een korte wandeling gemaakt naar een natuurlijke brug. Het bijzondere van deze brug is dat er ook werkelijk een autoweg over heen gaat. Ik heb geprobeerd om het op foto vast te leggen maar dat is niet makkelijk. We hadden afgesproken na de lunch naar het zwembad te gaan, maar dat is er niet van gekomen. We hebben heerlijk gelezen in onze ligstoelen.
|
|
|
|
|
| 01-08-2012 |
| Carter Cascade Cave |
Onder het bos waar wij ons nu bevinden is een heel uitgebreid grottenstelsel. Er zijn 20 grotten waarvan er 4 onder begeleiding van een gids bezocht kunnen worden. Carter Cascade Cave is het grootste grottenstelsel van oost Kentucky. Wij kozen voor een toer van 75 minuten. Het zijn druipsteengrotten en tijdens de wandeling wordt uitleg gegeven over het ontstaan van stalactieten en stalagmieten. In de grotten woont een vleermuiskolonie, we hebben er maar en paar gezien. Ze hingen in een kluit aan het plafond. Overal door de grotten is verlichting aangebracht, anders zie je geen hand voor ogen. De gids deed op een gegeven moment het licht uit en het was aardedonker. In de grot is zelfs een ondergronds meer met glashelder water. Helaas hebben we de ondergrondse waterval niet kunnen zien. Door de regen van afgelopen vrijdag is de deur van de toegang tot de waterval geblokkeerd door stenen.
Het was heel erg jammer dat we de gids niet goed konden verstaan, hij had een heel erg Kenrucky accent.
|
|
|
|
|
| 03-08-2012 |
| foto's museum Charleston |
|
|
|
|
|
|
| Rippling Waters Church of God Campground |
Gisteren was het een reisdag. De rit was op zich niet heel erg lang, maar we moesten boodschappen doen en tanken met de motorhome en de banden van de motorhome moesten wat lucht erbij hebben. Daarvoor moeten we naar een truckcentrum, want bij een benzinepompstation lukt het niet. Dick had van tevoren al op internet opgezocht waar we dat konden doen en er lag een truckcentrum op de route. Het is dus allemaal weer gelukt, maar het kost altijd veel tijd. We kwamen een uur of 4 op de camping aan. We staan op een heel rustige camping van de Babtisten kerk. Een van de bewoners hier zei gisteren dat we de mooiste plek van de camping hebben en dat is volgens ons ook zo. We kijken uit over een meer met 3 fonteinen.......in Nederland zouden we zeggen een vijver........en aan de overkant van het meer staat een heel leuk klein kerkje. Er zwemmen eenden in de vijver en 2 zwanen. Al met al een prima plek.
Vanmiddag hebben we het State Capitol van Charleston (de hoofdstad van West Virginia) en het West Virginia State Museum bezocht. Het State Capitol is een van de grotere State Capitals van de Verenigde Staten. Het is een prachtig gebouw helemaal opgebouwd van marmer. Op het moment dat wij er waren, was er geen gids aanwezig. We hebben dus een brochure gepakt en een self guided tour gelopen. Het is een hele rare ervaring om door zo'n gebouw te lopen, mensen zijn daar gewoon aan het werk. Je voelt je een beetje een indringer, maar iedereen om je heen vindt het normaal dat je daar loopt en soms vragen mensen of ze je kunnen helpen. We zijn in de ruimten van het "Lower House "en "Upper House" geweest en in de "Reception Room of the Governor". De kroonluchters zijn allemaal van kristal en er hingen er nogal wat.
Na de bezichtiging van het State Capitol zijn we naar het museum gegaan. In het museum kun je een indruk krijgen van de geschiedenis van Amerika. Je loopt door allemaal kamers met ieder hun eigen thema. De Amerikanen hebben niet zo'n lange geschiedenis als in Nederland, maar alles wat gevonden en van belang is, wordt in dit museum zorgvuldig bewaard. We vonden het een interessante en leerzame dag.
Morgen gaan we verhuizen naar een gebied waar we waarschijnlijk geen internet hebben, we kunnen wel mailtjes ontvangen en versturen (zonder foto's), maar geen blog maken en zeker niet met foto's. Daarom staat er dit keer een extra lang verhaal op en veel foto's. We zijn ook niet telefonisch bereikbaar. We denken er een week over te doen om het gebied te bekijken. De natuur schijnt daar ontzettend mooi te zijn, we zijn benieuwd.
|
|
|
|
|
| 04-08-2012 |
| Canaan Valley Campground |
|
We zijn op onze volgende bestemming aangekomen "Canaan Valley Resort" en we hebben wel internet, het is niet snel maar we kunnen mails ontvangen en versturen. Het was een lange dag we hebben 290 km gereden over een tweebaans kronkelige weg en het was prachtig. Dick had geen zin om de Interstate te rijden, hij vindt dit veel leuker. Dus gingen we de hele dag berg op berg af, bijna geen auto te zien en soms waren we echt alleen op de wereld. Het gebied waar de campground toe behoort is heel erg uitgebreid, het is een wintersportgebied. De camping is niet zo groot er zijn 34 plaatsen met water, electriciteit en vuil water afvoer. Verder is er een golfbaan, een heel groot zwembad, een conferentiecentrum, een motel en een gebied waar lodges staan. We hebben voor 5 dagen geboekt om de omgeving te bekijken en we denken dat we ons hier prima zullen vermaken.
|
|
|
|
|
| 05-08-2012 |
| Black Waterfall |
Soms is iets niet zoals je verwacht dat het zal zijn. Wij verwachten dat dit forrest een donker en onbegaanbaar gebied zou zijn met heel hoge bomen. Hier dus niet.......het forrest wordt hier wildernis genoemd. De beplanting is heel erg dicht maar laag, je vindt hier maar heel weinig plekken met hoge bomen. We hebben de "Black Waterfall" bezocht en het was één van de mooiste watervallen die we ooit hebben gezien. De waterval is niet echt zwart, maar heeft de kleur van thee die een dag heeft gestaan. De "Black river" is wel een heel erg donkere rivier, soms donker bruin...soms zwart. De waterval en de rivier krijgen de donkere kleur omdat de naalden van een bepaalde naaldboom in het water vallen en deze naalden geven tanine af.We hebben een dirt road gereden die langs de rivier loopt en je komt dan plekken tegen waar mensen hun tent vlakbij de rivier hebben opgezet en dan nogal ver van de bewoonde wereld in de wildernis bivakkeren, op een gegeven moment zijn we gekeerd omdat we nog een ander gebied wilden bezoeken.
De volgende bestemming "Dolly Sods Wilderness". We moesten toch wel een behoorlijk stukje rijden voor we de weg vonden die naar de "Dolly Sods"leidde. Het begin van de tocht ging over een éénbaans- heel smalle- dirt road, door een bos zoals wij hadden bedacht dat het forrest er uit zou zien, heel hoge bomen en aan één kant van de weg een diep ravijn. We klommen alleen maar. We kwamen ook nog wat tegenliggers tegen en dan is het echt passen en meten om elkaar te passeren. Gelukkig was deze weg verboden voor vrachtwagens en we moesten er ook niet aan denken om per ongeluk op deze weg terecht te komen met de motorhome. Op een gegeven moment werd de begroeiing weer lager, maar het bleef echt forrest. Ik had ooit een foto op internet gezien van een plek in de "Dolly Sods Wilderness" waarvan ik dacht.... daar wil ik naar toe. Laten we de plek nou nog vinden ook, het is een opeenstapelling van heel grote rotsblokken aan de rand van een afgrond en ik wilde zo graag op de laatste rots staan. Op de bewuste plek aangekomen ben ik nog wel een heel stuk over de rotsen gaan klimmen, maar op een gegeven moment durfde ik niet meer verder..........ik ben natuurlijk ook de jongste niet meer. Er liep een gezin rond met 3 kinderen en pa en de kinderen sprongen van rotsblok naar rotsblok.
Het vervelende van rondrijden in deze gebieden is dat je nergens een gedetailleerde wegenkaart kan krijgen. Je rijdt op een weg en weet niet waar de weg toe leidt, maar vervelender is dat je ook niet weet hoeveel mijl je nog moet rijden om in de bewoonde wereld te komen. Op een gegeven moment zijn we ook maar gekeerd en terug gereden. Op dit moment is Dick op Google aan het kijken naar de kaart van dit gebied en daar staan zowaar wel alle weggetjes op, dit kunnen we uitprinten en dan gaan we van de week in de herkansing. Het was een heerlijke dag met veel natuurschoon.
|
|
|
|
|
|
| Hieperdepiep Hoera |
Moana is vandaag 19 jaar geworden. Van harte gefeliciteerd en dikke kussenoma en opa
|
|
|
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
| Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|
