 |
|
|
| 03-09-2012 |
 Trail lopen |
|
|
|
|
|
|
| the battle of Iuka |
We hebben vandaag eerst een trail gelopen in de bossen rond de camping, deze trail stond beschreven in een brochure en zou langs een aantal rotsformaties en grotten leiden. De trail was maar 3.2 km. lang dus dat kwam mooi uit want we wilden vanmiddag nog naar de battle van Iuka. Het natuurschoon was weer prachtig, heel mooie rotsformaties, we zijn zelfs over wat stroomversnellingen geleid en een stuk van de trail leidde langs de rivier. We hebben er een klein uur over gedaan. Daarna zijn we snel naar de motorhome gereden om andere schoenen aan te trekken, want voor vanmiddag stond de nagespeelde battle van Iuka op het programma. Van heinde en ver kwamen de toeschouwers. We spraken een mijnheer die helemaal uit Colorado kwam, 1400 mijl hier vandaan om deze nagespeelde battle te kunnen zien. Het was heel bijzonder er waren een paar duizend mensen aanwezig die allemaal hun stoeltjes hadden meegenomen om zo relaxed mogelijk van het schouwspel te kunnen genieten. Wij waren behoorlijk op tijd bij het gebeuren, eerst moest de auto geparkeerd worden, dat wordt allemaal geregeld door vrijwilligers die je de weg wijzen. Daarna zijn we de tent op gaan zoeken van de dame die de hotdogs maakt, ze herkende ons gelijk en vroeg één of twee hotdogs. Voor ons ieder één graag. Ze vertelde dat ze het gisteren nog met haar man over ons had gehad, hij dacht dat we Duitsers waren en zij dacht van niet, maar waar we dan wel vandaan kwamen kon ze niet bedenken. De hotdogs waren voor haar rekening, omdat het onze eerste hotdogs ooit waren. Ze waren erg lekker. Daarna op naar het veld waar de battle plaats zou vinden. Er stonden wat kanonnen in het veld en er reed constant iemand op een paard rond om de zaken in goede banen te leiden. Om 2 uur werd met een kanonschot de aanvang van de battle aangegeven. Dat kanonschot voel je helemaal door je lichaam gaan zo'n lawaai is het. Het was een heel bijzonder moment omdat hier de veldslag van Iuka werd nagespeeld zoals die 150 jaar geleden plaatsvond gedurende de civil wars. Dick en ik vonden het heel bijzonder om daar getuige van te zijn. Er is 35 minuten "gevochten" met kanonschoten en geweerschoten en de nodige slachtoffers, de zuiderlingen wonnen uiteindelijk de battle.
Toch wel aardig om te horen hoe de verdeling van de spelers tussen de Unionisten ( de noordelingen) en de Confederates (de zuiderlingen) plaats vindt. Oude sentimenten komen dan weer boven. We zitten in het zuiden en niemand wil hier dan ook de Unionist spelen. Dat is als volgt opgelost. De strijders uit het organiserende dorp Iuka zijn de noordelingen en de gastspelers uit andere dorpen mogen de zuiderlingen spelen.
|
|
|
|
|
| 04-09-2012 |
| Natchez Trace Parkway |
We hebben er voor gekozen om in Mississippi de Natchez Trace Parkway te volgen. Deze weg is aangelegd om de herinnering aan de Old Natchez Trace te bewaren. De Old Natchez Trace was een voetpad dat door de bossen liep van Nashville Tennesee naar Natchez Mississippi, veel gebruikt door de indianen. Heden ten dage is de Old Natchez Trace nog te volgen door hikers, The Natchez Trace Parkway is zo aangelegd dat hij de oude weg zoveel mogelijk volgt. Op verschillende plaatsen zijn historische stops. Zo hebben wij een plek bezocht waar een groep indianen vroeger leefde. Van hun leefomgeving is niet zoveel bewaard gebleven er zijn alleen nog twee dodenheuvels. Op bepaalde plekken staan borden met uitleg over de "huizen" die hier door de indianen gebouwd zijn en hun manier van leven. Wij hebben er rond gelopen en hebben geprobeerd ons voor te stellen hoe het leven hier toen was. We kwamen tot de conclusie dat de indianen een hard en moeilijk bestaan hebben gehad. Langs de plek waar zij woonden, zagen we een oude boom met heel bijzonder vruchten en wij weten niet om welke vruchten het hier gaat. Als iemand weet wat dit voor vruchten dit zijn horen we dat graag.
Delen van het bos langs de Natchez Trace Parkway, hebben erg te lijden gehad van de orkaan "Katrina" en dat is nog goed te zien
|
|
|
|
|
| 05-09-2012 |
| The Old Capitol |
Gisteren was een dag voor schoonmaak, was en boodschappen, want we nemen natuurlijk wel ons hele huishouden mee. Ik had gedacht dat ik hier heel veel tijd zou hebben om boeken te lezen en in mijn ligstoel te luieren. Hoe het komt weet ik niet, maar daar komt niet veel van terecht. In de plaats daarvan doen we nu heel andere dingen .....we storten ons in de geschiedenis en bezoeken musea en dat bevalt ons heel goed. We begrijpen steeds meer over de geschiedenis van Amerika.
We hebben vandaag het "Old Capitol" bezocht, het gebouw was in 1839 klaar en werd in gebruik genomen door "The State Government" tot 1903, toen was "The New Capitol" klaar. Het gebouw is later verbouwd tot Museum. Het eerste Museum opende in 1961 haar deuren en werd gesloten in 2005 doordat het heel erg beschadigd was door Huricane Katrina. In 2006 werd besloten het gebouw te restaureren en in 2009 werd het nieuwe museum geopend. We hebben eerst een film bekeken over de geschiedenis van het gebouw en hebben daarna het hele gebouw en de tentoonstelling bekeken. Hurican Katrina heeft heel wat aangericht.
We kwamen onze tweede bidsprinkhaan tegen op een pilaar van The Old Capitol.
|
|
|
|
|
|
| Mississippi State Capitol |
We hebben vandaag zowel het oude als het nieuwe "State Capitol" bezocht. Wat ons als eerste opviel is dat je de auto zo voor de deur kunt parkeren en er hoeft geen parkeergeld te worden betaald. Ik zie al dat we dat op het Binnenhof doen. Er is 2 jaar aan het gebouw gebouwd van 1901 tot 1903. Van 1979 tot 1982 is het nog een keer gerestaureerd. Bij binnenkomst moesten we wel door de beveiliging. De beveiligingsbeambte wilde graag in mijn tas kijken en we moesten door een poortje. Op de eerste verdieping bevonden zich een paar dames die allerlei uitleg gaven over het gebouw, daarna kun je overal rondlopen. Er is een prachtig trappenhuis en de Dome in dit gebouw was wat overdadig gedecoreerd. We konden de "Supreme Court Chamber", de "Senate Chamber" , de "House of Representatives" en de "Governor's Reception Room" bekijken, zonder dat iemand ons tegen hield. Soms vroegen mensen ons of ze ons ergens mee konden helpen. Wij verbazen ons daar nog steeds over dat je zomaar in zo'n gebouw rond kunt kijken en alle kamers in kunt gaan waar op dat moment niet gewerkt wordt.
|
|
|
|
|
| 07-09-2012 |
| Mississippi River |
Gisteren hebben we eigenlijk een beetje geklungeld en in de ligstoelen gelezen. Het was zo warm dat we probeerden zo min mogelijk te bewegen. s'Middags was het op een gegeven moment 41 graden en toen vonden we het tijd worden om een ijsje te halen. De ijsjes halen we het liefst bij McDonalds want die vinden wij het lekkerst. Bij de eerste de beste McDonalds was de ijsmachine stuk. We moesten dus een andere McDonalds zoeken, dat was nog een eind rijden, dus uiteindelijk werden het dure ijsjes omdat we aardig wat brandstof hadden verstookt.
Van de week hebben we de speeches van Michelle Obama, Clinton en Barak Obama op televisie gezien. Wat heel veel indruk op mij heeft gemaakt is de speech van Michelle, de inhoud en de performance, vond ik erg indrukwekkend.
Vanmorgen zijn we via de Natchez Trace Parkway naar Natchez gereden. Onderweg hebben we een deel van de oude route opgezocht "The sunken Trace" dit is een deel van het originele voetpad dat door de indianen werd gebruikt. In de 18e en 19e eeuw is door zoveel mensen dit pad gebruikt , waardoor het een duidelijk te volgen pad werd. Enkele delen van het pad bestaan nog steeds en zijn ook goed herkenbaar. Het is een heel bijzonder gevoel om daar te lopen met de wetenschap dat zoveel mensen hun voetstappen daar hebben achtergelaten.
Op dit moment staan we op een camping in Vidalia, Louisiana aan de oever van de Mississippi river (denk nu niet allemaal....jullie waren toch in Mississippi). Vidalia ligt precies tegenover Natchez aan de andere kant van de rivier en de rivier vormt de grens tussen Mississippi en Louisiana . Helaas kunnen we de rivier en het botenverkeer niet zien vanaf onze plek, dat komt omdat de waterstand heel erg laag is. Morgen vertrekken we hier omdat de prijs voor één nacht wel wat hoog is. Wij hebben voor één nacht 50% korting gekregen, omdat we lid zijn van PassPort America. Morgen gaan we naar een statepark hier in de buurt, omdat we toch nog wel iets van Natchez willen zien en dan zijn we wat moeilijker te bereiken.
Nog niet zolang geleden heb ik foto's op het blog gezet van een boom met vruchten die ik niet kende en de vraag of iemand hier informatie over kon geven. Mijn oudste dochter Ilona kwam met het antwoord en heeft een etentje verdiend eind oktober op Parelmoervlinder. Het zijn de vruchten van de "Osagedoorn".
|
|
|
|
|
| 08-09-2012 |
| Natchez |
Soms doet het internet het hier wel en vaak niet, dus de berichtgeving kan wat haperen. Gistermiddag zijn we even naar het State Park gereden om te kijken of we hier wel wilden staan. Het is een klein State Park met wat achterstallig onderhoud er staat bijna niemand. Er zijn 6 plekken met alle voorzieningen en wij wilden wel één van die plekken hebben. Vanmorgen hebben we dus besloten om naar het State Park te gaan. We betalen hier voor 3 nachten even veel als op onze vorige camping de prijs is voor één nacht zonder korting. Dick stond in de stromende regen alle aansluitingen buiten los te maken en dat is beslist niet leuk. Hij moest ook af en toe naar binnen, dus het was buiten en binnen een modderpoel. Zijn kleding was drijfnat, dus voor we gingen rijden heeft hij schone droge kleding aangetrokken. Zo komen wij altijd aan de hoeveelheden wasgoed. Het vervelendste is dat deze camping geen wasmachine en droger heeft, nu gaan we maar weer een laundry zoeken om te wassen en dat kost altijd heel veel tijd. Vanmorgen hebben we de boel binnen en buiten schoongemaakt en zijn s' middags naar het visitor centre gereden voor de nodige informatie.
Van de week had ik al gelezen dat er vanavond in Natchez feest zou zijn. Dat is iedere tweede zaterdag van de maand een happening. Het feest zou om 6.00 uur beginnen tot 8.00 uur. Alle winkels blijven open en men kan genieten van een hapje en een drankje en overal is muziek. Dat zijn nou de dingen die wij zo leuk vinden. Bij het visitor centre stonden we bij het rek met folders naast 2 dames die Nederlands spraken. Ik had één van de dames al steeds naar ons zien kijken, hoort ons Nederlands spreken, maar zegt niets. Dus toen zij met elkaar stonden te overleggen over wat er allemaal te doen was, heb ik ze aangesproken. Het werd een heel gezellig gesprek. Ze waren hier met vakantie, ik heb dus gelijk van het feest vanavond verteld en daar hadden zij wel oren naar. We dachten zelfs dat we elkaar wel tegen konden komen vanavond. Dick en ik hebben ons omgekleed en zijn terug naar Natchez gegaan voor de festiviteiten, toen we er aankwamen was er niets maar dan ook helemaal niets te beleven. We zijn het centrum van Natchez helemaal doorgereden en vonden één band buiten en één band ergens binnen. Er waren wel winkels open, maar er was geen publiek. Ik moest gelijk aan de dames denken die ik een feest had beloofd. Het was allemaal een beetje treurig. We moesten ook nog eten.....nu waren we al een paar keer een plaatselijk "restaurantje" tegengekomen dat heette "Mama's Tamales" als we er langs reden zagen we allemaal mensen buiten op het terras zitten. We besloten daar te gaan eten, we hebben allebei de tamales gevuld met gehakt genomen. Tamales bestaat uit gestoomde maisdeegrol al of niet gevuld. Wij kregen het geserveerd met bonen en rijst op een plastic bord en we kregen daar een plastic vork bij met nog een paar toastjes. Het kostte niets en het was ook niet veel, maar het "restaurant" stond wel op de 13e plek van 103. We hebben thuis maar een lekker glas Chablis genomen. Morgen gaan we een wandel tour door Natchez maken, want er staan schitterende huizen die te bezichtigen zijn.
|
|
|
|
|
| 09-09-2012 |
| Natchez downtown 2 |
|
|
|
|
|
|
| Natchez downtown |
De temperatuur was vandaag prima voor een wandeltocht door Natchez. Het was 25 graden, met deze temperatuur gaat de gemiddelde Amerikaan een lange broek aan doen. Als je dan een korte broek aan hebt val je behoorlijk uit de toon. Er zijn 4 wandeltochten en wij hadden er één uit gekozen door het centrum van Natchez en een stuk langs de Mississippi river. We zijn eerst naar de Basiliek van Natchez gegaan, ik had gelezen dat de Basiliek van binnen prachtig is en dat was ook zo. Op de foto's komt het niet zo goed uit, omdat het wat donker is binnen. Daarna zijn we de trail door de stad gaan lopen en het viel ons op dat er bijna geen mensen op straat waren, buiten een handvol toeristen en wat auto's. Om kort te zijn, Natchez is geen bruisende stad. Er staan prachtige huizen, die daar zijn neergezet door katoenplanters die hun rijkdom hebben vergaard over de ruggen van de slaven. Heel veel huizen zijn in oude glorie hersteld, maar er zijn ook huizen waar niets aan gedaan wordt, dan is het een trieste aanblik.
Wat ons in dit land heel erg opvalt is, dat je een boete van 500 dollar kunt krijgen als je een papiertje op straat gooit, anderzijds staat dit land vol met huizen waarvan de bewoners vertrokken zijn. De huizen, soms met inboedel, blijven staan tot ze volledig zijn vergaan. Zo gaat het niet alleen met huizen, maar ook met auto's. Als je auto het niet meer doet laat je hem bij je huis staan en maakt gebruik van een andere auto.
Langs de weg naar de camping staan een aantal huisjes waarvan de eigenaar nog steeds hoopt dat hij ze een keer kan verkopen, een kleine bijkomstigheid is dat ze bijna instorten.
Het gebouw met de half ronde glazen entree is een kerk, ik heb nog nooit zo'n kerk gezien.
|
|
|
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
| Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|
