07-07-2014, 00:00 geschreven door Guy  

07-07-2014, 00:00 geschreven door Guy  

Kepie Franse Gendarmerie

De Gendarmerie Nationale is een semi-militaire politiemacht in Frankrijk die is opgebouwd volgens een militaire organisatiestructuur.

De organisatie legt rechtstreeks verantwoording af aan de minister van Defensie voor wat betreft de militaire aspecten en aan de minister van Binnenlandse Zaken voor wat betreft de politietaken.

De wapenspreuk op het vaandel van het korps luidt Gendarmerie, une force humaine; letterlijk vertaald betekent dit Gendarmerie, een menselijke krijgsmacht

Gendarmes worden over het algemeen belast met ordehandhaving op het platteland of in de kleinere steden tot 20000 inwoners.

De ordehandhaving in de grotere steden valt onder de verantwoording van de Franse Police Nationale.

Gebruikelijk straatbeeld

De specifieke Gendarmerietaken zijn als volgt te verdelen

• Militair, optreden als militaire politie, rellenbestrijding en buitenlandse inzet
• Administratief, ordehandhaving, bijstandverlening, verkeersbegeleiding en controle
• Juridisch, recherche onderzoek en verlenen van technische bijstand

De gendarmerie bestaat uit diverse beroepstakken met nationale en buitenlandse missies.

De totale sterkte bedraagt 103.000 personen waarvan:

• 4.170 gendarmerie officieren en 75.850 onderofficieren
• 155 technische en administratieve officieren en 3.700 onderofficieren
• 15.750 aspirant gendarmes
• 2.000 burgers met een gendarmerie contract
• 40.000 reservisten voor mobilisatie

De Gendarmerie Nationale is verwant aan de Nederlandse Koninklijke Marechaussee, de vroegere Belgische Rijkswacht, de Italiaanse Carabinieri en de Spaanse Guardia Civil.

De Gendarmerie Nationale is in Frankrijk altijd bereikbaar op de alarmnummers 17 of 112.

De naam gendarmerie komt uit de middeleeuwen en is een verbastering van gens d'arme (gewapende lieden).

De Gendarmerie Nationale stamt af van een militair korps Connétable de France dat in 1337 werd opgericht en werd belast met ordehandhaving.

In 1626 werd de naam van het korps gewijzigd in Maréchaux de France en werden de leden aangeduid als maréchaussées.

In 1720 kreeg dit korps als hoofdtaak het bewaken van de Franse hoofdwegen.

Vanaf deze tijd werd het georganiseerd in brigades van vijf man die voor het gebied van circa 20 km rondom hun legerplaats verantwoordelijk waren.

Enkele jaren later werden de soldaten ook buiten Frankrijk ingezet en daarom werd de naam van het korps op last van de Franse koning opnieuw gewijzigd, nu in Gendarmerie de France.

In de volksmond werd dit echter de Gendarmerie Nationale en deze uitdrukking werd zo algemeen gebruikt dat de naam van het korps in 1791 ook daadwerkelijk werd gewijzigd in Gendarmerie Nationale.

De acties waarin de Gendarmerie Nationale is in het verleden betrokken is geweest staan vermeld op het korpsvaandel.

• Hondschoote; 1793. - De 32e divisie, bestaande uit 400 man, nam vijandelijke artillerieopstellingen in; ze verloren hierbij 117 man.
• Villodrigo; 1812. - Het 1e Gendarmerie legioen, ingedeeld als cavalerie, leverde slag met Engelse cavalerie en brak door hun linies heen. Er werden 250 man gedood en 85 gevangen.
• Taguine; 1843. - Gevechten en arrestatie door 30 gendarmes in Taguine, Algerije bij het gevangennemen van emir Abd El Kader.
• Sebastopol; 1855. - Deelname van 2 Gendarmerie bataljons aan het beleg van de stad. 153 man werden gedood.
• Indochina; 1945-1954. - In voormalig Frans-Indochina werden vanaf 1946 drie Gendarmerie legioenen ingezet die werden belast met veiligheidstaken, patrouilles en rellenbestrijding. 654 man werden in die periode gedood of zijn vermist en 1500 man werden gewond. Hiervoor werd het korps onderscheiden met het Croix de Guerre (oorlogskruis) met 2 olijftakken.

Avondpatrouille te voet

Meer recent was personeel van de Gendarmerie Nationale vanaf 1984 betrokken bij acties in:

• Libanon
• Algerije
• Kosovo
• Rwanda
• Ivoorkust
• Bosnië
• Centraal-Afrika
• Macedonië

Organisatie :

• Direction Générale de la Gendarmerie Nationale (DGGN) met aan het hoofd sinds november 2004 de landmachtgeneraal Guy Parayre. Deze DGGN omvat de stafdiensten
  • Cabinet. Dit is de administratieve sectie van de staf waarin zijn opgenomen
    • Service Ressource Humaines (SRH). De personele verzorging.
    • Service Plans et Moyens (SPM). De logistieke verzorging.

  
  

  • Inspection Gendarmerie Nationale (IGN). De operationele sectie van de staf waarin zijn opgenomen
    • Service Opération et Employ (SOE). Deze omvat alle operationele taken.

• Gendarmerie Départementale. Deze kent slechts 1 afdeling.
  • Groupe territoriale. Per departement (provincie) is Frankrijk met ingang van juli 2005 verdeeld in Régions de gendarmerie.

                    De Groupe territoriale is de coördinatie eenheid die per regio verantwoordelijk is voor alle soorten politieoptreden.

Elke Région bestaat uit één Groupement; elk Groupement bestaat uit drie Compagnies; elke Compagnie uit vijf Brigades Territoriales.

De sterkte van een groupement is 225 man onder leiding van een kapitein; die van een compagnie is 75 man o.l.v. een luitenant en die van een brigade is 25 man o.l.v. een adjudant.

• Gendarmerie Mobile. Deze is verdeeld in twee takken.
  • Groupe territoriale. Ook hier geldt de indeling per departement (provincie) in Régions de gendarmerie.

Elke région bestaat uit drie Groupements; elk Groupement bestaat uit vier tot zeven Eskadrons.

De sterkte van een eskadron is 5 Pelotons o.l.v. een majoor; de sterkte van een Peloton is 15 personen o.l.v. een kapitein.

• • Groupe d'Intervention de la Gendarmerie Nationale (GIGN). Dit is de eenheid ter bestrijding van terrorisme en zware criminaliteit.
  • De GIGN bestaat uit een logistieke groep, een observatiegroep, een beschermingsgroep en een interventie groep. Meer bijzonderheden worden niet vrijgegeven.

• Gendarmerie Spécialisée. Verantwoordelijk voor gespecialiseerde inzet zoals
  • Republikeinse Garde (Garde Republicaine). Dit is een speciaal detachement dat wordt ingezet bij ceremoniële aangelegenheden (parades, ontvangst van hoogwaardigheidsbekleders, Tour de France enz).
  • Seizoensgebonden inzet. Detachementen die 's zomers te paard over de stranden, op het platteland van Corsica en aan de Spaanse grens in de Pyreneeën surveilleren.
  • Tour de France. Een vrijwillig detachement van 50 motorrijders dat gedurende het wielerseizoen wordt belast met de begeleiding van alle belangrijke Franse wielerkoersen (zie ook Republikeinse Garde).

• Commandement Gendarmerie Outre Mer (CGOM). Verantwoordelijk voor alle inzet buiten Frankrijk.
• De CGOM omvat 166 brigades waarvan 13 gemotoriseerd; 6 pelotons mobiele eenheid; 14 pelotons surveillance waarvan 1 te paard; 5 luchtvaartsecties; 10 nautische secties; 17 recherchebrigades en 1 bergbrigade.
• Deze eenheden zijn geplaatst in:

• • Guadeloupe
  • Martinique
  • Frans-Guyana
  • Réunion
  • Frans-Polynesië
  • Nieuw-Caledonië

Tevens is in de CGOM de Groupement des Opérations Extérieures (GOE) opgenomen; deze organisatie verzorgt de 52 gendarmes die momenteel voor internationale politietaken naar crisisgebieden zijn uitgezonden.

• Commandement des Ecoles. Verantwoordelijk voor alle gerelateerde opleidingen aan de opleidingscentra in de plaatsen Melun, Montluçon, Chaumont, Le Mans, Châtellerault, Libourne, Montargis, Tulle en Châteaulin.

Rangen 

Rang Aanspreektitel Functie Rangteken Général d'armée mon général vrouwelijk: général Directeur-generaal van de Gendarmerie nationale Général de corps d'armée mon général vrouwelijk: général Generaal van de Gendarmerie nationale (algemeen bestuur) Général de division mon général vrouwelijk: général Regiocommandant van de Gendarmerie nationale, plaatselijk commandant van een verdedigings-, of beveiligingszone. Brigadegeneral - Général de brigade mon général vrouwelijk: général Brigadegeneraal van de Gendarmerie nationale Stafoficieren - Officiers supérieurs De rangen zijn gelijk aan die van de reservisten. Rang Aanspreektitel Gendarmerie départementale Gendarmerie mobile Garde républicaine Corps technique et administratif Colonel mon colonel vrouwelijk: colonel Lieutenant-colonel mon colonel vrouwelijk: colonel Commandant Chef d’escadron of Commandant bij het „Corps technique et administratif“ mon commandant vrouwelijk: commandant Subalterne officieren - Officiers subalternes De rangen zijn gelijk aan die van de reservisten. Rang Functie Gendarmerie départementale Gendarmerie mobile Garde républicaine Corps technique et administratif Capitaine mon capitaine vrouwelijk: capitaine Lieutenant mon lieutenant vrouwelijk: lieutenant Sous-lieutenant - tweedejaars student aan de officierschool EOGN (École des officiers de la gendarmerie nationale) - reserveonderofficier als officier-titulair (Art. 19-1) mon lieutenant vrouwelijk: lieutenant Aspirant - Aspiranten der gendarmerie op vrijwillige basis. - Aspiranten uit het PEOR (peloton des élèves officiers de réserve) - Srudenten aan de École polytechniqueen de ENSIETA (École nationale supérieure de techniques avancées de Bretagne) als stagiaire mon lieutenant vrouwelijk: lieutenant Élève-officier - eerstejaars student aan de officierschool EOGN (École des officiers de la gendarmerie nationale) mon lieutenant vrouwelijk: lieutenant Onderofficieren - Sous-officiers De rangen zijn gelijk aan die van de reservisten, behalve die van „Gendarm“ Rang Aanspreektitel Gendarmerie départementale Gendarmerie mobile Garde républicaine Corps technique et administratif Major major Adjudant-chef mon adjudant chef vrouwelijk: adjudant chef Adjudant mon adjudant vrouwelijk: adjudant Maréchal des logis-chef chef Gendarme, of Garde de carrière Gendarme, of Garde Vaak (onofficieel) aangesproken als chef bij de Ėcoles de gendarmerie. Gendarme is de korrekte rang, gelijk aan de rang van Sergent/Sergent-chef bij de landmacht. - Gendarme, of garde actief, of reserve- - Maréchal des logis maréchal des logis - Student aan het begin van het eerste jaar van de „École de sous-officiers de la gendarmerie nationale“ (ESOG) of het „Corps de Soutien Technique et Administratif de la Gendarmerie Nationale“ (CSTAGN)

Uitrusting

De Gendarmerie doet zijn werk met een grote verscheidenheid aan uitrusting.

• Luchtinzet; hiervoor zijn een aantal eigen helikopters beschikbaar: een Fennec, vijf Alouette III’s, 31 Ecureuils en acht EC-245’s.

• Nautische inzet; hiervoor beschikt men over een aantal eigen boten ; 7 Vedettes ten behoeve van inzet op de rivieren ; 25 Vedettes ten behoeve van inzet op zee ; 23 Piroque kano’s ; 19 Kajaks en 52 White Sharks.

• Mobiele inzet; hiervoor beschikt men over bijna 3400 Peugeot Experts, 2250 Renault Trafics, 1160 Ford Focus, 499 Landrovers, 6 BMW, 265 Cagiva en 8 Quad terreinmotoren,
• 960 BMW 1100RT, 1400 BMW 1150RT en 340 Yamaha 1300 wegmotoren,
• 829 vrachtwagens van de typen PR10, Lohr en Irisbus, 38 utility voertuigen ten behoeve van duikploegen,
• 360 utility voertuigen ten behoeve van hondentransport en 63 Subaru WRX snelle interventie voertuigen.
  

08-07-2014, 00:00 geschreven door Guy  

08-07-2014, 00:00 geschreven door Guy  

09-07-2014, 00:00 geschreven door Guy  

Kepie Zwitserse Gendarmerie Sierre

Iedereen herinnerd zich nog het busongeval te Sierre,  een dodelijk verkeersongeluk waarbij een Belgische bus met schoolkinderen en begeleiders aan boord, frontaal botste op een muur in de Sierretunnel, in het zuidwesten van Zwitserland.

Deze tunnel, die onder Sierre doorvoert, maakt deel uit van de Zwitserse snelweg A9.

Het ongeval vond plaats op 13 maart 2012 omstreeks kwart over negen 's avonds.

Bij de botsing tegen de betonnen muur van een veiligheidsnis vielen 28 doden: 22 kinderen, de 2 chauffeurs en 4 begeleiders van de scholen. 24 kinderen raakten gewond.

Het was het zwaarste verkeersongeval in Zwitserland sinds 30 jaar.

10-07-2014, 00:00 geschreven door Guy  

De Koninklijke Marechaussee (KMar), voluit Het Wapen der Koninklijke Marechaussee, is een politieorganisatie met militaire status.

Ze wordt beheerd door de minister van Defensie. Het is één van de vier krijgsmachtdelen van de Nederlandse krijgsmacht.

Vanwege de specifieke taakstelling valt de KMar, in tegenstelling tot de zee-, land- en luchtstrijdkrachten, niet onder direct bevel van de commandant der Strijdkrachten

uitgezonderd wanneer de KMar in het buitenland wordt ingezet voor andere taken dan de politietaak ten aanzien van militairen.

Het Corps de Maréchaussée werd op 26 oktober 1814 door Willem I opgericht ter vervanging van de Franse gendarmerie. Omdat de term "gendarmerie" na de Franse bezetting te beladen werd geacht, noemde Willem het nieuwe korps "maréchaussée"

(De eerste benaming voor de gendarmerie in de middeleeuwen). De marechaussee was ondergebracht bij de landmacht. De taken waren destijds het verrichten van politietaken voor de krijgsmacht, en civiel politiewerk als onderdeel van de rijkspolitie. Gendarmerie- en later marechaussee-eenheden waren oorspronkelijk gekazerneerd; ten opzichte van de gewone politie had dit in tijden zonder telefoon- en radioverbindingen het voordeel dat (ook 's nachts) snel in groten getale kon worden opgetreden. Misdaadbendes zoals die in Brabant in de 19e eeuw, en ook na de Eerste Wereldoorlog een plaag waren, werden inderdaad effectief bestreden. De marechaussee was in sommige kleinere steden zoals Venlo begin negentiende eeuw de enige politie. In 1908 wees koningin Wilhelmina de beveiligingstaak van de koninklijke paleizen toe aan de marechaussee. Voorheen werd dit door tuinlieden gedaan en het op wacht staan bij een paleis heet daarom nog steeds "klompenwacht".

Op 5 juli 1940 voegde de Duitse bezetter de marechaussee in Nederland organisatorisch samen met de rijksveldwacht en de gemeenteveldwacht. Hierdoor verloor de marechaussee haar militaire status en het predicaat Koninklijk. Buiten bezet Nederland bleef de Koninklijke Marechaussee bestaan. Ongeveer 200 marechaussees verzorgden de beveiliging van de Nederlandse koninklijke familie en de politiediensten voor de Prinses Irene Brigade.

Na de Tweede Wereldoorlog werd de marechaussee gesplitst in een Korps Rijkspolitie (ter vervanging van de rijks- en gemeenteveldwacht) en de Koninklijke Marechaussee, die weer een militaire status kreeg. Op 3 juli 1956 werd prinses Beatrix benoemd tot 'Schutsvrouwe der Koninklijke Marechaussee'.

In 1994 gingen rijks- en gemeentepolitie op in 25 regiokorpsen en het Korps landelijke politiediensten. Bij die gelegenheid droeg de rijkspolitie de politie- en beveiligingstaken van Schiphol over aan de marechaussee. In 1998 werd de marechaussee een zelfstandig krijgsmachtonderdeel. In sommige gevallen kan een buitengewoon opsporingsambtenaar zoals bijvoorbeeld een douanier tot onbezoldigd wachtmeester worden benoemd.

Vanaf 1946 kende de Koninklijke Marechaussee ook dienstplichtigen. Zij werden speciaal hiervoor geselecteerd. Na een opleiding te hebben gevolgd in de Koning Willem III kazerne te Apeldoorn, werden de dienstplichtige marechaussees bij de parate troepen geplaatst. Taken waren voornamelijk het begeleiden van militaire verplaatsingen naar oefengebieden in onder andere Duitsland, België en Frankrijk, verkeerregelen, wegaanduidingen aanbrengen, verkeerspatrouilles uitvoeren, inrichten van verkeerscontrole- en verkeersinformatieposten, controle op de naleving van de wetten, militaire voorschriften, orders, verkeersvoorschriften en het assisteren van beroepscollega’s bij hun werkzaamheden. De eerste dienstplichtige marechaussees werden opgeleid om ingezet te worden bij de politionele acties in het voormalige Nederlands-Indië. In totaal vervulden ruim 33.000 jongemannen hun dienstplichttijd bij het wapen der Koninklijke Marechaussee.

Springende granaat

Baretembleem van de Koninklijke Marechaussee, 1ste model gedragen tussen 1947 en 1954 incl. origineel geweven ondergrondje

Baretembleem van de Koninklijke Marechaussee, model tussen 1954 en 1998

Volkswagen Transporter van de Koninklijke Marechaussee

Ford Transit van de Koninklijke Marechaussee

YPR-765 KMar pantserrupsvoertuig

Twee motorrijders van de Koninklijke Marechaussee voeren een grenscontrole uit

Het logo van de Koninklijke Marechaussee is, als bij veel buitenlandse gendarmeriekorpsen, een zogeheten springende granaat. In de 17e eeuw werd een nieuw wapen in Europa ingevoerd: de handgranaat. Dit waren bollen van glas of metaal, gevuld met buskruit. Ze werden ontstoken met een lont. Het werpen van deze granaten was erg gevaarlijk. De soldaten die dit werk deden, werden grenadiers genoemd. Ze moesten extra moedig zijn en kregen ook iets meer betaald. Zo werden de grenadiers de elitetroepen van alle Europese legers. Als teken van hun elitaire status droegen de grenadiers op hun uniform een gestileerde springende (of vlammende) granaat van messing. Dit teken werd al gauw het symbool voor militaire elite-eenheden.

Overigens was de vlammende granaat (maar dan in een achtpuntige ster) ook het logo van de in 1994 opgeheven Rijkspolitie. In het huidige ceremoniële tenue van de Marechaussee is een deel van deze historie nog terug te vinden. Met name de traditie van een bereden wapen is nadrukkelijk aanwezig. Dit is ook de reden dat de Koninklijke Marechaussee een standaard voert in plaats van de vaandel zoals gebruikelijk is.

De huidige Koninklijke Marechaussee is een politieorganisatie met militaire status. De taken en bevoegdheden van de marechaussee strekken zich uit tot buiten de militaire organisatie en ongeveer 95% van het personeel wordt ingezet voor civiele politietaken. Hoever die bevoegdheden gaan was tot medio 2007 inzet van discussie. Door een wijziging van de Politiewet is daaraan een einde gekomen.

De besturing van de Koninklijke Marechaussee kenmerkt zich door een scheiding tussen gezag en beheer. Het beheer over de Koninklijke Marechaussee berust bij de Minister van Defensie en het gezag over de Koninklijke Marechaussee wordt uitgevoerd door de gezagsdrager die verantwoordelijk is voor de betreffende taak. Zo worden de vreemdelingentaken en beveiligingstaken uitgevoerd voor het Ministerie van Justitie (MinJus), heeft het Openbaar Ministerie (OM) de leiding over de opsporingsonderzoeken en is de lokale burgemeester en het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (BZK) verantwoordelijk voor de handhaving van de Openbare orde en Veiligheid uitgevoerd door de Koninklijke Marechaussee.

De taken van de Koninklijke Marechaussee zijn vastgelegd in artikel 4 van de Politiewet 2012 en artikel 5 van de Veiligheidswet BES. Hieronder vallen onder meer:

• politietaken ten behoeve van Defensie
• politietaken op Schiphol, Flamingo Airport, F.D. Roosevelt Airport, Juancho E. Yrausquin Airport en andere aangewezen luchthavens en de beveiliging van de burgerluchtvaart.
• bijstand aan, assistentie van en samenwerking met Nederlandse politie
• bewaking van de buitengrenzen (grensbewaking) van het Schengen-gebied en het binnenlands vreemdelingen- en veiligheidstoezicht langs de 'binnengrenzen' met het Mobiel Toezicht Veiligheid
• waken voor de veiligheid van de leden en paleizen van het Koninklijk Huis
• beveiliging en bewaking van De Nederlandsche Bank en begeleiding van geldtransporten van de Nederlandsche Bank
• beveiliging van het Catshuis, de ambtswoning van de minister-president
• het (mede) uitvoeren van de basispolitiezorg op de eilanden Sint Eustatius en Saba onder de verantwoordelijkheid van de korpschef van het Korps Politie BES (KPBES).

Over de bevoegdheid van de Koninklijke Marechaussee ten opzichte van burgers bestond tot voor kort veel onduidelijkheid. Krachtens een wijziging (medio 2007) van artikel 4 lid 4 van de Politiewet heeft de Marechaussee ook ten opzichte van burgers alle bevoegdheden die een opsporingsambtenaar van de politie heeft, zoals vermeld in artikel 141 Wetboek van Strafvordering. Er is in het artikel wel bepaald dat hoewel de Marechaussee bevoegd is, zij zich onthoudt van het uitoefenen van bevoegdheden anders dan voor de taken die in artikel 4 van de Politiewet genoemd zijn.

De Koninklijke Marechaussee kent de volgende eenheden:

• District Landelijke- en Buitenlandse Eenheden
• District Noord-Oost
• District Schiphol
• District West
• District Zuid
• Staf Commandant der Koninklijke Marechaussee
• Landelijk Opleidings- en Kenniscentrum Koninklijke Marechaussee

De Koninklijke Marechaussee beschikt anno 2014 onder andere over de volgende voertuigen:

• Yamaha FJR 1300K motoren
• Gepantserde Toyota Landcruisers
• Toyota Hilux pick up
• YPR-765 KMar pantserrupsvoertuigen
• KTM-crossmotoren
• Gepantserde Mercedes Gelande (Schiphol)
• Volkswagen Transporter
• Volkswagen Passat

Daarnaast heeft de Koninklijke Marechaussee de beschikking over een aantal patrouillevaartuigen, voornamelijk voor de MTV/grensbewakingstaak:

• RV 180 Glinder, 35 meter, ligplaats Harlingen, vaargebied: Waddenzee en Noordzee
• RV 161 Kattenburg, 20 meter, ligplaats IJmuiden, vaargebied: havens Amsterdam en kustwater
• RV 162 Wycker Meer, 20 meter, ligplaats IJmuiden, vaargebied: havens Amsterdam en kustwater

De Koninklijke Marechaussee is een Gendarmerieorganisatie en maakt deel uit van het samenwerkingsverband voor Europese Gendarmerieorganisaties (European Gendarmerie Force (EGF)). Een gendarmerieorganisatie wordt gekenmerkt door de militaire status en civiele politietaken onder civiel gezag. Gendarmerieorganisaties kunnen, zoals de Koninklijke Marechaussee en de Italiaanse Carabinieri, beheersmatig zijn ondergebracht bij Defensie maar de Jandarma in Turkije, de Guardia Civil in Spanje en de Franse Gendarmerie Nationale vallen (ondanks hun militaire status) onder het Ministerie van Binnenlandse Zaken. Een gendarmerie kan de politietaak voor militairen uitvoeren maar dat is niet altijd het geval (Spanje). Veel landen rond de Middellandse Zee, zoals Portugal, Spanje, Italië, Turkije, Israël en Marokko beschikken over gendarmerieorganisaties. Angelsaksische landen hebben vaak een militaire politie (MP). Het verschil is dat een MP onderdeel is van het leger en enkel (beperkte) politietaken voor Defensie uitvoert. Deze organisaties hebben geen civiele politietaken en staan meestal niet onder civiel gezag.

10-07-2014, 00:00 geschreven door Guy  

11-07-2014, 00:00 geschreven door Guy  

Kepie Cel Leefmilieu Belgie, de vroegere 'groene vingers' van de Rijkswacht...

De Cel Leefmilieu-Gezondheid, officieel in het leven geroepen door het samenwerkingsakkoord van 10 december 2003, is het voorbereidende orgaan van de GICLG.

Het permanent secretariaat wordt verzorgd door de federale overheid. 

De Cel Leefmilieu-Gezondheid, met één vertegenwoordiger per minister van Gezondheid en van Leefmilieu, is het voorbereidende orgaan van de GICLG en voert de door deze laatste overgedragen taken uit.

De Cel organiseert haar werkzaamheden geheel autonoom en legt de GICLG jaarlijks een activiteitenverslag en een activiteitenprogramma ter goedkeuring voor.

In het verslag wordt onder andere stilgestaan bij de besteding van het budget en de inzet van het personeel.

Het programma besteedt onder meer aandacht aan de doelstellingen en de begroting voor het komende werkjaar.

Op uitdrukkelijk verzoek van de GICLG houdt de Cel zich soms bezig met de uitvoering van de internationale verplichtingen op het gebied van milieu en gezondheid.

Bij de uitvoering van haar taken wordt de Cel bijgestaan door een permanent secretariaat binnen het DG Leefmilieu van de FOD Volksgezondheid.

Het secretariaat roept de vergaderingen bijeen en bereidt deze voor, stelt een ontwerp-agenda op en werkt de notulen uit.

11-07-2014, 00:00 geschreven door Guy  

12-07-2014, 00:00 geschreven door Guy  

13-07-2014, 00:00 geschreven door Guy  

13-07-2014, 00:00 geschreven door Guy