Deze namiddag zijn we op gezinsuitstap geweest
naar schloss sayn. Nog wel een onderneming met twee babys. Vooral het in de
autostappen was een leuke onderneming voor mij. Langs voor instappen om dan
naar achter te kruipen lukt ook. Om dan gezellig tussen de twee babys te
zitten.
Het slot
was niet zo belangrijk voor ons maar wel de vlindertuin die ze hebben. Daar
hebben we wat tijd gespendeerd, ons vergapend aan de vele vlinders maar ook
andere bewoners zoals schildpadden en deze kleine loopvogeltje. Daarna zijn
hebben we nog een stop gemaakt aan de speeltuin, dat vond de tweeling nog
leuker.
Dag vijfentwintig (Dinsdag)
Lekker weertje als is het eigenlijk al te warm
naar mijn goesting. Met dit weer kun je niet veel doen met de dieren, behalve
ze blijven voorzien van water J.
De namiddag heb ik in de weide gespendeerd in
de schaduw van de enige boom.
In de vooravond zijn we naar de watermolen
waar de geiten staan gereden met de tractor. We hadden een hooibaal mee en
moesten ter plaatsen hooi opladen en in de schuur droppen. Eigenlijk was het er
te warm voor maar wat moet gebeuren moet gebeuren.
Dag zesentwintig (Woensdag)
Vandaag was het pas echt te warm om te
bewegen. Toch ben ik op de fiets gekropen om richting Hatzenport te gaan. Daar
kan je aan de rivier om te gaan zwemmen. Dus heb ik me enkele uurtjes in het
gras onder een boom geïnstalleerd om van de zon en het water te genieten. Er
was eigenlijk niet veel volk maar dat komt waarschijnlijk omdat je bijna overal
aan het water kan dus moet er niet gegroepeerd worden. Het terug naar boven
fietsen was iets minder verkoelend maar het viel wel mee.
Dag zevenentwintig (Donderdag)
Vandaag wist het weer niet wat te doen. s
Morgens was het aan het gieten maar eens dat het was overgetrokken was het weer
zeer warm. In de namiddag hoorden we dan onweer afkomen maar we hebben het er
toch nog op gewaagd om naar de geiten te wandelen. We zijn juist droog terug
geraakt.
Deze avond hebben we nieuw stro gehakslet
zodat ik de eenden een zacht bedje kon maken.
Tijdens mijn avondwandeling was ik op een
missie, namelijk kersen plukken. Er staan hier enkele bomen waar iedereen mag
plukken dus daar maak ik gretig gebruik van.
Vandaag ben ik eindelijk in Münstermaifeld
geraakt, dit is het dichtstbijzijnde grotere dorp. Ze hebben daar een
historische rondwandeling, dat je langs alle belangrijke gebouwen leid. Die heb
ik gevolgd maar op een uurtje was ik al rond.
s Avonds kwamen de meisjes voor hun rijles en
deze keer heb ik meegereden met Rufus. Het was een goede les en ik voel toch
dat ik al wat verbeteringen heb gemaakt, al moet ik er echt nog over nadenken.
Dag tweeëntwing
Deze ochtend hebben we Daina op de trailer
geladen en zijn we naar de trainingssessie gereden op het domein waar binnen 2
weken de wedstrijd plaatsvind. Het naar daar rijden en terug was eigenlijk ook
nog een leuke sightseeing tour. Ter plaatsen hebben we vooral tijd gespendeerd
op de dressuurpiste maar hebben we ook wat obstakels gedaan. Het was leuk om
als groom mee te gaan.
s Avonds was er in het dorp een feestje (
voor al de 200 inwoners), daar zijn we nog iets gaan eten en drinken.
Dag drieëntwintig(zondag)
Vandaag heb ik mijn baby skills verbeterd. Ik
heb wat tijd met Jacob alleen gespendeerd ondertussen dat Enya sliep. Het was
zeer leuk aangezien hij in een goede bui was. Ik vind het ook leuk om samen met
de babys volverwondering naar de wereld te kijken.
In de namiddag ben ik gedropt in een dorpje
vaanwaar ik terug naar de boerderij kon wandelen. Voornamelijk langs de Moesel
maar wel op de heuvel. Super mooie uitzichten en een tof parcours ( beetje
klim-en klauterwerk). Ik ben wel zon drie uur onderweg geweest dus nu zijn de
benen moe, al heb ik er nog een avondwandeling uitgekregen.
Vanmorgen gaan lopen
met drie honden. Dat is de luxe van niet de straat op te moeten en honden die
niet aan de leiband moeten lopen.
De namiddag heb ik
gespendeerd in een veld hier in het dorp waar ik de omheining gecheckt en
gerepareerd heb waar nodig.
In de vooravond hebben
we dana ( al is het waarschijnlijk daina) uitgenomen voor een korte rit en dan
een training op de dressuurpiste (voor de koets)
s Avonds had ik pech,
ik was aan het wandelen en ongeveer op het verste punt begint het te gieten.
Dus ik was goed verzopen tegen dat ik terug op de boerderij was maar ja, andere
kleren aan trekken (of gaan slapen) en dat is vergeten.
Dag negentien (woensdag)
Voor de eerste keer er
alleen op uitgetrokken met Bonnie. Het is toch altijd een beetje spannend om
met andere mensen hun paarden te gaan rijden in je eentje, zelfs al is de pony
super braaf. Je hebt toch altijd een verantwoordelijkheid. Niet dat ik me
ergens zorgen heb over hoeven maken, het was een zeer ontspannen buitenrit.
s Avonds had het
beslist om nog eens te regenen en ik had bij mijn schoenenkeuze voor de
avondwandeling daar geen rekening mee gehouden. Dus heb ik halverwege mijn
schoenen uitgespeeld en ben verder gegaan op blote voeten J.
Verder was het een
baby dag, ik heb me waarschijnlijk meer geamuseerd met hun speelgoed dan zij
zelf.
Dag twintig(donderdag)
Een rustig dagje op de
boerderij. Ik had geen zin om iets speciaal te doen vandaag. In plaats daarvan
heb ik hier nog wat verder gewerkt aan de haag, die is bijna klaar maar ik weet
niet of mijn handen het overleven tot dan J.
Deze avond heb ik wel
nog een grote wandeling gemaakt met de honden. Het was de eerste keer dat ik
beslist had om de straat over te steken ( er zijn langs deze kant zoveel
mogelijkheden) en daar op verkenning te gaan. Alles ging goed totdat de honden
beslist hadden achter een haas aan te gaan en zo bijna op straat terecht
kwamen. Gelukkig luisterden ze juist op tijd wel. Had ik jullie eigenlijk al
voorgesteld aan de honden? Rübe (bruin) en Noodles ( zwart) zijn de twee
poedels des huizes en soms komt Marani (bordercollie kruising), de buurhond,
ook mee.
Vandaag werden de hooibalen gemaakt dus was
het een beetje een verwarrende dag. Aangezien we iedere keer binnen een uurtje
gingen eten; om uiteindelijk pas s avonds te eten.
Ik heb veel gelezen vandaag, mijn boek was te
goed.
Om de mooi zomerdag af te sluiten ben ik een
grote wandeling gaan maken met de honden.
Dag zestien/ day sixteen
Vandaag was het tijd om hooi binnen te halen. Natuurlijk
op de warmste dag tot nog toe. De grote balen binnenhalen is tractorwerk maar
kleine balen is manpower. Eerst de balen gaan halen op het veld en in de kar
gooien. Daarna, terug op de boerderij, de balen er terug afhalen en
opstappelen. Hard werk en vooral werk waar je vuil van wordt. Hooi kruipt
namelijk waar het niet gaan kan en kan vervelende krabben maken maar nu hebben
de paarden hier wel eten voor het komende jaar.
Het was dan zon fijne zomeravond dat we geen
zin hadden om te gaan slapen dus hebben we van de avond genoten bij kaarslicht.
Dag zeventien/
day seventeen
Het was weer om er op uit
te trekken. Dus ben ik in de namiddag naar Mayen gefietst. Een tochtje van 25
km, langs een oude spoorwegbaan die nu een fiets- en wandelpad is, zeer mooi.
In Mayen vond ik het wel moeilijk een goede plek te vinden om mijn fiets achter
te laten J. Eens ik
geparkeerd had, heb ik de historische route gevolgd langs alle gebouwen die het
bekijken waard waren. En
dan terug, gelukkig was het meeste vlak.
Doordat er hooi gemaakt moet worden zijn de
komende dagen wat rustiger om dan als het hooi klaar is er vol terug in te
vliegen. Doordat er nog tot laat hooi moest gesneden worden had ik de taak om
al de dieren op te sluiten. Een van de jonge kippen heeft mij het daarbij zeer
moeilijk gemaakt. Ik heb er bijna een halfuur over gedaan. Uiteindelijk heeft
het zichzelf vastgezet in het hooi en kon ik het vangen. Ik ben ook een
wandeling gaan maken met de honden.
Woensdag (dag twaalf)
In de namiddag zijn we
nog eens naar de geiten gewandeld. Ze hebben wat hooi en brood gekregen. Daarna
hebben we de lange, avontuurlijke weg naar huis genomen.
Deze avond uitgaan
rijden met rufus. Enkele meisjes van hier in de buurt gingen gaan rijden met
bonnie en cora ondertussen dat andere met de honden meewandelden en ik mocht
mee maar moest wel met rufus rijden, die niemand graag heeft. Hij heeft mij
inderdaad uitgeprobeerd maar ik heb toch een goede rit gehad en ik hou wel van
een uitdaging.
Donderdag (dag dertien)
Vanmorgen ben ik begonnen met het poetsen van
Ralph zijn dressuurkoets zodat die proper is voor de komende wedstrijd, ik weet
alleen niet of dat het veel zin heeft aangezien dat pas op het eind van de
maand is.
De dag weer op gepaste wijze afgesloten, met
een rit naar münstermainfeld. We hebben een sightseeing tour vanuit de koest
gedaan, wat zeer leuk was.
Al was de echte afsluiter van de dag het vagen
van de jonge kippen. Lang leve broedstoof kippen, deze leren niet wanneer en
hoe ze naar hun kot moeten dus nu mogen wij proberen hun dat te leren.
Vrijdag (dag veertien)
Deze namiddag ben ik er nog eens op uitgetrokken
met de fiets, het was er het perfecte weer voor. Ik ben naar Hatzenport gereden
(of heb de berg mij laten voeren), heb daar een beetje rondgekeken en ben dan
terug gefietst.
Verder hebben we vanavond een logé, lotte, een
jonge hond, die hier nu wat nerveus rondloopt. De honden van hier zijn haar wel
heel duidelijk aan het maken dat ik van hun ben, door zeer bezitterig rond mij
te komen liggen.
Omdat Sandra is gaan uitrijden met de paarden,
heb ik gehoplen met de babys. deze keer kreeg ik Jacob in mijn armen. Hij is
niet direct de gemakkelijkste wanneer het op vreemde mensen komt maar het was
oké.
blijkbaar vertrouwen mijn host mij wel want dit weekend hebben ze mij al een nacht alleen gelaten op de boerderij. ik vind dat helemaal niet erg, dan moet ik niet heel de tijd rekening houden met hun. zaterdag zijn we wel begonnen met een hoogte punt. ik heb voor de eerste keer echt gemend, direct met twee paarden. dat is toch wel even wat anders dan met een houten paard maar het is wel goed gegaan. 's middags mocht ik bij de buurvrouw gaan eten, lekker gemakkelijk dan moest ik niet zelf koken. verder was ik vergeten te vertellen dat mama eend enkele dagen geleden haar eieren heeft uitgebroed dus nu lopen er 15 kuikentjes rond.
dag negen
vanmorgen had ik natuurlijk ochtend dienst, dus mocht ik iedereen buiten laten en met de honden gaan wandelen. het was vandaag de eerste dag dat de jonge kippen buiten mochten. Daarnaast heb ik nog een emmer rode bessen geplukt waar we 's avonds puree van gemaakt hebben en ingevroren. In de namiddag was iedereen terug en zijn Ralph, de baby's, de honden en ik naar de geiten gewandeld om ze eens te controleren. 's avonds hebben we dana en cora opgetuigd voor nog een ritje. we zijn weer op mooie plaatsen geweest. deze keer heb ik niet gereden maar gewicht gegeven vanachter in de kar zot we niet omkiepte in de bochten.
dag tien
vandaag heb ik een van mijn grotere taken kunnen afwerken. Er stond hier in een van de oude stallen hout dat naar een andere ruimte moest gebracht worden, dat is nu klaar. verder hebben we alle koetsen, het zij er 6 in totaal, verhuist en samen in de schuur gezet. Rübe , een van de honden, zal mij de komende dagen misschien niet zo graag meer zien aangezien ik haar heb vastgehouden ondertussen dat ralph haar aan het scheren was maar dat overleef ik wel :) 's... avonds zijn we dan weer voor een rit gegaan, deze keer alleen met dana. om de dag af te sluiten heb ik mengrondwerk gedaan met rufus, wat goed ging nadat ik gewoon was geworden aan het uitzicht.
gisteren toch nog even geholpen met alle gevederde vrienden naar bed te brengen. blijkbaar heb ik ook mijn rug serieus verbrand dus zal ik die maar uit de zon houden de volgende dagen.
vandaag was het de baby's hun eerste verjaardag. voor die gelegenheid hebben we een zandbak gemaakt. ondertussen dat zij daar van aan het genieten waren, ben ik een fietstochtje gaan maken. Ik ben richting de mozel gereden. zeer mooi. alleen ligt een rivier in een dal en moet je dan nog terug naar boven. En ik ben er dan nog in gelaagd om de verkeerde afslag te nemen waardoor ik nog wat harder heb mogen trappen.
ik heb in de avond ook mijn eerste menles gerkregen, op een houten paard zodat ik niemand pijn doe als ik nog iets verkeerd doe.
dag zes
vandaag was een paarden dagje. in de namiddag hebben we dana opgetuigd en zijn met de koets gaan rijden. het was een obstakelkoets, wat betekend dat er maar 1 iemand kan zitten en ik stond dan vanachter met Rübe (de bruine poedel) aan mijn voeten. op deze manier kon ik even genieten van de wind in de haren en de omgeving. we hebben een stop gemaakt aan een uitkijk punt over de rivier. Toen we terug waren mocht ik bonnie opzadelen voor mijn eerste 'rijles'. zoals altijd vind iedereen wel iets niet goed aan de manier waarop ik rij maar ik zal het proberen te verbeteren in de komende weken. ook de honden heb ik veel gezien vandaag, want ik heb zowel een ochtend als avondwandeling met hun gemaakt.
dag zeven na een voormiddag werk, zoals elke dag, kreeg ik het voorstel om een wandeling te gaan maken. Dit zag ik wel zitten dus heeft ralph mij afgezet aan een kasteel, burg pyrmont, vandaar uit kan je door het bos en langs de rivier (eltz) naar burg eltz wandelen. het was een stevige tocht (10 kilometer) waarbij ik een foute afslag heb genomen (weeral) maar na een dikke twee uur was daar de burcht eltz, een burcht die nooit vernietigd is. waarschijnlijk omdat het op zo'n onverwachte plaats ligt. En omdat ik nog niet genoeg gewandeld had ben ik nog met een lokaal meisje en de honden gaan wandelen. Nu hebben mijn benen het echt wel gehad
als je avontuur wil kan je dat krijgen vanaf dag een. wegens het slechte weer en een ongeluk ( als ik het goed begrepen heb) kon mijn geplande trein niet stoppen in Koblenz, dus mocht ik opzoek naar een andere trein. Die ik met de hulp van enkele vriendelijke mensen snel gevonden had, alleen deed deze er veel langer over waardoor ik mijn aansluiting gemist heb. Uiteindelijk ben ik een uur later dan voorzien toegekomen.
Aangekomen bij mijn host was het wat onwennig, wat altijd wel het geval is maar nu nog meer. ze hadden namelijk een groot feest hier op de boerderij. iedereen was uitgenodigd; vrienden, familie en buren. heel veel volk dus. Ik ben sowieso al niet zo goed met veel mensen en als er dan nog eens bijkomt dat ze Duits spreken komt het helemaal niet goed. Ik heb dus vooral vanop een afstandje genoten.
na een groot feest moet er opgeruimd worden. Dat was dan ook wat ons te doen stond op zondagmorgen, al heeft het bijna heel de dag geduurd. tussen het opruimen door was er even tijd om naar de lama's en geiten te rijden, deze staan even verderop in een weide. In de avond kon ik dan aan het werk beginnen waarvoor ik echt naar hier ben gekomen, namelijk voor dieren zorgen. Ik heb de stal/paddock uitgemest en ben met de honden (twee poedels, Noodels en rübe) een avondwandeling gaan doen....
vanaf dag drie kon het normale ritme beginnen. maandag was er veel werk, aangezien het een beetje verwaarloosd was met het opkomend feestje. Ik ben heel de voormiddag bezig geweest met het uitkuisen van de eenden- en kippenhokken. Ik kan een ding zeggen, eenden zijn niet proper :). in de namiddag waren de paarden aan de beurt. 's avonds stond er ook nog groot werk op het programma. eerst moesten er enkele strobalen gehakseld worden zodat deze opgeruimd waren. daarna konden we op de vrijgekomen plaats het los hooi leggen. op de wagen leek het niet veel maar het bleef maar komen. om de dag af te sluiten hebben we alle dieren binnengestoken en ben ik nog een wandeling gaan make met de honden.
vandaag, dinsdag, de dag gestart door te gaan lopen. na een rustig ontbijt het huis een beetje opgeriumd en daarna naar buiten getrokken. eerst nog wat kleine taken uitgevoerd om daarna frambozen en rode bessen te gaan plukken (mijn armen zien er mooi uit). Na de middag de paarden gedaan en dan de haag gaan redden. ze hebben hier een haag geplant maar die geraakt verstikt door het onkruid en gras. Ik zal iedere dag een stukje doen in de hoop dat de haag blijft groeien. In de avond heeft Ralph (mijn host) met een van zijn paarden (dana) gewerkt om ze fit te krijgen voor een wedstrijd. Ik heb dan ook nog gehoplen met de babytweeling naar bed te brengen. Normaal zit de dag erop voor vandaag
joepie! het eerste jaar zit erop zonder herexamens en dat mag gevierd worden met drie maanden vakantie. Morgen vertrek ik al richting Duitsland voor een nieuw workaway avontuur. deze keer is het bij mensen die een kleine boerderij hebben, niet ver van Koblenz. ik kijk er al naar uit om nieuwe mensen en dieren te leren kennen. daarna ga ik terug naar Engeland, aangezien de paarden en de mensen daar mij niet loslaten.
Alles staat klaar om morgen te vertrekken, nu alleen hopen op een goede nachtrust en geen problemen met de treinen.
De tijd in Engeland is voorbij gevlogen. Zo veel te doen en
als ik dan eens tijd had om op de computer te zitten had ik helemaal geen zin
om aan mijn blog te werken maar nu dus een goede upload.
De zaterdag( 13de) was zowat de drukste dag van
allemaal. Om 8 uur begonnen met de paarden uit de wei te halen en opzadelen om
dan naar de stallen te rijden. Waar we om 10 uur onze eerste klanten hadden. Een
meisje dat om 14 dagen komt en eentje dat voor de eerste keer kwam. Gewoon gewandeld.
Dan hadden we een rit om 12 uur met
Helen, die was de laatste keer geweest als ik hier nog was. Omdat het zo lang
geleden was hebben we het rustig aan gedaan. Als laatste was er dan Caroline. Die
ik ook al kenden van vorige keer. Tegen vier uur waren we dan terug thuis. Tegen
dan waren we al goed moe. Tegen 7 uur is Jason Webb dan langs gekomen om Cagney
eindelijk te vangen (het is hij dat haar getraind heeft). Ook met hem duurden
het wel even. Om de dag af te sluiten zijn we dan nog naar de pub geweest. Daar
was het goed druk na afloop van de village fun day.
Zondagvoormiddag was het redelijk rustig. Ik ben een korte
rit met Clover in het bos gaan maken. In de namiddag ben ik met een van de
lokale meisjes gaan wandelen. Het was best in orde, ook al had Lynn er geen
goed oog in. Ze dacht dat we niet goed met elkaar zouden kunnen opschieten. Uiteindelijk
hebben we toch twee uur samen gereden zonder ruzie te maken ;).
Maandag weer goed begonnen door te gaan lopen. Toen ik dan
terug kwam zij Lynn dat we later op de dag naar het strand zouden gaan om de
route een echt te verkenen. We zijn daar
iets na de lunch toegekomen (direct op de juiste parking). We zijn eerst
helemaal door de duinen gereden, tussen de holes van een golf. Dan konden we op
het strand. We hebben de paarden verplicht om in het water te lopen. Ze wisten
toch niet wat ze moesten denken van die golven. We hebben ook enkele goede
gallops gedaan. Dit was een droom die voor mij uitkwam maar het kwam er op neer
dat het niet zo veel stelden. Zeker als het strand maar blijft duren is het
eigenlijk saai. Maar ik heb het gedaan en dan kan ik dat van de bucketlist
schrappen J. Toen
we dan terug waren zijn we ook nog getrakteerd op een lekkere BBQ, de eerste
van het seizoen.
Dinsdag hadden we om 10 uur een rit vanaf het huis, naar het
bos dus. Daarna moesten we nog wat dingen gaan kopen voordat de eerste gasten
de volgende dag toekwamen. Dan zijn we nog bij de oude stallen en wei gestopt
om daar nog wat dingen op te halen. Op weg naar daar werden we aan een
kruispunt tegen gehouden. Ze waren namelijk koeien van wei aan het verplaatsen,
dan hebben we dat ook een meegemaakt. s Avonds was het de 25ste
verjaardag van een koppel in het dorp en we waren uitgenodigd in de pub omdat
te vieren,het is altijd leuk om al de mensen te zien. Op weg naar daar moesten
we wel terug draaien en een andere weg nemen aangezien een vrachtwagen zich had
vast gereden in een bocht.
Woensdag in de voormiddag hadden we nog even het huis voor
ons alleen. We moesten nog wat dingen gaan ophalen in Bampton. Verder heb ik
wat werk gedaan met de twee kleinste dames om ze in goede conditie te houden. Tegen
vier uur waren de gasten dan hier. Peter en Rebecca, beide 46 jaar en
reispartners. Zeer sympathieke mensen. Beide kunnen wel amper rijden. Ze hebben
dus Blue en Aus toegewezen gekregen. Nadat we kennisgemaakt hadden en geïnstalleerd
waren zijn we dan een wandeling gaan maken. Voor de eerste keer zijn wij te
voet mee gegaan.
Vanaf dan zijn de volgende 5 dagen ongeveer hetzelfde
verlopen. Opgestaan op 7 uur 30, ontbijt om 8 uur 30 en dan de paarden klaar maken
voor de eerste rit. Meestal van 2 uur. Dan hadden we lunch en hadden de gasten
vrije tijd tot s avonds. Dan hadden we een tweede rit, weer twee uur. Diner en
dan was het meestal al bedtijd. Op zaterdag en zondag zag mijn dag er wel wat
anders uit. Omdat Lynn ook de lokale ruiters wil blij maken moest er iemand die
ritten doen. Op zaterdag heb ik met behulp van Caroline een rit gedaan vanuit
de stallen wat dus 3 uur werk was. Alles is goed verlopen en ik vond de
verantwoordelijkheid wel fijn. Op zondag heb ik dan een dame in mijn eentje
mogen mee nemen voor een rit van twee uur (vanaf het huis). Zij herinnerde mij
nog maar ik (die normaal alles weet) wist niet meer wie zij was. We hebben een
zeer goed rit gehad en we hebben twee herten en een vos gezien.Toen ik daarvan terug was heeft Nigel mij
naar de pub gebracht omdat ik vandaar uit Lynn moest helpen met de paarden terug
te brengen omdat de gasten in de pub bleven voor de namiddag. In de namiddag
hadden we dan ook nog een rit met de drie kinderen die twee weken daarvoor ook
al waren geweest. Wat weer zeer fijn was.
Maandag voormiddag was het dan de laatste rit van deze
gasten. Ze hebben hun week overleefd zonder te vallen en zonder al te veel
spierpijn wat toch een hele prestatie is. Om 12 uur hadden we dan de hoefsmid
voor 4 paarden wat zon drie uur in beslag nam. Dus tegen dat dat klaar was
hebben we vlug wat huiswerk gedaan zodat alles klaar was voor de volgende gast.
Deze gast, Jane (56), had ook geen of weinig rijervaring en wou dit doen voordat het te laat
was. Haar eerste rit heeft ze met Blue gedaan. Daarna is ze overgeschakeld naar
Tonto en eigenlijk heeft ze dan de rest van de week vooral met Tonto gereden.
Dinsdag zouden mama en Anika dan toekomen om mij te komen
ophalen. Alleen hadden ze in Calais beslist om te staken. Uiteindelijk zijn ze
er via Duinkerken en met 5 uur vertraging toch geraakt. Voor mij is de dag
normaal verlopen met twee ritten. In mijn vrije tijd heb ik met Clover in de
paddock gereden wat voor ons beide hard werk was. En eens dat de jongens
(paarden) er op stonden te kijken had het geen zin meer.
Woensdag kon ik mama en Anika dan voorstellen aan al de
paarden en de omgeving laten zien. Ondanks dat ze er waren ben ik toch nog
meegegaan voor een rit van 3 uur. In de namiddag had ik dan tijd voor hun. Die tijd
hebben we gebruikt om samen te gaan rijden. Anika met Chino en ik met Clover,
wat zeer fijn was. Niet zo lang nadat we terug waren kwam Julie dan toen. Het franse
meisje dat vanaf zaterdag mijn werk over neemt voor 6 weken. Haar Frans is niet
zo goed maar ze zal zich wel redden. Haar heb ik dan ook voorgesteld aan al de
paarden en al een beetje uitgelegd wat er van haar verwacht wordt. s Avonds zijn
we Jane dan van bij de trout fichery gaan halen (een halfuurtje te paard). Daarna
was het BBQ wat zeer gezellig was.
Donderdagvoormiddag ben ik met mama en Anika naar Exeter
geweest om te gaan shoppen. Wat ook weer zeer leuk was. In de namiddag zijn we
dan nog een korte rit gaan doen met Jane. En als traktatie omdat het mijn
laatste dag was zijn we s avonds in de Pub iets gaan eten.
Vrijdagvoormiddag heb ik dan nog een laatste rit meegedaan
en dan was het tijd om afscheid te nemen. Deze keer was het niet zo moeilijk
omdat ik weet dat ik over een maand terug ben.
Het weer is hier de afgelopen week zeer vervelend geweest. De
eerste drie dagen was het zonnig maar er was heel de tijd een koude wind die er
voor zorgde dat je niet buiten wou zitten.Gisteren was het dan ineens zeer dof warm, precies of dat er een onweer
aan zat te komen. Va,morgen was het dan de start van wat een mooie zonnige dag
leek te worden maar het weer is nu juist omgeslagen in regen.
We hebben ons de afgelopen week ook zeer veel bezig gehouden
met het vangen van onvangbare paarden. Niet direct mijn favoriete bezigheid,
zeker niet bij paarden die normaal gemakkelijk te vangen zijn. Bij de twee waar
het altijd moeilijk is (Claydon en de nieuwe merrie Cagney) doe ik het niet
graag omdat je nooit weet hoe ze gaan reageren. Rosie was mijn eerste
slachtoffer, met wat eten en geduld had ik ze dan te pakken. Nu komt ze gewoon
naar mij toe. Vandaag wou ik eigenlijk met Chino gaan rijden maar ik heb er zo
lang over gedaan om hem te vangen dat ik het uiteindelijk bij borstelen heb
gelaten. Straks ga ik nog eens proberen, gewoon om te zien of het nu vlotter
gaat. Verder ben ik vandaag ook succesvol geweest bij het vangen van Claydon. Ik
heb hem dan ook maar zijn halster aangedaan zodat het iets gemakkelijker is de
volgende keer.
De rest van mijn tijd in de afgelopen dagen heb ik enkele
keren aan boodschappen doen besteed. Ik heb ondertussen ook gekookt voor Lynn
en het viel toch in de smaak. Ik vind het altijd wat vreemd om iemand anders
zijn keuken te koken.
Morgen word een drukke dag. We hebben klanten om 10, 12 en
14 uur. En daarna gaan we normaal naar de village fun day.
Maandagmorgen terug beginnen lopen. Het was toch een jaar
geleden sinds de laatste keer dat ik serieus gelopen had. Omdat ik het toch
begon te missen vond ik het tijd om opnieuw te beginnen. Het enige probleem met
lopen hier in Devon is waar ga je naartoe aangezien niks hier vlak is. Uiteindelijk
ben ik eerst bergaf gegaan en dan op de terug weg bergop, met stappen
tussendoor.Vandaag, vrijdag, ben ik dan
voor de tweede keer gaan lopen. Deze keer ben ik in het bos gaan lopen voor een beetje
afwisseling. Het blijft zwaar (niet dat ik iets anders verwacht had) maar ik
geniet er toch van.
Voor de rest heb ik natuurlijk ook wat uurtjes doorgebracht
op een paardenrug (iemand anders het zware werk laten doen). Maandag zijn we op een verkennende, timende
wandeling gegaan aan gezien we nu allemaal nieuwe routes moeten vinden voor de
trekking. De omgeving is hier wel zeer mooi, veel in de bossen. Het is alleen
niet zo gemakkelijk om korte routes te vinden.
Woensdag zijn we ook gaan rijden maar een rustige wandeling
aangezien we twee tragere schapen mee hadden (Clover en Aus). We zijn gewoon in
het bos gebleven en dat leverde ons een wandeling van een uur op. Gisteren zijn
we in de late namiddag (het was hier ineens heel warm, dof) een wandeling van
twee uur gaan maken. Dit is een combinatie van oude en nieuwe routes. En we
hebben een zeer goed galoppad gevonden.
Woensdagochtend ben ik richting Engeland vertrokken. Wat een
verademing als je vergelijkt met naar Oostenrijk reizen. Om 9 uur thuis
vertrokken en iets voor 5 uur was ik hier. En ik had twee uur om in Londen van
station te veranderen en iets te eten.
Ik was natuurlijk super blij om terug te zijn en ik was niet
de enige. We zijn eerst naar hun nieuwe huis gereden waar de veulens in de wei
stonden. En ze kenden mij nog maar wat zijn ze al groot geworden!! Ze hadden
een vakantiegast, die dan samen met ons naar de stallen is gereden. Daar heb ik
dan al de paarden terug kunnen zien. Ze zagen er allemaal een beetje anders uit
zo zonder wintervacht. s Avonds hebben we dan lekker gegeten (en uitgebreid
voor de gast).
De volgende dag was de gast haar laatste dag en ze wou graag
naar het strand. Nu had Lynn dat nog nooit gedaan maar ja klant is koning. Dus
vroeg opgestaan zodat we eerst nog de paarden konden doen. Daarna hebben we
blue en Aus in de trailer geladen en zijn we vertrokken. Na wat problemen op de eerste parking ( we
waren klaar om te vertrekken toen ze kwamen zeggen dat paarden dar niet waren
toegestaan). Zijn we vanuit een tweede parking naar de zee vertrokken. Het was
alleen nog een heel eind (een saaie, rechte en stenige weg). Uiteindelijk kwamen
we in de duinen en dan aan het strand. We waren niet echt aan de zee (het was
meer een baai) maar eigenlijk was dit beter want er waren bijna geen mensen en
geen golven. Dus hebben we op het strand gereden en ook een beetje in de zee. De
paarden vonden het leuk en wij ook. De weg terug heb ik Lynn laten rijden (we
hadden maar 2 paarden) en ik ben met de honden terug gewandeld.
Om zes uur hadden we nog een eerste rit. Ik heb met Clover
gereden, ze heeft de afgelopen twee maand niet zo veel gedaan. Ik weet dus niet
of zij zo blij was om mij te zien J.
Vrijdag ben ik s ochtens ook niet te laat opgestaan omdat
we stallen hadden die gedaan moesten worden. Lynn heeft mij daar afgezet, even
geholpen en dan is zij terug naar huis gegaan om papierwerk te doen.Ik heb Chino als taxi naar huis gebruikt
zodat hij in het veld kon grazen. Na de lunch heb ik heel wat tijd door
gebracht in het veld om al de mest op te ruimen. We zijn dan niet te klaat al
de paarden in de stal gaan zetten. Want s avonds waren we bij de verhuurders uitgenodigd
om te gaan eten. Zij wonen in de vallei, ze zijn onze onderburen. Het was zeer gezellig maar laat.
Zaterdag hadden we een rit om 10 uur. Een meisje van 14 die
niet zo goed kan rijden. We zijn tijdens onze rit van een uur overvallen door
een regenbui. Tegen dat we terug waren waren we wel droog. In de namiddag
hadden we drie kinderen (2,5;9 en 13) die aan een leidtouw een ritje kwamen
doen. Daarna zijn we aan de verhuis begonnen van de 8 paarden die nog in de
stallen stonden. Ze mochten namelijk op het veld recht tegenover het huis. Daar
zijn we nog wel even zoet mee geweest (de rit duurt een uur).
Vandaag hadden we een rustige voormiddag. We hebben de
omheining gecheckt op zwakke plekken. Na de lunch zijn we naar de pub gegaan
voor een drankje. In de namiddag hadden we nog een onverwachte rit. Wat voor
ons een hele onderneming was maar de klanten hebben we er van genoten.
Maandag in de late voormiddag was het dan zover, het eerste
afscheid. Nicole vertrok naar Slovenië
om daar haar avonturen verder te zetten. In de late namiddag was haar
vervanging dan daar, Vera, ook zij komt uit Duitsland en is 21 jaar oud. Het was
wel wennen om niet meer degene te zijn die volgend maar degene te zijn die
leiding geeft. Langs de andere kant heb ik een heel ontspannende laatste week
gehad.
Dinsdag hebben Vera en ik in de voormiddag ons bezig
gehouden met het verzorgen van al de paarden. In de namiddag hadden we dan 4
uur les. Ik heb de vier uur geholpen en het ging me zeer goed af. Op de taalbarrière
na kwam het zeer professioneel over werd er mij achteraf gezegd.
Woensdag zijn Vera en ik gaan fietsen, richting Villach en
hebben we een ijsje gegeten aan een van de meertjes. Het was wel koud door de
wind.
Donderdag was het dan weer hartje zomer. Er waren ook geen
lessen dus hadden we in de namiddag tijd vrij. Ik wou graag nog eens naar mijn
favoriet plekje wandelen en Vera is meegegaan voor de gezelligheid. s Avonds hebben
we dan een afscheidsfeestje gehouden voor Gisella en Goselito die de volgende
morgen vroeg zouden vertrekken.
Vrijdag hadden we het huis voor ons alleen. We waren maar
met vier in huis wat nog nooit voorgevallen was. Omdat er ook deze namiddag
niks te doen was zijn we na de lunch vertrokken voor een fietstochtje. Deze keer
in de andere richting. We zijn uiteindelijk helemaal rond Millstatersee
gereden. En hebben zon 40 kilometer gefietst. Ook dit was weer zeer fijn en
mooi. Het enige spijtige was dat we niet hebben kunnen zwemmen.
Zaterdag was het dan ook mijn laatste dag. En een cursus dag
dus zeker s ochtends en met de lunchtijd wisten we wel wat doen. Iets na vier
uur heb ik dan van iedereen afscheid genome en ben ik aan mijn meer dan 12 uur
durende reis begonnen.
De reis zelf is vlot verlopen. Het enige storende was de
city night line. Een slaaptrein (maar niet met een bed). Ik had natuurlijk de
pech dat er twee wenende en schreeuwende kinderen in mijn coue zaten. Ik heb
uiteindelijk 1,5 uur echt geslapen. Gelukkig had ik het vooruitzicht om in mijn
eigen bedje te kunnen slapen.
Zondag was het dan hereniging met de familie. Maandag zijn
mama en ik naar Gent gewees omvoor een kot te zien. En ik heb, denk ik toch,
een super kot gevonden.
Vandaag de valies terug gepakt om morgen naar mijn schatjes
te vertrekken.
Mijn laatste dagen in Oostenrijk zitten er al bijna op. ik moet zeggen dat de laatste week hier waarschijnlijk de beste was. En nu wil ik eigenlijk nog niet naar huis. Gelukkig heb ik Engeland om naar uit te kijken. omdat ik nog zovee mogelijk wil enieten van mijn laatste twee dagen hier ga ik eens ik thuis ben updates van de afgelopen week plaatsen. Dus nog drie (of vier) dagen geduld :).
Vandaag was dan het begin van mij laatste week hier. Het was
meteen ook Nicole haar laatste dag. Ik weet nog niet wat ik zonder haar ga
doen.
Om 10 uur hebben we beslist om met zn allen de berg in te
trekken. Dus hebben we een pick-nick gemaakt en heeft Christa ons op het
hoogste, met de auto, bereikbare punt afgezet. Van daaruit was het nog 3 uur
tot de top. Het was best zwaar maar doordat je met een groepje bent toch wel
leuk. Als extraatje lag er boven terug sneeuw.( Het is best grappig want er is
hier een berg (in ons uitzicht) die vorige week misschien nog op twee plekken
sneeuw had liggen. Maar met de vele regen en met dat het terug kouder is, ligt
er nu weer veel sneeuw.) het nadeel van de sneeuw was dat alles zeer glad was. Op
zon 2000 meter kwamen we een ouder echtpaar tegen die ons dan ook afraden om
nog verder te gaan (nog zon honderd meter stijgen maar wel nog 1 uur in
afstand). Niet allen door de sneeuw maar ook omdat de mist kwam en ging. Dus hebben
we daar onze lunch gegeten en zijn we dan aan onze afdaling begonnen. Wel met
wat schuiven en glijden (en in mijn geval omgeslagen voeten) maar we zijn
allemaal veilig beneden geraakt. Nu zitten we hier allemaal in de keuken op
onze computer moe te wezen J.
Omdat het toch een lange weg naar Wenen was, zijn we niet
meer naar daar gegaan. In plaats daarvan hebben we zaterdagochtend rustig
wakker geworden en ingepakt. Daarna zijn we terug naar het wedstrijdterrein
gereden. Voor nog een dagje voltige kijken. Het was namelijk zo hard aan het
regenen dat het springen buiten niet door ging. Het was ook fijn om te zien dat
zelfs op zon duur terrein de pistes buiten onder water staan.
De voltige vond ik zeer fijn om naar te kijken. Ik ben zeker
van plan om in België wat meer paardrijdwedstrijden mee te pikken want ik hou van
de sfeer. En gewoon van te kijken (en misschien zelfs leren).
Rond 5 uur zijn we dan aan onze lange weg naar huis
begonnen. Met een tussenstop bij Laura haar grootouders om haar daar af te
zetten.
Vrijdag zijn Laura en ik vanuit ons hotel met de metro naar
Wenen gereden. Dit was toch een dik uur. Daar hebben we nog een tweede metro
genomen naar de zoo. We hebben dan zon zes uur in de zoo zelf doorgebracht. Het
was echt de moeite waard. Het is namelijk de oudste zoo ter wereld. De gebouwen
zijn nog van de begin tijd alleen zijn de hokken groter en diervriendelijker
geworden. Ook leuk is dat je bij bijna al de dieren ook in het binnen verblijf
kan. Waardoor je ook bij slecht weer wat dieren te zien krijgt. Verder denk ik
ook dat het de eerste keer was dat ik een ijsbeer in het echt gezien heb J.
Na de zoo zijn we terug naar het hotel gegaan waar Christa
ons opwachten om terug naar het wedstrijd terrein te gaan. Deze keer was er
voltige in de binnenpiste. We hebben spijtig genoeg vooral het minder
spectaculaire deel gezien, namelijk het verplichte deel.
Eens terug zijn we nog iets gaan eten in een typische
eetgelegenheid. Als je ons Belgenlandje gewoon bent moet je er wel serieus aan
wennen dat je hier nog binnen mag roken. Maar het eten was lekker en de sfeer
goed.
Donderdag om 5 uur s ochtends opgestaan zodat we rond 10
uur op de competitie konden zijn. Er was een beetje stress bij het vertrekken
(gaat het niet altijd zo?) maar uiteindelijk hadden we zelfs nog tijd om wat
inkopen te doen. Omdat we rechtstreeks naar het wedstrijd terrein zijn gereden.
En omdat het niet zo gemakkelijk was om vandaar uit weg te geraken, heb ik
beslist om de dag ginder door te brengen. Ik vond dit zeer fijn want dat gaf me
de kans om het wedstrijd gebeuren en alles er omheen eens mee te maken. Omdat Christa
deel van de staf was kregen we armbandjes die ons de toestemming gaven om over
al op het terrein te komen. Dit was zeer leuk en daar hebben we natuurlijk ook
gebruik van gemaakt. We zijn al de stalblokken (zon 14 stuks met elk +/- 1àà
stallen) gaan bekijken die stilletjes aan het vollopen waren. We hebben gekeken
naar de trainingen. En s avonds begon dan de para-dressage competitie. Hier hebben
we naar de eerste twee klassen gekeken. En ik kan een ding zeggen ik heb
bewondering voor de paarden. Ze moeten toch veel verdragen van hun ruiter. Deze
hebben niet altijd hun bewegingen onder controle. En ze moeten toch ook 100%
betrouwbaar zijn. Net omdat deze ruiters niet altijd kunnen ingrijpen.
We hebben ook enkele van de hogere klasse gezien. Deze zijn
al wel wat beter maar hier moet je dan vaak gaan zoeken naar de handicap.
Maandag en dinsdag zijn ongeveer hetzelfde verlopen. Er is
hier een beetje ruzie in het huishouden. Ik weet het fijne er niet van. Het
enige dat ik weet is dat Goselitto dit weekend met een meisje (een cursist) had
afgesproken. Christa was daar niet over te spreken maar heeft het toch laten
door gaan. Toen hij dan terug was is de bom gebrast. De sfeer is hier nu niet
direct de beste. Al trekken Nicole en ik ons er niet te veel van aan en gaan we
gewoon onze gang.
We zijn de dagen telkens begonnen met de paarden. Daarna
mochten ze weer ieder hun kwartier grazen. In de namiddag waren er dan de
lessen. Op maandag Heidi en Leon. Met Leon zijn Nicole en ik het bos in gegaan.
Hij was zeer wild dus hebben we hem Leon de wilde gedoopt. Voor de rest heb ik
op maandag een pret pakket van mama ontvangen. Met lekker veel tijdschriften!!
Op dinsdag waren eerst Utta en Wulfgang aan de beurt, twee
van de groep van vorige week. Ze hebben weer competitie gedaan J. Daarna was Elias aan
de beurt. Met hem zijn weer ik en Nicole het bos ingetrokken. Met Nelly, deze
vond het vooral zeer plezant om zoveel mogelijk te grazen.Daarn stond totaal onverwacht Mima hier. Een
geluk dat Nicole en ik haar konden opvangen. Zij wou niet in het bos gaan
rijden dus heeft ze met Leon (de pony) spelletjes gespeeld in de piste.
Vandaag wordt weer eens en zelfde soort dag heb ik zon
vermoede. Normaal gezien heb ik morgen de eer om mee te mogen voor een lang
weekend. Dit als babysit voor Laura. We gaan naar een para-equestrian wedstrijd
waar Christa jurylid is. Als alles goed verloopt hebben wee ook twee dagen
omdoor te brengen in Wenen. Ik kijk er
al naar uit ( al was het totaal onverwacht).