vandaag was ik alleen, dus het was lekker rustig. Tegen 11 uur ben ik pas de eerste mensen tegen gekomen. Gelukkig waren er nog de paarden, de vogels en de muisjes om me gezelschap te houden.
ik had wel wat extra werk omdat een van de balen voor-droog slecht was geworden moest die naar de mesthoop worden vervoerd. een deel kon bij op de mestkar maar de rest ben ik gaan halen met een kleiner karretje omdat ik daarmee niet moet manoeuvreren. dat heb ik ook nog geoefend maar echt wijzer ben ik er niet van geworden. ik ben er wel twee keer (zaterdag en zondag) in geslaagd om gewoon achteruit te rijden en dan in de piste te draaien. wat niet kan zoals het moet, moet maar zoals het kan.
Paprika had beslist om met te komen helpen als ik met het hooi bezig was dus die mocht ik nog gaan vangen. Als ik ze dan wou gaan halen om nog een beetje te werken had ze beslist dat ze niet zo veel zin had en kon ik haar aan de andere kan van de wei gaan halen. Eens dat ik er was liet ze zich wel goed doen. De draw was zeer goed vandaag maar ze had wel beslist om te plakken dus moest ik streng zijn en ze steeds weer achteruit zetten.
Zondag;
Ook vandaag was een rustige dag. het was de rustdag voor de eigenaars dus die heb ik niet veel gezien. Ik vind dat niet zo erg want ik werk altijd beter als er niet te veel volk op mijn vingers staat te kijken. Ook vandaag heb ik hooi mogen versleuren ( of beter verrijden) deze keer was het goed hooi. Ze waren 's ochtends vroeg hooi komen leveren en daarvan moest 1 baal naar voor gebracht worden. Het was zeer aangenaam hooi om te verplaatsen omdat de plakken zeer mooi heel bleven.
Tegen half 4 gingen de eigenaars hun paarden trainen en ik mocht mee den met Paprika. We zijn begonnen met recht richten. Met dit paardje is niks echt moeilijk omdat ze alles al kent dus ik ben benieuwd wat dat morgen met Mira word.
Tegen half zeven was mijn gezin daar omdat ik twee dagen naar huis ga. Het was een blij weerzien. Thuis ook met de hond en de kat. En 's avonds met mijn bed.
vandaag, vrijdag, was de laatste dag van de cursus. Rond zes uur begon iedereen te vertrekken en keerde de rust terug. Morgen ben ik een dagje alleen dus kan ik op mijn gemak mijn werk doen en nog met paprika oefenen. ik heb me ook voorgenomen om een met de tractor, die trouwens terug helemaal in orde is, en aanhangwagen het achteruit rijden te oefenen want anders ga ik nog eens de stal of de omheining mee hebben. Ik kan u zeggen als je niet gewoon bent om met een kar achteruit te rijden en dan nog eens door een niet te brede doorgang moet maneuvreren dan kan je wel wat oefening gebruiken. dus morgen zet ik op de speelwei een parcour uit om beter te leren achteruit rijden.
Het was een interessante maar wel vermoeiende week. je moet je gewone werk doen maar ondertussen achter de mensen hun rug hun rommel ook nog opruimen. de mesthoop had precies pootjes gekregen. ik ben er iedere dag toch wel even mee bezig geweest om hem terug op te hopen, wat geen simpel karwei is. maar morgen is het dus een relatief rustige dag en zondag avond ga ik voor twee dagen naar huis. ik kijk er toch wel naar uit om nog eens te kunnen uitslapen en uit te rusten van de afgelopen twee weken. het was een interessante week omdat ik toch weer veel heb bij geleerd en omdat ik toffe mensen heb leren kennen.
Gisteren zijn we met heel de bende en 3 van de partners gaan eten bij een Italiaan. het was gezellig, lekker en veel. Wat wel opvalt als je zo'n groep paardenliefhebbers samen zet dat 90% van de gesprekken over paarden, ervaringen met paarden, reeds gedane cursussen, ... Dan gaat het nog 5% over de andere dieren, meestal katten en honden. De overige 5% gaat dan over de algemenere dingen. Dus als je geen paarden- of dierenliefhebber bent kan je beter niet mee gaan eten met zo'n groep. Ik vond het wel fijn gezelschap.
Dit was het voor deze werkweek. Morgen en overmorgen een werkweekend en dan een echt weekend.
vandaag was weer een relatief rustige dag maar de vermoeidheid begint een beetje toe te slaan. Vanmorgen was de eerste ochtend dat ik met de wekker ben wakker geworden. Tegen de avondshift voelden mijn armen aan alsof ze 10 kilo wogen. gelukkig is het u al weer wat beter, wat een beetje rusten en iets eten al niet kan doen.
Over eten gesproken, het koken lukt me verbazend goed. ik heb nog niks laten aanbranden en alles wat ik tot nu toe gemaakt heb heeft me ook gesmaakt.
Verder was het vandaag theorie en praktijk grondwerk, dit was op zich wel interessant alleen had ik het vorig week maandag allemaal al eens gehoord en gedaan. we hebben dan ook nog les gehad in de beste manier om een paard op te zadelen.
De dagen zijn misschien lang maar ik vind het we fijn om een ritme te hebben en ik heb toch het gevoel dat ik op vakantie ben, ook al ben ik nog in eigen land. ik denk dat dat komt omdat iedereen hier tijd heeft. Het is ook zo dat niks moet en alles kan, bij wijze van spreken. Ik moet mijn werk gedaan hebben en er zijn bepaalde dingen die 's ochtends of 's avonds moeten gebeuren maar in welke volgorde dat ik het doe dat mag ik zelf kiezen, ik moet er gewoon voor zorgen dat het gebeurd is voor de donker.
De tractor heeft zich vandaag gedragen maar iedere keer dat ik heb moet/ wil uitzetten moet hij wel aan de 'hartbewaking' , de batterij dus :)
vandaag ga ik eens vroeg in mijn bedje kruipen zodat ik er morgen weer tegen aan kan.
Vandaag was het een interessante dag, ik heb vandaag
namelijk geleerd hoe men de batterij van een tractor,maar ook van een auto,
terug oplaad. Ik wou de tractor starten vanmorgen maar er kwam geen reactie en
dan hadden we hem terug aan de praat gekregen slaag ik er toch in om bij het
remmen mijn koppeling niet genoeg in te duwen. Je kunt het dus al raden, ik
stond terug stil. Dus nu weet ik alles van positieve en negatieve polen en van
startkabels.
Verder was het vandaag de eerste les van de cursus, de skills
test. Hierbij leer je alles over knopen, voor in elke omstandigheid is er wel
een knoop wat zeer handig is, ik hoop nu alleen dat ik ze ook nog onthoud.
Verder hebben we ook geleerd om een beetje met de lasso te werken en hebben we
onze finesse met de carrot stick verbeterd.
Vanaf morgen heb ik twee paarden ter beschikking, paprika en
een paard dat hier op winter pension komt omdat de eigenares met Erasmus weg
is. Ik kijk er al naar uit om met haar paard ook eens te werken. Nu kan ik dus
zelfs al kiezen met welk paard ik wil werken. De meeste stagiaires, die niet
hun eigen paard bij hebben, hebben die luxe niet.
Ik was vandaag nog eens vroeg klaar dus ga ik ervan genieten
om nog een beetje te lezen, over paarden J
Vandaag was het een interessante dag, ik heb vandaag
namelijk geleerd hoe men de batterij van een tractor,maar ook van een auto,
terug oplaad. Ik wou de tractor starten vanmorgen maar er kwam geen reactie en
dan hadden we hem terug aan de praat gekregen slaag ik er toch in om bij het
remmen mijn koppeling niet genoeg in te duwen. Je kunt het dus al raden, ik
stond terug stil. Dus nu weet ik alles van positieve en negatieve polen en van
startkabels.
Verder was het vandaag de eerste les van de cursus, de skills
test. Hierbij leer je alles over knopen, voor in elke omstandigheid is er wel
een knoop wat zeer handig is, ik hoop nu alleen dat ik ze ook nog onthoud.
Verder hebben we ook geleerd om een beetje met de lasso te werken en hebben we
onze finesse met de carrot stick verbeterd.
Vanaf morgen heb ik twee paarden ter beschikking, paprika en
een paard dat hier op winter pension komt omdat de eigenares met Erasmus weg
is. Ik kijk er al naar uit om met haar paard ook eens te werken. Nu kan ik dus
zelfs al kiezen met welk paard ik wil werken. De meeste stagiaires, die niet
hun eigen paard bij hebben, hebben die luxe niet.
Ik was vandaag nog eens vroeg klaar dus ga ik ervan genieten
om nog een beetje te lezen, over paarden J
Gisteren was een rustige dag, ik moest maar 1 stal uitmesten
en zorgen dat de rest klaar stond maar het grootste deel daar van had ik in de
loop van de vorige dagen al gedaan. Omdat het vandaag de eerste dag van de
jaaropleiding was moesten al de stallen klaar staan. Er was mij gezegd dat er
al minstens 8 paarden gingen toekomen en omdat ze zelf 2 paarden moesten gaan
laden waren ze niet thuis. Dus ik zat heel de avond te wachten op de mensen met
hun paarden en uiteindelijk is er maar 1 paardje toegekomen plus dan degene die
zij waren gaan opladen. Vanmorgen vroeg,
ik begin om half 8, was het hier nog zeer rustig maar naarmate dat het later
werd, werd het drukker. Nu staan er 10 paarden van de cursisten, 3 paarden in
opleiding, 2 paarden op vakantie die morgen vertrekken en dan nog de kudde
van 8 paarden. Gelukkig moet ik enkel voor de niet cursus paarden zorgen. Dus dat
is s ochtends eten en water geven, de mest opruimen, harken en vegen (zodat
alles netjes is al de mensen toekomen en dan kunnen zij het terug vuil maken J). En dan in de loop
van de dag de weide van de kudde nog gaan doen.
Nu dat het cursus is mag ik alles mee volgen dat ik kan mee
volgen en de lessen mee doen die ik kan mee doen dus ga ik steeds proberen mijn
werk af te hebben tegen dat de les begint. Dan heb ik twee uur de tijd dus
hopelijk lukt dat een beetje. Ik heb ook wel geluk want het zijn allemaal
mensen die nog niet zo verstaan in het hele parelli verhaal, net zoals ik. Dus ik
zal veel kunnen bijleren in de komende week. Paprika, mijn paardje hier, gaat
niet weten wat haar overkomt want het is lang geleden dat er nog echt mee
gewerkt is. De komende 3 maand is ze nog niet van mij af J.
Gisteren had ik ook wel nog een probleempje. Ik ga de mest
op de weides altijd de tractor halen en gisteren ben ik een beetje door de
draden gereden. De veulens staan namelijk nog apart van de kudde en ik moest
daar ook de mest gaan halen. Dus ik stop voor de draden die ik moet openen maar
ik had de tractor niet goed op de rem gezet. Op het moment dat ik van de
tractor spring om de draden te openen begint mijn tractor verder naar voor te
rijden, door de draden. Ik ben er dan vlug terug op gesprongen, een beetje in
paniek, en ik wist even niet wat ik moest doen. Gelukkig heb ik de tractor
juist op tijd kunnen stop zetten want anders had ik ook nog eens de schuilstal
geramd. Ik kan u zeggen ik was er even niet goed van. Gelukkig waren de draden
gewoon los gekomen en niet kappot gesprongen.
Ik ga mijn handen eens in de week zetten om het vuil er een
beetje uit/ af te krijgen en dan naar bed.
Gisteren was een rustige dag, ik moest maar 1 stal uitmesten
en zorgen dat de rest klaar stond maar het grootste deel daar van had ik in de
loop van de vorige dagen al gedaan. Omdat het vandaag de eerste dag van de
jaaropleiding was moesten al de stallen klaar staan. Er was mij gezegd dat er
al minstens 8 paarden gingen toekomen en omdat ze zelf 2 paarden moesten gaan
laden waren ze niet thuis. Dus ik zat heel de avond te wachten op de mensen met
hun paarden en uiteindelijk is er maar 1 paardje toegekomen plus dan degene die
zij waren gaan opladen. Vanmorgen vroeg,
ik begin om half 8, was het hier nog zeer rustig maar naarmate dat het later
werd, werd het drukker. Nu staan er 10 paarden van de cursisten, 3 paarden in
opleiding, 2 paarden op vakantie die morgen vertrekken en dan nog de kudde
van 8 paarden. Gelukkig moet ik enkel voor de niet cursus paarden zorgen. Dus dat
is s ochtends eten en water geven, de mest opruimen, harken en vegen (zodat
alles netjes is al de mensen toekomen en dan kunnen zij het terug vuil maken J). En dan in de loop
van de dag de weide van de kudde nog gaan doen.
Nu dat het cursus is mag ik alles mee volgen dat ik kan mee
volgen en de lessen mee doen die ik kan mee doen dus ga ik steeds proberen mijn
werk af te hebben tegen dat de les begint. Dan heb ik twee uur de tijd dus
hopelijk lukt dat een beetje. Ik heb ook wel geluk want het zijn allemaal
mensen die nog niet zo verstaan in het hele parelli verhaal, net zoals ik. Dus ik
zal veel kunnen bijleren in de komende week. Paprika, mijn paardje hier, gaat
niet weten wat haar overkomt want het is lang geleden dat er nog echt mee
gewerkt is. De komende 3 maand is ze nog niet van mij af J.
Gisteren had ik ook wel nog een probleempje. Ik ga de mest
op de weides altijd de tractor halen en gisteren ben ik een beetje door de
draden gereden. De veulens staan namelijk nog apart van de kudde en ik moest
daar ook de mest gaan halen. Dus ik stop voor de draden die ik moet openen maar
ik had de tractor niet goed op de rem gezet. Op het moment dat ik van de
tractor spring om de draden te openen begint mijn tractor verder naar voor te
rijden, door de draden. Ik ben er dan vlug terug op gesprongen, een beetje in
paniek, en ik wist even niet wat ik moest doen. Gelukkig heb ik de tractor
juist op tijd kunnen stop zetten want anders had ik ook nog eens de schuilstal
geramd. Ik kan u zeggen ik was er even niet goed van. Gelukkig waren de draden
gewoon los gekomen en niet kappot gesprongen.
Ik ga mijn handen eens in de week zetten om het vuil er een
beetje uit/ af te krijgen en dan naar bed.
Vandaag blijf ik proberen tot dat ik internet verbinding
heb. Gisteren had ik eindelijk de juiste gevonden en dan wist ik nog maar de
helft van de code. Nu zou ik er wel moeten opgraken.
Vandaag ging het werk al veel vlotter, ik heb er bijna twee
uur minder over gedaan. Morgen zijn er dan ook weer minstens twee stallen
minder en als de veulens vannacht buiten blijven zijn het er 4 minder. Dat vind
ik wel fijn want de weides en paddocks vind ik niet erg om te doen omdat je dan
nog contact hebt met de paardjes. Plus dat je dan redelijk duidelijk ziet waar
je moet zijn om de mest te ruimen. In de stallen is het steeds een zoektocht
naar de natte plekken en naar de mest.
Ondertussen gaan de lessen ook goed vooruit, paprika is een
goede leermeester. Ze doet enkel wat ze moet doen als ik het op de juiste
manier vraag. En ik heb vandaag een complumentje gekregen over mijn coördinatie.
Nu dat de oefeningen complexer worden moet je je carrot stick (een soort zweep)
en touw al eens van hand veranderen en sommige mensen zitten dan in de knoop
maar bij mij ging het vlotjes. Ik heb dan ook geluk met mijn goed geheugen en
als ik iemand het zie voor doen kan ik het altijd sneller op pakken dan als ze
het gewoon uit leggen.
Morgen komen er een heel pak nieuwe paardjes toe omdat het
vanaf zaterdag jaaropleiding is. Voor hun zal ik nog stallen moeten klaar maken
maar de eigenaars moeten zelf uitmesten.
Ik ga er eens van geniet dat ik een wat langere avond heb om
wat dvds te bekijken over het grondwerk.
Het werk begint vlotter te verlopen, ik doe nog steeds
dubbel zo lang over sommige dingen maar ik heb toch al tijd gehad om
boodschappen te gaan doen. Ik begin mij ook meer te amuseren want ik kan al
eens tijdens het werk een knuffel geven of een babbel doen met de paardjes. Ik
begin er meer zin in te krijgen, zeker nu dat ik minder en minder stallen ga
moeten doen.
Het grootste plus punt, na de lessen en de cursussen die ik
kan mee volgen, is het feit dat ik lekker bruin wordt tijdens het werken. De
meeste mensen, die naar school moeten of moeten werken, zullen op dit moment
het weer vervloeken maar ik als buiten werker ben zeer blij met dit weer. Het
bruine kleurtje is toch mooi meegenomen, het nadeel is dan weer dat je rapper
zweet, maar een hele dag in mijn T-shirt lopen daar zeg ik geen nee tegen.
Het pijnlijkste nadeel van al dat werk zijn de verdomde
blaren, mijn handen staan er vol van? De ene in een al verder gevorderd stadium
dan de andere. Het voelt echt aan of dat ik te weining huid heb aan mijn
handen. Gelukkig bestaan er handschoenen, het nadeel is dat je er wel aan moet
denken. Plus dat mijn handschoenen afgeven als ze nat zijn en dus nu loop ik
met paarse handen rond J.
De lessen zijn ook super interessant, voor de mensen die het
iets zegt, ik ken onder tussen de seven gamesvan Parelli. En Mira (mijn verzorgpaard) zal niet weten wat haar
overkomt als ik terug thuis ben en haar onderhanden ga nemen.
Ik hoop dat ik vandaag mijn blogs nog gepost krijg.
Doordat ik geen internetverbinding heb op in mijn studio
en omdat ik nogal veel werk heb zal ik niet er niet dagelijks in slagen om iets
te posten, maar hier is de eerste post van op locatie.
Er was gezegd dat ik in het begin nog begeleid zou worden
maar eigenlijk ben ik vrij snel losgelaten. Dit vind ik op zich wel fijn want
ik werk beter als er niemand op mijn vingers staat te kijken. Achteraf is er
dan een evaluatie, waarbij wordt gezegd wat beter kan en wat goed was. Een
ding heb ik al geleerd, als ik denk dat de paarden genoeg hooi en water hebben,
geef dan nog maar wat extra J.
Verder heb ik maandag voor het eerst met de (kleine) tractor
gereden en door dat ik al met de auto aan het leren rijden ben ging dit wel
vlot. En ik moet zeggen het heeft wel iets, dan voel je je een echte boer J. De tractor trekt een
kar waarin we de mest van de weide ( met 8 paardjes). Het stomme hieraan is dat
op het einde al die mest nog eens uit die kar moet worden geschept. Dit is echt
het stomste karweitje van de dag.
Ik had me wal wat misrekend of mis keken in het werk. Zij
hadden gezegd zon drie uur werk per dag en ik dacht ai wat ga ik de rest van
mijn tijd doen. Wel hun drie uur valt wel heel ruim, want ik ben een hele dag
bezig met hun 3 uur. Voor een deel is dit te wijten aan mijn onervarenheid en
misschien ook wel omdat ik de afgelopen 3 maanden heb stil gelegen. Ik hoop
alleen dat het betert want ik zou graag ook nog iets anders doen dan een hele
dag mest scheppen en hooi geven. Normaal gezien wordt het na volgende week
beter omdat ik dan geen stallen meer ga moeten doen. MAAR ik moet er wel bij
zeggen dat ik het fijn vind om al het werk te doen, fysiek bezig zijn in de
buitenlucht à I
love it.
Doordat ik nogal lang over het werk doe en omdat de mensen
hier gewoon in een ander ritme leven, denk ik. Heb ik al twee dagen pas tussen
8 en 9 kunnen avond eten wat ik niet zo fijn vind maar als alles vlotter gaat
zal dat ook wel beteren.
Ik heb dan ook mijn eerste twee lessen gehad in het
horsemanship. Ik moet zeggen ik vind het zeer boeiend en ik heb al veel
bijgeleerd maar ik krijg wel het gevoel dat ik nog niks kan. Vooral omdat dit
iets is waar op maneges geen aandacht wordt aan besteed en ik er voordien nog
nooit echt mee te maken heb gehad. Doordat ik gewoon eerlijk ben geweest dat ik
er nul komma nul kennis van had ben ik ook nog niet voor paal komen te staan.
Ik blijf het wel moeilijk vinden om met andermans paard streng te zijn. Omdat
ik nooit weet hoe ver ik er in kan gaan ofwel ben ik gewoon een veel te zachte.
De valiezen zijn voor een laatste keer gecheckt, alles is weggestoken. Dat klinkt als de laatste dag thuis. Nu begint het spannend te worden, de buik begint te kriebelen.
Vandaag dus de laatste dag thuis, ook al voelt het nog steeds niet zo. Ik denk dat ik pas morgen als ik ben afgezet ga beseffen dat ik voor drie maand weg ben. Ik kom natuurlijk wel af en toe eens naar huis, maar toch. Dan begint mijn tussenjaar officieel. Vannacht de laatste nacht in mijn eigen bed en dan maar hopen dat het daar goede bedden zijn
Als alles goed gaat zijn er nu ook al plannen voor mei en juni, waarschijnlijk kan ik dan in Zweden gaan werken. Daar kijk ik nu al naar uit want 4 jaar geleden heb ik mijn hart toch een beetje verloren aan zweden en sindsdien wil ik nog eens terugkeren, nu zal ik er werk van kunnen maken.
Ik ga nog eens met volle teugen genieten van het laatste niet zelf gemaakte eten en dan van nog een nachtje in mijn eigen bed.
Morgen wordt het dan afscheid nemen van mijn lieve kat en hond. En dan op locatie van het gezin.
Nog 3 dagen en dan is het eindelijk zover, nooit gedacht dat ik nog eens zo zou uit kijken naar het einde van de vakantie.
Omdat mijn oma vandaag op reis vertrok zijn we gisteren afscheid gaan nemen. In stijl weleens waar met een lekkere ijscoupe.
Vandaag ga ik nog eens wandelen met mijn verzorgpaard en haar pony, ook als afscheid want spijtig genoeg zal Mira zeker de eerst maand niet mee kunnen naar Gent. Als het weer mee zit zal ze vanaf oktober er wel kunnen bij zijn. In tussentijd krijg ik daar een paard ter beschikking.
Vandaag heb ik ook nog verder gewerkt aan mijn valies en het is een echt gevecht :). zelfs al heb ik de grootste versie van mijn valies dan nog geraakt alles er niet in. Dus heb ik ook nog 'handbagage' en dan nog een zakje met schoenen en jassen. En dan ook nog een bakje met keukenspullen. Zoals je dus ziet een beetje veel, gelukkig is het nu in eigen land maar als ik verder wegga zal ik toch nog beter moeten inpakken en keuzes maken.
Morgen moeten de laatste spullen ingepakt worden want dan komt er nog een druk weekend aan. Zaterdag nog gaan meehelpen met de opening van het nieuwe atletiekpark en zondag nog even gaan feestvieren bij mijn nichtjes. Daarna richting Gent!!
Ik kijk ernaar uit om mij te installeren in de studio die de komende drie maanden mijn kamer zal zijn.
Het is niet zo dat ik niet kan koken. Ik vind het zelfs leuk om receptjes uit te proberen en ook de basis dingen zoals een eitje koken of een pasta maken zijn geen probleem. Het is de alledaagse keuken die nog wat problemen oplevert. Zo ben ik het altijd uit de weggegaan om te leren aardappelen schillen. Ik ben niet zo'n fan van schilmesjes, maar als je voor je eigen eten moet zorgen is het toch gemakkelijk als je zelf je aardappelen kan schillen en koken. Dus wordt ik nu iedere keer dat er aardappelen moeten geschild worden aan het werk gezet. Ik heb mijn nagels al een beetje mee geschild en ik krijg vreemde blikken van mijn papa maar op mijn eigen manier lukt het toch om de aardappelen te schillen. Verder is het ook wel handig om een stukje vlees te kunnen bakken dus ook dat ben ik aan het leren.
Omdat het vandaag weer zo'n schitterende dag was ( regen, regen en regen :), heb ik mijn computer maar eens uitgemest. Al de documenten en programma's die ik niet meer nodig heb zijn eraf gesmeten in de hoop dat mijn computer dan wat sneller gaat lopen.
Ik ga nu nog een mailtje sturen naar een mevrouw, met veel pony's en katten (mijn favorieten), in zweden waar ik misschien ook een tijdje kan gaan werken volgend jaar.
En plots is het de laatste week dat je nog in je eigen bed slaap voor dat je drie maanden vertrekt. Het leek een moment in de verre toekomst en dan is daar het besef dat het na je vakantie in het buitenland nog maar drie weken duurt, en dan nog twee weken. En nu dus nog een kleine week. Zondag namiddag vertrek ik voor drie maanden naar de omgeving van Gent om daar als stagiaire te werken en bij te leren over het bitloos rijden en de academische rijkunst.
Vandaag was het ideaal weer om een valies te maken, dus dat hebben we dan ook gedaan. Het grote probleem: wat neem je mee als je drie maand weg bent en wat laat je thuis. Er is altijd wel die favoriete warme trui die je toch nog wil meenemen of dat extra paar sokken. Het is ook moeilijk om te weten voor welke temperatuur je moet pakken, het kan nog heel mooi zijn maar ook al best koud. De beslissingen zijn genomen, het grootste deel van de kleding is ingepakt en het toiletgrief is nieuw gekocht en opgeborgen. Omdat ik zelf mijn eten moet voorzien heb ik het basiseten, zoals rijst en spaghetti ook al mee. Het voordeel van de eerste drie maanden in België door te brengen is dat je een beetje te veel kan meenemen want je moet toch niet op de trein of het vliegtuig. Zo kan ik een lijstje maken met de dingen die ik echt nodig had en de dingen die ik te veel mee had. Als het echte avontuur in het buitenland dan begint zal ik al beter weten wat mee te nemen.
Nu ga ik nog wat genieten van het thuis zijn en van mijn eigen bedje
 "Exclamation"){kind=icon}
 "Very Happy"){kind=icon}
 "Wink"){kind=icon}
