Het werk begint vlotter te verlopen, ik doe nog steeds dubbel zo lang over sommige dingen maar ik heb toch al tijd gehad om boodschappen te gaan doen. Ik begin mij ook meer te amuseren want ik kan al eens tijdens het werk een knuffel geven of een babbel doen met de paardjes. Ik begin er meer zin in te krijgen, zeker nu dat ik minder en minder stallen ga moeten doen.

Het grootste plus punt, na de lessen en de cursussen die ik kan mee volgen, is het feit dat ik lekker bruin wordt tijdens het werken. De meeste mensen, die naar school moeten of moeten werken, zullen op dit moment het weer vervloeken maar ik als buiten werker ben zeer blij met dit weer. Het bruine kleurtje is toch mooi meegenomen, het nadeel is dan weer dat je rapper zweet, maar een hele dag in mijn T-shirt lopen daar zeg ik geen nee tegen.

Het pijnlijkste nadeel van al dat werk zijn de verdomde blaren, mijn handen staan er vol van? De ene in een al verder gevorderd stadium dan de andere. Het voelt echt aan of dat ik te weining huid heb aan mijn handen. Gelukkig bestaan er handschoenen, het nadeel is dat je er wel aan moet denken. Plus dat mijn handschoenen afgeven als ze nat zijn en dus nu loop ik met paarse handen rond J.

De lessen zijn ook super interessant, voor de mensen die het iets zegt, ik ken onder tussen de seven games  van Parelli. En Mira (mijn verzorgpaard) zal niet weten wat haar overkomt als ik terug thuis ben en haar onderhanden ga nemen.

Ik hoop dat ik vandaag mijn blogs nog gepost krijg.

04-09-2014, 21:03 geschreven door anaïs  

Doordat ik geen internetverbinding heb op in mijn ‘studio’ en omdat ik nogal veel werk heb zal ik niet er niet dagelijks in slagen om iets te posten, maar hier is de eerste post van op locatie.

Er was gezegd dat ik in het begin nog begeleid zou worden maar eigenlijk ben ik vrij snel losgelaten. Dit vind ik op zich wel fijn want ik werk beter als er niemand op mijn vingers staat te kijken. Achteraf is er dan een ‘evaluatie’, waarbij wordt gezegd wat beter kan en wat goed was. Een ding heb ik al geleerd, als ik denk dat de paarden genoeg hooi en water hebben, geef dan nog maar wat extra J.

Verder heb ik maandag voor het eerst met de (kleine) tractor gereden en door dat ik al met de auto aan het leren rijden ben ging dit wel vlot. En ik moet zeggen het heeft wel iets, dan voel je je een echte boer J. De tractor trekt een kar waarin we de mest van de weide ( met 8 paardjes). Het stomme hieraan is dat op het einde al die mest nog eens uit die kar moet worden geschept. Dit is echt het stomste karweitje van de dag.

Ik had me wal wat misrekend of mis keken in het werk. Zij hadden gezegd zo’n drie uur werk per dag en ik dacht ai wat ga ik de rest van mijn tijd doen. Wel hun drie uur valt wel heel ruim, want ik ben een hele dag bezig met hun 3 uur. Voor een deel is dit te wijten aan mijn onervarenheid en misschien ook wel omdat ik de afgelopen 3 maanden heb stil gelegen. Ik hoop alleen dat het betert want ik zou graag ook nog iets anders doen dan een hele dag mest scheppen en hooi geven. Normaal gezien wordt het na volgende week beter omdat ik dan geen stallen meer ga moeten doen. MAAR ik moet er wel bij zeggen dat ik het fijn vind om al het werk te doen, fysiek bezig zijn in de buitenlucht à I love it.

Doordat ik nogal lang over het werk doe en omdat de mensen hier gewoon in een ander ritme leven, denk ik. Heb ik al twee dagen pas tussen 8 en 9 kunnen avond eten wat ik niet zo fijn vind maar als alles vlotter gaat zal dat ook wel beteren.

Ik heb dan ook mijn eerste twee lessen gehad in het horsemanship. Ik moet zeggen ik vind het zeer boeiend en ik heb al veel bijgeleerd maar ik krijg wel het gevoel dat ik nog niks kan. Vooral omdat dit iets is waar op maneges geen aandacht wordt aan besteed en ik er voordien nog nooit echt mee te maken heb gehad. Doordat ik gewoon eerlijk ben geweest dat ik er nul komma nul kennis van had ben ik ook nog niet voor paal komen te staan. Ik blijf het wel moeilijk vinden om met andermans paard streng te zijn. Omdat ik nooit weet hoe ver ik er in kan gaan ofwel ben ik gewoon een veel te zachte.

Voor de rest zijn de bedden goed gekeurd ;).

04-09-2014, 21:02 geschreven door anaïs  

De valiezen zijn voor een laatste keer gecheckt, alles is weggestoken. Dat klinkt als de laatste dag thuis. Nu begint het spannend te worden, de buik begint te kriebelen.

Vandaag dus de laatste dag thuis, ook al voelt het nog steeds niet zo. Ik denk dat ik pas morgen als ik ben afgezet ga beseffen dat ik voor drie maand weg ben. Ik kom natuurlijk wel af en toe eens naar huis, maar toch. Dan begint mijn tussenjaar officieel. Vannacht de laatste nacht in mijn eigen bed en dan maar hopen dat het daar goede bedden zijn

Als alles goed gaat zijn er nu ook al plannen voor mei en juni, waarschijnlijk kan ik dan in Zweden gaan werken. Daar  kijk ik nu al naar uit want 4 jaar geleden heb ik mijn hart toch een beetje verloren aan zweden en sindsdien wil ik nog eens terugkeren, nu zal ik er werk van kunnen maken.

Ik ga nog eens met volle teugen genieten van het laatste niet zelf gemaakte eten en dan van nog een nachtje in mijn eigen bed.

Morgen wordt het dan afscheid nemen van mijn lieve kat en hond. En dan op locatie van het gezin.

En maandag om 8 uur begint het echte werk.

30-08-2014, 17:18 geschreven door anaïs  

Nog 3 dagen en dan is het eindelijk zover, nooit gedacht dat ik nog eens zo zou uit kijken naar het einde van de vakantie.

Omdat mijn oma vandaag op reis vertrok zijn we gisteren afscheid gaan nemen. In stijl weleens waar met een lekkere ijscoupe.

Vandaag ga ik nog eens wandelen met mijn verzorgpaard en haar pony, ook als afscheid want spijtig genoeg zal Mira zeker de eerst maand niet mee kunnen naar Gent. Als het weer mee zit zal ze vanaf oktober er wel kunnen bij zijn. In tussentijd krijg ik daar een paard ter beschikking.

Vandaag heb ik ook nog verder gewerkt aan mijn valies en het is een echt gevecht :). zelfs al heb ik de grootste versie van mijn valies dan nog geraakt alles er niet in. Dus heb ik ook nog 'handbagage' en dan nog een zakje met schoenen en jassen. En dan ook nog een bakje met keukenspullen. Zoals je dus ziet een beetje veel, gelukkig is het nu in eigen land maar als ik verder wegga zal ik toch nog beter moeten inpakken en keuzes maken.

Morgen moeten de laatste spullen ingepakt worden want dan komt er nog een druk weekend aan. Zaterdag nog gaan meehelpen met de opening van het nieuwe atletiekpark en zondag nog even gaan feestvieren bij mijn nichtjes. Daarna richting Gent!!

Ik kijk ernaar uit om mij te installeren in de studio die de komende drie maanden mijn kamer zal zijn.

28-08-2014, 12:12 geschreven door anaïs  

Het is niet zo dat ik niet kan koken. Ik vind het zelfs leuk om receptjes uit te proberen en ook de basis dingen zoals een eitje koken of een pasta maken zijn geen probleem. Het is de alledaagse keuken die nog wat problemen oplevert. Zo ben ik het altijd uit de weggegaan om te leren aardappelen schillen. Ik ben niet zo'n fan van schilmesjes, maar als je voor je eigen eten moet zorgen is het toch gemakkelijk als je zelf je aardappelen kan schillen en koken. Dus wordt ik nu iedere keer dat er aardappelen moeten geschild worden aan het werk gezet. Ik heb mijn nagels al een beetje mee geschild en ik krijg vreemde blikken van mijn papa maar op mijn eigen manier lukt het toch om de aardappelen te schillen. Verder is het ook wel handig om een stukje vlees te kunnen bakken dus ook dat ben ik aan het leren.

Omdat het vandaag weer zo'n schitterende dag was ( regen, regen en regen :), heb ik mijn computer maar eens uitgemest. Al de documenten en programma's die ik niet meer nodig heb zijn eraf gesmeten in de hoop dat mijn computer dan wat sneller gaat lopen.

Ik ga nu nog een mailtje sturen naar een mevrouw, met veel pony's en katten (mijn favorieten), in zweden waar ik misschien ook een tijdje kan gaan werken volgend jaar.

26-08-2014, 20:14 geschreven door anaïs  

En plots is het de laatste week dat je nog in je eigen bed slaap voor dat je drie maanden vertrekt. Het leek een moment in de verre toekomst en dan is daar het besef dat het na je vakantie in het buitenland nog maar drie weken duurt, en dan nog twee weken. En nu dus nog een kleine week. Zondag namiddag vertrek ik voor drie maanden naar de omgeving van Gent om daar als stagiaire te werken en bij te leren over het bitloos rijden en de academische rijkunst.

Vandaag was het ideaal weer om een valies te maken, dus dat hebben we dan ook gedaan. Het grote probleem: wat neem je mee als je drie maand weg bent en wat laat je thuis. Er is altijd wel die favoriete warme trui die je toch nog wil meenemen of dat extra paar sokken. Het is ook moeilijk om te weten voor welke temperatuur je moet pakken, het kan nog heel mooi zijn maar ook al best koud.                                                                                                                                                                                                   De beslissingen zijn genomen, het grootste deel van de kleding is ingepakt en het toiletgrief is nieuw gekocht en opgeborgen. Omdat ik zelf mijn eten moet voorzien heb ik het basiseten, zoals rijst en spaghetti ook al mee. Het  voordeel van de eerste drie maanden in België door te brengen is dat je een beetje te veel kan meenemen want je moet toch niet op de trein of het vliegtuig. Zo kan ik een lijstje maken met de dingen die ik echt nodig had en de dingen die ik te veel mee had. Als het echte avontuur in het buitenland dan begint zal ik al beter weten wat mee te nemen.

Nu ga ik nog wat genieten van het thuis zijn en van mijn eigen bedje    

25-08-2014, 19:34 geschreven door anaïs