Niettegenstaande
de regering Di Rupo slechts een regeerperiode zal kennen van 2,5 jaar en ze de
verwachtingen van menigeen heeft overtroffen (lees: meer dan op de winkel
letten), is ze al een paar weken in verkiezingsmodus beland. Akkoord, er is
recentelijk nog een concurrentiepact afgesloten en sinds deze week is er een
bankenwet. In februari 2014 volgt nog een begrotingscontrole, waarbij er
slechts 300 miljoen moet gevonden, maar dan is het echt wel het laatste.. Er is
de afgelopen maand te veel gebeurd om te kunnen besluiten dat de
profileringsdrang van de regeerpartijen aanzwelt ten koste van de cohesie ervan.
Het
startschot van de verkiezingsmodus is gegeven bij de goedkeuring van de
tijdelijke btw-verlaging op elektriciteit van 21% naar 6%. In dat dossier heeft
de CD&V en meer bepaald Minister De Crem zich volop in de wind weten te
plaatsen door deze verlaging af te schieten. CD&V heeft De Crem teruggefloten
en hem een dramatische U-bocht laten maken: de btw-verlaging werd gekoppeld aan
de toepassing van de concurrentiewet van 1996 die belooft de loonkloof met de
buurlanden tegen 2019 te dichten. Hoe deze zal gedicht worden weet niemand.
De Open-VLD
hield de voorbije maand haar congres. Het was een goednieuwsshow. Minister Maggie
De Block is de populairste politicus van het land en Minister De Croo kan teren
op zijn stappen in de pensioenhervorming en de regering heeft in moeilijke
tijden puik werk afgeleverd. Het kon niet op! Enkele dagen later verlieten 2
nobele onbekenden, wiens verdiensten de auteur niet geheel duidelijk zijn, de
partij om scheep te gaan met N-VA. Ze waren de belastingsregering beu.
Voorzitster Gwendolyn Rutten verslikte zich in haar koffie en moest dringend
een dam werpen om erger te voorkomen. De open oorlog tussen haar partij en N-VA
was een feit met als inzet de rechtse kiezers. Dat ze de regering in een
comateuze toestand stort, is bijzaak. Het is gedaan met een andere
regeringspartij te laten scoren.
Een bewijs
daarvan is de bankenwet, waaruit de spaarfiscaliteit gelicht werd ondanks het
vrij ongelukkig compromis van Minister Vande Lanotte. Minister Geens heeft de
bankenwet zorgvuldig uitgewerkt, daarin uitvoerig bijgestaan door de Nationale
Bank (de gouverneur van de Nationale Bank is een liberaal). Hij kreeg zelfs lof
van het IMF. SP.A en Open-VLD vonden het plots nodig om op de rem te staan. De
SP.A wilde een meer strengere aanpak voor de speculaties, die de Belgische
banken een handicap zou opleveren en Open-VLD zag een vermogenskadaster in de
maak. Dit kon ze niet hebben, want zo zou ze nog aangevallen worden op de
rechterflank. Bovendien had ze nog een openstaande rekening met het
professortje Geens: de liquidatiebonus. Deze bonus hebben ze mee goedgekeurd
toen ze nog geen besef hadden dat ze in een belastingsregering zaten.
Minister
Geens zal zijn verdere plannen betreffende de fiscale hervormingen moeten
opbergen voor na de verkiezingen waarvan iedereen zijn hart vasthoudt. Door
coalitiepartners het licht niet meer te gunnen, en wisselmeerderheden tot stand
te laten komen, creëert deze regering een situatie die ze na 25.05.2014 niet
wil. En dat is een nieuwe blokkering van het land.
eigen kamer voor gehandicapten is niet vanzelfsprekend
Lang niet alle personen met een handicap hebben een eigen kamer in hun instelling. De onaangepaste infrastructuur blijft een pijnpunt, zo blijkt uit inspecties. De subsidies voor nieuwbouw zijn ook al maanden op, zo schrijft De Standaard maandag.
In bijna veertig procent van de voorzieningen voor volwassenen hebben niet alle bewoners een individuele kamer. Bij de internaten voor kinderen is dat bijna veertig procent. Dat blijkt uit een grote, onaangekondigde inspectieronde van de Vlaamse Zorginspectie bij 142 voorzieningen voor mensen met een handicap waar de bewoners met een lichte en zware mentale handicap overnachten.
'Dat kinderen op dezelfde kamer moeten slapen, is niet zo problematisch', zegt Frank Cuyt, algemeen directeur van het Vlaams Welzijnsverbond. 'Ze willen met hun vriendjes op de kamer slapen, bovendien gaan ze nog vaak naar huis, in alle vakanties. Dat ligt anders bij volwassenen. Zij maken hun leven in de voorzieningen, dat is hun thuis. Voor hen lijkt een eigen kamer inderdaad een minimaal comfort.'
Ondanks de inspanningen van veel voorzieningen kunnen die lang niet iedereen een eigen kamer aanbieden. Verouderde gebouwen zijn er niet op voorzien, en bovendien zitten de instellingen vaak overvol waardoor ze moeten inbinden op comfort.
Geld is weer op
In een twintigtal voorzieningen merkte de zorginspectie op dat de infrastructuur om meerdere redenen onvoldoende aangepast is: de kamers zijn te klein, er is te weinig, verouderd of moeilijk toegankelijk sanitair, de infrastructuur laat onvoldoende visueel toezicht toe of het gebouw is in het algemeen verouderd. 'Het investeringsritme is te traag', aldus Cuyt.
Vorig jaar was de subsidiepot voor (nieuw)bouw bij het Vlaams Infrastructuurfonds voor Persoonsgebonden Aangelegenheden (Vipa) al op in oktober. Dit jaar was dat in september al het geval.
Duidelijkheid over de nieuwe budgetten voor 2014 komt er volgens de Vlaamse minister van Welzijn Jo Vandeurzen (CD&V) ten vroegste eind januari. 'Maar deze legislatuur is al meer geïnvesteerd in infrastructuur, we komen onze beloftes na', zegt Vandeurzen.
