Ik heb net de eerste dag van mijn stage bij English Heritage (de dienst
die zogoed als alle monumenten in Engeland beheert) achter de rug. De
hele week werk ik samen met archeologisch informaticus (zo mag je me
vanaf oktober ook noemen) Keith May aan het Europese STAR project.
Dit
project laat toe de massa aan archeologsiche informatie die online
beschikbaar wordt gesteld met elkaar te integreren, dankzij een
veeeeeeeeeeeeeeeeel te uitgebreide en ingewikkelde lijst van
betekenisvolle klassen toe te kennen aan alle gegevens (semantic web
technologie, voor de geïnteresseerden). Hoewel dergelijke initiatieven
een aanzienlijke hoeveelheid archeologen/informatici consumeren
vooraleer ze goed functioneren, zijn de resultaten reeds opmerkelijk.
Het laat toe archeologische informatie in eender welk vorm (databanken,
excell, pdf, stomme tekst, doc, xml, html, photos, natte en gescheurde
opgravingsverslagen waar nog wat zand aan kleeft) op elkaar
af te stemmen, zodat archeologen gebruik kunnen maken van een massa aan
relevante data, eerder dan halsstarrig vast te houden aan hun "eigen"
gegevens als dat irritante beestje uit ice age 1, 2 en (waarschijnlijk)
3 aan zijn stomme noot.
Jullie denken nu waarschijnlijk: "die Tom doet toch wel boeiende
dingen!" Maar het beste moet nog komen, mijn liefste vriendjes en
vriendinnetjes. Ik ben voor mijn stage gestationeerd in Fort
Cumberland, een 18de eeuws fort zoals we er 80 jaar geleden in
Antwerpen centrum ook een paar hadden staan, maar dan vol met Britten.
In haar 300 jarig bestaan is niemand ooit op het idee gekomen een
aanval op het fort te wagen, zelfs Hitler heeft maar een bescheiden
volume aan springstoffen gelost boven Fort Cumberland. Bovendien werd
het fort elke 50 jaar herbouwd aangezien het werd beheerd door snel
afwisselende militaire ambtenaren met mood swings. De hele onderneming
was dus een dure grap, waar zelfs een verzoenende tegemoetkoming van
Patrick Janssens om een brug evenals een tunnel naast de schelde te
bouwen niet aan zou kunnen tippen.
Maar een mooie grap is het alleszins, en een zeer aangename plek om te
werken. Vooral omdat het ganse terrein is afgezet met hekken onder
hoogspanning, en de "health and safety" reglementering van de Britten
voldoet aan de hogere Duitse normen. Al wandelend over de velden van
het fort kom je geen levende ziel tegen, toeristen zijn niet toegelaten
en de werknemers van English Heritage worden binnen gehouden door een
gemene wind die me nu al twee koffies heeft gekost. Een zeer spannende
sfeer dus. Mijn vertrekken bevinden zich, zeer gepast, in het
officieren gebouw (zie afbeelding). De komende week zit ik hier dus met
mijn mede-officieren op een laptop te tokkelen om boeiende, door de
Britse overheid gesubsidieerde, genialiteit te creëren.
Volgende week ga ik met mijn ouders en Koen naar Cornwall, en ik ga er
vanuit dat ik daar ook wel een woordje over zal willen zeggen.
Tot dan!
The Crown The Mitre The Stag's Head The Hobbit Jesters' The Dolphin South Western Arms The Junction The Bridge Inn The Highfield The Plough (London) The Cowherds The Guide Dog The Bent Brief The Royal Oak (Winchester) Alfie's (Winchester) The Bishop on the Bridge (Winchester) The Wykeham Arms (Winchester) The Black Boy (Winchester)
