Talenten kun je ontwikkelen op school of via deelname aan het maatschappelijk leven. Voor jongeren gaat het dan over jeugdbeweging, sportclub, muziekacademie enzovoort. Beide beïnvloeden elkaar, hetzij in positieve, hetzij - bij gebrek aan aansluiting - in de negatieve richting.
De ervaring spreekt voor zich: in onze vereniging zijn er geen mensen in armoede met een diploma hoger onderwijs, zelfs nagenoeg niet met een technisch of middelbaar diploma. Hun deelname aan het maatschappelijk leven is erg beperkt, zeker in termen van persoonlijke ontwikkeling.
Omgekeerd komen laaggeschoolden veel moeilijker aan de bak op de arbeidsmarkt. Ze maken dus veel meer kans om in armoede terecht te komen.
Maar onze werking leert ook dat veel mensen in armoede niet laaggetalenteerd zijn. Ze zijn vaak erg taalvaardig, hebben soms verrassend scherpe inzichten, sommigen hebben een fijn muzikaal aanvoelen, anderen zijn visueel erg sterk. Alleen weten ze vaak niet van zichzelf dat ze die mogelijkheden hebben, Zijn ze om één of andere reden nooit aangesproken op hun kunnen of hebben dit nooit zo ervaren.
De diversiteit in talenten in T Hope is vermoedelijk dezelfde als die in de maatschappij in zijn geheel. Het is dan ook pijnlijk om vast te stellen dat de oogst in schoolse termen zo laag uitvalt.
En zeg niet dat al deze mensen als jongere geen interesse hadden om hun talenten te ontwikkelen of om bij te leren. Ook daar is onze ervaring anders in toneel, interne vorming, poëzieproject enzovoort. Ze vonden evenwel als kind hun weg niet op school noch in de samenleving. Velen zijn daardoor getekend.
|