De economische crisis brengt meer en meer gezinnen op de rand van de armoede. Steeds vaker hoor je dat gezinnen hun reserves moeten aanspreken om rond te komen. Eenmaal de reserves opgebruikt zijn, gaapt het zwarte gat: je inkomen is te laag om dagelijks waardig te overleven.
Bij honderden tegelijk worden mensen ontslagen, ze hebben van de één op de andere dag geen toekomst meer. Het toont aan hoe wankel de scheidingsmuur is tussen er bij horen en er niet meer bij horen, tussen rond komen en niet langer rond komen.
Het kritische punt wordt bereikt wanneer je aan het einde van je inkomen nog een aantal dagen in de maand over hebt. De uitgaven die je dan nog doet, noemt men overlevingsschulden.
De neo-liberale manier van denken geen beperkingen aan de vrije markt heeft zijn mislukking bewezen. Ze is negatief gebleken voor de bedrijven en dus ook voor het personeel in deze bedrijven. Ze is evenmin zorgzaam gebleken voor de armen die ervan beschuldigd werden geen moeite te willen doen om er te geraken.
In dezelfde manier van denken werd onlangs een wetsvoorstel goedgekeurd waarbij de schuldeiser op eenvoudig verzoek aan de rechter een betalingsbevel kan vragen. Met de financiële situatie van diegene die schulden heeft, wordt geen rekening gehouden. 'Niet betalen is schuldig', zo redenert ook Unizo die het voorstel steunt. Staatssecretaris voor Armoedebestrijding Jean-Marc Delizée waarschuwt echter terecht voor het risico dat armen 'nog een beetje armer worden in de toekomst'.
Het feit dat steeds meer gezinnen in armoede terecht komen als gevolg van de moeilijke economische situatie toont aan dat armoede niet zomaar te herleiden is tot een gebrek aan persoonlijke inzet. Overlevingsschulden zijn daar een schrijnend voorbeeld van en kunnen dus niet zomaar voorwerp zijn van een betalingsbevel.
Uit wat vele gezinnen nu meemaken kunnen we leren dat armoede iets is wat velen in onze samenleving kan overkomen. Dit noopt tot solidariteit met zij die in armoede terecht komen of reeds lang in armoede leven.
08-03-2009 om 23:39
geschreven door de redactie 
|
