‘Armoede is heel mooi in gedichten, maar kwaad in huis. Ze is heel mooi in spreuken en preken, maar heel kwaad in het werkelijke leven.’

Een uitspraak van een zekere Henry Waid Beecher. Gevonden op de website van de erfgoeddag, voor 2011 kozen zij het thema ‘Armoe Troef’. Ik heb de man even gegoogeld: hij blijkt zelf niet in armoede geleefd te hebben en deed ook wel eens een bedenkelijke uitspraak. Niettemin schuilt er volgens mij een belangrijke waarheid in wat hij zei.

Met woorden alleen kun je de kloof tussen armen en niet-armen niet overbruggen. Woorden over armoede zijn te mooi als je zelf geen armoede gekend hebt en je nooit bij een arm gezin op bezoek bent geweest. Armoede is te mooi als je er enkel over leest, praat of er plaatjes van bekijkt. Dan hoor je de wanhoop of de woede in hun stem niet, leer je de geur van een ongezonde woning niet kennen, kun je je niet voorstellen wat het betekent om als kind zonder kansen op te groeien, om als ouders voor onmogelijke keuzes te staan.

Ervaringen zijn nu eenmaal erg moeilijk door te geven. Probeer maar eens uit te leggen aan iemand die geen kinderen heeft wat het betekent om net vader of moeder geworden te zijn. ‘Daar zijn geen woorden voor’ zegt men dan.

Een gouden les dus voor wie zich, professioneel of vrijwillig, wil engageren in de armoedebestrijding. Als je niet uit eigen ervaringen kunt putten, zit er niet anders op dan de gezinnen in armoede op te zoeken. En ervaring op te doen. Want armoede, daar zijn woorden te mooi voor.

Marc Vermeulen

29-08-2010 om 00:00 geschreven door de redactie