Gisteren al vroeg wakker en omdat Wes moest slapen door de dag, heb ik me maar nuttig bezig gehouden met het verven van de kleurtjes op de bovenverdieping. Wes en papa hadden gisteren de bovenverdieping afgewerkt met het wit. Nu enkel nog enkele muren met een laagje kleur: onze slaapkamer heeft een muur in wasabigroen gekregen, de badkamer een muur in okergeel en de kinderkamer krijgt bollen in verschillende groottes en in tinten geel en oranje. Een hele karwei maar het resultaat gaat er mogen zijn!
Vandaag mijn laatste werkweek gestart. Het geeft een raar gevoel! Het school loslaten en ook weer niet. Een aantal taken moet ik toch blijven opvolgen, maar de belangrijkste plaats is vanaf nu toch de zorg voor mezelf (op tijd eens rusten en genieten van de laatste loodjes in de zwangerschap en daarna genieten van het prinsje of prinsesje dat mijn leven helemaal gaat veranderen). Morgennamiddag vertrekken we naar Houffalize voor het driedaags congres met de directeurs basisonderwijs van Limburg. Drie dagen aan de slag rond functioneringsgesprekken en we eindigen op vrijdag met Jan Leyers, die wat komt vertellen over 'de weg naar Mekka'. Om 16.00 uur moet ik opnieuw bij Kathy zijn voor een volgende les! Ik kijk al uit naar de buikmassage
Zaterdag heb ik nog overleg met mijn vervanger en vanaf dan kan ik mij volledig voorbereiden op de komst van ... Het is nodig want de geboortekaartjes moeten nog besteld worden (het ontwerp is natuurlijk wel klaar), mijn valies en de valies voor de kleine spruit is nog helemaal niet gepakt, de bollen in de kinderkamer moeten nog afgewerkt worden, de kaartjes voor de babyborrel moeten nog worden gedrukt, ... Dus de baby kan écht niet veel té vroeg komen want ik heb nog heel wat karweitjes te doen!
Maandag 16 maart 2009 Een nieuwe afspraak bij dokter Dens om 17.15 uur. Het is ontzettend druk op de weg, ik was me al een beetje aan 't opjagen, maar dat helpt natuurlijk niet want het gaat er toch niet sneller door! In de wachtkamer nog twee wachtenden voor ons ... maar wij waren toch de volgende. Joepie!
Zoals altijd eerst op de weegschaal, het verdict = gewicht is hetzelfde gebleven. Pff... dat is al een opluchting. Daarna nemen we, samen met de gynaecoloog een kijkje: het ziet er allemaal goed uit. Het gewicht van de baby 2,400 kg. En tenslotte het minst prettige: een inwendig onderzoek! Volgens dokter Dens heeft het baby'tje de natuurlijke weg al gevonden, het hoofdje is al een beetje ingedaald. Daar is ze blij voor, een goed teken. En alles zit nog dicht, ik heb nog geen opening. Ik zit volledig op schema!
Woensdag 18 maart 2009 De volgende les bij Kathy: de arbeid in praktijk! Zoals elke les starten we met de buikmassage, heerlijk ontspannend! Daarna aan de slag ... de houdingen die je wanneer best aanneemt, de ademhaling onder controle houden en vooral met de buik ademhalen! Amai, er komt heel wat bij kijken. Mijn grootste zorg: het allemaal kunnen onthouden. Mijn geheugen is een zeef!
Vanavond gaan eten met Kate, ze had goed nieuws bij. Bauke krijgt een broertje of zusje in november. Wat een geweldig nieuws! Dikke proficiat aan de familie Thoen.
Vrijdag 20 maart 2009 Het aftellen is begonnen, maandag was het nog precies 4 weken (als ik op datum beval natuurlijk ) Voor de tweede keer deze week naar Kathy: hoe puffen? Ik vind het toch een beetje onwennig zo liggen ademhalen, rekening houden met je houdingen. Gelukkig geeft Kathy me steeds een schouderklopje, je doet het heel goed! Ze stelt me voortdurend op mijn gemak. Een pluim voor haar, ze doet haar job uitstekend. Ik zou ze zo meenemen naar het ziekenhuis, maar dat gaat natuurlijk niet. Binnenkort mag de Wes mee zodat ook hij weet hoe alles in zijn werk gaat en hoe hij mij kan ondersteunen. Dat is ook al een hele opluchting en geruststelling!
Zondagochtend om 9.00 uur wakker geworden, na een korte nachtrust! Het scoutsbal was leuk omdat je mensen die je al een hele poos niet meer gezien hebt, terug ziet en even kan bijbabbelen! Maar anderzijds voelde ik me daar toch wat oud, er liepen al kapoenen van mijn laatste scoutsjaar rond! Even een kleine 'reality'schok!
Bij het ontwaken voelde ik me niet zo kiplekker, ik dacht in het begin dat ik gewoon honger had en nieuwe energie moest opdoen. Een stukje stokbrood en een puddingke later, werd het alleen maar erger. Ik ben terug in bed gekropen en ben daar niet meer uit geweest! Enkel voor een bezoekje aan het toilet! Even een dipje, ik voelde mijn lichaam vechten tegen de ziektekiemen en ik raakte er zelf uitgeput van, amai! Ook de baby heeft het flink gevoeld, hij/zij was ontzettend onrustig en bewoog voortdurend waardoor ik extra belast werd! De baby drukte door de vele bewegingen extra op mijn maag, niet zo'n leuk gevoel. Na een vrij goede nachtrust, was het maandagochtend toch wat beter met me, maar ik ben toch maar naar de dokter geweest, het verdict: een maag- en darminfectie of maagonsteking. Weinig tegen te beginnen, enkel rusten! Dus die raad maar opgevolgd en maandagvoormiddag en -namiddag vooral geslapen. Vanaf gisterenavond mijn eetlust terug en dat is een zeer goed teken !
Gevolg: vandaag gaat het weer wat beter! Voortdurend in tweestrijd met mezelf: ga ik op school werken of doe ik dit thuis? Ik heb toch maar voor mezelf en de baby gekozen. Nog een extra dagje rust zal me goed doen, maar ik heb toch al wat gewerkt voor school (betalingen uitgevoerd, de secretariaatsmensen aan het werk gezet met documenten voor de schoolraad, ... ) en wat emails rondgestuurd. Nu ga ik nog enkele verslagen typen voor school en dan zal het wel bijna middag zijn.
Ondertussen is papa ook al weer bezig met het in elkaar puzzelen van de keukenkastjes. En dat het soms écht puzzelen is, is gisteren gebleken bij de kast waar de combi-oven in komt! Die zit toch nog niet helemaal in elkaar zoals het hoort. Maar ik vertrouw erop dat het allemaal in de sjakosch komt.
Vanavond op kraambezoek en morgen een volgende les bij Kathy, in de loop van de week: het volgende verslagske!
Na een korte nacht (enkele uren klaarwakker gelegen in het bed) me klaargemaakt voor een volgende les bij Kathy! Ik weet absoluut niet meer wat ik in les 2 ga leren, maar het valt héél goed mee. Kathy stelt me direct gerust, ik moet alleen maar genieten! Wat een meevaller! Nog een uurtje om rustig en vooral genietend wakker te worden. Ik krijg eerst een buikmassage en vervolgens een rugmassage. Zo wil ik elke morgen wel starten, maar dat is wat veel gevraagd.
Kathy vertelt me dat ik een knuffelbaby mag verwachten. Baby's die fel reageren op de buikmassage, zijn meestal baby's die eenmaal wanneer ze er zijn graag geknuffeld en gepakt worden. Een fijn vooruitzicht! Dit nieuws vertel ik meteen aan de papa: je zal in actie mogen schieten eenmaal als het kleintje er is! Je zal moeten knuffelen en nog eens knuffelen ... gelukkig doet hij dat graag!
Volgende afspraak: woensdag 4 maart! Op het programma staat: de arbeid! Ik ben eens beniewd ...
Sinds woensdag 18 februari ben ik gestart met zwangerschapsoefeningen bij Kathy Dupont in Ham. Heel veel verhalen over gehoord, maar vandaag ga ik het zelf aan den lijven ondervinden! Wat mag ik verwachten?
Kathy begint met een algemene vragenlijst en polst hoe ik mijn zwangerschap ervaar. Wel tot nog toe mag ik niet klagen, ik heb weinig tot geen last van mijn zwangerschap en alles verloopt prima Ik mag in mijn beide handen klappen Daarnaast vraagt ze of ik bang heb voor de bevalling! In alle eerlijkheid: ik heb er nog niet over nagedacht en ben daar voorlopig ook nog niet mee bezig. Ik zal het wel op me af laten komen en ondergaan, miljoenen vrouwen hebben het me al voor gedaan dus ik zal dat ook wel kunnen zeker! Waarom me op voorhand al druk over maken? Het is voor iedereen anders en het baby'tje zal er toch uit moeten! Positief denken: dat gaat allemaal lukken!
Daarna legt ze stap voor stap uit wat ik de volgende 10 lessen mag verwachten en vervolgens krijg ik een professionele uitleg over wat er met mijn lichaam gebeurt en hoe ik mijn houdingen (zitten, liggen, staan, ...) hier het best kan op aanpassen. 't Ja, het is me opeens wel duidelijk hoe het komt dat ik soms last heb van spierpijnen in mijn bil -> verkeerde zithouding!!! Nu dit allemaal nog gaan toepassen!!! Ik vergeet het in mijn hevigheid nogal dikwijls, maar ik ben me er toch meer van bewust, dat is al iets .
Het einde van de eerste les: een buikmassage! WOW! Dat is genieten! Jammer dat de papa er niet bij is, hier kan hij nog wat van leren!
Dankzij mijn zwangerschapsdementie zijn Wes en ik de afgelopen dagen twee keer naar het Salvatorziekenhuis gereden! Ik dacht dat ik op maandag een afspraak had bij dokter Dens, maar toen we in de wachtkamer zaten en dokter Dens ons maar niet kwam halen, roken we onraad! En terecht: want ik had pas een afspraak op dinsdag om 11.15 uur i.p.v maandag! Ik had me van dag vergist! Dit kan de beste overkomen, toch?
Dan hebben we er op maandag maar gebruik van gemaakt om wat te winkelen voor de kleine spruit. Nog wat spulletjes gaan toevoegen en veranderen aan de babylijst bij Ellebel en wat leuke kleertjes gekocht voor de nog ongeboren baby. Hij of zij kan toch onmogelijk in zijn nakie vertoeven eenmaal als het op de wereld is!
En dan dinsdag opnieuw naar Hasselt! Vandaag het kleintje nog eens op beeld gezien. Alhoewel het zich verstopte, het hield namelijk zijn handje hardnekkig voor zijn gezichtje -> een klein beetje verlegen 't Ja, niemand gelooft het, maar de mama was als kind ook zeer verlegen en blijkt dat ook de papa zeer verlegen was, dus van vreemden zal hij/zij het zeker niet hebben eh
Maar voor de rest alles prima. De zwangerschap verloopt tot nu toe (en hout vasthouden dat dit zo blijft) volgens het boekje. De baby weegt ondertussen 1kg 870 gram (alhoewel dit ondertussen weer wat meer zal zijn), het zit volledig op schema! De mama is net 10 kg bijgekomen, vanaf nu zal ik toch maar een beetje op mijn eten beginnen letten dat dit niet te veel meer stijgt, want het moet er allemaal (en liefst nog een beetje meer) weer af. Dokter Dens controleert de statistieken en vermoed dat het een gemiddelde baby gaat worden, ze schat zo'n 3kg 200 à 3kg 400! Dus zij dit dit gewicht opgegeven hebben ... mogen hopen dat het geslacht en de datum ook nog gaan uitkomen?
Volgende dinsdag krijgen Wes en ik een rondleiding op de kraamafdeling van het ziekenhuis; ik hou jullie op de hoogte hoe dit verlopen is!
Spaghettidag van vestiging Molenhoeven Na een lange dag van massa's spaghettisaus, kip en champignonnensaus, ... maak ik nog even tijd om de blog te updaten. Het was een vermoeiende, maar leuke dag. Vanavond kwam een groot deel van de familie Leysen ook hun steentje bijdragen. Dank daarvoor! We mochten Liesbeth en Steven een dikke proficiat wensen. Half augustus wordt de familie Leysen weer een beetje groter! Weer een speelkameraadje bij om mee deugenietenstreken uit te halen! Onze prins(es) is al heel de avond opgetogen (of zou dat van iets anders zijn)
Afwerking van het huis De weken vliegen voorbij zonder dat ik het besef, ik zit weer in die stroom waar ik mezelf voor wil behoeden, maar het lukt me niet! Naast het werken en de problemen daar, zijn we enerzijds bezig met de afwerking van het huis: beneden ligt de vloer dus de keuken mogen ze vrijdag brengen. Nu is papa boven aan het vloeren in de badkamer, de dressing en de hal! De laminaat ligt al klaar om op de anderde kamers gelegd te worden. De trap komen ze donderdag opmeten en vorige week woensdag zijn we gaan kijken voor binnendeuren, matten, plinten, ... Deze week nog verf kiezen en bestellen en dan kunnen we van zodra we deze hebben ook hieraan beginnen. Je leest het nog héél wat werk voor de boeg!
Babyspulletjes kiezen En anderzijds zijn er de babyspulletjes. Ik dacht ook eens snel een babylijst op te stellen! Van dat snel ben ik al helemaal afgestapt! Amai, daar ben ik van geschrokken. Vrijdag 31 januari hadden we een afspraak bij Ellebel in de gallerij in Hasselt. Elleke heeft ons een rondleiding gegeven en de eerste dingen hebben we gekozen, maar nog heel wat knopen door te hakken! Pff... Al heel wat avonden op internet rondgesurft en er zullen er nog enkele volgen. Soms vind ik het écht niet gemakkelijk, hebben we dit écht nodig of niet? Ik bevraag me maar bij iedereen, maar dan zegt persoon A ja dat is onmisbaar, terwijl persoon B dat nooit gebruikt heeft! 't Ja, ... wat doe ik dan?
Twee nieuwe geboortekaartjes Ondertussen is Felix, de knappe zoon van Joke geboren. Hij zag het daglicht op 22 januari. En zijn Jan en Ellen ook al de trotse ouders geworden van Stan. Hij kon niet meer wachten en heeft op 28 januari (10 dagen te vroeg) iedereen blij gemaakt.
Tot binnenkort, ik kijk er al naar uit om jullie allemaal te leren kennen, X Janse!
Na 7 weken moesten we vandaag om 17.15 uur opnieuw naar de gynaecoloog. Alles dik in orde! De baby weegt momenteel 1kg en 100 gram en we zijn 27 weken en 6 dagen ver. Dat is zoals het beschreven staat in de boekskes. Het boeleke bezig zien op het schermpje was toch weer even genieten.
Voor we naar huis kwamen nog even binnengesprongen op de kraamafdeling. Op dinsdag 3 februari en 3 maart houden ze een bezoekavond. Eens even checken in onze agendas wanneer we hier best aan deelnemen. Mijn hart smolt toen ik die kleintjes daar in de couveuses zag liggen, o, zo klein, schattig, Nog 12 weken en dan zijn wij ook zo ver! t Zal snel zijn en nog heel wat werk!
Daarnaast moest ik een nieuwe bloedafname laten doen en een suikerprik. Amai, ik ben zeer blij dat ik geen suikerziekte heb! Zon vingerprik is écht geen pretje! Maar in vergelijking met het nieuws dat ik las op de blog van Luc, zijn dit peanuts. Ik werd er helemaal stil van en mijn eigen feestvreugde en geluk verdween als sneeuw voor de zon! Het drukt al heel de avond op mijn gemoed! Ik wens je heel veel sterkte en kracht om dit nieuwe gevecht aan te gaan! You can!
Zaterdag 27 december 2008: kerstfeest familie Leysen
Na het uitdelen van de cadeautjes van moemoe en het voorlezen van de nieuwjaarsbrieven heeft er een nieuwe pronostiek vorm gekregen. De familie Leysen heeft zich uitgesproken over de geboortedatum, het geslacht en het gewicht met als inzet 1 euro. De winnaar verdient eeuwige roem en krijgt de eer om een mooi cadeautje te kopen met het volledige bedrag. In totaal hebben 32 personen een gokje gewaagd. Nu maar aftellen naar april benieuwd wie het uiteindelijk gaat halen. Wij weten al zeker wie het geslacht juist geraden heeft, al het andere is ook voor ons nog een verassing. Aan allen veel succes!
Heel wat cadeautjes onder de kerstboom, een mooi gedecoreerde tafel en lekker eten: alle ingrediënten voor een geslaagd kerstfeest! Wes en ik hadden er dit jaar een extra cadeautje onder gelegd, namelijk een shaker met boekje voor de lekkerste cocktails en een speciale kaart met volgende boodschap:
Piep,
(afbeelding van de echo zie hieronder)
Ik ben nog maar klein en fijn,
zou jij mijn peter willen zijn?
Ik vond het best een spannend moment, maar gelukkig zei mijn broer onmiddellijk JA. Toch wel een ontroerend moment om te koesteren! Wil het lot ook dat mijn broer vandaag voor de eerste keer peter is geworden. Jana, het vierde kindje, het tweede dochtertje voor Erwin en Ilse is vanmorgen geboren. De tweede spruit in een periode van een half jaar voor de familie Swinnen. Eerst Seb, nu Jana, in februari een zoon voor Ellen&Jan en in april onze verassing). Het geslacht Swinnen is verder gezet!
Donderdag 25 december 2008: kerstfeest mama&papa Wes
Nu hebben we al een peter voor onze kleine ukkepuk, maar we willen ook graag een meter. Vandaag is de grote dag aangebroken om het haar te vragen. Juist hetzelfde cadeau als voor de peter met dezelfde speciale kaart. Alleen is de peter vervangen door meter (nogal wiedes). Ook tante Vicky heeft onmiddellijk JA gezegd. We zijn weer een grote stap verder in het hele proces van de zwangerschap, maar er moeten nog heel wat stappen gezet worden. We hebben nog een heel wat karweitjes uit te voeren: onze papa gaat begin januari beginnen met het leggen van de vloer, het keukenplan is zo goed als af en kan dan besteld worden, de decoratie binnen begint vorm te krijgen en dan is er nog de babykamer en alle belangrijke spulletjes voor het babytje!
De kerstvakantie is van start gegaan! Even tijd om uit te blazen, te feesten en natuurlijk de nodige voorbereiding voor onze spruit te treffen want in september leek het nog héél ver weg, maar ondertussen is de tijd voorbij gevlogen! Het nieuwe jaar staat voor de deur en een maand is zo voorbij ...
Al een tijdje geleden opnieuw op controle geweest bij de gynaecologe, namelijk op woensdag 3 december 2008, toen waren we 21 weken ver.
Alles was in orde, een hele opluchting! De gynaecoloog vroeg ons of we het geslacht wilden weten. Natuurlijk, onze nieuwsgierigheid is net als de rest van de omgeving groot! Maar enkel indien ze 100 % zeker was, mocht ze het aan ons meedelen. Na een tijdje alle hoeken en bochten door te nemen, te meten, te zei de gynaecoloog dat het voor haar héél duidelijk was: het is een
Ondertussen zitten we in week 23 en alles gaat voor zover héél goed. Ik voel me nog steeds kiplekker, heb geen ongemakken waar niet mee te leven valt. Dus dat is fantastisch!
De afgelopen week twee kleine spruitjes geboren uit onze omgeving: een meisje namelijk Folke en een jongen, Klaas. En terwijl ik hier aan het typen ben, is Ilse mama geworden van een meisje, Jana! Proficiat aan allen, geniet ervan!
Het laatste nieuws Het is weer een hele tijd geleden dat we nog eens iets laten horen hebben van 'ons'. Hoog tijd dus voor een update met de laatste nieuwsjes over mama, papa en natuurlijk het kleine, levende wonder!
Na de belangrijke beslissing over de opvangmogelijkheden, een volgende belangrijke stap: een ontwerp van een geboortekaartje. Ik ben al een hele tijd aan het surfen op het internet op zoek naar leuke ideeën. Daarnaast spoken er creatieve spinsels door mijn hoofd die roepen om in actie omgezet te worden. Tijd voor het sprokkelen van materialen!
Met het verlengde weekend en een papa - die graag verkleed als heks de mensen van Molenstede en omstreken schrik aanjaagt - had ik een hele avond voor mezelf. Door de dag ben ik naar Lucas Creative en naar AVA gereden om materialen die ik leuk vond te kopen. Met al het materiaal ben ik 's avonds aan de slag gegaan. Na een avondje knutselen is er een eerste ontwerp. Het resultaat mag er best zijn, maar afhankelijk van het geslacht heb ik nog een ander leuk idee. Dit wordt vervolgd ... binnenkort is het kerstvakantie en dan heb ik weer wat meer tijd voor mezelf en mijn creatieve ik!
De volgende avond nestel ik mij gezellig in mijn bed, nadat ik afscheid genomen heb van mijn moesjie (hij moet gaan werken met de nacht). Ik neem mijn babyboek en kom weer wat meer te weten over hoe een zwangerschap nu juist in elkaar zit en wat er hier allemaal bij komt kijken. Tot er plots een duidelijke 'PLOP' te horen is. Daar lag ik helemaal alleen, niemand om dit vreugdevol moment met te delen waar iedereen vol enthousiasme en met een gelukzalige tinteling in de ogen over spreekt! Maar ik heb er van genoten. Het is écht te mooi voor woorden, onbeschrijflijk. Je moet het zelf meegemaakt hebben om te weten wat het is, en het is een HEERLIJK gevoel. Iets waar ik elke avond naar verlang en hoop dat 'de kleine moesjie' zich laat voelen. En beweeglijk is de kleine moesjie, nu 2 weken verder laat het zich regelmatig voelen. En fijn is het, ik word er rustig van!
Nog 6 nachtjes slapen en we mogen weer op controle. Woensdagnamiddag rijden we weer naar Hasselt voor een check-up in het Salvatorziekenhuis. Benieuwd wat de gynaecoloog ons allemaal kan vertellen ...
Zaterdag 8 november 2008 zijn we naar de opendeurdag van het nieuwe kinderdagverblijf 'Doremi' geweest. We hebben hier een rondleiding met bijhorende info gekregen en kunnen kennismaken met het personeel. Dit zijn allemaal jonge, dynamische mensen! Het fijne aan het kinderdagverblijf is dat er leeftijdsgroepen zijn: de baby- en peutergroep en dat onze spruit toch in een klein groepje vertoeft.
Na ons bezoek hebben we een inschrijvingsdocument en een huishoudelijk reglement gekregen. Omwille van de beperkte plaatsen en 'het juiste gevoel' hebben we dit document meteen doorgenomen en het inschrijvingsdocument ingevuld en in de brievenbus gestoken. Na de betaling van het voorschot hebben we een bevestigingsmail gekregen dat 'X Janse' ingeschreven is. Hij/zij is welkom vanaf 17 augustus 2009, de eerste stap naar de 'big world'. Een hele opluchting als je weet dat er bij de onthaalmoeders in Engsbergen geen plaats meer was voor januari 2010.
De opening van het kinderdagverblijf komt op het juiste moment. Ik ben blij dat we een geschikte plaats gevonden hebben!
Eergisteren (vrijdag 7 november 2008) op controle geweest bij de gynaecologe. We zijn weer wat meer gerustgesteld: het hoofdje is ongeveer 4 cm, het heeft geen hazenlipje en de beide armen en benen met toebehoren zagen er prima uit! Begin december weten we hoe het staat met de organen. Fingers crossed dat alles goed groeit en functioneert!
Het babytje is nog inimini, maar groeit vanaf nu heel snel. Het was heel beweeglijk waardoor we niet konden zien wat het geslacht is. Misschien volgende maand?
Onder de herfstvakantie hebben we onze eerste grote aankoop voor ons babytje gekocht: een buggy met bijpassende draagmand en maxicosi via Ebay! Omdat deze opgehaald moest worden in de buurt van Maldegem, hebben we er een dagje aan zee aan gekoppeld. Een leuke, ontspannende dag!
Een weekje met vertraging, maar het gaat er toch van komen: het verslag van het twaalfde familieweekend.
Vrijdag toegekomen en na een lekkere kaasschotel, bleek dat er twee familieleden een quiz voorbereid hadden. De afspraak: op vrijdag de quiz van nonkel Marc en op zaterdagavond de quiz van tante Carine.
Alle groepen zetten zich klaar om aan de grote familiequiz te beginnen. Mijn ploeg bestaat uit: Joost Hanne tante Vivi Meeus nonkel Patrick Leysen en ikzelf. Een prachtige groep bleek later, want we halen de EERSTE plaats met 90 punten!!! De Clouseau-vragen hebben Smitske de das omgedaan, JAMMER maar HELAAS , er waren maar liefst 4 betere groepen. Hij eindigde voor de eerste keer in de geschiedenis van de familieweekends op de laatste plaats!
Van de tijd tussen de quiz en de prijsuitreiking heb ik gebruik gemaakt om tante Astrid haar cadeautje voor de overwinning van de weddenschap te overhandigen. Ze was in de wolken, dat bewijst de foto niet
Na een korte nacht (voor sommigen: ra-ra-ra) stond er een lekker ontbijttafel gedekt. In de voormiddag was iedereen vrij om zijn eigen ding te doen: petanque, zwemmen, sauna, jacuzzi, lezen, studeren, minigolf,
Na een lekkere soepmaaltijd, die moemoe bereid had, hmmm, hebben we met de hele familie een zware 11 kilometer lange wandeling gemaakt. Gelukkig hebben we onderweg de batterijen opgeladen in een plaatselijk cafeetje en konden we de laatste zware beklimming aan om daarna te genieten van een superlekkere barbecue.
En zoals hierboven al beschreven met nadien een tweede quiz! De ploegen werden ter plaatse gekozen door de vrouwen: de vier zussen en de twee schoonzussen. Tante Vivi Meeus koos nonkel Patrick Smits, mij, Hanne en Sanne: een écht WINNINGTEAM! We werden opnieuw eerste, vandaag met 89 punten!
Het twaalfde familieweekend was weer GESLAAGD, op naar het dertiende! Maar eerst vieren we volgende maand MOEMOE haar verjaardag.
Een dikke knuffel en proficiat aan de organisatoren van het twaalfde weekend!
Deze namiddag nog eens een bezoekje gebracht aan kleine SEB. Wat is hij toch klein, maar zo schattig en flink! Hij ligt mooi te rusten in mijn armen en hij geeft geen kick. Zon baby daar teken ik nu al voor, waar moet dat
Wanneer hij bij Wes ligt, vindt hij het nodig om zijn pampertje vol te stouwen. Waardoor hij wakker wordt en voor de eerste keer zijn keel stevig open zet. De papa ververst hem en vangt zijn eerste traantje op en de mama geeft hem daarna lekkere, voedzame melk. Tijd voor ons om op te stappen en het gezinnetje met rust te laten.
En ja, de winnaar van de wedstrijd om de geboorte van het eerste achterkleinkind is bekend. Het is tante Astrid die de prijs in ontvangst mag nemen, ze heeft zowel de datum, als het geslacht juist geraden. Een welgemeende proficiat!
Aanstaande vrijdag vertrekken we met de familie Leysen op jaarlijks familieweekend in de Ardennen. Na de quiz en de uitreiking van de prijzen die daaraan verbonden zijn, reik ik als fiere meter, de prijs van de wedstrijd uit! Hou de blog in de gaten, een verslag volgt natuurlijk!
Op een mooie, zonnige herfstdag is mijn tweede petekindje geboren. Zondagnamiddag belde mijn broer mij op terwijl ik aan het fietsen was, met het nieuws dat ik opnieuw meter was geworden van een jongen. Hij luistert naar de naam Seb en is 48 cm groot en weegt 3kg 230 gram.
Even later met de auto op weg naar het ziekenhuis om het kleine hummeltje te zien! Spannend! Het kleine wonder ligt rustig te slapen en de trotse ouders zitten fier naast hem. We mogen hem meteen pakken, maar wachten toch nog even! Na de nodige felicitaties en het klinken met een glaasje bubbels wordt de drang toch té groot! Och, het is zo klein! Hij blijft ontzettend rustig in mijn armen liggen en geeft geen kik, wel trekt hij gekke bekken! Van wie heeft hij dat of is dat omdat ik hem in mijn armen heb?
De mama maakt het goed, is van de inspanningen wel vermoeid! Maar dat zal wel normaal zijn als je een nachtje hebt overgeslagen en net een baby op de wereld hebt gezet!
EEN DIKKE PROFICIAT! En nu mag ik, een fiere meter het hummeltje verwennen! JOEPIE, de poepie!!!
Zoals belooft het verslag van ons tweede bezoek aan de gynaecoloog met bijbehorende echo natuurlijk. Ons kleintje is nu 12 weken jong en zie hem of haar al maar eens liggen in zijn hangmat! Een echt luxeleventje leidt hij/zij daar volgens mij. Intussen is zijn lengte verdriedubbeld op 3 weken tijd! Van 2 naar 6 cm! Ongelofelijk!, zou Chris Martin zeggen. (= zanger van Coldplay die dit het mooiste woord ter wereld vindt, tenminste dat zei hij zaterdag toch op zijn concert in Antwerpen) Het concert was overigens ook fantastisch!
Het geslacht van onze baby was nog niet te zien maar de gynaecoloog heeft wel de nekplooi kunnen meten en dat was dik in orde, net zoals al de rest! Fingers crossed dat alles zo blijft.
Ook met de mama gaat alles nog opperbest: geen last van misselijkheid maar wel helemaal uitgeput elke avond. De papa heeft zich de voorbije weekends vooral beziggehouden met het vieren van zijn vaderschap met als absolute hoogtepunt dit weekend! In Den Hemel zijn de flessen gin en whisky er nog niet goed van! Net als de papa en zijn drinkebroers
! 
Ik mag in mijn beide handen klappen
. 
