Deze namiddag nog eens een bezoekje gebracht aan kleine SEB. Wat is hij toch klein, maar zo schattig en flink! Hij ligt mooi te rusten in mijn armen en hij geeft geen kick. Zon baby daar teken ik nu al voor, waar moet dat
Wanneer hij bij Wes ligt, vindt hij het nodig om zijn pampertje vol te stouwen. Waardoor hij wakker wordt en voor de eerste keer zijn keel stevig open zet. De papa ververst hem en vangt zijn eerste traantje op en de mama geeft hem daarna lekkere, voedzame melk. Tijd voor ons om op te stappen en het gezinnetje met rust te laten.
En ja, de winnaar van de wedstrijd om de geboorte van het eerste achterkleinkind is bekend. Het is tante Astrid die de prijs in ontvangst mag nemen, ze heeft zowel de datum, als het geslacht juist geraden. Een welgemeende proficiat!
Aanstaande vrijdag vertrekken we met de familie Leysen op jaarlijks familieweekend in de Ardennen. Na de quiz en de uitreiking van de prijzen die daaraan verbonden zijn, reik ik als fiere meter, de prijs van de wedstrijd uit! Hou de blog in de gaten, een verslag volgt natuurlijk!
Op een mooie, zonnige herfstdag is mijn tweede petekindje geboren. Zondagnamiddag belde mijn broer mij op terwijl ik aan het fietsen was, met het nieuws dat ik opnieuw meter was geworden van een jongen. Hij luistert naar de naam Seb en is 48 cm groot en weegt 3kg 230 gram.
Even later met de auto op weg naar het ziekenhuis om het kleine hummeltje te zien! Spannend! Het kleine wonder ligt rustig te slapen en de trotse ouders zitten fier naast hem. We mogen hem meteen pakken, maar wachten toch nog even! Na de nodige felicitaties en het klinken met een glaasje bubbels wordt de drang toch té groot! Och, het is zo klein! Hij blijft ontzettend rustig in mijn armen liggen en geeft geen kik, wel trekt hij gekke bekken! Van wie heeft hij dat of is dat omdat ik hem in mijn armen heb?
De mama maakt het goed, is van de inspanningen wel vermoeid! Maar dat zal wel normaal zijn als je een nachtje hebt overgeslagen en net een baby op de wereld hebt gezet!
EEN DIKKE PROFICIAT! En nu mag ik, een fiere meter het hummeltje verwennen! JOEPIE, de poepie!!!
Zoals belooft het verslag van ons tweede bezoek aan de gynaecoloog met bijbehorende echo natuurlijk. Ons kleintje is nu 12 weken jong en zie hem of haar al maar eens liggen in zijn hangmat! Een echt luxeleventje leidt hij/zij daar volgens mij. Intussen is zijn lengte verdriedubbeld op 3 weken tijd! Van 2 naar 6 cm! Ongelofelijk!, zou Chris Martin zeggen. (= zanger van Coldplay die dit het mooiste woord ter wereld vindt, tenminste dat zei hij zaterdag toch op zijn concert in Antwerpen) Het concert was overigens ook fantastisch!
Het geslacht van onze baby was nog niet te zien maar de gynaecoloog heeft wel de nekplooi kunnen meten en dat was dik in orde, net zoals al de rest! Fingers crossed dat alles zo blijft.
Ook met de mama gaat alles nog opperbest: geen last van misselijkheid maar wel helemaal uitgeput elke avond. De papa heeft zich de voorbije weekends vooral beziggehouden met het vieren van zijn vaderschap met als absolute hoogtepunt dit weekend! In Den Hemel zijn de flessen gin en whisky er nog niet goed van! Net als de papa en zijn drinkebroers
We zouden graag iedereen al willen bedanken voor de reeds talrijke bezoekjes op onze blog en vooral iedereen die al een berichtje in ons gastenboek of via mail heeft achtergelaten! Doe zo verder zou ik zeggen, de berichtjes maken ons erg blij! Vrijdag worden we voor ons tweede bezoek aan de gynaecoloog verwacht. Het verslag volgt!
Kristien en Wouter zijn aan het aftellen, hun eerste kindje wordt bijna geboren. De familie Leysen telt mee af en is benieuwd naar wie de weddenschap gaat winnen! Ik ben vooral curieus naar het geslacht.
Het reglement: eerst wordt er gekeken naart het geslacht, dan de geboortedag en tenslotte het gewicht.
Het eerste bezoek aan de gynaecologe tijdens mijn prille zwangerschap is een spannend moment zowel voor mij als voor de papa. Maar ik denk voor hem toch iets meer aangezien dit zijn allereerste bezoek is aan een gynaecoloog.
Na een korte kennismaking, mag ik plaatsnemen voor een eerste kijkje.
WOUW, de eerste beelden. Hij of zij is slechts 2 cm klein of groot, PRACHTIG, niet te snappen dat dit maar een vingertopje groot is en toch 'bijna' alles al heeft.
Na de eerste kennismaking met het prille leven in mijn buik, geeft de gynaecologe nog wat extra informatie en bespreekt ze de bloedanalyse. Begin oktober verwacht ze ons opnieuw voor de eerste onderzoeken!
Met de nodige dosis spanning op weg naar dokter Camps voor een zwangerschapstest! Het resultaat na enkele minuutjes: POSITIEF!
Proficiat, je bent zwanger!
Glimlachend en met fijne kriebels in mijn buik naar huis met dit spannende nieuws!
Een innige omhelzing en zoen later zijn we met twee gelukkig!
Een trotse papa staat voor me: JOEPIE!
Nu een afspraak versieren in het drukke agenda van dokter Dens, gynaecologe. Op woensdag 10 september 2008 om 17u00 is het eerste plaatsje beschikbaar dat ook voor ons beide lukt. Wat mogen we verwachten? SPANNEND!
Waardoor hij wakker wordt en voor de eerste keer zijn keel stevig open zet. De papa ververst hem en vangt zijn eerste traantje op en de mama geeft hem daarna lekkere, voedzame melk. 
Zondagnamiddag belde mijn broer mij op terwijl ik aan het fietsen was, met het nieuws dat ik opnieuw meter was geworden van een jongen. Hij luistert naar de naam Seb en is 48 cm groot en weegt 3kg 230 gram.
JOEPIE, de poepie!!! 
