Lene is bijna drie weken oud. We hebben hard gewerkt om Lene op uren te krijgen. Dat is ondertussen goed gelukt. Voorlopig zit ze nog op 7 voedingen maar we gaan tegen het einde van de week proberen over te schakelen naar 6 voedingen. Ze is daarnet gewogen door Monique de zelfstandige vroedvrouw en ze heeft de kaap van 4kg overschreden. We combineren sinds dit weekend borstvoeding met flesjesvoeding omdat deze minder snel verteerd en we op die manier toch wat meer nachtrust krijgen want die is de eerste weken toch wel schaars. Dat was ik (en de papa ook ;-) vergeten hoe zwaar dat toch is of verdring je dat?
Ondertussen zijn we opnieuw gewoon aan 'een baby'tje in huis' en 'de korte nachten'. Maar met een (b)engel van 2,5 in huis vraagt het allemaal toch wat meer organisatie. Ik ben wel blij dat zij gestart is in school, ze is superflink. Ze was er duidelijk aan toe, een nieuwe uitdaging met veel structuur en veel aanbod. Mona gaat na 2 weken toch al twee hele dagen naar school meer kan ze voorlopig niet aan want de middagrust is toch ook nog wel belangrijk om de sfeer hier thuis toch ook wel optimaal te houden. Gisterenmiddag kwam ze thuis van het klasje en het eerste dat ze zei was: 'mama, ik ga sewes terug naar het klasje eh?' Ja, kan je haar dat dan ontnemen?
Verder helpt ze hier thuis meestal heel goed, het is en blijft een kapoen van 2,5 die soms heel koppig kan zijn en haar zin wil doordrijven. En ze weet heel goed wat ze wel en wat ze niet wil. Neen, dat moet mama doen! Neen, dat moet papa doen! ... zijn zinnetjes die dagelijks de revue passeren en dat botst soms natuurlijk wel eens. Vanavond is ze superflink geweest, ze heeft zichzelf bezig gehouden en heeft niet gezeurd, alleen maar wat komen knuffelen en Lene een goed dutje gedaan zodat ik ook eens wat tijd voor mezelf krijg. Zulke avonden zijn heerlijk en moeten we koesteren! Dus wat tijd om de foto's op de computer te zetten en hier een berichtje te placeren.
Ondertussen Lene een voeding gegeven en afgekolfd nadat we Mona in bed hebben gestoken. Tijd om zelf wat rust te nemen. Misschien morgen nog wat tijd om het berichtje aan te vullen?
Nog één nachtje in het ziekenhuis en dan komen we naar huis. Morgennamiddag zijn we met z'n vieren. Ik ben eens benieuwd hoe dat gaat lopen. Is toch wel een beetje spannend, maar ik kijk er naar uit om terug in eigen omgeving te zijn. Het kamertje van 4 op 6 heb ik ondertussen wel gehad.
Momenteel hebben we een hele rustige Lene, die slaapt van eetmoment tot eetmoment en soms zelfs moeilijk wakker wordt om te eten. Dus hier hebben we een droom van een baby! Dit wordt bevestigd door het bezoek. Iedereen mag ze vasthouden en zij slaapt gewoon verder. Papa en mama hopen dat dit zo blijft
Zoals jullie al weten is rond 16u00 mijn mama haar vruchtwater gebroken. Na een onderzoek van de zelfstandige vroedvrouw 'Monique' klonk het 4cm opening en inderdaad het verlies van vruchtwater. Omdat mijn mama nog niet echt in arbeid was, ze had wel weeën maar die had ze ondertussen al veertien dagen dus dat was niet noemenswaardig, stelde Monique voor om eerst haar andere patiënt te bezoeken en anderhalf uur later nog eens een bezoekje te brengen voor de evolutie.
Prima! Ondertussen telefoon van moeke om te zeggen dat Mona wakker is. Het zal moeilijk zijn om haar te komen halen want Monique is hier en mijn vruchtwater is gebroken dus ik ga straks naar het ziekenhuis moeten vertrekken. Na het telefoontje ben ik alles beginnen voorbereiden: Mona haar valiesje helemaal klaar maken, mijn eigen valies helemaal klaar maken en alles in de auto laden. Nog een klein berichtje op de blog plaatsen voor de mensen die het volgen op de hoogte te houden.
Om kwart voor zeven is Monique terug gearriveerd. Opnieuw een onderzoekje, met de kleine spruit is alles ok, de harttonen klinken goed. Monique heeft nog even getwijfeld om een inwendig onderzoek te doen omdat ik nog niet echt in arbeid was maar we dan samen toch maar beslist om het toch te doen. Resultaat: 6 cm opening. Misschien toch maar op je gemak richting Hasselt rijden want stel dat je toch in arbeid gaat dan gaat het misschien heel snel gaan.
Mona haar valies gaan wegbrengen naar moeke en afscheid genomen van haar. Mama en papa gaan naar het ziekenhuis, het baby'tje gaat geboren worden en dan mag jij morgen naar het ziekenhuis komen. Om 20u00 ingeschreven aan de balie en om 20u30 een kamer gekregen (nog een tweepersoonskamer want de privékamer is wel vrij maar nog niet gepoetst). Die is voor morgenvroeg.
Eerst een halfuurtje aan de monitor om het geheel in beeld te krijgen. Om kwart over negen hebben ze de monitor afgekoppeld en nog een inwendig onderzoekje gedaan. Verdict: nog 6 cm opening. Het was op dat moment wissel van de shift, dus briefing van de late aan de nacht maar daar heeft Lene een stokje voor gestoken. De weeën zijn goed op gang gekomen en mama had meteen het gevoel dat ze wilde persen. Papa heeft nadat hij mama op de grond in de badkamer op handen en knieën zag zitten maar gebeld en daarna is het allemaal in een sneltrein (TGV) voorbijgeraast. Met het bed naar de verloskamer, in de verlosstoel en meteen beginnen persen. Drie dikke persweeën later lag ik op mama haar buik, die het nog niet meteen door had omdat het allemaal zo snel ging.
Als de eerste adrenaline wegvloeit, komt het besef van hier ligt die kleine meid op mijn buik en dat is genieten. Maar het volle besef komt pas als je de verloskamer weer verlaten hebt en met je baby in je bedje ligt. Lene heeft een goede nacht gehad, uitgeput van de zware tocht! Mama heeft weinig geslapen, de adrenaline heeft z'n werk nog gedaan.
De eerste dag is goed verlopen, druk, veel bezoek. De borstvoeding komt goed op gang alleen al pijnlijke tepels. Lene zuigt redelijk hard maar ze hebben hier een zalfje gegeven en daar wordt goed mee gesmeerd. De eerste echte nacht is wat minder vlot verlopen, Lene heeft redelijk veel eten gevraagd en wilde niet in haar eigen bed. Ik heb haar dan op aanraden van de vroedvrouw maar bij mij in bed gelegd. We hebben toch een kleine vier uur geslapen tussen de voedingen door.
Deze namiddag een bezoek gehad van de kinderarts. Zij zei dat Lene toch ook een klein profiteureke is, dat was haar zus destijds ook. Lekker smullen aan de borst en dan weer even tutteren lekker warm tegen mijn mama aan en de hartslag op de achtergrond = veilig en gezellig! Dus kledij uit en in haar romper eten geven en ze heel veel plagen namelijk de voetjes en handjes kietelen, in haar gezichtje blazen, kietelen in haar buikje, op haar rugje, ... Overdag om de drie uur voeding proberen te geven zo spaar je een voeding in de nacht uit. We zullen ze moeten proberen op dat ritme te krijgen maar dat is niet gemakkelijk en zal even tijd vragen. Maar we doen ons best ...
Ben eens benieuwd wat de volgende nacht gaat brengen? Ik heb deze voormiddag nog een uiltje gevangen tussen de onderzoekjes, het eten geven en mezelf wat opfrissen door. En deze namiddag twee zakjes ijzer gekregen omdat mijn ijzergehalte heel laag was. Dat geeft toch al een beetje een 'boost'. Maar slaap is toch ook belangrijk. Voorlopig kom ik niet aan die 9 uur zoals Kathy aanraadde!
Ik zal haar nu eens wakker maken voor een nieuwe voeding. Het is weer drie uur geleden. Eerst haar pyjamaatje aandoen zodat ze wakker kan worden en dan hmmm smullen van de lekkere melk. Ik heb er daarstraks zelf eens van geproefd, smaakte lekker zoet. Ik lust dat ook wel! Ze zet zelf haar keel net al open, goed zo meid! Daar gaan we ...
Ik maak het heel goed! Ik drink heel goed en wanneer mijn buikje vol met borstvoeding zit, slaap ik meestal dus dat is voorlopig heel goed nieuws. Laten we hopen dat dit zo blijft voor mama. Ze drinkt wel veel of wel wil ze gewoon lang aan de borst hangen (is moeilijk in te schatten eh met borstvoeding ). Ze wil misschien gewoon zuigen? Misschien toch een tutje proberen, hoewel de vroedvrouwen daar hier geen voorstander van zijn.
Deze namiddag al heel wat bezoek gehad. Omdat deze mensen allemaal achter een geboortelijst vroegen, hier de gegevens: Keuze 1: www.kleinezebra.com/geboortelijsten naam Lene Janse aanklikken of telefonisch 03/369.00.23 of Keuze 2: Dreamland Diest lijstnummer 228877 op naam van Nelleke Swinnen of via e-mail www.dreambaby.be met paswoord: IKS8719 Ook altijd welkom een centje, ik heb namelijk al heel veel spulletjes van mijn grote zus die ik mag gebruiken.
Vanmiddag om 15u45 mijn water gebroken. Heeft het rondlopen op de boekenbeurs dan toch geholpen of is het allemaal toeval? Ik wilde Mona gaan halen bij ons mama en om de bevalling op gang te krijgen, wilde ik te voet gaan met de buggy. Zoveel mogelijk in beweging zijn en trappen lopen, dat zou ook helpen. Die tocht heb ik niet meer moeten ondernemen. Voor vertrek een plasje want de druk op de blaas is er en stappen bevordert dat gevoel meestal. Ik heb nog een fluovestje genomen en wilde vertrekken met de buggy toen ik een plop voelde en er een warme vloed vruchtwater tussen mijn benen vloeide. Het is zover!
Gelukkig was ik alleen thuis dus telefoon genomen en gebeld naar Monique de vroedvrouw. Die is onmiddellijk gekomen en heeft het nodige onderzocht. Het is wel degelijk vruchtwater en je hebt vier centimeter opening. Zo luidt het eerste verdict! Maar je bent duidelijk nog niet in arbeid. Is ook niet, heb weer geen last van échte natuurlijke weeën. Hopelijk komen die nog op gang! Ik ben eens benieuwd! Maar als we voor 11.11.11 gaan, moet het ook allemaal niet te snel gaan. Om 12u15 vannacht is prima!
Dus is het tijd om naar de papa te bellen en te zeggen dat hij naar huis mag komen. Hij is blij! Net met het weekend nacht en dat op een feestdag! Hij had het niet meer verwacht dat het voor vandaag ging zijn. Nochtans heeft hij tegen de kleine spruit gezegd dat hij/zij er werk van moest maken. Heeft blijkbaar indruk gemaakt?
Ondertussen is hij ook gearriveerd en zijn we alles op ons gemak aan het voorbereiden. Mona haar valiesje staat klaar. Mijn valiesje is bijna klaar en de nodige cadeautjes, drankjes en toestanden worden ingeladen in de koffer. Het checklistje even controleren dat we niets vergeten. Het wordt alleszins een spannende nacht! De geboorte van de broer of zus is voor binnen de 24 uur dat is een feit dat vast staat!
Vandaag was een nieuwe mijlpaal in mijn leven: 'mijn eerste schooldag'
Ik had vanmorgen toch wel wat stress, stress voor het onbekende enerzijds en anderzijds moest ik vandaag ook afstand doen van mijn knuffel en tutje! Misschien was dat wel het moeilijkste. De ochtend is dan ook chaotisch en met veel tranen, noem ik het niet beter huilbuien, verlopen. Niet goed voor mama want op minder dan twee weken voor de komst van mijn broertje of zusje maakt dat heel wat emoties los
We zijn te voet naar school gewandeld met de buggy en daar aangekomen heb ik mijn tutje en knuffel meteen afgegeven aan papa. Bravo! De stap naar de speelplaats was groot, gelukkig wilde juf Monique me aanpakken en weg was ik! Daar begon mijn schoolavontuur, spannend voor mij maar ook voor mijn mama en papa. Hoe maakt ze het daar in het klasje tussen al die andere kindjes?
's Middags zijn mijn mama en papa mij komen halen, ik kwam aan de hand van juf Monique al lachend aan gewandeld. De voormiddag is blijkbaar goed verlopen. Na het onthaal als alle kindjes uitgezwermd waren in de verschillende hoeken, ben ik na even observeren op de bank ook aan het spel begonnen. Ik ben zelfs al gaan schilderen bij juf Monique. Ik heb blijkbaar een paddenstoel geschilderd? Verder heb ik zowel mijn kiwi als mijn bumbacakejes opgesmikkeld! Alle doosjes waren leeg!
Morgen ga ik terug spelen en een beetje wenen. Dat laatste hoeft niet hoor kleine kapoen! Ik ben geen kleine kapoen, ik ben een zotte mus! Dat is de impact van vake Okselaar ...
Mijn mama haar buik wordt ondertussen heel dik! Amai, de baby mag stilaan overwegen om het daglicht te trotseren. Sinds vorige week donderdag geen last meer van brandend maagzuur, de baby heeft zijn houding duidelijk aangepast. Fijn, we slapen terug goed! Heeft het stilaan de weg naar de uitgang gevonden?
Mama is de laatste cadeautjes aan het inpakken, nonkel Wouter is vandaag de laatste afwerking aan het kastje komen doen, mama heeft het badkamermeubel alvast afgewassen en opnieuw gebruiksklaar gemaakt, de kelder is weer wat meer opgeruimd, de valies is ingepakt en het meeste staat klaar om ingepakt te worden. Nu is het alleen spannend afwachten hoe ik het avontuur ga af maken?
Wordt vervolgd (hopelijk duurt het niet meer te lang -> 11.11.11
Dinsdag heb ik voor de eerste keer voorweeën gehad, het begon al 's morgens. Soms waren ze er en dan waren ze weer verdwenen, écht last had ik er niet van. Maar het was wat onwennig want bij Mona heb ik dat nooit gehad en waren dat nu voorweeën of is het stilaan gestart! Gelukkig mochten we de volgende dag op controle bij dokter Dens. Eerst de weegschaal op, geen opmerkingen van dokter Dens! Gelukkig, we zijn op dit moment zo'n 12 kg bijgekomen. Iets meer dan bij Mona. Maar die is dan ook vandaag binnen enkele uren geboren. Tweeënhalf jaar geleden was ik nu zware arbeid aan het leveren om rond kwart voor twaalf een dochtertje op de wereld te zetten met een geboortegewicht van 2,880 kg en 46 cm. De volgende baby blijft alvast iets langer zitten!
Daarna op de onderzoekstafel: eerst de controle van de baby, alles zag er goed uit. Volgens Dens weegt het baby'tje op dit ogenblik 2,900 kg. Dat is ongeveer hetzelfde als bij Mona. Als we bevallen op de uitgetelde datum zal het rond 3,500 kg draaien. En anders zal het er tussen in zitten
Het inwendig onderzoekje leverde het volgende op: opening aan de buitenkant van de hals maar de binnenkant was nog gesloten maar alles was al week en de baby was goed aan het indalen met z'n hoofdje. Dat voelen/zien we graag, aldus de gynaecoloog! Maar een uitspraak naar geboorte deed ze niet. Het kan alle kanten op maar vanaf 37 weken mag het baby'tje geboren worden dan spreken we niet meer van een vroeggeboorte. En dat is nu precies vandaag! De zus van dokter Dens was bij het eerste kindje ook drie weken te vroeg en bij het tweede twee weken overtijd! Nu wil ik niet voor dat scenario gaan, pff daar hangt dat buikje toch net iets te veel voor in de weg. Nog een weekje rust, genieten van de vakantie en een beetje bijrusten, nog wat geboortegeschenkjes inpakken en alles inpakken en daarna mag het boeleke komen.
Gisteren de persweeën gaan oefenen bij Kathy, we hebben hard gelachen want dat lukte in het begin absoluut niet! Maar eens door hoe het weer werkte, lukte het prima. Maar of we dat op de bevallingsstoel ook nog allemaal weten en gaan toepassen is nog maar de vraag. Och, de buikmassages hebben we weer gehad en daar was het allemaal om te doen, heerlijk ontspannen!
Hieronder de pronostiek van onze baby, met dank aan nonkel Marc om alle gegevens te verzamelen. Richtlijnen van nonkel Marc: naast het moederhuisbed zal een spaarpotje met het excelbestandje staan waar iedereen zijn euro kan in deponeren.
Vandaag nog precies 5 weken en dan word ik geboren volgens de berekeningen van de gynaecoloog. Zelf zal ik daar warschijnlijk anders over beslissen ... maar wordt het vroeger of later?
Mijn mama gaat nog 2 weken werken tot aan de herfstvakantie tenzij ik zoals mijn grote zus graag wat vroeger kom piepen maar daar gaan we niet van uit! Woensdag had mijn mama een dagje verlof en had ze haar eerste afspraak bij Kathy (kinesist voor zwangerschapsoefeningen). Vandaag twee lessen over de arbeid. De herinneringen kwamen terug bij de uitleg maar het zat toch ver weg geborgen. Je maakt een beeld in je hoofd zoals je denkt dat de bevalling gaat zijn. Zo dacht ik twee jaar en half geleden dat ik lang thuis ging zijn met behulp van de zelfstandige vroedvrouw en dat ik helemaal op het einde richting ziekenhuis zou rijden. Dit scenario is het helemaal niet geworden! Nu leunt het scenario meer aan bij hetgene we al eens meegemaakt hebben maar dat zal het nu warschijnlijk ook niet worden. Wat het zal zijn, lees je achteraf hier wel want het kan vele richtingen uit.
Kathy vroeg tijdens de heerlijke buikmassage of de baby beweeglijk is. En of: hij of zij nam ook onmiddellijk de daad bij het woord. En dat doet het vrij vaak op een dag. Ze vroeg zich af of Mona ook zo beweeglijk was. Neen, veel minder (zoals ik eerder al schreef). Zij heeft wel de bevalling vorige keer laten starten door een scheurtje te maken in de wand waardoor ik vruchtwater verloor. Maar misschien is nu je wand steviger? Wie zal het zeggen?
Volgens Kathy ligt het hoofdje links beneden klaar om in te dalen. Dat is al goed nieuws. Verder ligt de rest van het lichaampje met de rug en de voetjes aan de rechterkant vanboven. Het is ook daar dat ik het meest geschopt wordt en waar de buik allerlei rare vormen aanneemt.
Woensdagavond dan ook maar aan een lijstje begonnen van wat ik allemaal in mijn valies moet steken. Wes ziet het niet zitten om deze opnieuw bij een te sprokkelen. Ik heb nog wat nieuwe t-shirten en gemakkelijke joggingsbroeken gekocht zodat ik me goed voel in het ziekenhuis. En er de laatste dagen toch nog confortabel kan bijlopen. En daarnaast een checklist gemaakt van spulletjes voor de baby en voor het bezoek in het ziekenhuis.
Deze voormiddag de proefdrukken via e-mail ontvangen van het geboortekaartje en de kaartjes en stickers voor de geboortegeschenkjes. Nu afwachten wat de proefdruk op papier gaat geven. De stickers en kaartjes mogen snel gedrukt worden zodat ik kan beginnen aan het inpakken van de vele geschenkjes want dat gaat nog een heel werkje worden! Gisteren ook de stickers voor op de briefomslagen afgeprint en nu controleren of we niemand vergeten want dat is niet de bedoeling eh!
Zo komt stilaan alles in orde! Nu kunnen we beginnen aftellen naar woensdag 26/10 want dan hebben we een nieuwe afspraak bij de gynaecoloog. Duurt nu precies toch een beetje lang maar het is nu niet anders. Volgende week woensdag eerst terug naar Kathy voor de postnatale les. De twee perslessen hebben we uitgesteld tot de week daarna namelijk donderdag 27/10. Kathy heeft een beetje bang dat we de bevalling op gang brengen wat soms blijkbaar gebeurt door deze lessen. En dat willen we toch vermijden eh
Deze doos wil ik je geven omdat je heel belangrijk zult zijn in mijn leven. Nu ben ik nog heel klein, binnen een paar jaar zal ik groter zijn. Dan kan ik kruipen, stappen en lopen, later ook lezen, schrijven en rekenen en mijn eigen kunstwerkjes tekenen. Dan gaat mijn werkje ... "floep" deze doos in en kan je altijd weer eens kijken binnenin. Deze doos is voor jou, wat zeg je daarvan zodat je al mijn cadeautjes bewaren kan!
Vandaag hebben we de cadeautjes aan de toekomstige meters overhandigd. Beide hebben deze verantwoordelijkheid aanvaard. JOEPIE voor mijn broer of zus. Dat is weer een taakje in de voorbereiding van de baby die mijn mama kan schrappen.
Deze namiddag is Florien op bezoek gekomen en hebben we haar een meterdoos overhandigd. Ze heeft op haar eigen manier gereageerd. Heel rustig, een beetje verlegen en bedeesd maar ik denk dat ze wel heel blij is met het meterschap. Ze gaat dat heel goed doen daar zijn we hier allemaal van overtuigd. En haar mama gaat haar daar in het begin heel goed in ondersteunen.
Daarna moesten we gaan bbq'en bij moeke en vake Okselaar en hebben we de andere meterdoos aan tante Anneleen gegeven. Zij dacht dat de doos voor nonkel Nicky was maar dat was mis. Na de opening van de doos was ze euforisch, door het dolle heen. Ze had het helemaal niet verwacht maar aanvaard de verantwoordelijkheid volledig en ze gaat er heel goed voor zorgen. De baby heeft al enkele kusjes gekregen. Ze kan niet meer wachten tot de baby er is. Goed voor haar dat we lang gewacht hebben met het vragen van het meterschap. ;-) Wat is nu de meterdoos? We hebben twee dozen, eentje voor de baby en eentje voor de meter. De doos van de baby is leeg en wordt door de jaren heen gevuld met spulletjes uit de meterdoos of met spulletjes die de meter met haar metekindje wil delen. De meterdoos is gevuld met 10 voorwerpen waarvan de meter zelf mag kiezen wanneer ze de spulletjes overhandigd aan haar metekindje. In haar doos zit een begeleidend schrijven waar alles duidelijk in uitgelegd wordt. De meter haar doos is dus na verloop van tijd leeg en wordt dan opnieuw gevuld met cadeautjes, knutselwerkjes, nieuwjaarsbrieven, verjaardagskaartjes, leuke herinneringen, ... van haar metekindje.
Wij wensen de beide meters er heel veel plezier mee!
mijn mama en papa zijn dinsdag naar de baby-dokter (gynaecoloog) geweest. Met mijn broer of zus gaat het prima, het baby'tje weegt 1kg 750 gram en zit op de curve P75. Als het de curve blijft volgen, zal het een geboortegewicht hebben van 3kg 700 gram. Maar het kan nog alle richtingen uit ... Het is ook gedraaid, het hoofdje ligt ondertussen naar beneden dus dat is ook fantastich nieuws. Hopen dat dit zo blijft!
Verder is er niet speciaals te melden van de baby. Mijn mama heeft een beetje last van de 'einde zwangerschapskwaaltjes' zoals het zuur - hmmmm ... vooral 's nachts als ze in bed ligt waardoor ze vaak wakker wordt! Daarnaast last van bekkeninstabiliteit maar ook daar is weinig tot niks aan te doen. Morgen is het nog precies 8 weken! Het aftellen kan stilletjes aan beginnen, sommige dagen gaat het vanzelf, andere dagen hangt dat buikje toch wel in de weg. Vandaag toch nog iemand die mama proficiat kwam wensen op school, ze ziet ze regelmatig maar ze had het nog niet opgemerkt. Gek eh!
Nonkel Wouter heeft het kastje afgewerkt, mama gaat het dit weekend schilderen. Ook de naamletters in piepschuim zijn toegekomen en moeten nog geschilderd worden. Daarnaast zijn ook een deel van de geboortegeschenkjes toegekomen en die moeten nog verpakt worden. Dit weekend nog snoepjes kopen om erbij te steken. Morgen ook nog naar een ander geboortegeschenkje gaan kijken om te zien of het in aanmerking komt om de kakkeboontjes in te steken.
Deze week ook het cadeautje aangekregen om de meter/peter te vragen. Nu nog afwerken en dan kunnen we dat ook aan die personen die we in gedachten hebben te vragen. Spannend! Hoe gaat hun reactie zijn?
Ik vermoed dat dit het volgende berichtje gaat worden op de blog. Hou hem in de gaten ...
Het laatste bezoek bij dokter Dens dateert van donderdag 18 augustus. De weegschaal is opnieuw in balans slechts 1 kg bijgekomen, dat maakt dat we op 7 kg zitten met nog 3 maanden te gaan. Iedereen blij Met de baby is alles prima, het groeit goed en weegt een dikke kg. Dokter Dens heeft geen opmerkingen.
Ik zelf merk ondertussen heel veel verschillen met de vorige zwangerschap. Mijn buik heeft een enorme proportie aangenomen en dat maakt dat het tegen dat het avond wordt wat moeilijker wordt om te functioneren. Daar heb ik bij Mona nooit last van gehad. Verder is deze baby heel actief, het zwemt en stampt en wroet een hele dag en nacht. Mijn buik is voortdurend in beweging en gaat van links naar rechts en terug. Mona bewoog ook maar veel minder hevig en minder vaak. Mijn buik heeft nooit meebewogen dus ook dat zijn nieuwe ervarigen. Het zijn wel leuke ervaringen want zo weet ik dat het er is en dat maakt het spannend. Spannend naar hoe het baby'tje een eigen en andere persoonlijkheid zal hebben dat zijn of haar zus! Dat kan ik nu al bevestigen.
Ondertussen is de vakantie al meer dan een maand achter de rug en loopt op school alles weer. Morgen tellen we nog 9 weken tot aan de bevallingsdatum, nu gaat het snel, heel snel ... De eerste inrichting op de babykamer is gebeurd. Het babybedje van Mona is verhuisd en de matras is opnieuw omhoog geplaatst. Ook het park staat weer een verdieping hoger. De babyspullen worden uitgewassen en opgeblonken. Nonkel Wouter is een kastje aan het maken en de bestellingen voor de geboortegeschenkjes zijn voor een stuk geplaatst. De naam van de nieuwe baby is vastgelegd en de letters voor in het kastje zijn besteld. De datum voor de babyborrel ligt vast op 'vrijdag 23 december 2011' in het Laer in Okselaar. De geboortelijst krijgt vorm en het concept voor het geboortekaartje zit in mijn hoofd maar wacht nog op een paar details (kastje/geschenkjes/de piepschuimletters voor de naam/ ...) om afgewerkt te worden. Het gaat allemaal in orde komen zodat we binnen 9 weken weer genieten van een klein baby'tje in huis en moeten we allemaal een beetje aanpassen. Spannend hoe de grote zus gaat reageren op het hele gebeuren. Wordt vervolgd ...
Na het laatste bezoek aan de gynaecoloog moest ik opnieuw een bloedonderzoek en een suikertest laten uitvoeren. Een afspraak gemaakt bij het medisch centrum en een schoonzus die voor een flesje suikerwater zorgt maken dat ik beslis om na een bezoekje aan de Ikea door te rijden voor de nodige testen. Zoals veel bezoekers aan Ikea eten we 's middags daar lekkere pasta en natuurlijk een ontzettend lekker "daimtaartje'. Hmmmm... smullen maar.
Even later is de auto in en hmm... een heerlijk flesje suikerwater Om drie uur prikken ze me en daar stroomt het bloed in de verschillende kokertjes, op naar het labo voor onderzoek en nu afwachten wat het resultaat zal zijn. De hele week geen nieuws, dus ik ga ervan uit dat alles prima is.
Op maandagochtend zijn Mona en ik op bezoek bij Joke en Felix en daar krijg ik telefoon van dokter Dens met het verontrustende nieuws dat mijn suikerwaardes gestoord zijn en dat ik een uitgebreide suikertest moet laten uitvoeren in het medisch centrum. Een voormiddagje bloed laten trekken ... In het slechtste geval moet ik insulinespuiten zetten of een dieet volgen maar misschien is er ook niks aan de hand. Even internet checken en het dan weer loslaten.
Volgende ochtend zit ik om 9u00 op de pijnbank in het medisch centrum en krijg ik een vingerprik en wordt het eerste bloed getapt. Een halfuurtje later stroomt het bloed opnieuw. Nu mag ik een uurtje wachten om vervolgens opnieuw het bloed te laten stromen en zo gaan we nog twee maal door. Om halfeen verlaat ik het medisch centrum en hoop ik dat ik geen zwangerschapsdiabetes heb! En inderdaad het verdict valt 'geen suiker!'. De boosdoener: het daimtaartje van Ikea! Maar het was toch heerlijk!
Woensdag 10 augustus zijn we met een auto vol kindjes naar het Gaiapark in Holland gereden. Nadat we een superenthousiaste Seb opgepikt hadden, zijn we Kobe gaan uithalen en dan nog vlug tanken en wat picknick uithalen en weg waren we.
Om kwart voor 10 waren we aan het Gaiapark. En niet veel later stonden we tussen de eerste dieren. Het weer was ons goedgezind, geen spatje regen gezien!
Het park is mooi ingedeeld in streken en zowel dieren als fauna en flora zijn hieraan aangepast. De dieren zijn van op meerdere plaatsen te bezichtigen en dat is wel leuk. Soms liggen ze ver maar meestal zijn ze heel dichtbij te bewonderen. Soms zelfs zo dicht dat er enkel een glaasje tussen zit en gelukkig maar want anders hadden we een geweldige krab gehad! Bij andere dieren bijvoorbeeld de kleine aapjes mag je bij in de kooi. En ook de roofvogelshow was imposant. Seb wilde er ontzettend graag naar toe maar toen hij er zat vond hij het toch wat eng, er vloeiden heel wat traantjes. De vogels vlogen dan ook heel dicht over het publiek.
Een ijsje later (met veel wespen die wilde meegenieten ) was Seb de grote vogels vergeten.
Vrijdag 5 augustus 2011: een bezoek aan de Lilse Bergen
Papa heeft vandaag een dagje vrijaf en omdat ze in de namiddag opklaringen voorspellen, laden we onze wagen in en rijden we richting Lilse Bergen. We komen toe rond de middag en beslissen om eerst een hapje te gaan eten en het domein te verkennen. Het aanbod om te eten is beperkt, dit vinden we een minpunt maar het overige compenseert dat ruimschoots.
Onze rondgang is begonnen bij de peuterspeeltuin, leuke speeltuigen voor de kleinste en daarnaast heel wat speeltuigen voor grotere kinderen. Papa heeft er eentje uitgetest (een grote schuifaf die redelijk stijl en bochtig was) maar hij kwam er toch een beetje bleek uit en onderweg heeft hij ook een kreetje gelaten. Daarna samen op de speeltuigen in het water dat was veiliger en minder eng.
Je hebt twee zwemvijvers namelijk eentje met laag water en speeltoestellen en eentje voor de jongeren. Je kan kiezen uit een ligweide en een zandstrand. Met Mona die graag met water en zand speelt was de keuze snel gemaakt. En terwijl we bezig waren aan onze rondgang kwam de zon stilaan piepen. Mona vroeg onmiddellijk achter haar zwembroek. Dus na 5 minuten zaten papa en dochter samen in het water, eerst zonder bootje daarna met het bootje en de gieters; die moesten gevuld worden met al dat water.
Het was dan wel geen 30° maar warm en zonnig genoeg voor een plons en dat bleek 's avonds want zowel Mona als papa waren verbrand! Vergeten in te smeren Slechte punten voor mama en papa!
We laten jullie graag meegenieten met enkele sfeerbeelden:
) was Seb de grote vogels vergeten. 
