Nog één nachtje in het ziekenhuis en dan komen we naar huis. Morgennamiddag zijn we met z'n vieren. Ik ben eens benieuwd hoe dat gaat lopen. Is toch wel een beetje spannend, maar ik kijk er naar uit om terug in eigen omgeving te zijn. Het kamertje van 4 op 6 heb ik ondertussen wel gehad.
Momenteel hebben we een hele rustige Lene, die slaapt van eetmoment tot eetmoment en soms zelfs moeilijk wakker wordt om te eten. Dus hier hebben we een droom van een baby! Dit wordt bevestigd door het bezoek. Iedereen mag ze vasthouden en zij slaapt gewoon verder. Papa en mama hopen dat dit zo blijft
Zoals jullie al weten is rond 16u00 mijn mama haar vruchtwater gebroken. Na een onderzoek van de zelfstandige vroedvrouw 'Monique' klonk het 4cm opening en inderdaad het verlies van vruchtwater. Omdat mijn mama nog niet echt in arbeid was, ze had wel weeën maar die had ze ondertussen al veertien dagen dus dat was niet noemenswaardig, stelde Monique voor om eerst haar andere patiënt te bezoeken en anderhalf uur later nog eens een bezoekje te brengen voor de evolutie.
Prima! Ondertussen telefoon van moeke om te zeggen dat Mona wakker is. Het zal moeilijk zijn om haar te komen halen want Monique is hier en mijn vruchtwater is gebroken dus ik ga straks naar het ziekenhuis moeten vertrekken. Na het telefoontje ben ik alles beginnen voorbereiden: Mona haar valiesje helemaal klaar maken, mijn eigen valies helemaal klaar maken en alles in de auto laden. Nog een klein berichtje op de blog plaatsen voor de mensen die het volgen op de hoogte te houden.
Om kwart voor zeven is Monique terug gearriveerd. Opnieuw een onderzoekje, met de kleine spruit is alles ok, de harttonen klinken goed. Monique heeft nog even getwijfeld om een inwendig onderzoek te doen omdat ik nog niet echt in arbeid was maar we dan samen toch maar beslist om het toch te doen. Resultaat: 6 cm opening. Misschien toch maar op je gemak richting Hasselt rijden want stel dat je toch in arbeid gaat dan gaat het misschien heel snel gaan.
Mona haar valies gaan wegbrengen naar moeke en afscheid genomen van haar. Mama en papa gaan naar het ziekenhuis, het baby'tje gaat geboren worden en dan mag jij morgen naar het ziekenhuis komen. Om 20u00 ingeschreven aan de balie en om 20u30 een kamer gekregen (nog een tweepersoonskamer want de privékamer is wel vrij maar nog niet gepoetst). Die is voor morgenvroeg.
Eerst een halfuurtje aan de monitor om het geheel in beeld te krijgen. Om kwart over negen hebben ze de monitor afgekoppeld en nog een inwendig onderzoekje gedaan. Verdict: nog 6 cm opening. Het was op dat moment wissel van de shift, dus briefing van de late aan de nacht maar daar heeft Lene een stokje voor gestoken. De weeën zijn goed op gang gekomen en mama had meteen het gevoel dat ze wilde persen. Papa heeft nadat hij mama op de grond in de badkamer op handen en knieën zag zitten maar gebeld en daarna is het allemaal in een sneltrein (TGV) voorbijgeraast. Met het bed naar de verloskamer, in de verlosstoel en meteen beginnen persen. Drie dikke persweeën later lag ik op mama haar buik, die het nog niet meteen door had omdat het allemaal zo snel ging.
Als de eerste adrenaline wegvloeit, komt het besef van hier ligt die kleine meid op mijn buik en dat is genieten. Maar het volle besef komt pas als je de verloskamer weer verlaten hebt en met je baby in je bedje ligt. Lene heeft een goede nacht gehad, uitgeput van de zware tocht! Mama heeft weinig geslapen, de adrenaline heeft z'n werk nog gedaan.
De eerste dag is goed verlopen, druk, veel bezoek. De borstvoeding komt goed op gang alleen al pijnlijke tepels. Lene zuigt redelijk hard maar ze hebben hier een zalfje gegeven en daar wordt goed mee gesmeerd. De eerste echte nacht is wat minder vlot verlopen, Lene heeft redelijk veel eten gevraagd en wilde niet in haar eigen bed. Ik heb haar dan op aanraden van de vroedvrouw maar bij mij in bed gelegd. We hebben toch een kleine vier uur geslapen tussen de voedingen door.
Deze namiddag een bezoek gehad van de kinderarts. Zij zei dat Lene toch ook een klein profiteureke is, dat was haar zus destijds ook. Lekker smullen aan de borst en dan weer even tutteren lekker warm tegen mijn mama aan en de hartslag op de achtergrond = veilig en gezellig! Dus kledij uit en in haar romper eten geven en ze heel veel plagen namelijk de voetjes en handjes kietelen, in haar gezichtje blazen, kietelen in haar buikje, op haar rugje, ... Overdag om de drie uur voeding proberen te geven zo spaar je een voeding in de nacht uit. We zullen ze moeten proberen op dat ritme te krijgen maar dat is niet gemakkelijk en zal even tijd vragen. Maar we doen ons best ...
Ben eens benieuwd wat de volgende nacht gaat brengen? Ik heb deze voormiddag nog een uiltje gevangen tussen de onderzoekjes, het eten geven en mezelf wat opfrissen door. En deze namiddag twee zakjes ijzer gekregen omdat mijn ijzergehalte heel laag was. Dat geeft toch al een beetje een 'boost'. Maar slaap is toch ook belangrijk. Voorlopig kom ik niet aan die 9 uur zoals Kathy aanraadde!
Ik zal haar nu eens wakker maken voor een nieuwe voeding. Het is weer drie uur geleden. Eerst haar pyjamaatje aandoen zodat ze wakker kan worden en dan hmmm smullen van de lekkere melk. Ik heb er daarstraks zelf eens van geproefd, smaakte lekker zoet. Ik lust dat ook wel! Ze zet zelf haar keel net al open, goed zo meid! Daar gaan we ...
Ik maak het heel goed! Ik drink heel goed en wanneer mijn buikje vol met borstvoeding zit, slaap ik meestal dus dat is voorlopig heel goed nieuws. Laten we hopen dat dit zo blijft voor mama. Ze drinkt wel veel of wel wil ze gewoon lang aan de borst hangen (is moeilijk in te schatten eh met borstvoeding ). Ze wil misschien gewoon zuigen? Misschien toch een tutje proberen, hoewel de vroedvrouwen daar hier geen voorstander van zijn.
Deze namiddag al heel wat bezoek gehad. Omdat deze mensen allemaal achter een geboortelijst vroegen, hier de gegevens: Keuze 1: www.kleinezebra.com/geboortelijsten naam Lene Janse aanklikken of telefonisch 03/369.00.23 of Keuze 2: Dreamland Diest lijstnummer 228877 op naam van Nelleke Swinnen of via e-mail www.dreambaby.be met paswoord: IKS8719 Ook altijd welkom een centje, ik heb namelijk al heel veel spulletjes van mijn grote zus die ik mag gebruiken.
Vanmiddag om 15u45 mijn water gebroken. Heeft het rondlopen op de boekenbeurs dan toch geholpen of is het allemaal toeval? Ik wilde Mona gaan halen bij ons mama en om de bevalling op gang te krijgen, wilde ik te voet gaan met de buggy. Zoveel mogelijk in beweging zijn en trappen lopen, dat zou ook helpen. Die tocht heb ik niet meer moeten ondernemen. Voor vertrek een plasje want de druk op de blaas is er en stappen bevordert dat gevoel meestal. Ik heb nog een fluovestje genomen en wilde vertrekken met de buggy toen ik een plop voelde en er een warme vloed vruchtwater tussen mijn benen vloeide. Het is zover!
Gelukkig was ik alleen thuis dus telefoon genomen en gebeld naar Monique de vroedvrouw. Die is onmiddellijk gekomen en heeft het nodige onderzocht. Het is wel degelijk vruchtwater en je hebt vier centimeter opening. Zo luidt het eerste verdict! Maar je bent duidelijk nog niet in arbeid. Is ook niet, heb weer geen last van échte natuurlijke weeën. Hopelijk komen die nog op gang! Ik ben eens benieuwd! Maar als we voor 11.11.11 gaan, moet het ook allemaal niet te snel gaan. Om 12u15 vannacht is prima!
Dus is het tijd om naar de papa te bellen en te zeggen dat hij naar huis mag komen. Hij is blij! Net met het weekend nacht en dat op een feestdag! Hij had het niet meer verwacht dat het voor vandaag ging zijn. Nochtans heeft hij tegen de kleine spruit gezegd dat hij/zij er werk van moest maken. Heeft blijkbaar indruk gemaakt?
Ondertussen is hij ook gearriveerd en zijn we alles op ons gemak aan het voorbereiden. Mona haar valiesje staat klaar. Mijn valiesje is bijna klaar en de nodige cadeautjes, drankjes en toestanden worden ingeladen in de koffer. Het checklistje even controleren dat we niets vergeten. Het wordt alleszins een spannende nacht! De geboorte van de broer of zus is voor binnen de 24 uur dat is een feit dat vast staat!
Vandaag was een nieuwe mijlpaal in mijn leven: 'mijn eerste schooldag'
Ik had vanmorgen toch wel wat stress, stress voor het onbekende enerzijds en anderzijds moest ik vandaag ook afstand doen van mijn knuffel en tutje! Misschien was dat wel het moeilijkste. De ochtend is dan ook chaotisch en met veel tranen, noem ik het niet beter huilbuien, verlopen. Niet goed voor mama want op minder dan twee weken voor de komst van mijn broertje of zusje maakt dat heel wat emoties los
We zijn te voet naar school gewandeld met de buggy en daar aangekomen heb ik mijn tutje en knuffel meteen afgegeven aan papa. Bravo! De stap naar de speelplaats was groot, gelukkig wilde juf Monique me aanpakken en weg was ik! Daar begon mijn schoolavontuur, spannend voor mij maar ook voor mijn mama en papa. Hoe maakt ze het daar in het klasje tussen al die andere kindjes?
's Middags zijn mijn mama en papa mij komen halen, ik kwam aan de hand van juf Monique al lachend aan gewandeld. De voormiddag is blijkbaar goed verlopen. Na het onthaal als alle kindjes uitgezwermd waren in de verschillende hoeken, ben ik na even observeren op de bank ook aan het spel begonnen. Ik ben zelfs al gaan schilderen bij juf Monique. Ik heb blijkbaar een paddenstoel geschilderd? Verder heb ik zowel mijn kiwi als mijn bumbacakejes opgesmikkeld! Alle doosjes waren leeg!
Morgen ga ik terug spelen en een beetje wenen. Dat laatste hoeft niet hoor kleine kapoen! Ik ben geen kleine kapoen, ik ben een zotte mus! Dat is de impact van vake Okselaar ...
Mijn mama haar buik wordt ondertussen heel dik! Amai, de baby mag stilaan overwegen om het daglicht te trotseren. Sinds vorige week donderdag geen last meer van brandend maagzuur, de baby heeft zijn houding duidelijk aangepast. Fijn, we slapen terug goed! Heeft het stilaan de weg naar de uitgang gevonden?
Mama is de laatste cadeautjes aan het inpakken, nonkel Wouter is vandaag de laatste afwerking aan het kastje komen doen, mama heeft het badkamermeubel alvast afgewassen en opnieuw gebruiksklaar gemaakt, de kelder is weer wat meer opgeruimd, de valies is ingepakt en het meeste staat klaar om ingepakt te worden. Nu is het alleen spannend afwachten hoe ik het avontuur ga af maken?
Wordt vervolgd (hopelijk duurt het niet meer te lang -> 11.11.11
