Normaal gezien werd ik vandaag geboren: op 16 april, maar zelf dacht ik daar anders over...
Hoog tijd om de blog wat de updaten en dat kan moeilijk zonder het verslag van 'DE BEVALLING' (klinkt zo'n beetje tv-achtig niet )

Om 18.00 uur het verdict na het (pijnlijke) inwendig onderzoek: nog steeds maar 3 cm opening. 
Bijgevolg: een infuus in mijn hand met een middeltje die de weeën gaan opwekken. Ik maak me ondertussen toch wat zorgen, het gaat ontzettend traag, pff ... het gaat nog een tijdje duren en eigenlijk ben ik nu al moe! Maar ik heb geen keuze, ik moet dat kleintje op de wereld zetten!

Tot nog toe was het allemaal 'EASY', maar om 21.00 uur denk ik daar heel anders over. De ene wee volgt de andere op en ik heb toch wel pijn. Krijg ik aub een spuitje tegen de pijn ... Ik kreun en ik zie alle hoeken van het bed (ik lig nog steeds op de kamer, geen arbeidskamer met bal, bad, ... voor mij).
De vroedvrouw die nachtdienst heeft, mag meteen in actie schieten. De weeën volgen elkaar zodanig snel op dat Mona geen tijd krijgt om op adem te komen. De monitor registreert haar hartslag niet langer, met als gevolg dat ze inwendig een napje op haar hoofdje gaan plaatsen. Dit napje zorgt ervoor dat ze haar hartslag rechtstreeks kunnen volgen. Nadeel voor mij, geen verdoving want ze moeten nog een halfuurtje registreren op de monitor. Pff... ondertussen zie ik verder af en tegen dat ze eindelijk tijd hebben voor de verdoving, blijkt dat ik reeds 9 cm opening heb -> niet meer de moeite voor epidurale!

Nu gaat het allemaal heel snel, enkele minuten later heb ik 10 cm opening! Joepie, ik mag beginnen persen. Wat een opluchting!
Ze rijden mijn bed de gang op, richting bevallingskamer. Daar mag ik heb bed uit en in de bevallingsstoel plaatsnemen. Een dik halfuur later, ligt onze 'prachtige' dochter op mijn buik!

Een raar gevoel ... ik was zo opgelucht dat ze eruit was en dat alles okidoki met haar was. De kinderarts heeft haar onmiddellijk onderzocht en even later hebben ze haar in de couveuse gelegd. Het arme schaapje heeft 3 uur gehuild in de couveuse. Pas als ze bij mij mocht om te komen genieten van haar eerste maaltijd, werd ze rustiger.

Het werd een vermoeide nacht: om 00.30 uur waren we terug op de kamer. Eerst naar mijn ouders gebeld om hen het heuglijke nieuws te melden en daarna de peter uit zijn bed gezet! Seb heeft een nichtje! Daarna naar de andere grootouders gebeld en naar de meter. Nog enkele berichtjes ... waarvan eentje naar de collega's in d'Ardennen. Later verneem ik dat er serieus gevierd is geworden en de foto's spreken voor zich

En dan genieten van onze spruit in haar glazen huisje! Ik kan er blijven naar kijken, in een roes, want ik ben moe, maar kan helemaal niet slapen. Om 3.00 uur voor de eerste keer aan de borst, zowel voor Mona als voor mij een hele ervaring. Hoe onwennig in het begin

Om 3.30 uur mag ik eindelijk onder de douche, een verademing! Heerlijk, het water dat over mijn lichaal stroomt! Alleen doet alles nog heel erg veel pijn en met die infuus in mijn hand en de bijhorende kabeltjes maken het douche niet zo gemakkelijk!

Voor ik het weet is het 8.00 uur 's morgens en stuur ik de eerste sms-jes rond om de wereld te wekken met dit toch wel verrassende nieuws!

16-04-2009, 22:49 geschreven door Wes&Nelle