Vanuit Dueme neem ik 3 bussen om in het dorpje Mafil aan te komen. Het ligt tussen de panamericana snelweg en Valdivia. We mochten logeren in het huis van de cultuur. Heel erg oud en helemaal van hout, mijn medemonitoren hadden dan ook kei veel schrik van spoken :). Chilenen zijn zo! bijgelovig. En der was dan zo nen donkere zolder en op een dag stond de deur daarvan open en dan waren die zo gefreakt bezig De eerste dagen heel rustig, wachten tot iedereen aangekomen was (sommigen kwamen met autostop van Santiago). en de omgeving wat verkennen. Toen we eindelijk volledig waren, met 7 dus, zijn we onze talleres beginnen voorbereiden enzo. Ik zal mssn ff de mensen voorstellen... Phillip was de coördinator, hem kende ik daarvoor al, want hij was ook mijn coördinator in Cucuini. Hij deed samen met Karla de taller van Artes. Dan waren er Gonzalo (28) en Daiana (20) die de taller van Artes y Literatura deden. En dan nog ik, Nato en Mauro (ook van het centro familiar in la florida, de talleres op zaterdag) deden de taller van Teatro y Música. Maandag was dan de eerste taller. Ge komt daar dan aan in die school en zit er zo een hele zaal kinderen te ontbijten, beetje beangstigend ook wel :). Dan werden ze opgedeeld in groepjes, en in mijn taller van theater en muziek kwamen zo ongeveer 20 kinderen terecht. Ik deed dat voor alle duidelijkheid niet alleen, maar samen met Nato en Mauro. Dan hebben we heel de week superleuke theater- en muziekoefeningen gedaan en spelletjes gespeeld. In het begin een beetje moeilijk, kenismaking enzo, de kinderen nog heel verlegen. Wij kwamen ook echt op een totaal andere manier werken dan zij gewoon waren. Wij kwamen daar van die gekke dingen doen die volgens hen echt niets met theater te maken hadden. Er zaten uiteraard een paar moeilijkere kindjes bij, maar stuk voor stuk echte schatjes! Donderdag zijn we dan op uitstap gegaan in de namiddag, naar een camping, waar we in een rivier konden zwemmen. Die kinderen genoten daar echt van om zo eens uit hun dorp te gaan. Zaterdag was het dan de voorstelling van wat we gedaan hadden in de week, voor de andere kinderen, de ouders, ... En de kinderen hebben muziek gespeeld op hun zelfgemaakte instrumenten! Dat was echt een groot succes. Om te zien wat ze in de andere talleres gedaan hadden was dat ook heel erg fijn. 's avonds was het dan ook in het dorp altijd markt, met optredens, volkspelen, lekker eten, ... Wij hebben dan met de monitoren ook een paar keer opgetreden en aan danswedstrijden enzo meegedaan :) Echt heel erg leuk. Heel het dorp kende ons daar, wij waren bijna de plaatselijke beroemdheden. Het was heel de week enorm mooi weer, al een geluk konden we af en toe een duikje gaan nemen in de rivier om aan de warmte te ontsnappen. Zaterdagavond na de laatste taller zijn we uitgegaan in Valdivia, om 9 uur 's ochtends waren we thuis, want er waren geen bussen vroeger en dan hebben we geslapen. Zondag een kampvuurtje bij de rivier gehouden, met hot-dogs en wijn in meloen. Da was echt super gezellig! En maandag was het uitstapdag en zijn we Valdivia gaan verkennen (deze keer toen het dag was) en daarna naar de zee geweest (Niebla). Valdivia is echt een mooie stad en deed mij zo'n beetje aan Antwerpen denken, ik weet niet echt waarom. En het strand in Niebla wass super mooi, daar heb ik me Daiana lekker gezwomen in de zee (eigenlijk meer gillend weglopen van de grote golven ). Daarna zijn wij typische chileense lekkerheden gaan eten. Mijn medemonitoren waren echt super leuke mensen en in de toekomst gaan we zeker nog dingen samen doen. De kinderen waren ook echt superlief en toen we maandagavond de bus pakten naar Santiago, werden we overstelpt met cadeautjes en tekeningen. En stonden er een paar arme schatjes ons wenend uit te wuiven.
Met een groep vrienden van Jonas zijn middelbare school ben ik naar Dueme geweest. Een dorpje (ofja een paar huisjes) bij lago Budi. Het is een mapuche gemeenschap. Die mensen gaan daar al een paar jaar vrijwilligerswerk doen in het schooltje van het dorp. Dit keer was de missie het dak vernieuwen van de keuken, de refter, een klaslokaal en het museum. (kleiner dan dat je het nu voorstelt). Ik heb getimmerd, gehamerd, gezaagd (met een electrische zaag zelfs!), geboord enzoverder. Een heel erg leuke groep en zeer sympathieke mensen. Elke avond gingen we ook op bezoek bij de mapuche families en telkens krijg je iets te eten en een maté. Mate is zo een soort thee (ja goh hoe moet ik dat uitleggen -> http://en.wikipedia.org/wiki/Mate_(beverage) héhé, kijk maar op wikipeda) Ze zijn daar echt super gastvrij! Ook in de school kwamen er een paar mensen van het dorp helpen, bijvoorbeeld Patty kwam koken, Christobal mee helpen bouwen. Dan was er nog een man die de bijennesten kwam verwijderen. Zo groot en mooi om te zien, hoe die bijen dat zo helemaal bouwen! Na veel schrik van de rondzoemende bijen en een paar mensen die gestoken werden, konden we lekker van de honing snoepen. Soms kwamen er dan inneens een hele hoop dorpsbewoners af, omdat ze een voetbalmatch wilden spelen tegen ons, dat was ook wel plezier verzekerd :) Ik heb dan ook nog wat vlooien opgedaan, die blijkbaar nog steeds niet weg zijn. Omdat we op martrasjes van de school en de dorpsbewoners sliepen. Onze vele desinfecteeracties mochten niet baatten. Ik heb geholpen met de pilaren terug recht te zetten met behulp van cement, het museum leeg te halen, het plafond te verstevigen, enzovoort. Er was heel veel werk en we werkten dan ook elke dag vanaf 9 uur tot 18 uur. En 's avonds altijd doodmoe! Het dak was nog niet af en ik moets al vertrekken naar mijn volgende goede daad. (ondertussen is het wel af!) Het was een enorm leuke week en de foto's volgen later.
Nieuwjaar aan de zee! Ik kon echt niet in Santiago blijven en wilde persé naar het grootste vuurwerk van Zuid Amerika gaan kijken, dus heb ik samen met Nicole en nog wat vrienden van Nicole (die ik niet kende, maar wel leuke mensen!) nog snel bustickets gekocht. Een grote chaos in de terminal, want half Santiago wil naar Viña of Valpo. Anderhalf uur in een bus zonder airconditioning, maar het verkeer viel nog mee. Mensen hadden mij verteld da ge soms 4 uur in de file moest staan en ik was al bang dat het een monsterfile werd van Santiago tot aan de kust, maar dat was dus echt niet het geval. In Valpo erg veel volk, probeerde we nog aan bustickets terug te geraken, maar dat lukte niet... Dan waren we uitgenodigd bij de familie van de kotgenote van Nicole, super vriendelijke mensen die ons met open armen in hun veel te kleine huisje ontvingen! Kregen we ook nog lekkere pastel de choclo (typisch chileens gerecht met mais) En zijn we met z'n allen een berg opgegaan om vandaar het vuurwerk te zien. Om twaalf uur stipt gaan alle lichten uit en begint iedereen te kussen en champagne te spuiten. Feliz Año Nuevo! En dan iets na 12 begint het vuurwerk. Waauw! Echt wel indrukwekkend, op bijna 12 verschillende plaatsen in heel de baai schieten ze op elkaar afgestemd vuurwerk af en het duurt eindeloos (een half uur!). Alle auto's hun alarmen begonnen kei hard af te gaan, maar dat hoorde er precies bij. Daarna zijn we naar de plaza Sotomayor (hoofdplein van Valpo) geweest. En daar was een gratis openluchtfeestje aan de gang met ongeloofelijk veel volk. Heel de nacht werd er gewoon in alle straten gedanst, gefeest, gedronken en gelachen. En het werd zelfs niet koud. Iets na zonsopgang liep het feestje zo wat af, en zijn we nog naar een cafétje gegaan. Rond 8 uur werden we wel moe en gingen ook de loketten van de bus open, dus zijn we naar de statie gegaan en hebben we heel snel tickets kunnen kopen. 's ochtends waren er echt nog veel mensen wakker en andere mensen waren gewoon overal op straat een beetje aan het slapen Na een slapend busritje en nog wat metro's eindelijk rond 12u de volgende dag thuis gekomen. Vermoeiend, maar echt wel een leuk feestje. De foto's staan online.
Nog een paar Chileense nieuwjaarstradities: - Als je in het nieuwe jaar een liefje wilt moet je op oudejaarsavond geel ondergoed dragen. - Als je in het nieuwe jaar op vakantie wilt, moet je om iets na 12uur met valiezen blokje rond gaan. - Ze eten altijd linzen (lentejas) op oudejaarsavond. - Bij het aftellen moet je de 12 laatste seconden iedere seconde een druif eten, eentje per maand, dat brengt geluk.
Het zal weer even duren voor ik terug schrijven zal, want donderdag vertrek ik weer naar het zuiden voor bijna 3 weken vrijwilligerswerk te doen. Een is aan het lago Budi, in een mapuche gemeenschap een dak van hun dorpszaal/ museum/ ... herstellen. En het andere is dicht bij Valdivia met Crearte ateliers met kinderen doen (een beetje speelpleinen). Verslag hierover komt later.
Terug in Santiago hebben we nog heel wat bezoekjes moeten afleggen, dus hebben we vooral veel gegeten en getettert. We zijn Lalo en Maria gaan bezoeken, de familie Lübbert, Margarita. Dan zijn we nog naar San Antonio geweest een havenstad. Daar zaten echt overdreven veel zeeleeuwen en pelikanen. Zo aan de rand van de vismarkt, die zaten daar gewoon te wachten tot er visrestjes in hun bek werd gegooid. Voor de toeristen waren der dan ook vissenkoppen te koop die ge dan kon voederen En die zeeleeuwen zo lui! Voor kerstmis zijn we naar de zee gegaan. Ik zat dus totaal niet in de kerstsfeer. Das ook echt raar, de dagen zijn hier nog superlang, 30 graden enzo. En dan nog aan de zee ook nog! Echt heel vreemd. Maar er was toch een mooie plastieke kerstboom en 's avonds hadden we de haard aangestoken, dat zorgde dan toch een beetje voor de sfeer. Dan hebben we konijn met pruimen gegeten (lekker Vlaams) en cadeautjes uitgedeeld. Het was een gezellige kerstmis. Wel een beetje raar om dat zo niet samen met de mama en de zus te vieren. Maar zij waren ook op een leuk tripje naar Berlijn. Voor nieuwjaar heb ik nog geen plannen, maar ik zal wel iets leuks vinden om te doen.
Mijn papa is ondertussen al aangekomen in ons Belgiénlandje en ik ga dit weekend weeral eens naar de zee :)
In Argentinië komen we aan in Bariloche. Weer een beetje zwitserland. Maar daar is het dus al iets simpeler om in de kerstsfeer te komen. Bariloche ligt aan het meer Nahuel Huapi dat ons weeral eens enorm mooie landschappen oplevert. Het stadje staat bekend om zijn chocolade, mmmm, nostalgie naar de belgische zoetigheden. In een van de winkeltjes kan je zien hoe alles gemaakt wordt. Voor de rest is Bariloche heel rustig en ook veel goeikoper dan Chili. Dus hebben we er eens van geprofiteerd om lekker te gaan eten. Omdat er ons niet meer zo heel veel tijd rest beslissen we om de bus rechtstreeks naar Mendoza te nemen. Een 18 uur! durende reis om in het 40 graden warme Mendoza aan te komen. Echt een heel mooie stad, heeft geen eifeltoren, geen atomium of Coloseum, niets dat het echt speciaal maakt. Maar Mendoza heeft veel charme en vooral gezelligheid. In alle straten staan hoge bomen om schaduw te bieden en dan lopen e rook nog overal kanaaltjes om die bomen van water te voorzien. In medoza ontmoeten we ook Daiana (de echtgenote van mijn neef), zij geeft ons een rondleiding in haar stad. Dan zijn we nog naar een wijngaard geweest een beetje buiten Mendoza, mooi maar heet! De streek rond Mendoza staat bekend om zijn wijn, daar hebben we dan ook van mogen proeven! En het was al weer tijd om naar Santiago de Chile terug te keren. Met de bus de Andes over, vanuit de verte kunnen we de Aconcagua nog zien liggen (de hoogste top van Zuid Amerika). We hebben nog bijna 3 uur aan de grens moeten wachten, omdat we de laatste bus waren in een rij van 8. Iedereen moet uitstappen en apart gecontroleerd worden. Dan nog alle bagage, want ge moogt geen fruit en groenten enzo mee in Chili nemen (ze hebben echt absurde regels hier) Maar het was het wachten waard, want nu kan ik weer 3 maanden langer legaal in Chili verblijven. Tot daar dus liep de reis met mijn papa. Wil hem ook nog even bedanken da hij is afgekomen! En we hebben echt een mooie tijd samen gehad.
Het is al een hele tijd geleden dat ik nog geschreven heb, maar uiteindelijk kom ik nog eens verslag uitbrengen... We waren gebleven in Dalquahue op chiloé, vanaf daar begin ik dus. Op dalquahue hebben we nog een heel mooi uitzicht gehad op het vaste land met zijn besneeuwd andes gebergte! We konden toen echt veel vulkanen enzo zien. Toen we aan de kade in Dalqahue een beetje in het water aan het turen waren op zoek naar zeeleeuwen, zag ik daar ineens een stuk of 5 orka's voorbij zwemmen. Echt super mooi om te zien! Zo af en toe kwamen die zo boven gesprongen (gelijk free willy :P) en dan met dat prachtige landschap op de achtergrond, dat was echt af! Zondag was er dan de artesaniemarkt, minder groot dan we verwacht hadden, we waren dan ook een beetje vroeg gegaan omdat we de bus naar Puerto Montt nog moesten nemen. Maar er waren wel mooie kraampjes bij. Er stonden ook veel vrouwen uit omliggende dorpen om hun wol te verkopen aan de mensen die die dan kleuren en er truien enzo van maken.
Toen we in Puerto Montt aankwamen, zag het er totaal anders uit dan de vorige keer. Toen grijs en gietende regen en nu kleurrijk en een lekker zonnetje! We zijn naar het zeer levendige vissershaventje Angelmo gegaan waar we een lekkere paila marina (zeevruchtensoep) gegeten hebben, met uitzicht op een meer en een vulkaan. Kan het nog beter? Vanuit Puerto Montt rijden we verder naar Puerto Varas aan het meer Llaguepuli. Puerto Varas is veel rijker dan de rest van Chili en lijkt zo op een mengeling van Knokke en Zwitserland. Er is uitzicht op twee vulkanen, een zeer idylisch plekje. daar zijn we de Duitse villas gaan bewonderen (in de jaren 40 denkik, was er hier een Duitse invasie in het zuiden van Chili) en hebben we wat aan het meer gezeten. In puerto Varas boeken we onze "Cruize de Los Lagos" (van de meren) en nemen we 4 bussen en 3 boten om de grens Chile - Argentina over te steken. Dit is echt wonderschoon! Watervallen van petrohue, vulkaan Osorno, Lago todos los santos, Puella. Ik kan het gewoon niet met woorden beschrijven. Kijk naar de foto's en bewonder de mooie natuur en landschappen! Bienvenido en Argentina!
Vanuit Castro pakken we de bus naar Chonchi, het is weer een regendag, maar gelukkig lopen wij altijd tussen de buitjes door. Vanuit Chonci nemen we een taxi naar de overzetboot die ons naar het eiland Lemuy brengt. We kunnen met iemand meerijden naar het dorpje Puqueldon. Er zijn super veel kleine winkeltjes op Chiloé. iedereen begint hier gewoon zijn eigen "supermercado" of restaurantje. Vanop het eiland Lemuy zie je het eiland Chiloé leggen. Veel heuveltjes en weitjes, met hier en daar nog wat bomen en vooral overal zee. We krijgen een lift van een vrachtwagenchauffeur die ons naar het uiterste punt van het eiland brengt Detif. Daar en ook elders op Chiloé liggen zalmkwekerijen. Enorme netten in de zee waar duizende vissen in gezet worden en dan dik gemaakt worden met vismeel en vanalle behandelde producten. Grote bedrijven uit Noorwegen en Japen enzo komen hier dus overal visfabrieken bouwen, bovendien bevuilen ze alle prachtige stranden met hun afval en rijdt heel het eiland vol met camionen. Een echte schande eigenlijk. In detif staat er ook nog een van de bekende kerken van Chiloé, helemaal uit hout gemaakt, zoals de huizen hier ook. Na de nacht in Puqueldon doorgebracht te hebben, nemen we de bus naar Queilen, voorlopig het meest zuidelijke punt van onze reis. Weer een zoveelste visserstadje, waar we het zoveelste gesloten museum tegenkomen. In de haven zien we nog eens alle zalmen passeren, ze worden levend in bakken water vervoerd naar de fabrieken. Vanuit Queilen gaan wa terug een heel eind naar het noorden, Dalqahue. Dalqahue is een typisch stadje van Chiloé, vissershaventje, hout kerkje. Vandaag zijn we naar nog een eiland geweest, naar het stadje Achao, waar nog een van die mooie houten kerkjes stond. Chiloé is heel erg mooi, maar het lijkt wel allemaal erg op elkaar. Morgen is het hier nog de grootste artesaniemarkt van Chili. En dan vertrekken we terug richting pueto Montt en Argentinië.
Vanuit het regenachtige Puerto Montt, vertrokken we met volle moed naar Chiloé, met de hoop dat het daar beter weer zou zijn en dat was ook zo. In chacao komen we aan met de overzetboot, een heel klein dorpje met een kerkje en wat typische huisjes errond. Daar horen we dat de pater een belg is en blijven we daar ook logeren. Ik had die middag Curanto gegeten (de plaatselijke stoofpot, met vis, worst, kip alles door elkaar dus) en dat was mij niet zo goed bekomen. Dus heb ik voornamelijk geslapen. De volgende dag zijn we Ivan (de vriend van Wara) gaan bezoeken. Hij werkt op een soort van ecologische site, waar we gewandeld hebben. Daarna zijn we doorgereisd naar Ancud, een stadje in het noorden van Chiloé. Heel typische houten huisjes, een vissershaventje en artesaniemarktjes. De volgende dag zijn we met de bus naar Pumillahue gereden. Van daar was het nog drie kilometer stappen om naar de pinguïns te gaan kijken. Een mooi strand met allemaal eilandjes ervoor. Samen met wat andere toeristen huren we een vissersbootje met gids om de prijs wat te laten zakken. We maken een mooie tour langs de eilandjes met daarop verschillende pinguïnkolonies. Magallanes en Humboldt pinguïns, echt mooi en ook grappig om te zien. 'S avonds zijn we nog lekkere vis gaan eten. Vandaag zijn we verder gereden naar de hoofdstad van het eiland Chiloé: Castro. Niet zo pitoresk als het vorige stadje, maar we moesten er natuurlijk wel even passeren. Castro heeft wel een enorm mooie cathedraal die volledig uit hout gemaakt is. Ook zijn hier veel paalwoningen langs de zee, ook wel mooi om te zien. Het weer is hier al 3 dagen zonnig, verstopt achter een paar wolkjes, waardoor je erg snel verbrand. Wat dus ook gebeurd is en mijn neus is nu helemaal aan het vervelen. Verder is ondertussen ook het toeristisch seizoen aangebroken, dus de rugzaktoeristen komen hier met vlagen aan. Onze verdere plannen zijn om naar Chonci te gaan en nog wat kleinere eilandjes te bezoeken. Veel vakantiegroetjes!
Omdat deze berichtjes echt heel kort waren en aleen maar het hoogstnoodzakelijkste vertellen, zal ik ze nu wat aanvullen. Ik zal dus wat evrtellen over Temuco. Het is niet zo'n hele grote stad en het is precies vooral bedoeld voor te winkelen. Het is echt een groot comerciëel centrum, overal winkels en markten,... Wij hebben daar dan vooral de artesaniemarkt afgeschuifelt en eenpaar kerstcadeautjes voor thuis gekocht. Dan zijn we ook nog een berg opgewandeld waar je een uitzicht had over Temuco. Eigenlijk is er in die stad niet zo heel erg veel speciaals te zien. Daarna wilden we de bus pakken naar puerto dominguez, een klein dorpje aan het gigantische meer Budi. Eerst moetsen we de bus naar Carahue nemen en daarna een heel oude krotbus op een onverharde weg. In Puerto Dominguez zijn we dan een camping tegengekomen, die wel nog niet open was, maar dan zijn we op zoek gegaan naar de eigenaar. Die heeft het dan voor ons opengedaan. ' snachts is het dan superhard beginnen regenen en zijn wij echt heel nat geworden. ' sochtends zijn we in de toiletten gaan ontbijten en hebben we de tent nat ingepakt. dan kwam de eigenaar kijken of alles wel goed was met ons en heeft die ons uitgenodigd voor een ontbijtje bij hem thuis, lekker aan de stoof. Daarna hebben we de bus verder gepakt (een heel avontuur) elke dorpbewoner zei dat de bus op een ander uur kwam Na de hobbelige busrit en nog een heel stuk stappen zijn we dan in het dorpje Llaguepulli aangekomen. Een mapuche gemeenschap waar de mensen echt enrom vriendelijk waren. We hebben daar in een Ruka geslapen en ons eiegn vuurtje gestookt. Tussen de regenbuien wat rond het meer gaan wandelen. Echt een wonderschone natuur daar. Die indianen bewerken het land echt nog met ossen enzo, das wel raar om te zien, maar ze hebben evengoed ook een tractor in het dorp hoor. ' savonds kwam de eigenaar van de ruka ons dan wat gezelschap houden, ons vuur wat opstookten zodat heel die hut vol rook hing en wij daar alletwee met tranende oogjes zaten. En dan vertelde hij verhalen en mythes enzo van de mapuches. Echt heel interessant om dat allemaal te horen. Zaterdag was het dan groot feest, de dagen dervoor hadden ze een paar schapen geslacht en die werden dan gebraden. Ze deden traditionele dansen en muziek, en waren ook in de traditionele klederdracht. In de namiddag hebben ze dan nog een wedstrijd gespeeld in een soort indianenhockey. Allemaal fantastsich om te zien. Daarna zijn we met een paar mannen van de gemeente, die naar het feest kwamen, meegereden naar een groter dorp. Van daaruit zijn we dan naar Freire gegaan, dat ligt aan de panamericana. Daar hebben we tot 2 uur 's nachts op een bus naar Puerto Montt gewacht. En koud dat het daar was! En dan in Puerto Montt heb ik onderstaand bericht geschreven, dat eigenlijk niet zo veel vertelde. Nu weten jullie dus wat meer.
Het zal weer heel kort zijn, want ik zit in een internetcafé in Puerto Montt. We zijn vertrokken uit Santiago en in Temuco aangekomen. Daar zijn we 2 nachten gebeleven. Daarna zijn we doorgereisd naar een klein dorpje Puerto Dominguez aan lago Budi. Daar hebben we op een camping geslapen en zijn we goed nat geworden na een hele nacht regen. Het weer is hier behoorlijk koud, met vooral veel regen, niet meer zo veel verschil met België. Vanuit Dominguez zijn we met de plaatselijke bussen (op zich al een heel avontuur) naar Llaguepulli gegaan. Dat is een mapuche gemeenschap. Daar hebben we 2 nachten in een Ruka geslapen (een hut van de indianen). Een heel leuke ervaring. De natuur is hier heel erg groen en fris, met veel heuvels en water. Zaterdag was er dan een feest in het mapuche dorp, waar ze in traditionele klederdracht dansten en aten en indianensporten speelden. Een hele eer om dat gebeuren te mogen meemaken. Ondertussen zijn we na een nachtelijke busrit in Puerto Montt aangekomen en regent het heel veel. Vandaag zouden we nog de bus pakken naar het eiland Chiloé. Ik heb niet veel geschreven, maar zo weten jullie toch een beetje waar wij zoal rondhangen. Foto's staan ook online. Veel groetjes Tessa en Luc
Zaterdag zijn we naar Cajon del Maipo gegaan, Ik, Luc, Hanne, Mario, Agnes en Jonas. We zijn daar 's avonds aangekomen, na een hele tocht op een ongeloofelijk slechte weg. We zijn onze bagage gaan af zetten in een herberg, zo echt een typische berghut , met een heel erg mooi uitzicht op de bergen. 's avonds zijn we naar de warmwaterbaden geweest, van 60 graden. We moesten daar echt over riviertje rijden enzo, dat was een heel avontuur. Vooral om daarna terug te geraken, want toen was het al domker. Die baden waren echt heerlijk. Ze gingen zo trapgewijs in verschillende temperaturen, dus kon je opklimmen naar steeds warmere baden. Ons papa (typisch) moets natuurlijk direct weer met het warmste beginnen Op de bodem van die baden lag dan zo'n soort modder, waarvan ze zeiden dat dat erg goed was voor de huid. Dus hebben we ons daar nog mee zitten insmeren en een beetje een moddergevecht gehouden. Uiteindelijk ben ik dan tot in het warmste bad geraakt, dat was dus 60 graden. echt wel heel warm en ik kon er ook niet lang blijven inzitten. Toen ik er dan uiteindelijk uit kwam was dat echt ongeloofelijk koud! Want ondertussen was het al nacht geworden en hoog in de bergen was het dus ongeeer 10 graden. 5o graden verschil dus, dat voelt ge toch wel ff ze Daarna hebben we nog de wondermooie sterrenhemel bewonderd. Ik had echt nog nooit zoveel sterren gezien! De volgende dag zijn we een bergwandeling gaan maken en de bedoeling was om naar een meer te stappen. Mario en Hanne zijn al na een half uurtje ofzo terug gegaan, omdat Mario last had van zijn rug. Dus bleven ik met mijn papa, Agnes en Jonas over. Toen kwamen we op een splitsing en wisten we niet welke weg we moesten nemen. Dus warenw e het aan de mensen gaan vragen die daar aan het kamperen waren. Die vertelde ons dat het meer nog 4 uur in auto was, dus dat we er nooit zouden geraken. Maar een van die mensen was een gids en die is dan met ons naar een ander (kleiner) meertje gestapt. Een wondermooie wandeling, over rotsen klauteren en riviertjes oversteken. het was echt heel erg mooi! Ik moet nu mijn rugzak gaan maken, want morgen vertrek ik erg vroeg naar het zuiden met mijn papa. Misschien gaat het wat langer duren voor jullie iets van mij horen, ik weet niet echt hoe het zit met internetverbindingen. Denk maar: Geen nieuws Goed nieuws. Groetjes Tessa
Zaterdag was het de laatste taller in La Florida. We hebben de t-shirts nog afgewerkt. 's avonds kwamen dan alle mama's en weinig papa's om naar de werkjes te kijken en om taart te eten. Heel erg gezellig toen de kinderen ook nog een dansje deden. Maandag heb ik mijn kamer gepoetst en 's middags op crearte gaat eten. Daarna weer naar een repetitie voor het toneeltje. Die kinderen nemen het dus echt niet serieus en ik denk dat het maar niets wordt. Dinsdag, is mijn papa aangekomen. We zijn hem gaan ophalen op de luchthaven en kwam met een zekere lumbago aan. Veel last van zijn rug, bagage werd gedragen door een rolstoel. In de namiddag heb ik de mindervalide thuis gelaten en ben ik weer naar de afsluiting van een taller geweest. De taller in de hospitaalschool. Was echt heel erg leuk, met een clown en ijsjes en diavoorstelling, een toneeltje van de grotere kinderen. Ze hebben het echt supergoed gedaan daar. Woensdag daarentegen was het de grote dag van het toneeltje Ze waren echt super zenuwachtig, en hebben het eigenlijk helemaal niet goed gedaan. Ze waren niet stil achter de coulissen, stonden te lachen tijdens serieuze scènes, hebben niet luid genoeg gepraat, delen overgeslagen enzovoort. Maar het was plezant en het kon het publiek blijkbaar ook niet zoveel schelen. Al bij al was het toch nog geslaagd. Het afscheid vonden de kinderen dan ook helemaal niet leuk. Donderdag ben ik met mijn papa wat sightseeing gaan doen in het centrum. We zijn nog eens dag gaan zeggen op de taalschool en hebben dan de funicular naar boven gepakt. Genoten van het uitzicht vanop de cerro San Cristobal en zijn daarna iets gaan eten. Nog snel een bezoekje gebracht aan de plaza de armas (hoofdplein), daar hebben ze een enorme plastieke kerstboom van Coca Cola neergeplant, naast de kathedraal. Een beetje zoals in antwerpen, maar dan schraal en overdreven kitscherig. Vrijdag zijn we naar het precolumbiaans museum geweest en zijn 's avonds Lalo en Maria op bezoek gekomen. Veel verhalen van vroeger hebben ze opgehaald en het is erg laat geworden.
Nog ne merci aan iedereen die iets mee heeft gegeven met de papa. Vooral bedankt voor de chocolaatjes. Ik ben er volop van aan het genieten.
Waauw, Het paardrijden was echt super! We zijn met Sebastian, zijn vrouw Jenny, Hanne (het Duitse meisje) en haar vriendin Hanni geweest. Khad een beetje een ambetant paard, want het had een klein paardje en wilde dat dus niet achter laten. Om te vertrekken was het dus een beetje moeilijk, want ze bleef maar hinniken en proberen om terug te keren. Na een kwartiertje was dat wel over. Verder wilde mijn paard ook nooit stilstaan. Als we even een halte hielden bleef ze maar heel den tijd stappen. Een keer stapte het ook gewoon een doornstruik in, ik op het paard mee de doornstruik in. Gevolg daarvan dat ik vol met doornen zat. Die er allemaal uitgehaald enzo en we zijn rustig verder gegaan. Voor de eerste keer in galop! Dat gaat echt ongeloofelijk snel, ik had wel even schrik dat ik eraf ging vallen, maar uiteindelijk geeft dat zo'n grote kick! Boven op de berg aangekomen was het tijd om te genieten van de zonsondergang, het was echt supermooi. Langs de ene kant ging de zon onder, en boven de Andes kwam de volle maan op. Echt heel erg mooi. Toen het al wat donkerder werd zijn we naar beneden gegaan. Hadden we nog een mooi uitzicht over de stad met al zijn lichtjes (groot dat Santiago is!) En zijn we nog eens tukje door een bos gegaan, waar ge echt niks zag. Het was een heel erg mooie trip, en zoals de vorige keer was ik weer helemaal stijf de dag nadien.
Omdat mijn Spaanse les afgelopen was en ik dus deze week overdag niet veel te doen had, ben ik op het kantoor van CreArte gaan helpen. Maandag moest ik de evaluatie enquetes van de vrijwilligers in een excel document zetten, heel den dag cijfertjes intikken en onleesbare handschriften ontcijferen. Zeer interessant dus Dinsdag ben ik met Wara meegegaan. Zij en haar vriend Ivan hebben beide biologie gestudeerd en ze gingen met een collegio op excursie naar het nationaal park la campana. Dat ligt zo'n 100 kilometer ten noorden van Santiago. We hebben vooral veel gestapt in 35 graden (ik was zowa dood daarna) en biologieles in openlucht gekregen. Vogels proberen te roepen me een radiootje van vogelgezang. En da werkte dus echt he, aah daar hoor ik dieje vogel, das nummer 24 op de CD, ge zet da op en die vogel antwoord en komt dichter enzo. Dan hadden we ook nog een lasso gemaakt om hagedissen te vangen, maar het werkte ni zo goe. Na een lekkere picknick en een afdaling terug 2 uur in de bus. Echt om flauw te vallen met zo'n warmte en een stom "klasgenootje" dat heel den tijd wilt babbelen. Maar het park was zeker de moeite waard! En ik was nog eens blij om even weg uit Santiago te zijn. Woensdag ben ik weer naar CreArte gegaan en heb ik mijn excel afgewerkt en in de namiddag ben ik naar de taller geweest. Wonder o wonder alle kinderen waren er voor de eerste keer! Het toneelstukje gaat nu toch al wat vorm krijgen, maar goed zal het nooit worden. Het is altijd super leuk om in de school aan te komen omdat ze dan met 10 rond uwe nek vliegen en kussen en knuffels komen geven, soms zijn het toch schatjes he. Daarna heb ik zo ongeveer 2 uur en half met het openbaar vervoer onderweg geweest. Da ging er toch wel wa over ze, een bus die dan nog in pan viel en veel te lang moeten wachten. Vandaag weer naar CreArte geweest en heb ik enveloppes gemaakt, ja zelf geknipt, geplooid, gekleefd,... Veel werk en ik vroeg mij af waarom ze ni gewoon enveloppes kopen? Maarja het was voor cadeautjes voor de vrijwilligers in te steken, dus hopelijk krijg ik er ook eentje. In de namiddag was er extra repetitie voor het toneelstuk. Wat zijn die kinderen toch ineens ijverig geworden. Aahja da moet ik nog vertellen, gisteren in de taller hebben de meisjes (10 jaar) echt iets zot gedaan. Jane wou een neuspiering en Yvonne had er al een. Dus waren ze zo een klein oorbelleke gaan kopen en heeft Yvonne dat er gewoon doorgeduwd! Ik werd echt zot he, da doede toch ni! Da ging dan ook nog ni zo gemakkelijk, dus zat die dar minstens 5 minuten in die hare neus te peuteren. En Jane maar wenen Daarna kwam ze dan, "Y tia esta bonita? Mi Mama va a ver la hojita?" En dan toen ze naar huis ging heeft ze het er dus uitgedaan omdat de mama het ni mag weten, maarja ze heeft dus een gaatje in haar neusje he. Zotte kindjes! Morgen ga ik nog 1 dagje bij CreArte werken en dan 's avonds paardrijden. Kheb er al veel zin in en ik hoop dak wa minder stijf zal zijn dan de vorige keer.
Ik was bij de cocktail op de ambassade gebleven in mijn vorige bericht. Dus zal ik daar nu mee beginnen... Het was dus een feestje bij de ambassadeur thuis ter gelegenheid van prinskesdag (dag van de dynastie). Ik had er zelf ook nog nooit van gehoord maar swat. Agnes en Wilfried hadden een uitnodiging, maar omdat Wilfried pas de nacht daarvoor was aangekomen, wou hij niet meegaan. En de kinderen ook niet, dus mocht ik mee. Het was super chique! Echt een kei groot huis met een tuin en een zwembad enzo. Dan zijn er wat speeches gekomen en de brabasonne natuurlijk. En na veel lekkere hapjes en pisco, ook een dessertenbuffet van Belgische chocolade. Wuaw echt mijn droom die in vervulling ging. Pralinen, chocoladetaart en chocolademousse gewoon zoveel als ge maar wilde :). En misschien heb ik da al verteld, maar in Chili bestaat er dus ook de Stella Artois uit Leuven hé. In de goeie café's kunde da bestellen en da was daar uiteraard ook aanwezig. Schoon feestje dat dieje mens gehouden heeft. Vrijdag de allerlaatste dag op school. Een beetje triest, maar ook wel blij omdat ik nu niet meer elke dag vroeg moet opstaan. Vrijdag hebben we de verjaardag van Wara gevierd, die eigenlijk dinsdag was, met een etentje hier thuis. Lekker: witloof me kaas en hesp Zaterdagochtend ben ik dan naar de taller gegaan. Nog altijd geen spoor van de andere animators van theater, dus gaan wij ook geen decor maken en hebben we maar tshirts beschilderd. Supermooi resultaat! Nog een taller daar en het jaar is al weer om. Dan ben ik een beetje vroeger naar huis gegaan om met Wilfried en Agnes naar Isla Negra te vertrekken. Ik ben eindelijk in hun vakantiehuis geweest. Echt kei mooi en rustgevend. Met zicht op zee en geen enkel ander geluid dan de zee en fluitende vogeltjes. Ik heb daar wat gelezen in mijnen boek en we zijn ne vis gaan eten. 's avonds was er een concert van flamenco muziek en daar zijn we dan naartoe geweest. Zondag heb ik een beetje uitgeslapen en zijn ik en Agnes daarna naar de vismarkt gegaan om ne verse vis te kopen. Dan ben ik wa gaan wandelen langs de rotsen van het strand en hebben we lekker gegeten 's middags. Een heel rustig, maar wel leuk weekendje en ik zie weer een beetje roder (nochtans ingesmeerd met factor 30, maar blijkbaar niet vaak genoeg) hopelijk wordt het daarna bruin. x
Omdat mijn papa over iets minder dan twee weken al hier is, een fotootje van mij en mijn Paps. Zo weten jullie ook weer wie hij is Briefjes enzo kunnen altijd meegegeven worden, geen bloempotten en dergelijke, want ook hij heeft maar plaats voor 20 kilo. x
Jaja, het is meestal nogal moeilijk om alles wat ik hier meemaak neer te schrijven... Maar ik zal beginnen met maandag, begonnen aan de laatste week spaanse les. Deze week zijn we maar met twee: ik en Hanne uit Duitsland (19 jaar)samen met onze profesora Alejandra.Er wordt vooral veel getettert, maar dat is wel goed om het Spaans te oefenen en soms worden er ook wel wat oefeningen gemaakt. Ik heb nu alle theorie van het Spaans gezien en nu is het vooral toepassen. Het lukt echt wel behoorlijk! En kmoet zeggen dak er van verschoten ben hoe snel het gegaan is. Maandag heb ik wat op internet opgezocht om een alternatief te vinden voor het au pair in Peru. Waarschijnlijk ga ik nog voor een maand of 2 3 vrijwilligerswerk doen in Peru of Bolivia. Maar er zijn duizenden mogelijkheden en ik weet ni goe wa kiezen.We zullen der binnenkort eens werk van maken. 's avonds ben ik dan naar een lezing over ecologie geweest. Waar ik geen bal van snapte, maar Agnes ook ni, dus het lag ni volledig aan mijn Spaans. Het was een lezing van Wara haar werk en ze had wat volk nodig om het zaaltje op te vullen :) Daarom zijn we haar maar wat gaan supporteren. Dinsdag was een drukke dag, ik ben naar school geweest en daarna snel empanada's gaan kopen. Die op een overvolle metro opgegeten op weg naar de taller. Omdat het jaar hier een beetje op zijn einde loopt en de talleres dus ook, doen we over 2 weken een expositie van onze werkjes. En dus in de twee weken die ons nog resten maken we een soort van maskers/zelfportret. Met klei, verf, wol, alles wat je u maar kan inbeelden. Op dinsdag zijn het echt schatten van kinderen en ik heb nu verstaan dat ze bijna allemaal beter zijn. Enkelen gaan volgend jaar terug naar de hospitaalschool omdat ze nog niet helemaal genezen zijn, maar de rest gaat naar een gewoon collegio. Na de taller moest ik een beetje in de stad blijven rondhangen, omdat de taller eindigt om 16u en de salsa les begint om 20u en het ni echt de moeite is om dan in totaal bijna anderhalf uur op de metro te zitten om over huis te gaan. Dus heb ik wat rondgelopen, best wel een grote toer eigenlijk, gewoon op mijn gevoel. Best wel leuk om zo de niet al te drukke delen van de stad ook eens te leren kennen. Dan ben ik salsa gaan dansen met Hanne, Nicole, Sebastian en zijn vrouw (ze is eindelijk aangekomen) en Héloïse.Onze leraar kan echt wel dansen! En de lessen zijn superleuk. En dan ga ik om 22u naar huis en ben ik zo rond 23u thuis en heb ik nog steeds niet avondgegeten. Veel honger dus, iets opgewarmd en daarna in mijn bed gekropen.
Woensdag was ik alleen in de les want Hanne was ziek. Ik heb Alejandra veel over België verteld en we hebben gepraat over religie, politiek en de cultuurverschillen. Zeer interessant! En dat allemaal in het Spaans. Daarna ben ik gaan eten met Hilde en Olivia, twee meisjes van de school en ben ik naar de taller gegaan. Deze week ging het al iets beter dan de andere weken. Er waren al wat meer kinderen komen opdagen. Over twee weken eindigen ook hier de talleres en voeren we eentheaterstukje op voor heel de school. Ze beginnen het nu eindelijk te beseffen en werken nu wel mee om geen afgang te begaan. En het toneelstukje begint al wat vorm te krijgen, dat betekent niet dat het goed wordt, echt een ongeloofelijk laag niveau. Maar ik heb er niet veel tegen in te brengen... Daarna had ik een lange weg naar huis voor de boeg. Het verkeer maakt mij hier toch wel een beetje zot ze. Ik mis mijn fietske super hard! In Santiago met de fiets gaan is ten eerste zelfmoord (super gevaarlijk) en ten tweede ook super verre bestemmingen waar ik altijd naar toe ga :) Vandaag is het donderdag. Hanne is weer beter. En sebiet ga ik naar een cocktail op de ambassade van België.
Na mijn ongeloofelijk volgepropte weekend aan de zee heb ik een heel rustig weekje achter de rug. Zondagavond heb ik nog van kamer moeten veranderen, omdat er hier twee duitse meisjes kwamen logeren. Ze zijn van een uitwisseling met Crearte. Dus moest ik mijn kamertje afstaan en vanvoor gaan slapen. Niet altijd even aangenaam, veel meer lawaai van de straat en vooral de honden! De straathonden vormen hier 's nachts groepjes van zo 5 tot 12 honden. Ze gaan dan op zoek naar eten en soms worden ze ook erg agressief en vallen mensen aan (komt hier bijna dagelijks in het nieuws) Zo zijn er al vaak kinderen en mensen doodgebeten. Hier thuis hebben wij ook 2 schatten van honden, maar die blaffen dus altijd als er iemand voorbijkomt. Als er dus 's nachts zo'n groepke honden voorbijkomt beginnen die dus te blaffen en die andere blaffen dan terug. Zo gebeurt het dus dat er soms om 3 uur 's nachts een stuk of 10 honden onder uw raam staan te blaffen. Ge kunt u wel inbeelden dat da ni zo aangenaam is. Ik ben dus blij dak terug in mijn rustige eigen kamertje lig. Ik moest dus ook al mijn gerief enzo verplaatsen. De mama Agnes is deze week haar man gaan bezoeken in Ecuador. We zijn dus met 4 alleen thuis en moeten onze plan wa trekken. Gelukkig komt Iris nu een dagje meer en hebben we elke dag eten dat we gewoon maar moeten opwarmen :) Handig toch en nog lekker ook. Ik heb eigenlijk denk ik nog niets verteld over de eetgewoontes hier. Ik zit natuurlijk in een Belgische familie dus witloof me kaas en hesp en rosbief me peekes en erwtjes ontbreken hier ook niet op het menu. Waar ik soms wel heel erg blij om ben. De chilenen eten meestal vis, vlees maar vooral kip met rijst. Als je 's middags in een restaurant de dagmenu vraagt is dat altijd pollo asado con aroz. Meestal daarbij eten ze Palta, dat is avocado (de chilenen hun lievelingsgroente) Ze pletten dat met een beetje zout erbij en eten dat bij alles. Ik vind dat goed voor eens ne keer op de boterham te doen. Echt typische chileense gerechten heb ik nog niet echt gegeten buiten de pastel del choclo. Dat is een pasta van maïs met vlees en kip en rozeinen enzo in, wel lekker! Voor de rest maakt Wara soms heerlijke fruitsapjes met vers fruit, waar ik ook heel erg van geniet. Nog iets de chilenen drinken heel erg veel frisdrank. Als je in een restaurant water vraagt bekijken ze u nogal raar, want ze drinken hier allemaal wijn of cola bij hun eten. Overlaatst zat ik in de metro over een mevrouw met haar babytje, nog geen half jaar oud. Die heelt de papfles boven, omdat de kleine dorst heeft en giet den helft van een fles cola derin. Diene kleine heeft da dus gewoon helemaal leeggetuttert! Mijne mond viel gewoon open van verbazing. Da kan nu toch ni gezond zijn en die beseft da dus totaal ni he. Maandag ben ik dus gewon rustig naar de les geweest om daarna een beetje uit te rusten van mijn weekendje. Dinsdag ben ik na de school naar de taller gegaan, heel goed om te horen dat de meeste kindjes na dit schooljaar weer naar een gewoon collegio mogen omdat ze genezen zijn. Daarna ben ik wa gaan ronddolen in de stad, ik wou naar de markt gaan, maar ik voelde mij dar ni echt op mijn gemak, dus ben ik maar niet gegaan. Ik zal nen andere keer gaan als ik niet alleen ben. Voor de rest waren er nog keiveel winkeltjes me zo echt rommel en heb ik daar wa naar de vitrines gekeken. Dan ben ik een empanada gaan eten en ben ik Héloïse tegengekomen en hebben we samen een terasje gedaan. Daarna gingen we salsalessen volgen in een echte salsaclub, ni in de school. Dus deze keer profesioneel, met chileense mede-studenten. De leraar was een neger, de eerste die ik hier in Chili gezien heb (buitenlanders zijn hier precies ni). Het was basis niveau, maar man da was echt super ingewikkeld! Ma we hebben goe gelachen :) Woensdag ben ik naar de taller geweest, Camila was er niet dus moest ik daar alleen mijne plan trekken. De bedoeling is da we over 2 weken het stuk brengen. Er is een scriptje, maar niemand kent zijn tekst. De helft van de kinderen komt maar naar de repetitie. Dus eiegnlijk kunt ge niks doen. De kinderen die wel komen hebben geen concentratie en lopen heel den tijd binnen en buiten. Met andere woorden er komt helemaal geen stukje over twee weken of er zou een wonder moeten gebeuren. Die kinderen das ook gewoon vreselijk. Ik versta nu al een beetje meer van wat ze vertellen, das echt ongeloofelijk. Dat zijn puberkes 12, 13 jaar zonder toekomst. Hun ouders hebben meestal geen werk en zullen waarschijnlijk aan den drank zitten ofzo, want die kinderen doen da dus ook. Er is een jongetje en die zijn hormonen slagen op hol, de ene moment ben ik de liefste tia die er is en de andere moment gedraagt die zich super slecht en zit die te brullen en te slagen. Echt onbehandelbaar. Hij heeft mij verteld dat hij marihuana rookt en ook dat hij 2 liefjes heeft waar hij sex mee heeft. Hij is ocharme 12 jaar oud! Ik was daar wel ff van verschoten, ergens wist ik da wel dat die kinderen het ni echt goe hadden thuis, maar nu is het wel echt doorgedrongen. Een ander kindje heeft mij ook gevraagd of ik geen 100 pesos had voor hem. (das zo'n 0.20) das nu echt niks he, maarja als ik daar mee ga beginnen. Waarschijnlijk koopt die er toch maar sigaretten, alcohol of drugs van. Woensdagavond was er hier een feestje voor te vieren dat de Duitse meisjes er waren. Ik heb veel Guacamole gegeten en pisco gedronken. Twas heel gezellig. Donderdag was het weer school en 's avonds hebben we een etentje gehouden bij Sebastian. Nicole, Rainer, Hanne en Héloïse waren er ook. Iedereen bracht iets mee en we hebben samen wat gekookt en lekker gegeten (zalm). Twas heel erg gezellig en kheb goe gelachen. Daarna zijn we naar de bar geweest waar elke donderdag al de mensen van de school samenkomen, de leerkrachten, ex studenten en huidige leerlingen. De main bezigheid daar is Spaans spreken, drinken en Karaoke zingen :) Jaja geloof het of niet ik heb daar ook een lieke geplaceerd. Niet alleen natuurlijk! Daarna zijn we nog gaan dansen in de Maestra Vida, salsa met een life groepke is echt super leuk! Tegen 3 uur heb ik dan een taxi naar huis gepakt (de metro werkt hier maar tot 23u en van nachtbussen hebben ze hier precies nog ni gehoord). De volgende ochtend op school was dus nogal zwaar :) Twas ook kei slecht weer de vrijdag, een beetje raar want het was heel de week rond de 30 graden geweest en vrijdag 15 graden met regen en mist. 'S avonds heeft het geonweerd (twee donders), de hondjes waren kei bang en de elektriciteit is 3 keer uitgevalen. Da trekt hier dan ook op niks, in't straat hangen er zo'n duizende kabels te bengelen, een grote knoop. Niemand weet vanwaar welke kabel komt en waar hij naar toe gaat. Het verwonderde mij dus niet echt. Zaterdag ben ik naar de taller gegaan, en was er geen enkele andere begeleider. Daniel was ziek en de anderen gewoon niet komen opdagen. Het kwam er dus op neer dat zij voor de materialen gingen zorgen en die er dus niet waren. Tessa zat daar dus met 8 kinderen, zonder materialen en hebben we dus gewoon maar getekend. Voor hen is dat zelfs ook leuk, dus eigenlijk geen probleem. De duitse meisjes zijn ook terug naar Duitsland, dus heb ik al mijn spullen weer verhuisd, vandaag komt ook Agnes terug. En voor de rest is het weer een zondag om te niksen.
Voila jullie hebben weer heel wat leesvoer! Groetjes Tessa
Valparaiso, Viña del Mar, Isla Negra en El Quisco
Verslag van mijn drukste weekend tot nu toe. Vrijdag ben ik dus naar de salsabar geweest met Hanne, Wara, Nicole, Sebastian en Héloïse. Eerst zijn we nog iets gaan drinken in een andere bar (de meeste bars gaan hier pas open tegen 23u of later) De traditionele pisco sour gedronken. daarna zijn we gaan dansen, dat is echt ongeloofelijk moeilijk! Ze zeggen dat je gewoon de man moet volgen, maar ik zit in mijn hoofd maar heel den tijd mijn passen te tellen :) Elke man danst dan ook nog eens op een andere manier. Maar al bij al viel het nog wel mee. Ik heb mij goe geamuseerd. We zijn naar huis gegaan tegen half 4. Het was dus een hele korte nacht, want zaterdag hadden we al om half 10 een bus naar Valparaiso, aan de andere kant van de stad. Het was dus nog een rit van een uur met metro en overstappen enzovoort. Dan was het een beetje zoeken naar de juiste busterminal (ze hebben er hier enorm veel). Uiteindelijk heb ik Sebastian en Héloïse ontmoet en zijn we op de bus gestapt. Na weer een uur en half in de bus, zijn we in Valparaiso aangekomen. We zijn onze zakken gaan afdroppen in het hotelletje en zijn de stad gaan verkennen. Een deel van de stad ligt aan de zee met de haven en de rest is op cerro's (heuvels) rond de stad. Valparaiso is al meer zoals ik mij Chili had voorgesteld. Het is niet zo Westers als Santiago! We hebben een van de vele enorm oude ascensores (liften) genomen om de cerro's te beklimmen. Daarna zijn we gaan eten, dicht bij de vismarkt. Een enorme schotel met zeevruchten en vis. Super lekker! Daarna zijn we naar de haven gegaan en wilden we een boottochtje maken. Dat was een heel gedoe omdat ze het veel te duur aanbieden. We wilden dan samen met een andere familie een bootje delen om het goedkoper te maken, maar dat ging niet omdat ze zeiden dat dat tegen het arbeidersreglement was. We snapten er niet echt veel van. De enige oplossing om het goedkoper te maken was een collectivo bootje van 40 personen en we waren met 7 ofzo. Uiteindelijk hebben ze ons heel lang laten wachten en hebben dan nog wat mensen geronseld om uiteindelijk met 30 te vertrekken. Voor een tochtje van amper een half uurtje! Ze doen hier alles om het geld uit uw zakken te kloppen. Ze laten u alleen zo lang wachten tot ge ongeduldig wordt en dan een privé bootje pakt, wat het 10 dubbele van de prijs kost. De chilenen toch, alles om de toeristen af te zetten :) Maar het wachten was de moeite wel waard. We hebben zeeleeuwen gezien en het haventje en militaire schepen. Bovendien hadden we ook nog een mooi uitzicht op de stad. Hierna hebben we een bus gepakt naar Viña del Mar. Dat is de stad naast Valpo, maar meer toeristisch en Westers, veel appartemantsgebouwen, een casino enzovoort. De bus ging over alle cerro's met enrom veel bochten, een beetje om misselijk van te worden, de bussen rijden hier als gekken. Maar weer een heel mooi uitzicht. Van ver zien de huisjes er super mooi uit met veel kleurtjes enzo, maar van dichtbij zijn het vaak krotjes met een laagje verf, vooral op de cerro's. In Viña hebben we wat op den dijk gewandeld. Dan zijn we in Valparaiso wat wijn en chipkes gaan kopen om van de zonsondergang te genieten. Ons hotelletje hat een prachtig terras van waar je heel de Valpo en Viña kon zien. Super mooi maar ook veel wind! Daarna zijn we gaan eten in een typisch Chileens restaurantje, met live muziek. Veel oude zangers die Chileense klassiekers zongen, wel gezellig. Daarna zijn we gaan slapen wegens slaaptekort in de vorige nacht. Zondag heb ik 's ochtends gedoucht met koud water (grmbl) en zijn we gaan ontbijten. Onze zakken hebben we achter gelaten in het hotelletje en dan zijn we Hanne gaan opzoeken in de busterminal. We hebben de bus gepakt naar Isla Negra, een mooi klein dorpje met een fabuleuse kust! Daar zijn we het (tweede) huis van Pablo Neruda gaan bezoeken. Echt super mooi, die man is echt een beetje raar. Wat die allemaal verzamelde is echt gek om te zien! Bootjes in flessen, scarabees, schelpen, schilderijen van watermeloenen, boegbeelden van schepen,hoeden, dassen, gekleurdeglazen, asbakken,... En dat zit allemaal in een huis gepropt, super veel spulen, maar toch is het nog mooi en gezellig. Dan zjn we naar El Quisco gegaan weer een ander klein dorpje met een vissershaventje. Daar waren super veel pelikanen, echt mooi om te zien! Daar hebben we nog maar eens vis gegeten en hebben we onze reis naar huis gemaakt. Veel gezien dus op 2 dagen. Naar mijn goesting iets te veel. Ik had het misschien liever een beetje rustiger aan gedaan, maar ja je reist met anderen en ook met hen moet je rekening houden. Zij hebben de mogelijkheid niet om nog eens terug te keren, omdat ze niet meer zo lang blijven. Soms was het wel een beetje moeilijk om overeen te komen. Als je reist met mensen die je niet kent weet je ook niet goed wat te verwachten. Maar swat ik heb er enorm van genoten en ga zeker nog eens terug.
Er staan ook enrom veel foto's op de foto site x Tessa
Soms is het een beetje moeilijk voor mij om te herinneren wat ik nu weer allemaal gedaan heb deze week. Maar ik zal proberen om het allemaal te vertellen. Maandag ben ik naar de les geweest en daarna naar de salsales. Ik was alleen met de twee leraars en een oudere noord amerikaan. Dus eigenlijk was het privé les en heb ik heel den tijd gedanst. Best wel vermoeiend en veel moeilijker dan ik dacht. De basisstappen leken super simpel, maar nu leren we een andere vorm waarbij je ook de 4de en 8ste tel moet markeren en dat gaat een beetje rap. Maar mijn leraar zei dat ik het heel goed deed Waarschijnlijk met bijbedoelingen. Slijmerd. Best wel grappig dus. Dinsdag ben ik naar de les geweest, by the way we zijn nu subjuntivo en condicional aan het leren. Zeeer interessant! En daarna zijn we met Héloïse en Sebastian en Hanne de bustickets gaan kopen in estacion central. We gaan dit weekend naar Valparaiso (de zee). Dan zijn we fastfood gaan eten, ze hebben hier alles: burgerking, taco bell, kentucky fried chicken, macdo, piza hut, ...enzovoort Daarna zijn we wat gaan wandelen in het centrum, om de calorieën terug kwijt te raken . We hebben het presidentiëel paleis bezocht, maar daar was eigenlijk niet veel te zien en was super veel controle van de politie. Dan zijn we verder gewandeld naar de "cerro Santa Lucia" en hebben we wat uitgerust op "La teraza de Neptuno". Dat is een van de mooiste plaatsjes van Santiago. Daarna zijn we naar de cinema geweest, we wilden een typische chileense film zien. Maar daar aangekomen bleek het nogal een alternatieve cinema te zijn. Met één zaaltje van 15 personen ofzo. De film heette "mata con huevos" en was in het dialect van Santiago gesproken, zeer moeilijk te verstaan dus! Bovendien was het een super absurde en rare film, mensen werden vermoord met mixers enzo. Niet echt wat we verwacht hadden, maar toch wel plezant. Ik ben niet naar de taller geweest omdat zij op uitstap gingen al vanaf 9u 's ochtends en ik kon dus niet mee omwille van mijn lessen. Woensdag ben ik naar de les geweest, het was een hele dag omdat we de feestdag (allerheiligen) moesten inhalen. Het was een vrij energieloze dag en ik was dan ook te moe om nog naar de salsalessen te gaan. Donderdag was het dus vrijaf en heb ik vooral veel geslapen! Daarna heb ik wat gelezen en gegeten. 's avonds ben ik gaan eten bij Sebastian samen met Nicole en Héloïse. Het was heel gezellig. Daarna zijn we nog iets gaan drinken in Bellavista (de uitgaanswijk). Vandaag was het ook weer een hele dag les en zijn we daarna een ijsje gaan eten en heb ik daarna een bus naar huis gepakt. Het was een beetje een gokje, want ik wist niet zeker of ze wel langs thuis ging gaan. Maar het ging vlotter dan de metro en het is zonder overstappen. Vanavond gaan we met z'n allen salsa dansen, de mensen van de school en met Hanne, Wara en Jonas (denk ik toch)
Voila zo zag mijn week er uit. Ik kom zeker verslag uit brengen over mijn weekendje in Valparaiso.
Er zijn nog een paar dingen die ik moet vertelle. Normaal was dit mijn laatste week spaanse les, maar ik heb mijn lessen verlengd met 2 weken. Om een echte expert te worden in het spaans. Ten tweede: het project in Peru kan niet doorgaan. Er komt geen theaterfestival en dus gaan Koos en Soraya ook niet naar Peru. Het komt er dus op neer dat ik niet meer op nele ga passen van Maart tot Juni. Voorlopig weet ik nog niet echt wat ik dan wel ga doen... Ik denk erover om te gaan reizen in Bolivia en Peru, maar wil dit uiteraard niet alleen doen. Dus hiervoor moet nog ene oplossing gevonden worden. Of anders ga ik nog meer vrijwilligerswerk doen. Maar ik wil niet in Santiago blijven.
Voila nu zijn jullie weer helemaal up to date. Cariños x Tessa
Ja de tijd gaat hier snel! Ik zit hier ondertussen al een maand. Woensdag was een zeer drukke dag. Naar de school daarna naar de taller in het collegio. Daarna nog salsa lessen, kheb veel gedanst met de leraar en ja wat een cliché. We waren zo wa aan't praten en hij zij van ja België moet wel een heel mooi land zijn als gij daar vandaan komt. Tis dus wel plezant en het dansen zelf ook! Volgende vrijdag gaan we met z'n allen naar een salsoteca. Donderdag ben ik naar school geweest en daarna Agnes gaan helpen op kantoor. Er was een congres en ik moest mappen maken met folders erin en vanalles afprinten. Vrijdag ben ik naar de les geweest en daarna met Camila (Het nichtje van mijn oom) naar een Mall geweest. Dat is hier dus de favoriete bezigheid van de 15jarigen, waartoe Cami behoort. De shoppingcenters hier zien er echt zot uit! Das zo super amerikaans, kei chic.En het was wel gezellig, we hebben een ijsje gegeten en wat rondgehangen. Camila in haar schooluniformpke :) Da ziet er hier echt vreselijk uit. Ik zal der is wa foto's van trekken. Zaterdag ben ik naar de taller geweest. We hebben haloweenmaskers van papier maché gemaakt. Volgende week beginnen we aan een decor voor het toneelstuk dat de andere kinderen gaan opvoeren voor het einde van het schooljaar (eind november hier). Voor de rest heb ik nog een beetje uitgerust zaterdag, een boek gelezen in de hangmat en wa siësta gehouden. Zondag, vandaag dus ben ik weer vroeg opgestaan om te gaan paardrijden. Het was op een ranch in Vitacura. Dat is een nieuwe wijk in Santiago me supergrote villa's, bijna kastelen. Ik ging met Héloïse en Sebastien van mijn klas en ook nog met Annelies. Zij is een Belgisch meisje die hier haar stage komt doen in een tandartsenkliniek. Mijn mama heeft haar toevallig op internet gevonden en we hebben dan afgesproken. Twas heel plezant! En het deed eens deugd om nog eens wa nederlands te praten. Ik kreeg een paard dat Fortuna heette. Erg groot maar wel rustig. We zijn te paard de berg opgeklommen. Het was echt super leuk en de natuur was echt mooi. Boven hadden we een prachtig uitzicht over heel de stad. Zoals altijd was ik weer mijn fototoestel vergeten, maar er komen foto's aan hoor! Daarna zijn we met z'n allen hier thuis komen eten. Er is ook nog bezoek uit België (Leo) en het was heel gezellig. Een typische zondag. Dan ben ik nog me Jonas en Valentina gaan vliegeren op het voetbalveld op de hoek van onze straat, maar er was ni veel vind, dus luktte het ni zo goe. Maar het was wel grappig.
Voila dat waren mijn avonturen van deze week. Volgende week is mijn laatste week spaanse les. Nog een weetje: omdat het uur bij jullie nu ook veranderd is, is er nog maar 4 uur verschil.
Vanuit Dueme neem ik 3 bussen om in het dorpje Mafil aan te komen. Het ligt tussen de panamericana snelweg en Valdivia.
De eerste dagen heel rustig, wachten tot iedereen aangekomen was (sommigen kwamen met autostop van Santiago). en de omgeving wat verkennen. Toen we eindelijk volledig waren, met 7 dus, zijn we onze talleres beginnen voorbereiden enzo.
Nieuwjaar aan de zee!
Terug in Santiago hebben we nog heel wat bezoekjes moeten afleggen, dus hebben we vooral veel gegeten en getettert.
En die zeeleeuwen zo lui!
In Argentinië komen we aan in Bariloche. Weer een beetje zwitserland. Maar daar is het dus al iets simpeler om in de kerstsfeer te komen.
Het is al een hele tijd geleden dat ik nog geschreven heb, maar uiteindelijk kom ik nog eens verslag uitbrengen...
Vanuit Castro pakken we de bus naar Chonchi, het is weer een regendag, maar gelukkig lopen wij altijd tussen de buitjes door. Vanuit Chonci nemen we een taxi naar de overzetboot die ons naar het eiland Lemuy brengt. We kunnen met iemand meerijden naar het dorpje Puqueldon. Er zijn super veel kleine winkeltjes op Chiloé. iedereen begint hier gewoon zijn eigen "supermercado" of restaurantje. Vanop het eiland Lemuy zie je het eiland Chiloé leggen. Veel heuveltjes en weitjes, met hier en daar nog wat bomen en vooral overal zee. We krijgen een lift van een vrachtwagenchauffeur die ons naar het uiterste punt van het eiland brengt Detif. Daar en ook elders op Chiloé liggen zalmkwekerijen. Enorme netten in de zee waar duizende vissen in gezet worden en dan dik gemaakt worden met vismeel en vanalle behandelde producten. Grote bedrijven uit Noorwegen en Japen enzo komen hier dus overal visfabrieken bouwen, bovendien bevuilen ze alle prachtige stranden met hun afval en rijdt heel het eiland vol met camionen. Een echte schande eigenlijk.
Vanuit het regenachtige Puerto Montt, vertrokken we met volle moed naar Chiloé, met de hoop dat het daar beter weer zou zijn en dat was ook zo. In chacao komen we aan met de overzetboot, een heel klein dorpje met een kerkje en wat typische huisjes errond. Daar horen we dat de pater een belg is en blijven we daar ook logeren. Ik had die middag Curanto gegeten (de plaatselijke stoofpot, met vis, worst, kip alles door elkaar dus) en dat was mij niet zo goed bekomen. Dus heb ik voornamelijk geslapen. De volgende dag zijn we Ivan (de vriend van Wara) gaan bezoeken. Hij werkt op een soort van ecologische site, waar we gewandeld hebben. Daarna zijn we doorgereisd naar Ancud, een stadje in het noorden van Chiloé. Heel typische houten huisjes, een vissershaventje en artesaniemarktjes. De volgende dag zijn we met de bus naar Pumillahue gereden. Van daar was het nog drie kilometer stappen om naar de pinguïns te gaan kijken. Een mooi strand met allemaal eilandjes ervoor. Samen met wat andere toeristen huren we een vissersbootje met gids om de prijs wat te laten zakken. We maken een mooie tour langs de eilandjes met daarop verschillende pinguïnkolonies. Magallanes en Humboldt pinguïns, echt mooi en ook grappig om te zien. 'S avonds zijn we nog lekkere vis gaan eten.
Omdat deze berichtjes echt heel kort waren en aleen maar het hoogstnoodzakelijkste vertellen, zal ik ze nu wat aanvullen. Ik zal dus wat evrtellen over Temuco. Het is niet zo'n hele grote stad en het is precies vooral bedoeld voor te winkelen. Het is echt een groot comerciëel centrum, overal winkels en markten,... Wij hebben daar dan vooral de artesaniemarkt afgeschuifelt en eenpaar kerstcadeautjes voor thuis gekocht. Dan zijn we ook nog een berg opgewandeld waar je een uitzicht had over Temuco. Eigenlijk is er in die stad niet zo heel erg veel speciaals te zien. Daarna wilden we de bus pakken naar puerto dominguez, een klein dorpje aan het gigantische meer Budi. Eerst moetsen we de bus naar Carahue nemen en daarna een heel oude krotbus op een onverharde weg. In Puerto Dominguez zijn we dan een camping tegengekomen, die wel nog niet open was, maar dan zijn we op zoek gegaan naar de eigenaar. Die heeft het dan voor ons opengedaan. ' snachts is het dan superhard beginnen regenen en zijn wij echt heel nat geworden. ' sochtends zijn we in de toiletten gaan ontbijten en hebben we de tent nat ingepakt. dan kwam de eigenaar kijken of alles wel goed was met ons en heeft die ons uitgenodigd voor een ontbijtje bij hem thuis, lekker aan de stoof.
Zaterdag zijn we naar Cajon del Maipo gegaan, Ik, Luc, Hanne, Mario, Agnes en Jonas.
Zaterdag was het de laatste taller in La Florida. We hebben de t-shirts nog afgewerkt. 's avonds kwamen dan alle mama's en weinig papa's om naar de werkjes te kijken en om taart te eten. Heel erg gezellig toen de kinderen ook nog een dansje deden.
Waauw,
Omdat mijn Spaanse les afgelopen was en ik dus deze week overdag niet veel te doen had, ben ik op het kantoor van CreArte gaan helpen.
Ik was bij de cocktail op de ambassade gebleven in mijn vorige bericht. Dus zal ik daar nu mee beginnen...
Na mijn ongeloofelijk volgepropte weekend aan de zee heb ik een heel rustig weekje achter de rug.
Verslag van mijn drukste weekend tot nu toe.
Soms is het een beetje moeilijk voor mij om te herinneren wat ik nu weer allemaal gedaan heb deze week. Maar ik zal proberen om het allemaal te vertellen.
Waarschijnlijk met bijbedoelingen. Slijmerd. Best wel grappig dus.
Ja de tijd gaat hier snel! Ik zit hier ondertussen al een maand.
