sightseeing, familie etentje, feestje,eerste spaanse les
Het is al eventjes geleden dat ik geschreven heb, maar ik moet jullie up to date houden. Vrijdag heb ik een beetje aan sightseeing gedaan in de namiddag. Ik heb een tourtje gedaan in het centrum. Uitgestapt van de metro bij de Universidad de Chile en dan de hoofdstraat Ahumada genomen naar de Plaza de Armas. Dat is een super gezellig plein met veel bomen en bankjes en duiven en schaakspelletjes in de kiosk. Dit deel van Santiago bevalt mij wel en kan ik wel mooi noemen. Andere delen van de stad zijn aartslelijk! Op de plaza de Armas was een man verhaaltjes of mopjes aan het vertellen en trok daardoor een hele groep Chilenen aan die van het spektakel genieten. Dan ben ik de kathedraal gaan bezoeken, een heel mooie kerk. De Chilenen zijn dan ook zeer katholiek. Dan heb ik mijn toch verder gezet naar de Mercado Central (de markt dus). Een beetje zoals de boqeuria in Barcelona maar dan in't klein. Daar ben ik Alvaro tegengekomen, een ober die mij in zijn restaurant wilde lokken, maar ik was al een ijsje aan het eten dus ik zei een andere keer. En om een lang verhaal kort te maken zijn we aan de praat geraakt en wilt hij van mij nederlands leren via mail. Om nederlandstalige klanten in zijn restaurant te kunnen verwelkomen. Hij sprak al een beetje Duits en Frans. Dus hebben we mail adressen uitgewisseld en moest ik nog met die obers daar op de foto met de pet van het restaurant op. Ja lach maar eens goed, jullie hebben gelijk, het was behoorlijk belachelijk. Dan ben ik richting het presidentiëel paleis gegaan en dan met de metro terug naar huis. Na de metro heb ik de bus gepakt, ik wilde dat eens proberen, dan moet ik niet wandelen. Nergens in de bus was er een bel om te laten weten dat je eraf wil. Maar er was een meisje die dezelfde halte moest stoppen en die riep dan naar de chauffeur. Vandaag ben ik naast de chaufeur gaan staan zodat ik hem kon zeggen dat ik eraf wou. Raar systeem! Je moet ook bijna af de bus springen, want hij stopt nooit lang. 's avonds ben ik gaan eten bij de familie van mijn Chileense nonkel die in België woont. Nee ik heb geen Chileens bloed, het is de man van de zus van mijn mama. Dus de broers van mijn nonkel wonen hier en ook zijn moeder en vader. En ze hielden een etentje omdat Renata naar Australië gaat voor een maand. Heel de familie was op post en ik heb wat chocolade uitgedeeld en lekker gegeten. Ze hebben mij ook uitgenodigd om eens met hen naar de zee te gaan en als ik iets wil doen mag ik altijd bellen. Zeer vriendelijk allemaal. Zaterdagochtend om 10u was het de derde Taller in een ontmoetingscentrum hier niet zo ver vandaan. Omdat ze vorige week op uitstap waren geweest, waren de ouders van de kinderen uitgenodigd om de foto's te bekijken enzo en hebben we empanadas gegeten. En dan nog estafettespelletjes gespeeld. En veel gespringtouwd, de favoriete bezigheid van de meisjes hier. Volgende week gaan we daar ook plastische kunsten doen, eigenlijk gewoon knutselen en tekenen enzo. Zaterdagavond gaf Crearte (de vrijwilligersorganisatie) een benefietfeestje met optreden van een groepje enzo. En ben ik gaan helpen om het op te bouwen en even nog gebleven op het feestje. Ze draaiden daar echt 90's hits: backstreet boys, aqua, brintney spears, christina aguillera and so on. Ik ben niet te laat gebleven omdat ik nog steeds een beetje jet lag last heb, maar het was toch leuk. Zondag heb ik uitgeslapen en gegeten en heel veel ijs als dessert! In de avond zijn we naar een theatervoorstelling geweest. Een "theatro negro" wat dus wil zeggen: een zwarte scène en de voorstelling wordt dan gemaakt met reflecterende dingen en lichteffecten. Zonder woorden dus perfect voor mij. Daarna hebben we thuis nog de film The Perfume gezien. Vandaag maandag was mijn eerste les Spaans. De metro was vandaag overvol! Ik denk dat ik in het spitsuur zit dan. Je moest echt 10 minuten of lamger aanschuiven voor je bij de metro was. En al da volk kon er gewoon niet in. Mensen worden erin gepropt en verpletterd tegen de deuren en ramen. Een beetje claustrofobisch allemaal. Gelukkig kan ik vanaf morgen met Hanne meerijden naar de stad en moet ik nog maar 15 minuutjes wandelen tot de school. Omwille van deze onverwachte opstopping in de metro was ik al te laat in de school, maar ze zeiden er niets van, dus geen probleem. Dan moest ik een test doen om mijn niveau van Spaans te testen en kon ik niet zoveel invullen, omdat de meeste oefening over tijden gingen en ik alleen het heden ken. Swat ik zit in een medium niveau denk ik, we beginnen niet van nul, maar met het leren van de tijden. Een mix van grammatica, oefeningen en conversaties. Ik denk dat ik hier wel veel ga leren. Ik zit in de klas met 3 medestudenten: een meisje uit zwitserland, een jongen uit Oostenrijk en een meisje uit Canada. 's middags was er een gratis lunch voor de nieuwe studenten met weeral empanadas en wat uitleg over de excursies die de school organiseert. Daarna ben ik met een Duits meisje van de school, dat de wereld rondreist, neer de Cerro San Cristobal geweest. Dat is een heuvel, aan de voet ervan ligt onze school. Boven staat er een standbeeld van de maagd Maria en heb je een uitzicht over heel de stad Santiago. Je ziet dan vooral wolkenkrabbers, maar het is toch mooi. Spijitg genoeg voor jullie was ik mijn camera vergeten, maar op mijn netvlies staat het wel gebrand. Het lijkt een beetje op de foto's van Santiago op de slide show met de landschappen van Chili hieronder. We hebben de berg helemaal te voet beklommen en langs de andere kant zijn we weer afgedaald. Een fikse wandeling! En dan ben ik moe maar tevreden terug naar huis gekeerd.
Taller op woensdag, niksen op donderdag en feestje op vrijdag.
Ik zal vertellen over de Taller waar ik woensdag naartoe geweest ben. Het atelier is in een school in de wijk La Recoleta. Ik ben samen met Filipe met de metro er naartoe gegaan. La Recoleta is een zeer arme wijk. De mensen wonen echt in krot huisjes. Op weg naar de school was er een markt en je kon er ook tweedehandskleren kopen voor maar 100 $chl, wat dus minder is dan 20 eurocent! Toen we in de school aankwamen was het er een grote chaos. Somige kinderen waren aan het eten in een refter, andere waren op de speelplaats en andere hadden les. De deur van de klas staat gewoon open en de kinderen kwamen naar buiten gelopen om tio Filipe te begroeten. Toen de school uit was, begonnen de ateliers. Ik begeleid samen met een ander meisje Camila en een vriend van haar Osvaldo de taller van theater. Het was de bedoeling dat we een auditie deden, omdat we een voorstellinkje moeten maken voor het einde van het schooljaar. Het ging door in de turnzaal, waar geen enkel turntoestel of bal ofzo te bespeuren was. In het begin waren er 10 kinderen die wilden meedoen, maar toen durfde niemand op het podium en zijn er veel kinderen het afgetrapt. Na veel draaien en keren heeft een jongen een onozel dansje gedaan op het podium en voor de rest is er niet veel gebeurd. We hebben wel nog getekend en gekleurd met de kinderen die overbleven en ik heb hun tekeningen gekregen. Ik denk dat die echt ni snapten dat ik weinig spaans kon verstaan en België kenden ze totaal niet, maar het waren wel leuke kinderen. Heel dankbaar omdat je met hen speelt en ze op je schoot mogen zitten enzovoort. Er kwam ook een duif en een mus binnengevlogen in de turnzaal en alle kinderen gooiden daar dingen naar om die buiten te jagen. een groot laweit. Daarna ook een straathond, die was binnengedrongen in de school en al die kinderen erachter aan het lopen :) Een beetje zot allemaal, maar wel leuk. Op het einde deelt crearte een 4-uurtje uit: yoghurt (of hoe je dit vreselijke woord ook schrijft) en een koekje. Die kinderen werden helemaal zot, precies of ze nooit eten krijgen thuis (misschien is dat ook wel zo, dat weet ik niet) en proberen zoveel moelijk eten te bemachtigen. Volgende week zal ik proberen foto's te trekken, ook van de stad hier. Maar ik durf niet zo goed, omdat ik zowiezo al veel aandacht trek en als ik hier dan nog eens met een fototoestel ga rondlopen gaan ze het misschien stelen. Ik zal voorzichtig toch wat kiekjes proberen te nemen, zodat jullie mijn verhalen ook een beetje kunnen visualiseren. Mijn plan voor vandaag is om naar de stad te gaan en de kathedraal te bezoeken, een beetje aan sightseeing doen. En vanavond naar een familiefeestje.
Vandaag heb ik niets te doen dus een paar wist-je-datjes: * Ik morgen uitgenodigd ben op een feestje van de familie van mijn tante en nonkel. * Ik de chocolade die ik als cadeautje heb gegeven allemaal zelf aan het opsnoepen ben. * Ze hier een meid hebben, Iris die het eten maakt en kuist enzo 3 dagen per week. * Er vaak mensen op de hoek van een straat staan te wachten op iets (ik denk de bus) * De richtingen van de straten 's ochtends allemaal naar de stad zijn en 's avonds weg van de stad, levensgevaarlijk en ingewikkeld! * De chileense skiër foto's heeft doorgestuurd van zijn fotoshoot. * De chilenen kei veel ja zeggen. * Hier honden los op straat lopen en die ook soms doodgaan en dan midden op de stoep liggen. * De snickers (of ik weet niet met wat ik het moet vergelijken) hier super8 heet en dat dat lekker is. * Als ik naar een Taller (atelier met kinderen) ga in een school, ik bijna iedereen ne kus moet geven. Dat is de gewoonte hier, maar wel erg vermoeiend als het z'on 60 kinderen zijn. * Ik veel thuis vergeten ben.
Ik leef nog, dat is wat de meesten onder jullie willen horen. En ik ben goed aangekomen. Op de vlucht naar Madrid heb ik de krant wat gelezen en wat rondgekeken. In Madrid aangekomen moest ik gaan uitzoeken waar mijn aansluiting was en moest ik dus inderdaad met de metro naar een andere terminal. Ik heb dat allemaal goe gevonden en moest dan in Madrid wachten, ik was moe dus heb ik in het boek gelezen. Toen moesten we inschepen en ik zat naast en venezuelaan (of hoe je dat ook zegt). Dan heb ik verder in mijn boek gelezen. Toen het uit was werd het dinner opgediend. Viel best nog mee na alle slechte dingen die ik over vliegtuigeten had gehoord. Dan kregen wij een kopkussentje en een dekentje en het beste van al: vliegtuigsokken en kon ik lekker slapen. Dat heb ik dan ook heel erg lang gedaan en dan hebben we ontbijt gekregen. Met uitzicht op de andes (Ik had een raamplaatsje) en waauw wat is die andes mooi! warmbruine bergen met sneeuw op de toppen. Dus kwam ik aan in Santiago, werd ik eerst nog helemaal gecontroleerd. En stond Agnes mij op te wachten. Op de luchthaven was het super mistig, je kon bijna niets zien en toen zijn we naar huis gereden, langs de mapuche rivier. Die stinkt en is meer een riool en vuilnisbelt dan een rivier. Maar hier in La Reina, de andere kant van santiago is het een mooi lenteweertje. Zonnig en warm. Ik ben hier aangekomen, ik heb ontbeten en gedoucht. Ik heb een super mooie kamer met eigen badkamer en het huis is erg gezellig en ze hebben ook een mooie tuin. Voorlopig zie ik het hier wel zitten. Dan zijn we even naar de markt geweest. Kei veel kraampjes met echt brol in, maar ook groenten en vlees enzo. Zo meisjes aan BH kramen met een paar centjes. Wie koopt er nu een BH op de markt? De centen sap ik ook nog niet zo goed 1 is ongeveer 700 pessos. Dus dat wordt met grote bedragen rekenen.
Mijn ene zus is op een congres in La Serena 600 km van hier. De andere slaapt nog want ze was pas thuis om 5 uur 's nachts en met Jonas heb ik al kennis gemaakt en cadeautjes uitgedeeld. De hondjes zijn leuk en ik denk dat ze mij ook wel leuk vinden.
Op de foto site nog extra foto's van het afscheidsfeestje en nieuwe van mijn kamertje.
Merci allemaal om te komen naar mijn afscheidsfeestje! Ik vond het echt super dat jullie er allemaal waren. Ik wil nog ff mijn zusje en lorenzo bedanken voor de projectie (en de muziek!) , mijn mama en tante voor de hapjes en pierre en esteban voor de muziek. en voor de rest iedereen gewoon omdat jullie der waren. Mijn boek is nu echt bijna vol, dus ik ga mij wel kunnen bezig houden op de vlieger. Ook merci voor de cadeautjes, jullie hadden dat niet moeten doen! de foto's staan ondertussen ook al online, maar er volgen er meer! En nu begint het aftellen echt. Nog ff nen merci aan de mannen van de scouts. De rosse lel stelt het goe, ze heeft al 3 eieren gelegd en kakt heel ons terras vol. Morgen verhuisd ze naar limburg.
Wat meer over mijn familie ginder. Het is een belgisch gezin dat al zo'n 10 jaar geleden naar daar verhuisd is. Ik ken die mensen al, dus dat maakt het allemaal al wat minder spannend. Ze spreken thuis Spaans, maar kunnen ook Nederlands. Wij gaan uiteraard Spaans praten, want ik moet da leren hé! De gezinssamenstelling zit zo : ge hebt mamy Agnes en de papa Wilfried. De papa woont in de hoofdstad van Ecuador voor zijn werk. Dus woon ik samen met de mama, twee dochters, Hanne en Wara, die ergens midden in de 20 zijn. IK weet niet precies hoe oud ze zijn. En een zoon Jonas die begin 20 is. En ook 2 honden ! en een kat! en parkieten. Leve huisdiergezelschap! Ik krijg een eigen kamer, met douche en WC.
Omdat zoveel mensen mij dat vragen zal ik er hier even duidelijkheid over scheppen. Ik ga eerst 6 maanden naar Chili. Ik ga daar bij een gezin wonen (waarover later meer) en spaanse les volgen in een taalschool voor buitenlanders. Daar krijg ik ook een persoonlijke begeleider die mij zal rondleiden in de stad enzo. Ik ga daar ook vrijwilligerswerk doen bij een organisatie (soort speelpleinenwerking) die ateliers voor kinderen organiseren. Ik probeer ook nog contact te leggen met de plaatselijke scouts. In december komt mijn papa overgevlogen en maken wij samen een tripje naar Chiloé (een eiland). Wij vieren dan samen kerstmis in Santiago :) en voor nieuwjaar is hij terug thuis. In maart komt mijn mama ook en met haar ga ik reizen van Santiago naar mijn volgende bestemming. Namelijk Tacna in Peru. Mijn mama vliegt dan terug naar huis en ik blijf in Tacna. Het nederlandse theatergezelschap The lunatics doen daar een locatieproject in de woestijn op de grens tussen Chili en Peru. Ik ga daar au paire doen op Nele, dat is een nederlands kindje van 3 jaar, waarvan beide ouders in de voorstelling meewerken. Dit is mijn voorlopige planning. Misschien kom ik dan terug naar huis of later. Dat zal van mijn goesting en centjes afhangen. Dit weten jullie dan ook weer al. x
Ik vertrek 29 september in Zaventem om 19.35u Jullie zijn allemaal welkom om mij uit te wuiven op de luchthaven Voor wie het interesseert, ik vlieg via Madrid. Ik kom daar aan om 21.45u en vertrek daar terug om 00.20u. Ik heb dus een nachtvlucht en kan dus lekker slapen. Ik kom in Santiago aan om 08.50u Ik weet nog niet wanneer ik terugkom, maar dat zullen jullie in de loop van het jaar wel vernemen zeker? Misschien kom ik gewoon niet meer terug jawel hoor !
De meesten weten het al wel, anderen nog niet. Maar binnekort vertrek ik voor 9 maanden naar Chili en Peru. Omdat ik nog steeds een verjaardagsfeestje moet geven en om mijn afscheid te vieren, komt er eindelijk een drink.
Wanneer?: vrijdag 21 september vanaf 20u (opgelet de datum is vernaderd van 22 naar 21!!)
Waar?: Café Den Tweede Zit Bolivarplaats 6 2000 Antwerpen, (over het nieuwe justitiepaleis)
Let op, het is geen privé-feestje. Het is een drink in een café waar ook nog andervolk binnen mag. Ik trakteer iedereen op 2 consumpties. Daarna kosten de pintjes 1.50.
Laat even iets weten of je komt of niet, via mail: tessaversmissen@hotmail.com telefoon: 0495/73.55.92 Verwittig ook de mensen die ik vergeten ben of hun mail adres niet heb!
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Het is al eventjes geleden dat ik geschreven heb, maar ik moet jullie up to date houden.
voor de muziek. en voor de rest iedereen gewoon omdat jullie der waren.
