Terug in Santiago hebben we nog heel wat bezoekjes moeten afleggen, dus hebben we vooral veel gegeten en getettert. We zijn Lalo en Maria gaan bezoeken, de familie Lübbert, Margarita. Dan zijn we nog naar San Antonio geweest een havenstad. Daar zaten echt overdreven veel zeeleeuwen en pelikanen. Zo aan de rand van de vismarkt, die zaten daar gewoon te wachten tot er visrestjes in hun bek werd gegooid. Voor de toeristen waren der dan ook vissenkoppen te koop die ge dan kon voederen En die zeeleeuwen zo lui! Voor kerstmis zijn we naar de zee gegaan. Ik zat dus totaal niet in de kerstsfeer. Das ook echt raar, de dagen zijn hier nog superlang, 30 graden enzo. En dan nog aan de zee ook nog! Echt heel vreemd. Maar er was toch een mooie plastieke kerstboom en 's avonds hadden we de haard aangestoken, dat zorgde dan toch een beetje voor de sfeer. Dan hebben we konijn met pruimen gegeten (lekker Vlaams) en cadeautjes uitgedeeld. Het was een gezellige kerstmis. Wel een beetje raar om dat zo niet samen met de mama en de zus te vieren. Maar zij waren ook op een leuk tripje naar Berlijn. Voor nieuwjaar heb ik nog geen plannen, maar ik zal wel iets leuks vinden om te doen.
Mijn papa is ondertussen al aangekomen in ons Belgiénlandje en ik ga dit weekend weeral eens naar de zee :)
In Argentinië komen we aan in Bariloche. Weer een beetje zwitserland. Maar daar is het dus al iets simpeler om in de kerstsfeer te komen. Bariloche ligt aan het meer Nahuel Huapi dat ons weeral eens enorm mooie landschappen oplevert. Het stadje staat bekend om zijn chocolade, mmmm, nostalgie naar de belgische zoetigheden. In een van de winkeltjes kan je zien hoe alles gemaakt wordt. Voor de rest is Bariloche heel rustig en ook veel goeikoper dan Chili. Dus hebben we er eens van geprofiteerd om lekker te gaan eten. Omdat er ons niet meer zo heel veel tijd rest beslissen we om de bus rechtstreeks naar Mendoza te nemen. Een 18 uur! durende reis om in het 40 graden warme Mendoza aan te komen. Echt een heel mooie stad, heeft geen eifeltoren, geen atomium of Coloseum, niets dat het echt speciaal maakt. Maar Mendoza heeft veel charme en vooral gezelligheid. In alle straten staan hoge bomen om schaduw te bieden en dan lopen e rook nog overal kanaaltjes om die bomen van water te voorzien. In medoza ontmoeten we ook Daiana (de echtgenote van mijn neef), zij geeft ons een rondleiding in haar stad. Dan zijn we nog naar een wijngaard geweest een beetje buiten Mendoza, mooi maar heet! De streek rond Mendoza staat bekend om zijn wijn, daar hebben we dan ook van mogen proeven! En het was al weer tijd om naar Santiago de Chile terug te keren. Met de bus de Andes over, vanuit de verte kunnen we de Aconcagua nog zien liggen (de hoogste top van Zuid Amerika). We hebben nog bijna 3 uur aan de grens moeten wachten, omdat we de laatste bus waren in een rij van 8. Iedereen moet uitstappen en apart gecontroleerd worden. Dan nog alle bagage, want ge moogt geen fruit en groenten enzo mee in Chili nemen (ze hebben echt absurde regels hier) Maar het was het wachten waard, want nu kan ik weer 3 maanden langer legaal in Chili verblijven. Tot daar dus liep de reis met mijn papa. Wil hem ook nog even bedanken da hij is afgekomen! En we hebben echt een mooie tijd samen gehad.
Het is al een hele tijd geleden dat ik nog geschreven heb, maar uiteindelijk kom ik nog eens verslag uitbrengen... We waren gebleven in Dalquahue op chiloé, vanaf daar begin ik dus. Op dalquahue hebben we nog een heel mooi uitzicht gehad op het vaste land met zijn besneeuwd andes gebergte! We konden toen echt veel vulkanen enzo zien. Toen we aan de kade in Dalqahue een beetje in het water aan het turen waren op zoek naar zeeleeuwen, zag ik daar ineens een stuk of 5 orka's voorbij zwemmen. Echt super mooi om te zien! Zo af en toe kwamen die zo boven gesprongen (gelijk free willy :P) en dan met dat prachtige landschap op de achtergrond, dat was echt af! Zondag was er dan de artesaniemarkt, minder groot dan we verwacht hadden, we waren dan ook een beetje vroeg gegaan omdat we de bus naar Puerto Montt nog moesten nemen. Maar er waren wel mooie kraampjes bij. Er stonden ook veel vrouwen uit omliggende dorpen om hun wol te verkopen aan de mensen die die dan kleuren en er truien enzo van maken.
Toen we in Puerto Montt aankwamen, zag het er totaal anders uit dan de vorige keer. Toen grijs en gietende regen en nu kleurrijk en een lekker zonnetje! We zijn naar het zeer levendige vissershaventje Angelmo gegaan waar we een lekkere paila marina (zeevruchtensoep) gegeten hebben, met uitzicht op een meer en een vulkaan. Kan het nog beter? Vanuit Puerto Montt rijden we verder naar Puerto Varas aan het meer Llaguepuli. Puerto Varas is veel rijker dan de rest van Chili en lijkt zo op een mengeling van Knokke en Zwitserland. Er is uitzicht op twee vulkanen, een zeer idylisch plekje. daar zijn we de Duitse villas gaan bewonderen (in de jaren 40 denkik, was er hier een Duitse invasie in het zuiden van Chili) en hebben we wat aan het meer gezeten. In puerto Varas boeken we onze "Cruize de Los Lagos" (van de meren) en nemen we 4 bussen en 3 boten om de grens Chile - Argentina over te steken. Dit is echt wonderschoon! Watervallen van petrohue, vulkaan Osorno, Lago todos los santos, Puella. Ik kan het gewoon niet met woorden beschrijven. Kijk naar de foto's en bewonder de mooie natuur en landschappen! Bienvenido en Argentina!
Vanuit Castro pakken we de bus naar Chonchi, het is weer een regendag, maar gelukkig lopen wij altijd tussen de buitjes door. Vanuit Chonci nemen we een taxi naar de overzetboot die ons naar het eiland Lemuy brengt. We kunnen met iemand meerijden naar het dorpje Puqueldon. Er zijn super veel kleine winkeltjes op Chiloé. iedereen begint hier gewoon zijn eigen "supermercado" of restaurantje. Vanop het eiland Lemuy zie je het eiland Chiloé leggen. Veel heuveltjes en weitjes, met hier en daar nog wat bomen en vooral overal zee. We krijgen een lift van een vrachtwagenchauffeur die ons naar het uiterste punt van het eiland brengt Detif. Daar en ook elders op Chiloé liggen zalmkwekerijen. Enorme netten in de zee waar duizende vissen in gezet worden en dan dik gemaakt worden met vismeel en vanalle behandelde producten. Grote bedrijven uit Noorwegen en Japen enzo komen hier dus overal visfabrieken bouwen, bovendien bevuilen ze alle prachtige stranden met hun afval en rijdt heel het eiland vol met camionen. Een echte schande eigenlijk. In detif staat er ook nog een van de bekende kerken van Chiloé, helemaal uit hout gemaakt, zoals de huizen hier ook. Na de nacht in Puqueldon doorgebracht te hebben, nemen we de bus naar Queilen, voorlopig het meest zuidelijke punt van onze reis. Weer een zoveelste visserstadje, waar we het zoveelste gesloten museum tegenkomen. In de haven zien we nog eens alle zalmen passeren, ze worden levend in bakken water vervoerd naar de fabrieken. Vanuit Queilen gaan wa terug een heel eind naar het noorden, Dalqahue. Dalqahue is een typisch stadje van Chiloé, vissershaventje, hout kerkje. Vandaag zijn we naar nog een eiland geweest, naar het stadje Achao, waar nog een van die mooie houten kerkjes stond. Chiloé is heel erg mooi, maar het lijkt wel allemaal erg op elkaar. Morgen is het hier nog de grootste artesaniemarkt van Chili. En dan vertrekken we terug richting pueto Montt en Argentinië.
Vanuit het regenachtige Puerto Montt, vertrokken we met volle moed naar Chiloé, met de hoop dat het daar beter weer zou zijn en dat was ook zo. In chacao komen we aan met de overzetboot, een heel klein dorpje met een kerkje en wat typische huisjes errond. Daar horen we dat de pater een belg is en blijven we daar ook logeren. Ik had die middag Curanto gegeten (de plaatselijke stoofpot, met vis, worst, kip alles door elkaar dus) en dat was mij niet zo goed bekomen. Dus heb ik voornamelijk geslapen. De volgende dag zijn we Ivan (de vriend van Wara) gaan bezoeken. Hij werkt op een soort van ecologische site, waar we gewandeld hebben. Daarna zijn we doorgereisd naar Ancud, een stadje in het noorden van Chiloé. Heel typische houten huisjes, een vissershaventje en artesaniemarktjes. De volgende dag zijn we met de bus naar Pumillahue gereden. Van daar was het nog drie kilometer stappen om naar de pinguïns te gaan kijken. Een mooi strand met allemaal eilandjes ervoor. Samen met wat andere toeristen huren we een vissersbootje met gids om de prijs wat te laten zakken. We maken een mooie tour langs de eilandjes met daarop verschillende pinguïnkolonies. Magallanes en Humboldt pinguïns, echt mooi en ook grappig om te zien. 'S avonds zijn we nog lekkere vis gaan eten. Vandaag zijn we verder gereden naar de hoofdstad van het eiland Chiloé: Castro. Niet zo pitoresk als het vorige stadje, maar we moesten er natuurlijk wel even passeren. Castro heeft wel een enorm mooie cathedraal die volledig uit hout gemaakt is. Ook zijn hier veel paalwoningen langs de zee, ook wel mooi om te zien. Het weer is hier al 3 dagen zonnig, verstopt achter een paar wolkjes, waardoor je erg snel verbrand. Wat dus ook gebeurd is en mijn neus is nu helemaal aan het vervelen. Verder is ondertussen ook het toeristisch seizoen aangebroken, dus de rugzaktoeristen komen hier met vlagen aan. Onze verdere plannen zijn om naar Chonci te gaan en nog wat kleinere eilandjes te bezoeken. Veel vakantiegroetjes!
Omdat deze berichtjes echt heel kort waren en aleen maar het hoogstnoodzakelijkste vertellen, zal ik ze nu wat aanvullen. Ik zal dus wat evrtellen over Temuco. Het is niet zo'n hele grote stad en het is precies vooral bedoeld voor te winkelen. Het is echt een groot comerciëel centrum, overal winkels en markten,... Wij hebben daar dan vooral de artesaniemarkt afgeschuifelt en eenpaar kerstcadeautjes voor thuis gekocht. Dan zijn we ook nog een berg opgewandeld waar je een uitzicht had over Temuco. Eigenlijk is er in die stad niet zo heel erg veel speciaals te zien. Daarna wilden we de bus pakken naar puerto dominguez, een klein dorpje aan het gigantische meer Budi. Eerst moetsen we de bus naar Carahue nemen en daarna een heel oude krotbus op een onverharde weg. In Puerto Dominguez zijn we dan een camping tegengekomen, die wel nog niet open was, maar dan zijn we op zoek gegaan naar de eigenaar. Die heeft het dan voor ons opengedaan. ' snachts is het dan superhard beginnen regenen en zijn wij echt heel nat geworden. ' sochtends zijn we in de toiletten gaan ontbijten en hebben we de tent nat ingepakt. dan kwam de eigenaar kijken of alles wel goed was met ons en heeft die ons uitgenodigd voor een ontbijtje bij hem thuis, lekker aan de stoof. Daarna hebben we de bus verder gepakt (een heel avontuur) elke dorpbewoner zei dat de bus op een ander uur kwam Na de hobbelige busrit en nog een heel stuk stappen zijn we dan in het dorpje Llaguepulli aangekomen. Een mapuche gemeenschap waar de mensen echt enrom vriendelijk waren. We hebben daar in een Ruka geslapen en ons eiegn vuurtje gestookt. Tussen de regenbuien wat rond het meer gaan wandelen. Echt een wonderschone natuur daar. Die indianen bewerken het land echt nog met ossen enzo, das wel raar om te zien, maar ze hebben evengoed ook een tractor in het dorp hoor. ' savonds kwam de eigenaar van de ruka ons dan wat gezelschap houden, ons vuur wat opstookten zodat heel die hut vol rook hing en wij daar alletwee met tranende oogjes zaten. En dan vertelde hij verhalen en mythes enzo van de mapuches. Echt heel interessant om dat allemaal te horen. Zaterdag was het dan groot feest, de dagen dervoor hadden ze een paar schapen geslacht en die werden dan gebraden. Ze deden traditionele dansen en muziek, en waren ook in de traditionele klederdracht. In de namiddag hebben ze dan nog een wedstrijd gespeeld in een soort indianenhockey. Allemaal fantastsich om te zien. Daarna zijn we met een paar mannen van de gemeente, die naar het feest kwamen, meegereden naar een groter dorp. Van daaruit zijn we dan naar Freire gegaan, dat ligt aan de panamericana. Daar hebben we tot 2 uur 's nachts op een bus naar Puerto Montt gewacht. En koud dat het daar was! En dan in Puerto Montt heb ik onderstaand bericht geschreven, dat eigenlijk niet zo veel vertelde. Nu weten jullie dus wat meer.
Het zal weer heel kort zijn, want ik zit in een internetcafé in Puerto Montt. We zijn vertrokken uit Santiago en in Temuco aangekomen. Daar zijn we 2 nachten gebeleven. Daarna zijn we doorgereisd naar een klein dorpje Puerto Dominguez aan lago Budi. Daar hebben we op een camping geslapen en zijn we goed nat geworden na een hele nacht regen. Het weer is hier behoorlijk koud, met vooral veel regen, niet meer zo veel verschil met België. Vanuit Dominguez zijn we met de plaatselijke bussen (op zich al een heel avontuur) naar Llaguepulli gegaan. Dat is een mapuche gemeenschap. Daar hebben we 2 nachten in een Ruka geslapen (een hut van de indianen). Een heel leuke ervaring. De natuur is hier heel erg groen en fris, met veel heuvels en water. Zaterdag was er dan een feest in het mapuche dorp, waar ze in traditionele klederdracht dansten en aten en indianensporten speelden. Een hele eer om dat gebeuren te mogen meemaken. Ondertussen zijn we na een nachtelijke busrit in Puerto Montt aangekomen en regent het heel veel. Vandaag zouden we nog de bus pakken naar het eiland Chiloé. Ik heb niet veel geschreven, maar zo weten jullie toch een beetje waar wij zoal rondhangen. Foto's staan ook online. Veel groetjes Tessa en Luc
Zaterdag zijn we naar Cajon del Maipo gegaan, Ik, Luc, Hanne, Mario, Agnes en Jonas. We zijn daar 's avonds aangekomen, na een hele tocht op een ongeloofelijk slechte weg. We zijn onze bagage gaan af zetten in een herberg, zo echt een typische berghut , met een heel erg mooi uitzicht op de bergen. 's avonds zijn we naar de warmwaterbaden geweest, van 60 graden. We moesten daar echt over riviertje rijden enzo, dat was een heel avontuur. Vooral om daarna terug te geraken, want toen was het al domker. Die baden waren echt heerlijk. Ze gingen zo trapgewijs in verschillende temperaturen, dus kon je opklimmen naar steeds warmere baden. Ons papa (typisch) moets natuurlijk direct weer met het warmste beginnen Op de bodem van die baden lag dan zo'n soort modder, waarvan ze zeiden dat dat erg goed was voor de huid. Dus hebben we ons daar nog mee zitten insmeren en een beetje een moddergevecht gehouden. Uiteindelijk ben ik dan tot in het warmste bad geraakt, dat was dus 60 graden. echt wel heel warm en ik kon er ook niet lang blijven inzitten. Toen ik er dan uiteindelijk uit kwam was dat echt ongeloofelijk koud! Want ondertussen was het al nacht geworden en hoog in de bergen was het dus ongeeer 10 graden. 5o graden verschil dus, dat voelt ge toch wel ff ze Daarna hebben we nog de wondermooie sterrenhemel bewonderd. Ik had echt nog nooit zoveel sterren gezien! De volgende dag zijn we een bergwandeling gaan maken en de bedoeling was om naar een meer te stappen. Mario en Hanne zijn al na een half uurtje ofzo terug gegaan, omdat Mario last had van zijn rug. Dus bleven ik met mijn papa, Agnes en Jonas over. Toen kwamen we op een splitsing en wisten we niet welke weg we moesten nemen. Dus warenw e het aan de mensen gaan vragen die daar aan het kamperen waren. Die vertelde ons dat het meer nog 4 uur in auto was, dus dat we er nooit zouden geraken. Maar een van die mensen was een gids en die is dan met ons naar een ander (kleiner) meertje gestapt. Een wondermooie wandeling, over rotsen klauteren en riviertjes oversteken. het was echt heel erg mooi! Ik moet nu mijn rugzak gaan maken, want morgen vertrek ik erg vroeg naar het zuiden met mijn papa. Misschien gaat het wat langer duren voor jullie iets van mij horen, ik weet niet echt hoe het zit met internetverbindingen. Denk maar: Geen nieuws Goed nieuws. Groetjes Tessa
Zaterdag was het de laatste taller in La Florida. We hebben de t-shirts nog afgewerkt. 's avonds kwamen dan alle mama's en weinig papa's om naar de werkjes te kijken en om taart te eten. Heel erg gezellig toen de kinderen ook nog een dansje deden. Maandag heb ik mijn kamer gepoetst en 's middags op crearte gaat eten. Daarna weer naar een repetitie voor het toneeltje. Die kinderen nemen het dus echt niet serieus en ik denk dat het maar niets wordt. Dinsdag, is mijn papa aangekomen. We zijn hem gaan ophalen op de luchthaven en kwam met een zekere lumbago aan. Veel last van zijn rug, bagage werd gedragen door een rolstoel. In de namiddag heb ik de mindervalide thuis gelaten en ben ik weer naar de afsluiting van een taller geweest. De taller in de hospitaalschool. Was echt heel erg leuk, met een clown en ijsjes en diavoorstelling, een toneeltje van de grotere kinderen. Ze hebben het echt supergoed gedaan daar. Woensdag daarentegen was het de grote dag van het toneeltje Ze waren echt super zenuwachtig, en hebben het eigenlijk helemaal niet goed gedaan. Ze waren niet stil achter de coulissen, stonden te lachen tijdens serieuze scènes, hebben niet luid genoeg gepraat, delen overgeslagen enzovoort. Maar het was plezant en het kon het publiek blijkbaar ook niet zoveel schelen. Al bij al was het toch nog geslaagd. Het afscheid vonden de kinderen dan ook helemaal niet leuk. Donderdag ben ik met mijn papa wat sightseeing gaan doen in het centrum. We zijn nog eens dag gaan zeggen op de taalschool en hebben dan de funicular naar boven gepakt. Genoten van het uitzicht vanop de cerro San Cristobal en zijn daarna iets gaan eten. Nog snel een bezoekje gebracht aan de plaza de armas (hoofdplein), daar hebben ze een enorme plastieke kerstboom van Coca Cola neergeplant, naast de kathedraal. Een beetje zoals in antwerpen, maar dan schraal en overdreven kitscherig. Vrijdag zijn we naar het precolumbiaans museum geweest en zijn 's avonds Lalo en Maria op bezoek gekomen. Veel verhalen van vroeger hebben ze opgehaald en het is erg laat geworden.
Nog ne merci aan iedereen die iets mee heeft gegeven met de papa. Vooral bedankt voor de chocolaatjes. Ik ben er volop van aan het genieten.
Waauw, Het paardrijden was echt super! We zijn met Sebastian, zijn vrouw Jenny, Hanne (het Duitse meisje) en haar vriendin Hanni geweest. Khad een beetje een ambetant paard, want het had een klein paardje en wilde dat dus niet achter laten. Om te vertrekken was het dus een beetje moeilijk, want ze bleef maar hinniken en proberen om terug te keren. Na een kwartiertje was dat wel over. Verder wilde mijn paard ook nooit stilstaan. Als we even een halte hielden bleef ze maar heel den tijd stappen. Een keer stapte het ook gewoon een doornstruik in, ik op het paard mee de doornstruik in. Gevolg daarvan dat ik vol met doornen zat. Die er allemaal uitgehaald enzo en we zijn rustig verder gegaan. Voor de eerste keer in galop! Dat gaat echt ongeloofelijk snel, ik had wel even schrik dat ik eraf ging vallen, maar uiteindelijk geeft dat zo'n grote kick! Boven op de berg aangekomen was het tijd om te genieten van de zonsondergang, het was echt supermooi. Langs de ene kant ging de zon onder, en boven de Andes kwam de volle maan op. Echt heel erg mooi. Toen het al wat donkerder werd zijn we naar beneden gegaan. Hadden we nog een mooi uitzicht over de stad met al zijn lichtjes (groot dat Santiago is!) En zijn we nog eens tukje door een bos gegaan, waar ge echt niks zag. Het was een heel erg mooie trip, en zoals de vorige keer was ik weer helemaal stijf de dag nadien.