Hoy' Fase 2 zit erweer op of in. Had dit keer toch wel twee zwaardere dagen; de vrijdag kon ik precies niets binnenhouden, ik begon smakelijk te eten, dan mijn pilleke en dan ja was 't gedaan ... Misschien moet ik de volgende keer beter op een ander tijdstip mijn pilleke innemen. De morgen dat ik naar huis mocht kreeg ik koorts, oh wee dan mocht ik niet naar huis. Gelukkig was ik tegen de middag stukken beter en kreeg ik om 16u toestemming om naar huis te gaan. Was wel beetje plezante week - hoe plezant een weekje ziekenhuis dan ook kan zijn - heb een toffe roommate leren kennen, we zijn van 't zelfde geboortejaar, the golden seventhies, en kwamen best wel goed overeen, kregen dezelfde medicatie, zij nog klein beetje meer, maar we wisten allebei hoe het voelde en hielden daar rekening mee. Donderdag mocht ik mij eerste kleindochter eens in mij armen nemen, zalig , een kwartierke puur genieten was dat, heb een deal met haar, we zullen op ongeveer hetzelfde een mega mooie haardos krijgen, zij heeft nu nog donshaartjes en ikke stoppelhaartjes. Mijn dochter was ook blij, we hadden elkaar nog niet gezien na de bevalling en heel de commotie rond mijn ziekte. En dan nog iets, ik heb mij geëngageerd voor een interview in Goed Gevoel. Ze komen nog een foto nemen en in december zou het artikel verschijnen. Dan moet mij nog iets van t hart: gisteren in het nieuws het evenement in antwerpen voor kom op tegen kanker; twee weken geleden was er in Kortrijk een gelijkaardig evenement, dergelijke evenementen worden hier en der georganiseerd, breng die ook eens in de kijker. Daarbij spreken ze alleen over borstkanker, er zijn nog zoveel soorten kankers waar men tegen vecht, ik vecht tegen bindweefselkanker, heel zeldzame soort waar er momenteel slechts zo'n 10 patiënten in leuven worden behandeld. De prof had nog nieuws, hij heeft me op een passieve wachtlijst gezet voor een nieuw middel dat enkel in België mag gegeven worden (voorlopig toch) en wat 100% kans op genezing zou geven; een middel op basis van een zeedier dat leeft in de middelandse zee en de golf van mexico. Zo zie je dat de wetenschap ook oplossingen blijft vinden voor iedere soort, hoe zeldzaam ook. Ik moet nu wel eerst het resultaat van deze afwachten want er zijn ook genezingskansen met dit medicijn. Ik moet dus zeker niet panikeren he. Ga deze week nog beetje genieten van een mooie nazomer, moet nog mijn rozet voorjaarsbloemen in de voortuin planten, ik verlang ook een beetje naar de geuren van de herfst, het bladertapijt in t bos dat zo'n heerlijk aroma verspreid, de halloweensfeer die er weldra aankomt - ben nog altijd grote fan van lieve heksen en feeën toedeloe en tot de volgende bibi
