het doet deugd om terug aan 't werk te zijn, met alle goede voornemens om het rustig aan te doen, niet te stressen en niet te veel hooi op mijn vork te nemen; tot nu toe lukt dit aardig. Het is thuis nu wel ietsje drukker maar ik kan het aan.
Vorige week kreeg ik een vraag van de prof in Leuven om in te stappen in een studie van een nieuw geneesmiddel die misschien mijn soort aandoening volledig zou kunnen genezen. Het blijft misschien, het gaat om een pil die je oraal moet innemen, een fase II studie, de bijwerkingen zouden heel goed meevallen, de studie loopt zo'n 10 maanden. Weet je, wie niet waagt niet wint, ik kan het maar proberen, het kan maar helpen. Mijn grootste troeven op gebied van behandeling zijn uitgespeeld, als de ziekte terug opflakkert kunnen ze enkel een lichtere chemo geven die slechts heel tijdelijk de ziekte onder controle houdt, daarna komt ze in de meeste gevallen agressiever terug. Volgende week moet ik voor screeningsonderzoeken naar Leuven en dan weten ze of ik wel degelijk voldoe om in de studie te stappen. De prof denkt normaal gezien wel. Ik heb weer alle hoop in dit medicijn, het zou geen echte chemo zijn, een synthetisch medicament die de genetische misvorming die kankercellen creëert rechtzetten. We zullen zien.
