de 5e sessie was heel zwaar, de dag van toediening moest ik steeds overgeven, kon geen medicatie door mijn keel krijgen, dan maar zonder. Ik heb het mogen weten ook, heb iedere dag moeten overgeven tot de donderdag;
ik had me nochtans mentaal proberen te ontspannen het weekend ervoor, we zijn een weekendje naar St Omer, Noord Frankrijk geweest, louter om te ontspannen en mijn gedachten wat te verzetten, 't heeft helaas niet veel geholpen.
Het duurt ook almaar langer eer ik weer wat in een normale doen geraak. Ik heb voor de laatste sessie twee temesta's meegekregen om mezelf 'lam' te leggen zodat ik wel de nodige medicatie tegen de misselijkheid kan nemen. Ik kan voorlopig geen 'pillekes' door mijn keel krijgen, enkel 'vloeibare' zoals Dafalgan bruis, Primperan siroop. Momenteel is het net of heel mijn mond openligt, ik krijg enkel water met een zoete smaak binnen, drink nu zelfs cola (zonder bruis) om mijn suikers, mijn darmen, mijn maag op te krikken.
Danitza is zondag laatst op kamp vertrokken met de scouts, vol enthousiasme, en wij zijn 3 dagen naar Dohan (bij Bouillon) geweest, eens lekker met ons tweetjes. Het was niet als anders, onze dag moesten we in drie shiften indelen, met tussendoor telkens een uurtje platte rust. Maar ik heb toch genoten van de korte wandelingen in de natuur en in Bouillon. Ons lapke grond ligt er heel opgesmukt uit, het gras is netjes kortgemaaid. We kunnen weer verder plannen over waar we onze chalet juist willen hebben, waar we een treurwilg gaan planten, een hoekje met bosvruchten, een plaatske aan 't water om met de voetjes in het water te wieden, gezellig relaxen onder 't boomke.
Nu, eerst genezen, dan mij concentreren op werk, daarna de goed verdiende centjes investeren in dingen waar we kunnen ontspannen en genieten. Ben nog wat verder de trip naar Italië aan het uitstippelen die ik volgend jaar zou willen doen, met tussenstops in Mulhouse, Verona naar Sienna, Toscane, terug met de boot naar Corsica, overzet naar Toulon of Marseille en zo terug naar huis met zeker een tussenstop in Nigloland (Dolancourt). Daarna wil ik ieder jaar iets dergelijks ondernemen telkens in andere regionen, maar hiervoor zal ik genoeg budget nodig hebben. Vandaar mijn streefdoel: genezen zodat ik terug aan de slag kan om op reis te kunnen gaan en te genieten. Al de mooie momenten die we gehad hebben kunnen ze ons in ieder geval niet meer afpakken en ik ga niet wachten tot ik te oud ben of niet meer te been ben.
Nog een laatste duwke en dan is die chemo tenminste achter de rug, wat volgt zal ik pas tegen eind augustus weten;
na de laatste kuur worden opnieuw onderzoeken gepland, waarschijnlijk in de laatste week van augustus, overleg met prof Schöffski van UZ Leuven en in september de nodige ... Allé, en dan stillekes aan beginnen denken aan 'terug aan de slag';
halftijds gecombineerd met halftijds ziekteverlof, gelukkig bestaat dit bij ons.
