Hoe veel uur verschil is er tussen de Belgische en Surinamaanse tijd?
surinametoch?
Els, Ans en Wout in Paramaribo! Welkom op onze Surinaamse blog!
15-02-2012
Het eerste avontuur
Zaterdag waren we al vroeg uit de veren, omstreeks half 10. We gingen die dag samen met G(h)entse meisjes die ook in Paramaribo verblijven een boottocht maken op de Surinamerivier. We zagen onder andere dolfijnen, een pelikaan en enkele ibissen. Het feeërieke uitzicht over de rivier zorgde ervoor dat we direct in de vakantiestemming kwamen. Vervolgens gingen we enkele oude plantages bezoeken die langs de rivier lagen. De plantages zijn inmiddels niet meer in gebruik. De lokale bevolking leeft momenteel van de visvangst. Zo zagen we onder andere enkele bewoners garnalen pellen en vissen proper maken. Even later zagen we ook twee reuzenschildpadden, echt boeiend. Na dit leuke avontuur keerden we terug huiswaarts omdat we boodschappen moesten gaan doen. Cherida, de vrouw van Dennis, bracht ons naar de plaatselijke supermarkt om ons te voorzien van levensmiddelen. Met een wagen volgeladen keerden we terug huiswaarts. s Avonds aten we lekkere pannenkoeken en rond middernacht besloten Ans en Wout om nog een stapje in de wereld te zetten met de Gentse meiden. Na enkele uren genoten te hebben van de Surinaamse en buitenlandse beats was het weer tijd om onder het muskietennet te kruipen.
Dinsdag stonden we al vroeg omdat we veel zaken moesten regelen in verband met ons visum. We wilden vroeg vertrekken, maar de regen hield ons tegen. Het stortregende enorm in de voormiddag. Toen er toch een straaltje zon doorkwam, besloten we om naar het MOB te fietsen. Eenmaal daar aangekomen, besloten de weergoden om de sluizen weer open te draaien. We dienden een half uurtje te wachten en daarna konden we doorheen de druppels huiswaarts fietsen. We aten rustig ons middagmaal op en daarna bleek het weer volledig gekeerd te zijn. De zon was komen opzetten en hij liet ons toe om naar de binnenstad te wandelen. We volgden de lange straat en kwamen allerlei winkeltjes tegen. In het centrum gingen we eerst naar de bank om wat geld af te halen, vervolgens naar het postkantoor om enkele kaartjes te kopen. Hierna stapten we naar een leuk souvenirwinkeltje. Ten slotte gingen we nog naar een fotoshop en naar de MC Donalds om een overheerlijke MC Flurry naar binnen te spelen. Op weg naar huis begon de zon enorm te schijnen, waardoor we met een bezweet lichaam ons voor de ventilatoren plaatsten. We draaiden de knop op volle snelheid om van enige afkoeling te genieten.
Voila, nu zit ik hier voor de laptop het verslag van de afgelopen dagen neer te poten. Ik hoop dat we jullie niet te lang hebben laten wachten. We hopen dat jullie er van genoten hebben en andere spannende verhalen zullen weldra volgen.
Tot slot nog een leuke anekdote. Veel Surinamers zeggen achter hun zin: toch. Dat is leuk, toch? Vanavond gaan we nog pizza eten met de Gentse dames, toch? Daar kijken we naar uit, toch. Wat we daarna gaan doen is nog een raadsel, toch? Tot de volgende!
Op maandag vertrokken we omstreeks half 9 naar het MOB om kennis te maken met onze toekomstige collegas. We werden verwelkomt door Celsius, een grappige man. Hij nam ons direct in het ootje. Vervolgens werden we rondgeleid door Paul, een vriendelijke medewerker. Hij liet ons kennis maken met de hele MOB-crew. Vervolgens ontmoetten we Sheryll, een vriendelijke dame. Ze nam ons mee naar een vergaderruimte waar we samen met Royza, medewerkster van het AHKCO, een gesprek voerden over onze stageplanning van de komende maanden. Hierna keerden we terug naar het huisje, waar er eindelijk (!) internet beschikbaar was. We stelden het thuisfront gerust en we spendeerden urenlang aan Skype, Facebook en andere communicatiemiddelen. Uiteindelijk gingen we omstreeks middernacht slapen omdat we de volgende dag een heleboel werk hadden.
Zondag zouden onze fietsen om tien uur aankomen. We waren al vroeg uit te veren om hierop te wachten. We leerden echter direct de Surinaamse mentaliteit kennen: is het nu niet, dan is het over een uur. Is het over een uur niet, dan is het over twee uur. Het bleek uiteindelijk zeven (!) uur later te zijn dat de fietsen er waren. De fietsenman was pas omstreeks vijf uur aangekomen met de fietsen. Even later kwam Dennis om ons mee te nemen voor een tocht doorheen de belangrijkste straten van de binnenstad. We gingen onder andere langs het MOB: het Medisch Opvoedkundig Buro. Hier dienen we de komende maanden te werken. s Avonds hadden we een rustige avond. We hadden patatten met worst gegeten ( en mayonaise en appelmoes!) en daarna hielden we ons bezig met lezen, gezelschapsspelletjes spelen en computeren. We hadden nog steeds geen internet, dat zou er (hopelijk) de volgende dag komen.
Hallo allemaal! Dit is onze blog! Sorry dat we nu pas onze eerste blog posten, maar we hebben enkele problemen gehad met het internet. We hopen jullie vanaf nu enkele keren per week op de hoogte te houden van onze avonturen in het verre Suriname. Geniet er van!
Op vrijdag 10 februari was de grote dag aangebroken, we zouden naar Suriname vertrekken. Omstreeks 15.15 uur vertrok het vliegtuig van Suriname Airways richting het Zuid-Amerikaanse land. Na een vlucht van ongeveer 9 uur arriveerden we in Suriname, meer bepaald bij de Zanderij. Deze luchthaven ligt op een vijftigtal kilometer van de hoofdstad, Paramaribo. Nadat we ons hadden uitgecheckt en onze tassen hadden genomen ontmoetten we onze huisbaas, Dennis. Hij bracht ons naar een huis in de Verlengde Keizerstraat. Een mooie grote straat op wandelafstand van het centrum. Het huisje is gezellig en redelijk ruim. Na een lange en vermoeiende dag van meer dan 22 uur konden we eindelijk ons bedje opzoeken.
