Hoe veel uur verschil is er tussen de Belgische en Surinamaanse tijd?
surinametoch?
Els, Ans en Wout in Paramaribo! Welkom op onze Surinaamse blog!
20-03-2012
Dag van nationale rouw
Vrijdag was het ook een zeer ontspannen dag. Het was namelijk al weer weekend. De dames hielden een grote kuis en Wout hield zich bezig met Zoo Tycoon: maak je eigen zoo. Echt plezant om je daar een dag mee bezig te houden! We hielden het die dag rustig omdat we, uit respect met de slachtoffers uit België, de dag van nationale rouw respecteerden. s Avonds kwamen de Gentse dames naar onze housewarming party, ze hadden ons nieuwe huisje nog niet gezien. Het was zeer gezellig. Omdat iedereen nog een beetje honger had, haalden we nog wat eten bij de Burger King. We speelden enkele spelletjes zoals seven (klingelen) en Jungle Speed. Omstreeks middernacht besloten de meeste Gentenaars om huiswaarts te keren. Sommigen wilden echter nog even het nachtleven gedag zeggen. En zo geschiedde
Donderdag was het ook een dag in mineur. Concentreren op het werk ging amper of niet. We waren constant de nieuwssites aan het bekijken, zoekend naar goed nieuws. Helaas kregen we niets dan onheilspellende berichten. We waren opgelucht dat het de laatste werkdag van de week was, want onze gedachten waren al lang niet meer bij het werk. Het nieuws was zelfs in Suriname wereldnieuws, gewoonweg verschrikkelijk. Na het werk keerden we terug naar huis en spendeerden we onze tijd op de computer.
Woensdag 14 maart is een dag die nog lang in ons geheugen gegrift zal staan. De ochtend begon zoals gewoonlijk: op een rustige manier. We aten wat en verplaatsten ons naar het MOB. Eenmaal daar aangekomen openden we onze laptops op en direct sloeg het verschrikkelijke nieuws in als een bom: 28 doden uit Lommel en Heverlee bij buscrash in Zwitserland. We wisten niet goed wat we zagen. Nadat we onze dagelijkse nieuwssites hadden geopend en wat meer informatie hadden opgedaan waren we helemaal verbijsterd. Van werken was er die dag geen sprake meer, laat staan van iets anders te doen. Een onbeschrijfelijk gevoel van leegte en verslagenheid heerste over ons. De hele dag bleven we voor onze laptops gekluisterd, wachtend op toch maar een sprankeltje goed nieuws. Via Facebook vernam Wout dat er een lid van zijn handbalploeg ook betrokken was bij de dodelijke crash: Joren Rademaekers. Via deze weg willen wij nogmaals ons oprechte medeleven betuigen aan de familie van Joren, maar ook aan iedereen die op de één of andere manier betrokken was in zijn leven. Dit geldt natuurlijk ook voor alle andere slachtoffers. Woorden schieten te kort om dit verliest te beschrijven. De rest van de dag deden we niet zo veel meer. Ans en Els gingen nog even naar de Hoogestraat om een tripje te regelen naar Galibi. De rest van de avond waren onze gedachten alleen maar bij het ongeluk. Diep bedroefd gingen we slapen.
Dinsdag 13 maart was het redelijk actief op het werk. Iedereen hield zich met zijn of haar taken bezig en omstreeks twee uur gingen we samen naar onze fietsen. Veel meer valt er niet over te vertellen We fietsen richting de Hoogestraat omdat we met de Gentse meisjes hadden afgesproken. Els ging samen met Selome naar de kapper, want deze laatste ging voor een nieuwe snit. Ans en Wout vergezelden de andere ladys richting de Domineestraat. Dit is het winkelcentrum in Paramaribo. We bezochten enkele winkeltjes en zoals het de nieuwe man betaamt, volgde Wout gedwee. Omdat de winkels hier al om half vijf of vijf uur sluiten, moesten we ons haasten. Maar dat is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan met zulke dames. De laatste winkel die we betraden was Steps, een schoenenwinkel. Hier vertoefden de dames enige tijd. Camille besliste na een tijdje om buiten te wachten. Even laten kwam ze echter terug naar binnen met een zak vol met juwelen. Deze had ze gekregen van een voorbijganger. Uiterst merkwaardig als je het mij vraagt! Na dit voorval besloten we om nog iets te gaan drinken aan de Waterkant. Daar bekeken de dames nauwkeuriger welke buit Camillie gekregen had van de mysterieuze man. De dames waren in de zevende hemel en zochten er allemaal enkele mooie exemplaren uit om die vervolgens aan hun lichaam te hangen. Na deze toffe pauze keerden we terug huiswaarts. Daar aten we en vervolgens gingen we vroeg slapen omdat we nog zeer moe waren van de dagen daarvoor.
