Hallokes!
Hier hebben jullie het eerste echte nieuws van mij uit surinamië-land.
De reis
is zeer goed verlopen, k dacht enkel dat we 8 uur moesten vliegen maar blijkbaar waren het er 12. Aankomst in Suriname 00.45 Belgisch uur, of 20.45 Surinamien tijd. Na een uur aan ons huis aangekomen met een tussenstop bij de eerste Chinees om wat eten en drinken te kopen voor Jaliena haar verjaardag.
Het huis
Naar Surinaamse normen zeker prima! k Slaap met Sam op een kamer op de benedenverdieping. De Vrouwen slapen boven. Werkruimte, keuken beneden en boven maar bedoeling is om alleen die beneden te gebruiken, wc en koude douche benden en boven. Alleen maar draadloze inernetverbinding, dus ga steeds beroep moeten doen op de moaten om internet te gebruiken of een internetcafé op te zoeken. Voor het overgrote deel leven we buiten onder een soort van afdak dat aan ons huis is aangebouwd. Genoeg plek om te eten te werken en te hangmateren en te pokeren.
Weer
Super! Deze nacht om 02.00 was het nog 28° C. Vrij vochtig. Nu om 11.00 plaatselijke tijd is het rond de 32° maar in de schaduw is het zeker te doen. Vandaag eerste maal geregend. Regen is niet te vergelijken met de onze. Het is echt een douche, op enkele seconden ben je doorweekt, het voordeel is wel dat wanneer de zon opkomt je direct terug droog bent.
De mensen
Groot verschil sommigen zouden alles voor je doen, anderen kijken op je neer omdat je een blanke bent. Ook groot verschil in rijkdom. Wanneer je op hoofdwegen blijft zien de huizen er relatief bewoonbaar uit maar eens in een kleiner straatje stoot je op armoede, sloppenwijken,
Het centrum zelf maakt wel een enorme indruk. Wanneer je vuile steden bij ons vergelijkt met het centrum van de stad zijn de steden bij ons kraaknet. Eens je uit één van de busjes stapt die ons van ons huis aan de rand van de stad naar het centrum brengen, is het eerste wat je ruikt de wcs van werchter of de lokerse feesten op een zeeer warme dag wanneer ze nog niet ontsmet zijn Vuile pis-geur. Het is er ook niet echt al te veilig, zeker s avonds. Het lijkt erop of de helft van de stad of een drankverslaving of een drugsverslaving heeft.
Gisteren voor de tweedemaal in een underground bar/café/krot geweest waar we onze tweede dag al eens binnen gelokt zijn geweest. Je moet je daarbij een hoop ijzeren golfplaten voorstellen die rusten op een rotte houten structuur die op palen in het water staat. Allemaal lachende of dwaas kijkende rastas en junks met nen joint waarmee ge nen ruiter van zijn paard kunt slaan. Echt overdreven
Met de groep al enkele keren gaan eten. Wanneer je naar de prijzen kijkt staan dezelfde getallen erachter als in Belgie, maar hier mag je ze delen door vier om de prijs in euro te kennen.
k denk wel dat ik al een kiloken of drie ben bijgekomen op deze 12 dagen. Alles wordt hier of gefrituurd of is super zoet. We hebben gekeken en het komt erop neer dat na water, cola of bier de drank is met het minst aantal calorieën.
Parbo, het plaatselijke bier, is trouwens niet slecht, laat mij toe te zeggen dat het zelf lekker is!
Het verkeer
is gewoon gek! Eerst moet je je al aanpassen aan het links rijden en ten tweede rijden de Surinamers als gekken!
De stage
Al iets meer dan een week stage achter de rug. Ik en sam werken in Parima, een zwembad. De eerste drie weken moet ik me bezig houden met vervolmaking van de kinderen die al vrij goed kunnen zwemmen, of oudere kinderen tot twaalf jaar leren zwemmen. Na drie weken zou ik moeten werken bij peuters en kleuters rond watergewenning of hen de basis van hun hun eerste zwemslagjes bij te brengen. Gelukkig mogen we na het werk dat meestal tussen twaalf en half één gedaan is nog wat zwemmen of fitnessen op middeleeuwse machines, wat misschien kan helpen om die overtollige kilos te beperken.
De mede-studenten en huisgenoten
Vallen zeeer goed mee!
Een volgend bericht volgt... als ik nog eens zin heb veel te typen....
Stijn
Zondag 3 februari ging ik alleen op tocht naar het binnenland. Ik ging er 'jaarwisseling' vieren in het geboortedorp van Marcel (onze huisbaas). 's Morgens om 7u vertrok ik met een overvol busje vol met surinamers het avontuur tegemoed. Ik mocht plaatsnemen tussen 2 "mama's" om het zweten tegen te gaan... Na anderhalf uur rijden op 1 rode zandweg kwamen we aan in het snikhete dorpje waar ik gedropt werd in een massa zwarte mensen. Ik volgde de stoet mensen richting kerkje waar ik een viering meemaakte. Er werd luidkeels gezongen van "oh, pray the lord!!", "oh, Jesus, my friend!!"... Ongelooflijk om eens mee te maken. (zie foto zwarte kleurrijke dames) Ik danste en zong mee zoveel ik kon en veegde tussendoor de zweetpareltjes van m'n voorhoofd. Na de goden te hebben vereerd vormde zich er een stoet richting centraal pleintje waar er de volledige dag gefeest werd. De stoet werd begeleid door plaatselijke muzikanten (zie foto )en er werd door iedereen gedanst en meegezongen. (zie foto: stoet naar feestplein) Eenmaal aangekomen op het pleintje werd er nog uren doorgezongen en gedanst alsof hun leven er van af hing. ik leerde er de plaatselijke bevolking kennen en werd hartelijk onthaald door dansende vrouwen die me leerden met mijn kont shaken. ook mocht ik binnentreden in een huisje. De hygiëne en luxe waren beiden onzichtbaar, maar ik vond dit heel erg leerrijk. Men vroeg me te koken en kreeg een volledige (weliswaar al gepluimde) kip voor m'n neus en een bijl. Ik mocht de kip kuisen en in stukken hakken om samen met aardappeltjes te stoven in een pot. Dit aten we met rijst en kouseband (zie foto ) die ook ik zelf maakte. Ik vond het super om een plaatselijk gerecht zelf te fabriceren en men zei me dat het nog smaakte ook. Voldoening alom dus! Na een aantal uurtjes dans werd er doorgetrokken (lees gedanst) naar de rivier waar iedereen een duikje nam tussen de piranha's (mama, wees niet bang, ik keerde heelhuids terug ) Na een vermoeiende dag keerde ik halfslapend met het busje terug richting huisje. Moe, maar met een hoofd vol herinneringen kwam ik 'thuis' waar de groep me hartelijk opwachte met een heerlijke maaltijd. (DANKUWEL lieve Surinamevriendjes!!) op de site plaatste ik ook nog een foto van een huisje en een kindje die leerde knipogen van me!
Lieve lezers, het was een ONVERGETELIJKE ervaring!!!
Inderdaad, het was niet gelogen toen ze ons zeiden bij de briefing dat Suriname niet echt een voetgangerscultuur had. Was ik even blij dat we hier fietsen hebben euhm ja dat voetgangersbegrip mag wel wat ruimer gezien worden (lees: teut teut teuuuuuuuuuuut = het signaal om iemand te passeren/half omver te rijden). Af en toe ligt er een fietspad - diegene wiens leven lief is, begeeft zich liever niet zomaar op de weg - de drempels zijn hier gigantisch (= leuk voor de banden en de poep) maar busjes daarentegen, ontpoppen als champignonnen uit de grond en zijn zaaaaaaalig. Hoe gaat dat in zijn werking? Je plaatst je langs de weg (liefst in een blanke kudde) en je kijkt in de verte want er komt binnen de minuut een busje langs. Je ziet een vol busje - niet erg, uitklapbare stoeltjes ih middenpad -, interieur met geplastificeerd koeievelleke op elke zit, luide reggaemuziek - waardoor je jezelf niet hoort denken, maar geen nood, dat moet niet!- sit back and enjoy the breaze (open raampjes, armpje erop leggen -ook handig als opdroogfunctie voor potentiële (zweet)vlekjes) Hmm Surinaams openbaar vervoer is zalig, sorry nmbs
Ik ben er eindelijk toe gekomen om een berichten achter te laten op de blog. Ik heb het namelijk heel erg druk met genieten, hangmatteren en lessen voorbereiden. Ik ben hier nu al een goeie week en heb er nog geen moment spijt van gehad dat ik deze beslissing heb genomen. De eerste dagen kunnen we samenvatten als: genieten en acclimatiseren.
Ik heb hier ook plat gelegen van het lachen. Iedereen begaat hier de ene flater na de andere (mezelf inclusief). Ik vergeet namelijk steeds dat de lokale bevolking hier Nederlands spreekt en durf soms dingen te zeggen die ik beter niet uitspreek in het bijzijn van een Surinamer.
Maandag is de stage begonnen, ik moet wel zeggen dat ik een beetje zenuwachtig was. Eens aangekomen op school werd in voorgesteld aan mijnheer Simson, leerkracht informatica. Heel vriendelijk man, tot hij me opeens bombardeerde tot leerkracht en ik kon onmiddellijk les beginnen geven zonder enige voorbereiding (neen, ik lieg. Ik kreeg zon 5 minuten voorbereidingstijd). Ik geef het toe men hartje ging fel te keer. Maar wonder boven wonder heb ik het er nog goed vanaf gebracht. De dag nadien kon ik 2 uur lang een klas begeleiden en hun vragen beantwoorden ivm hun examen van volgende week. Gelukkig ligt het niveau niet al te hoog en kon al de vragen beantwoorden. De leerlingen zijn wel lief, die vinden het super dat er een blanke stagiaire komt lesgeven. Ze zijn dan ook niet op hun mondje gevallen en zijn heel geïnteresseerd en willen zoveel mogelijk te weten komen over me. Het is wel een beetje vreemd maar tevens grappig dat de leerlingen eigenlijk even oud zijn als mezelf. Dit zal wel even aanpassen worden. Maar echte werk begint natuurlijk pas maandag: Full-time lesgeven!
Plaatselijke tijd: 18.22 u. We zitten hier met zen vieren buiten (Jaliena, Tine, Stefanie en ik), toch wel te werken voor school. Het weertje is nog prachtig alleen de muggen vallen ons een beetje lastig (vooral mij dan). Jaliena heeft ook net laten vallen dat ik toch wel al een beetje bruin ben. Straks gaan we met zen allen aan het koken. Spaghetti Bolognaise!!!
Zo mensjes zoals jullie zien gaat het me hier goed. Dikke zoen voor diegenen die het willen. SofieX
Ik hoor wel veel gejammer over de stages in België. Maar ik moet wel om 5u30 op e dus . Ook ik heb het lastig Tis nog steeds heel raar op mn stage ze. Hopelijk went het wel. De school is heel arm en heeft dus bijna ook niks van benodigdheden. Ik moet dus steeds ter plekke gerechten uitvinden met ingrediënten die ik nauwelijks ken... Ik sliep dus nie veel en ik kon ook nie veel slapen. Khad weer heel levendige nachtmerries over de straathonden hier.. Ik moest dinsdag alleen vroeg weg met de fiets en er stond een straathond aan de fietsen en ie grolde naar mij . Ik was echt doodsbang kheb dan vlug mn fiets genomen en weggekoerst. Daarmee had ik dinsdagnacht een vreselijke, levendige nachtmerrie . Over dat de hond in mijn rug ging bijten terwijl ik in de hangmat lag. Ik hoopte dat Stijn hem ging wegjagen door ernaar te blaffen want oja dat kan hij goed. Hij blaft en grolt gelijk een echte hond en maakt dan heel de omgevingshonden wild en heeeeeeel luidruchtig (met onze excuses aan heel het gebuurte)
Vandaag eindelijk lang kunnen slapen en even gaan winkelen en mooi kleedje gekocht voor maar 5euro, zotjes. De plannen van morgen zijn (voor de geïnteresseerden onder jullie) kleren handwassen (lang leve mevrouw verstraete), kopietjes gaan nemen en lesvoorbereidingen maken Heel spannend dus
Oja niet te vergeten ook een flater van Tine (of ook Sofie genoemd)
Ze zal wel roddelen over mijn flaters:
Dit is die van haar
Tineke denkt gekookte patatten te kunnen herplanten en daarom smijt ze heel de kom op de keukenvloer Heel slim
Oja en een dt-fout als toekomstige leerkracht Nederlands!!! Foei Foei Foei
PS sorry voor de groepsfoto die maar uit 2 leden bestaat, ik hoop dat we er nog een echte groepsfoto kunnen opzetten
Salukes iedereen
Hopelijk tot binnenkort
Een aanrader: plaats reacties!!! Ik hou er wel van hihi
Groetjes, kusjes en knuffels (oja en nog iets meer aan Michaël)
7h, ik spring op mijn fiets voor mijn eerste dag observatie -vergezeld door mijn partner in crime (Balla) Tine (moeha)- Ik hoor al stemmetjes "nu pas?" jaja 'nu pas', de eerste dagen was het nog wat onduidelijk of Tine en ik er stage konden doen (lees: de directrice wist van toeten noch blazen dat we kwamen "Enneuh, krijgen we daar een vergoeding voor?"- terwijl Nardi -superman btw, niet de tv-held, maar een gewoon een fantastische kerel die hier alles regelt- het allemaal al geregeld had!, de directrice had haar 'huiswerk' niet gemaakt die dag). Maar dus, waar was ik. Ik kreeg een mentor toegewezen -Mevrouw. Mayland- (ik was al blij dat het niet chasamalamikapentalon was of zoiets), en mijn uren werden gepland. Ze zit op dezelfde golflengte, ze is ook van mening dat leerlingen al doende moeten leren, ik mag mijn eigen lesgeefstijl uitproberen enz. Af en toe is het nog wat wennen aan het rondmondig uitspreken van de Surinaamse klanken "loister eiven, daize stasjiare chaat haar (jaja deze klank zit best goed) voirstjellen" en ben vandaag te weten gekomen dat je niet mag repliceren met "wablieft?" oh ohw Maar dus, ik stelde me voor en mocht vanvoor (vanvoor!) plaats nemen. Daar ging mijn plan om even de kat uit de boom te kijken. Ik zat daar dan, 23 paar ogen (van ruige kerels die slechts een jaar jonger zijn en 2 koppen groter) op mijn blank velleke gericht... De les begon en merkte al snel dat het niveau en de spontaniteit niet veel verschilde met de B-stroom (BSO). Een paar kleine details: ze lopen in en uit de klas wanneer ze willen, komen ook op sporadische momenten binnen, het raam staat niet open (nee want dat is er niet-enkel wat traliewerk) waardoor je kunt horen wat ze 5 deuren (ja deuren zijn er wel maar die staan open) aan het geven zijn en de leerlingen kuieren als 50cent naar het bord-met bijpassende move dus. Maar ik heb er al wel zin in!!
Na anderhalf uur rijden op 1 rode zandweg kwamen we aan in het snikhete dorpje waar ik gedropt werd in een massa zwarte mensen. Ik volgde de stoet mensen richting kerkje waar ik een viering meemaakte. Er werd luidkeels gezongen van "oh, pray the lord!!", "oh, Jesus, my friend!!"... Ongelooflijk om eens mee te maken. (zie foto zwarte kleurrijke dames) Ik danste en zong mee zoveel ik kon en veegde tussendoor de zweetpareltjes van m'n voorhoofd. Na de goden te hebben vereerd vormde zich er een stoet richting centraal pleintje waar er de volledige dag gefeest werd. De stoet werd begeleid door plaatselijke muzikanten (zie foto )en er werd door iedereen gedanst en meegezongen. (zie foto: stoet naar feestplein) Eenmaal aangekomen op het pleintje werd er nog uren doorgezongen en gedanst alsof hun leven er van af hing. ik leerde er de plaatselijke bevolking kennen en werd hartelijk onthaald door dansende vrouwen die me leerden met mijn kont shaken. ook mocht ik binnentreden in een huisje. De hygiëne en luxe waren beiden onzichtbaar, maar ik vond dit heel erg leerrijk. Men vroeg me te koken en kreeg een volledige (weliswaar al gepluimde) kip voor m'n neus en een bijl. Ik mocht de kip kuisen en in stukken hakken om samen met aardappeltjes te stoven in een pot. Dit aten we met rijst en kouseband (zie foto ) die ook ik zelf maakte. Ik vond het super om een plaatselijk gerecht zelf te fabriceren en men zei me dat het nog smaakte ook. Voldoening alom dus! 
(lees: teut teut teuuuuuuuuuuut = het signaal om iemand te passeren/half omver te rijden). Af en toe ligt er een fietspad - diegene wiens leven lief is, begeeft zich liever niet zomaar op de weg - de drempels zijn hier gigantisch (= leuk voor de banden en de poep) maar busjes daarentegen, ontpoppen als champignonnen uit de grond en zijn zaaaaaaalig. Hoe gaat dat in zijn werking? Je plaatst je langs de weg (liefst in een blanke kudde) en je kijkt in de verte want er komt binnen de minuut een busje langs. Je ziet een vol busje - niet erg, uitklapbare stoeltjes ih middenpad -, interieur met geplastificeerd koeievelleke op elke zit, luide reggaemuziek - waardoor je jezelf niet hoort denken, maar geen nood, dat moet niet!- sit back and enjoy the breaze 
(open raampjes, armpje erop leggen -ook handig als opdroogfunctie voor potentiële (zweet)vlekjes) Hmm Surinaams openbaar vervoer is zalig, sorry nmbs
Tis nog steeds heel raar op mn stage ze. Hopelijk went het wel. De school is heel arm en heeft dus bijna ook niks van benodigdheden. Ik moet dus steeds ter plekke gerechten uitvinden met ingrediënten die ik nauwelijks ken... Ik sliep dus nie veel en ik kon ook nie veel slapen. Khad weer heel levendige nachtmerries over de straathonden hier.. Ik moest dinsdag alleen vroeg weg met de fiets en er stond een straathond aan de fietsen en ie grolde naar mij 
. Over dat de hond in mijn rug ging bijten terwijl ik in de hangmat lag. Ik hoopte dat Stijn hem ging wegjagen door ernaar te blaffen want oja dat kan hij goed. Hij blaft en grolt gelijk een echte hond en maakt dan heel de omgevingshonden wild en heeeeeeel luidruchtig (met onze excuses aan heel het gebuurte)
