njamnjamnjamnjam njamnjamnjamnjam njamnjamnjamnjamnjamnjamnjamnjam (op het deuntje van "njamnjam") jaweljawel, als de LO'ers van huis zijn (naar Tunka-eiland voor parachutespelen), dansen Sofie, Tine, Stefanie en ik op tafel moeha de keukentafel weliswaar > wij hebben ons laten leiden door 2 kapkars (taxibromfietsen) om op enkele plaatsen hapjes te eten in Paramaribo aka "de culinaire tour". ja uhu "hapjes"...op Surinaamse wijze! (lees: eetcultuur! boefen!) Om 18h kwamen ze ons halen > tuut tuut > om kwart voor stonden er 2 kapkars voor ons huis.
De eerste stop was Albea, een rotihuis. We werden onthaald door de eigenaar - een gezette Surinamer die toch al enkele jaren zijn zaakje runt (aan z'n buikske te zien). Hij legde ons de 'geheimen van de keuken' uit, hij wist zelfs de 'geheimen' van de concurrentie hehe "ijk heb inj Njederland Horeca gestjudeerd" (jaja, spionnen bij de buren zeker hm). Ma dus als ne echte kenner werden we geïnitieerd in de wondere wereld van roti: welke bestanddelen erin zitten, welke er niet in zitten bij de overburen (product placement), we kregen een voorproefje: 2 bollekes roti (ok I admit, de echte naam ben ik vergeten) -overheerlijk btw en mijn smaakpupillen leefde nog-, én we mochten zelfs de keuken in (waar zijn ganse familie precies tewerkgesteld werd). Dus hoedje op, schortje aan, handen wassen en deeg rollen en bakken. Ondertussen was onze kapkarbestuurster al voor de 3de keer komen kijken (lees: tiktik op horloge, 'we moejten neu echgt wjel doorj') waarop de eigenaar repliceerde aan ons "oejoej ik hoop djat ik jullie tour njiet heb verpest" (neenee wij kunnen de eerste stress in Suriname hier wel aan, en die kwam dus niet van ons e). Hup, de versgebakken roti's in de sjakosch (waarvoor we Tine zeer dankbaar zijn) en hup kapkar in.
De 2de stop was tot onze grote verbazing De Optimist, waar we al eens waren gaan eten > superlekker eten, weer dachten we aan een snackje en jawel hoor 'snackje'. We kregen een grote portie pasta voorgeschoteld met aan de ene kant kip en de andere kant seafood én dan nog gefrituurde scampi's...heerlijk daar nog een wijntje, Bailey's of cola (e stefanie) bij en het was echt af. Na 5 minuten kwam onze bestuurster weer door de venster loeren (volgens mij moest die nog gaan hooien ofzo). Pasta binnen, wijn achterover en we waren weer voort > grappige taferelen tot gevolg
Tegen de tijd dat we bij onze 3de stop "het Pannenkoeken- en Poffertjescafé" -hét eethuis waar de meeste Hollanders ("eum wij zijn wel Belgen e" "och, jullie leiken alleemaal zow op eljkaar") komen eten- waren, was de pasta gezakt en zaten we allevier bomvol, vooral Tine, want die kon geen garnaal meer zien. De eigenaar hief aan met "Ikj heb njiet veel kljaarchemaakt want jet is ejnkel om te proejven" ja wadde...we kregen 4 verschillende pannenkoeken (met kaas, ham, appeltjes en rozijnen - maar goed dat we die met de garnalen niet kregen), 4 borden poffertjes (kaneel, suiker, slagroom), 4 salades (mét garnalen sorry Tine) > er stonden dus tig borden op onze tafel (meenemen die handel moeha > sjakosch Tine). Kapkar in en naar adres 4...
Onze tocht eindigde in een grillroom: gegrilde kippesaté's, overgoten met anijs, salade met garnalen (garnalen in overvloed dus) en knoflookbroodjes. Ok dat ging er dus echt niet meer bij, dus deden we wat elke goed opgevoede Belg doet > meemoffelen in de sjakosch van Tine... ze zullen gedacht hebben dat we ook de stokjes hadden opgegeten moeha
We werden -na een hobbelige rit door de straten van Paramaribo > niet goed voor overladen magen- thuis afgezet met een (over-) verzadigd gevoel en 4 zwangerschappen erbij...
Banee
