bij deze het verslag: het was ongelooflijk mooi! EN ik heb mogen vliegen (met de woorden van sam: ik heb mogen vliegtuigje spelen!!!!!!!!) Ik heb een vliegtuig bestuurd jajaja EN we leven nog! Moehahah. We kwamen eerst toe en gingen vliegen met een stagiaire. Maar die vonden we niet. Er waren wel 5 luchtvaartmaatschappijen naast elkaar en we wisten bijna niks van gegevens . Toen we eindelijk dachten juist te zijn was er niemand, na een half uur wachten besloten we weg te gaan. We gingen naar een andere opleidingsmaatschappij en ze deden ons een mooi aanbod. Tging iets meer zijn en we konden met 5 in een superdeluxe vliegtuigje zitten! Daarop volgde dat we naar huis gingen en nog 2 personen opsprokelden. Deze slachtoffers waren Tine en Emmelien. We hebben een vluchtje van 45 minuten gehad. Onvergetelijk en supermooi. Plots zei hij me dat ik mocht vliegen en dat deed ik vol angst en superfeelings! De piloot had zelfs de handen stuurknuppel genomen ==> daar zijn er wel degelijk bewijzen van (Jo heeft gefilmd maar we kunnen zijn kaartje hier nie lezen dus het de bewijzen komen later) We hebben boven ons huisje, het centrum met het paleis, de uitgangsbuurt, de waterkant, palmentuin, Nieuw-Amsterdam (burcht), garnaalkwekerij, binnenland gevlogen. Twas super!!!
Ziezo bij deze onze ervaringen! Vele vliegende, fladderende groetjes
Stefanie, Emmelien, Tine, Tim en Jo'tje
PS vanavond cocktails op de wijze van de Gran Bazar
Kben er hier nog eens mee. Vandaag, howja straks ga ik de lucht in jep jep. Ik moest normaal deze week al beginnen in spice quest maar de uitbater zit nog tot volgende week dinsdag in het buitenland. Daarmee ben ik al lang vrij, een beetje te lang. En kwas den enigen met congé. Daarmee ga ik vandaag mee met de maten van Sam in een sportvliegerke om boven Paramaribo te vliegen!!!! Joepie juij! (op aanraden van Sylvie mss?)
Oja kheb mijn eindevaluatie van mn didactische stage gekregen: Voor de geintresseerden: Voorbereidingen goed, Proffessionele competenties: vakkennis, beheersing leerstof en interactie met lln was goed, Methode: varriatie, gebruik bord, organisatie en aanpassing op niveau lln was goed Pedagogische competenties: contact, interactie en belangstelling naar studenten was UITSTEKEND Ze straalt RUST UIT (? In your face vorige evaluaties! Ik rustig?) en dat werkt positief. Werkpuntje: lln meer bep handelingen laten uitvoeren Taal: duidelijk, verstaanbaar en te begrijpen Proffessionele attitude: bezit ik, inventief en kan zelfstandig werken + correcte gedragshouding Interculturel attitude: grote belangstelling, ze was zelfs bezig om het surinaams te leren
Generale conclusie: Wij vinden stefanie geschikt als toekomstige leerkracht binnen dit vakgebied en wensen haar veel succes verder toe.
ZOTJES Superevaluatie toch? Moehahaha
Ziezo foto's van vlucht volgen! Vele groetjes!!
Stefanie xxx (You're always on my mind ookal ben je nog verder van me verwijdert in Duitsland, kmis je )
op 'Tei Wei' droeg ik een rokje en mocht ik ook op de plaatselijke slaginstrumenten spelen. Voor diegene die mij kennen : 'ECHT IETS VOOR MIJ' (alé, die slaginstrumenten dan é, da rokske ben ik nie gewend...)
Mijn laatste week in elke klas dus een klasfoto (andere foto's volgen IRL) en menig traktaties kunnen er wel vanaf. Dit is een foto van het 3de jaar elektriciteit > met de minste 50cent'ers en de meeste meisjes (welgeteld 4) Ah ja zoek mij hint: ik sta niet links
4-daagse trip naar het binnenland op z'n Deerlijks...
Hoi beste fanatieke lezers van de blogsite!
Zaterdag-zondag-maandag-dinsdag trok ik samen met Jo en Tim (2 Deerlijkse vrienden die voor 2 weken op bezoek zijn) het binnenland in. Met diep bedoel ik heel diep. Verder dan dat je met de wagen kan bereiken.
Zaterdag:
Na 4,5 uur rijden met een vrachtwagentje kwamen we aan de surinamerivier waar onze doortocht verder gezet werd met een bootje.
Wat volgde was 2uur varen in de stralende zon net boven het water,lekker genietend van het mooie groen aan de linker-en rechterkant van de rivier.
Nu en dan zagen we postkaarttafereeltjes van wassende vrouwen met manden op hun hoofd, vissende mannen of vrouwen, werkende vrouwen met hun kind op de rug gebonden,
Toen we aankwamen op TEI WEI (een klein dorpje op een eiland) was het weeral genieten, maar dan van de vriendelijke bevolking en het uitzicht van de hutjes, bootjes, natuur
De eerste avond namen we een bootje naar een ander dorpje waar er broki dai plaatsvond.
Dit is een groot zang-en dansfeest omdat iemand van het dorpje overleden was. Leuk en speciaal om meemaken. Helaas werd er alleen maar gezongen deze keer en waren we redelijk moe. Onze oogjes vielen bijna dicht.. Maar die werden snel geopend omdat we in het donker terug naar Tei Wei moesten varen. Onze bootjesman is echt niet normaal. Het is echt een vakspecialist. Aan 50km/h vaarden we door het water in het donker. De bootjesman scheen nu en dan eens naar de oever om aan de bomen te herkennen waar we waren. Ook wist hij alle rotsen liggen in het water, alle stroomversnellingen, niet normaal noem ik zoiets. Het was een half uur varen, een half uur verbaasd genieten van het heerlijke warme water links en rechts van ons bootje. Voor we gingen slapen zagen we ook nog een kleine, maar giftige zwart-gele slang. (voor de dierenliefhebbers onder jullie..)
Zondag:
Na een heerlijke nacht in een hutje op een bed onder een muskietennet werden we gewekt door Alèké (onze Nederlandse reisbegeleider die al lang in Suriname woont en ook 8 maanden in Tei Wei gewoond heeft) Na een kleinschalig ontbijtje trokken we gepakt en gezakt het regenwoud in. Het avontuur kon beginnen met de twee ervaren gidsen die in het dorpje wonen: Borgie en Mambélé (foto volgt!)
Het wandelen was iets speciaals. Dwars door het groen, uitleg van Mambélé bij elke speciale boom, vrucht of dierengeluid, riviertje oversteken met rugzak boven het hoofd, balanceren over boomstammen boven moerassige gebieden, 3 uur stappen tot bij het kamp
Het kamp was een plaats midden het primaire bos (de kern) waar ze een zeil hadden opgespannen en met bomen een open hut hadden gemaakt waar we onze hangmatten konden aan hangen.
Tim en ik zijn scouties en we kregen meteen het opbouwgevoel. We gingen aan de slag met kapmes en lianen om een droomtafel met bankjes te vervaardigen. Ook Jo (scoutieliefhebber) leerde veel en was een krak in het vangen van een visje (die hij weer liet vallen in het water..) De 2 gidsen gingen jagen om de honger te stillen. Na een uur kwamen de gidsen terug (zonder vangst ) en waren ze verrast dat er plots en stevige, mooie tafel voor hun neus stond. De sfeer was goed!
Geen gevangen vlees of vis dus de eerste avond. Dus aten we maar Noodles in gekookt water boven ons kampvuurtje.
We gingen slapen omdat het begon te regenen. Het regende de hele nacht door.
Het leukste van de nacht waren de nachtgeluiden, vond ik. Je lag in je hangmatje, zonder muskietennet, zonder deken, midden de jungle luisterend naar de nachtgeluiden (boomkikkers, krekels, vogels, sissende geluiden, ) echt leuk!
Maandag:
Gewekt door een schot van de jagers begon onze tweede dag in het regenwoud. De jagers kwamen terug met een ontbijt: Toekan (de dierenliefhebbers lezen best niet meer verder)
Ik weet dat het een mooie vogel is, en de jagers vinden dit ook, maar als je honger hebt, dan schiet je alles wat je ziet! Terwijl wij de toekan mochten pluimen, villen, wassen, bezouten en boven het vuur hangen, gingen de jagers een tweede keer het bos in om te jagen. Resultaat: Papegaai. Intussen lukte het Jo ook een visje te vangen! Hoera, een feestmaal dus!
Het eten was overheerlijk! Details over de smaak en zicht van de vogels mag persoonlijk als je me ooit weer tegenkomt of je kan het gewoon ook aan Jo en Tim vragen volgende week.
Maar het was dus echt lekker!!
Na het eten trokken we met de gidsen naar een berg in de buurt ( 1uur stappen ). Mooie natuurbeelden gezien. Eenmaal terug aan het kamp had Akèlé (die achterbleef) nog een mooi roofvisje gevangen die mooi boven het vuur hing. Nog een klein beetje krachtvoer bij dus om de terugtocht naar Tei Wei te ondernemen. Deze eer deden we het in 2uur. Een toptempo!!
Gezond moe genoten we van ons bedje s avonds en sliepen we tot Akèlé ons wekte.
Dinsdag:
De terugtocht richting Paramaribo stond op het programma. 2uur varen, daarna het vrachtwagentje op en lang rijden! Maar deze keer mochten we in de laadruimte zitten! Door zon en regen trotseerden we het oranje-rode stof en de putten van de weg. Twas zalig! Zingen, zwaaien naar de dorpjes, pijn van de regen, vuil worden van het stof. Twas echt een tripje voor bikkels Onder weg zagen we ook een Kaaiman (kleine krokodil).
Voldaan kwamen we om 17u terug aan ons huisje in Paramaribo.
Vandaag moest ik gaan werken (jaja, op ne zondag!! :s) in et fitnesscentrum van 17u30 tot 22u en aangezien da n beetje laat is om dan nog nr uis te komen mé de velo, eeft mn mentor me maar nr uis gevoerd... MET DE MOTO!!! ZALIG!! :p Da was den eerste keer van mn leven en tis zeker vr herhaling vatbaar!
Hopelijk moek nog veel laat werken :p
Whiiiiiiiiiiiiiiiiiiii...
Tot zover mn motoverhaal!
Nog iemand naar de wc? 
. Toen we eindelijk dachten juist te zijn was er niemand, na een half uur wachten besloten we weg te gaan. We gingen naar een andere opleidingsmaatschappij en ze deden ons een mooi aanbod. Tging iets meer zijn en we konden met 5 in een superdeluxe vliegtuigje zitten! Daarop volgde dat we naar huis gingen en nog 2 personen opsprokelden. Deze slachtoffers waren Tine en Emmelien. We hebben een vluchtje van 45 minuten gehad. Onvergetelijk en supermooi. Plots zei hij me dat ik mocht vliegen en dat deed ik vol angst en superfeelings! De piloot had zelfs de handen stuurknuppel genomen ==> daar zijn er wel degelijk bewijzen van (Jo heeft gefilmd maar we kunnen zijn kaartje hier nie lezen dus het de bewijzen komen later) We hebben boven ons huisje, het centrum met het paleis, de uitgangsbuurt, de waterkant, palmentuin, Nieuw-Amsterdam (burcht), garnaalkwekerij, binnenland gevlogen. Twas super!!! 
)
hint: ik sta niet links 
(boomkikkers, krekels, vogels, sissende geluiden,
) echt leuk!
